Naszyjnik królowej

Drugi tom serii "Tessa Leoni" jest porywającym kryminałem, który zapewni wiele emocji podczas czytania! Jeśli czegoś takiego właśnie szukasz, "Niepewność" będzie dla Ciebie doskonałym wyborem. Szykuj się na wiele mocnych wrażeń, gwarantowanych przez tę powieść! Justin i Libby oraz ich córka zostają porwani. Doszło do tego w ich własnym domu. Następnie przewieziono ich do nieczynnego i jednocześnie supernowoczesnego więzienia zbudowanego przez Denbe Construction. Nie byłoby w tym nic zaskakującego, gdyby nie to, że firma należy do Justina. Rodzina została umieszczona w jednej celi. Teraz cała trójka czeka, aż porywacze ujawnią swoje zamiary. Próbują też połączyć siły, tyle że to zadanie nie jest takie łatwe. Dają o sobie znać ich osobiste problemy, które źle wpływają na możliwość zjednoczenia się przeciwko wrogowi. Justin zdradził żonę, a Libby nie może obejść się bez środków przeciwbólowych, od których jest uzależniona. Jest jeszcze Ashlyn. Ona swój sekret - potajemnego kochanka. Na miejsce porwania przybywa Tessa Leoni, która ma za sobą bolesną przeszłość. Dwa lata temu została fałszywie oskarżona o śmiertelne postrzelenie męża. Była funkcjonariuszka policji stanowej Massachusetts stara się dowiedzieć czegoś o porwanej rodzinie. Im więcej informacji zaczyna posiadać, tym mniejsze szanse na przetrwane daje uprowadzonym...

Odkąd odpowiedzialność za butik spoczęła głównie na jej barkach, Leonie Noirot jest osobą ogromnie zajętą. Aby pozyskać nowe klientki, podejmuje się zapewnić towarzyskie powodzenie niezbyt urodziwej i mało kobiecej lady Gladys. Współpraca z rzeczoną damą okazuje się trudna, a w dodatku Leonie wpadła w oko lordowi Lisburne'owi, arystokracie znudzonemu przymusowym pobytem w Londynie. A przecież ona absolutnie nie ma czasu na nierozsądne zauroczenia! Gdy jednak niepostrzeżenie nadciąga katastrofa, Leonie i lord Lisburne muszą połączyć siły.

Lobotomia to kontrowersyjna metoda chirurgicznego leczenia zaburzeń psychicznych, dziś całkowicie zarzucona i potępiona. Zabieg ten, będący jedną z haniebnych kart w historii światowej medycyny, stanowi główny motyw powieści Samanthy Greene Woodruff "Żona lobotomisty". Książka powstała z inspiracji prawdziwymi historiami ludzi poddawanych zabiegowi lobotomii, który święcił triumfy w latach czterdziestych ubiegłego stulecia i stał się jedną z najchętniej stosowanych metod w terapii schizofrenii, innych chorób psychicznych, a nawet homoseksualizmu. Powieść jest fikcją literacką, ale doskonale pokazuje rzeczywiste konsekwencje, do jakich prowadziła pseudomedyczna technika lobotomii, a wśród nich były powikłania w postaci krwotoków śródczaszkowych i ropni mózgu, zaburzenia osobowości czy stany otępienne. Bohaterką powieści jest Ruth, kobieta wrażliwa na ludzkie cierpienie, decydująca się stawić czoła pseudomedycznej terapii oferowanej pacjentom przez jej męża - zagorzałego zwolennika lobotomii. "Żona lobotomisty" to historia życiowej drogi Ruth, której spojrzenie na małżonka ewoluuje od wiary w jego kompetencje i szlachetność do zwątpienia w słuszność metod terapeutycznych stosowanych przez lekarza.

Przodownictwo pracy w PRL-u to temat niemal zupełnie zapomniany. Starsze pokolenia mogą jeszcze kojarzyć go ze słynnym niegdyś filmem Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru". Młodsi - już z niczym. A przecież to historia bardzo daleka od banału, przepełniona heroizmem i ludzkimi dramatami, obrazująca doskonale grozę stalinizmu i komunistyczną utopię. W trudnej powojennej rzeczywistości tysiące robotników uwierzyło w obietnicę lepszego, socjalistycznego jutra i zaangażowało się bez reszty w masowy ruch współzawodnictwa pracy. W wyścigowym tempie wznosili domy i wydobywali węgiel, bijąc kolejne rekordy, wyrażane w setkach procent tak zwanej normy. Pracowali w błysku fleszy i przy aplauzie propagandy, patrzyli ze zdjęć w gazetach i ogromnych portretów, nazwiska najsławniejszych górników, murarzy czy stoczniowców znała cała Polska. Jednak opowieść o ludzkiej determinacji, poświęceniu i komunistycznej mitologii jest w swoim najgłębszym wymiarze uniwersalną historią, mówiącą o śmierci idei. Entuzjazm ludzi został przez władze kompletnie zmarnowany, a podwyższanie norm aż do absurdu przerodziło współzawodnictwo w prawdziwy koszmar. Przodownictwo pracy stało się symbolem stalinowskiej przemocy, a przodownicy - wrogami społeczeństwa, które nie chciało pracować do upadłego, ale po prostu żyć. Trudno uwierzyć, ale ruch w skarlałej i zupełnie pozbawionej znaczenia formie przetrwał właściwie do końca PRL-u, a przodownikami pracy były nawet tak ważne dla naszej historii osoby jak Anna Walentynowicz. Ostatecznie przeminął wraz z ustrojem. Jednak nawet dziś, kompletnie zapomniany, niesie ze sobą ważną treść - przestrogę z odległej przeszłości, aktualną w każdym miejscu i każdym czasie. Andrzej Janikowski jest niezależnym dziennikarzem i pisarzem. Współpracował z licznymi czasopismami. Jest autorem thrillera "Wiwisekcja zbrodni".

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

Książka, na podstawie której powstał turecki serial kostiumowy, wyświetlany w Polsce na antenie TVP. Rok 1916, Piotrogród. Oficer armii carskiej, potomek bogatej tatarskiej rodziny, porucznik Kurt Seyit Eminow podczas balu poznaje piękną Aleksandrę „Szurę” Wierżeńską, wywodzącą się z szanowanej rosyjskiej rodziny. Młodzi zakochują się w sobie od pierwszego

Zoe Morley i jej mąż Ollie po długim oczekiwaniu na dziecko zostają przybranymi rodzicami maleńkiej Evie. Ich radość nie ma granic. Po kilku latach wydarza się cud - rodzina powiększa się o kolejne dziecko, tym razem ich własne. Gdy jej brat kończy dwa latka Evie zaczyna znajdować dziwne listy i prezenty. Ich autor twierdzi, że jest jej biologicznym ojcem i nie cofnie się przed niczym, by