Ja, kochanka

Trudna historia Kanady i rdzennych mieszkańców. Historia o dzieciach, które odbierano rodzinom, by wysyłać je do szkół odzierających z kultury i tożsamości. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" przedstawia system, który doprowadził do tysięcy tragedii i niepotrzebnych śmierci. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" jest narodowym bestsellerem. Opowiada historię indiańskich nastolatków, którzy trafili do szkół średnich położonych setki kilometrów od ich domów. Desperackie próby powrotu zakończyły się tragicznie. Tanya Talaga przedstawia działanie neokolonialnego systemu, brutalne łamanie praw człowieka i niszczenie tożsamości mniejszości etnicznych, które ma miejsce we współczesnej Kanadzie. Bohaterowie książki ponieśli śmierć w latach 2000-2011 mimo zaleceń, które miały przeciwdziałać podobnym wydarzeniom po tragedii z roku 1966. Autorka opisuje luki systemowe i ogromne niedofinansowanie, które odbijają się na warunkach, w których funkcjonują kanadyjscy Indianie w szkołach z internatem. Dzięki narracji Talagi na każdej karcie książki czuć ogrom tragedii będącej ich codziennością.

"Pas Ilmarinena" to Marcin Mortka, jakiego się nie spodziewacie! Autor przygód sympatycznego wikinga Tappiego, tym razem zabiera nas w czasy II wojny światowej i rzuca w sam środek sowiecko-fińskiego konfliktu, o którego wyniku może zadecydować... magia! Rok 1939, Finlandia. Siergiej Muchalew - oficer NKWD - podąża za Armią Czerwoną, poszukując informacji o tajemniczym Pasie Ilmarinena. Kierowany ogromnymi ambicjami, nie cofnie się przed niczym, by zdobyć artefakt, szczególnie że za jego sprawą Sowieci mogliby z łatwością zapewnić sobie zwycięstwo. Tymczasem w fińskiej puszczy swoje badania prowadzi Angielka Penelopa Tayne, dla której konflikt obu państw jest ogromnym zagrożeniem. Cendric de Woort, członek sekretnej organizacji Biblioteka, postanawia wykorzystać swoje koneksje, by wyciągnąć córkę z piekła wojny. Może mu w tym pomóc jej mąż Michael Tayne, znany zarówno ze swojej porywczości, jak i doświadczenia w roli boksera oraz wojskowego. Najpierw jednak ktoś będzie musiał wyciągnąć go ze szpitala dla obłąkanych?

Książka, która sprawia przyjemność nie tylko czytaniem, ale także oglądaniem ilustracji. Doskonała dla każdego, kto uważa, że edukacja estetyczna i emocjonalna dzieci jest ważna. Będzie doskonałą towarzyszką do zasypiania, wyciszania i poznawania przez dziecko jego serca. "Uczucia" Libby Walden to podróż do wewnętrznego świata. Przedstawiony na ilustracji chłopiec pojawia się w każdej opisywanej emocji dzięki otworom w stronach. Szczególną wartością tej pozycji jest jej wyjątkowy, poetycki język. Pozwala dziecku na powiększanie zasobu słów do opisywania emocji, które są porównywane do zjawisk w świecie przyrody. Ta książka koi i wzrusza, opowiadając o tym, co na co dzień jest nieuchwytne i niewyrażalne. Przepięknie wykonane ilustracje rozwijają zmysł estetyczny i samo ich oglądanie jest po prostu wielką przyjemnością. Dzięki nim "Uczucia" to nie tylko książka dla najmłodszych, ale także artbook wprowadzający ich w świat sztuki. Książka wydana jest w twardej oprawie, jednak jej strony są miękkie. Na samym końcu książki odkrywamy, że chłopiec, który towarzyszył nam przez całą opowieść o emocjach, nie jest sam, ale stoi w towarzystwie innych dzieci. To wprowadzenie do empatii i próby zrozumienia, że każdy człowiek w środku przeżywa emocje, których nie widać na pierwszy rzut oka. Publikacja "Uczucia" autorstwa Libby Walden ukazała się nakładem wydawnictwa Zielona Sowa w 2018 roku. W tej samej serii ukazała się również książka "Dorastanie", a w języku angielskim "Bird House", "Hidden World: Ocean" czy "This is Owl". Nowy rok, nowy plan! Kalendarze 2025

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Doktor Battista jest o krok od przełomowego odkrycia. Niestety jego błyskotliwy asystent może zostać deportowany, co wstrzymałoby badania. Naukowiec obmyśla plan, w którym kluczową rolę ma odegrać jego córka Kate. Anne Tyler stawia pytanie, czy współczesna, niezależna kobieta jest w stanie poświęcić się dla mężczyzny. Odpowiedź jest oryginalna i zabawna - jak sama Kate.

Pierwszy tom bestsellerowej trylogii sprzedanej w 21 krajach w prawie 1 000 000 egzemplarzy. Przeznaczenie ich połączyło. Bogowie chcą ich rozłączyć. Pasjonująca opowieść o miłości dwojga amerykańskich nastolatków. Miłości, która zaczęła się tysiące lat wcześniej w świecie greckich bogów i śmiertelników. Szesnastoletnia Helen Hamilton zawsze czuła się inna niż wszyscy. Usiłowała to ukryć, co nie było łatwe w Nantucket – na tak małej i odciętej od świata wysepce. A teraz jest coraz trudniej. Zaczyna dręczyć ją sen… Powraca co noc. Helen błądzi przez jałową ziemię dotkniętą klęską suszy. Rano budzi się w pyle, jej stopy pokrywa kurz. Ukazują się jej trzy płaczące krwią kobiety w bieli… A kiedy w szkole zjawia się Lucas Delos, nieśmiałą i łagodną Helen ogarniają dwie myśli: Pierwsza – że Lucas to najpiękniejszy chłopak, jakiego spotkała. Druga – że chce go zabić gołymi rękami… Helen odkrywa tajemnice swojego pochodzenia i pojmuje, że mity to nie zawsze tylko legenda. Greccy bogowie nie zginęli. A boginie zemsty skazały rody Helen i Lucasa na odwieczną nienawiść. Czy ich miłość zdoła przezwyciężyć przeznaczenie?

Czytaj wyśmienity debiut literacki Aliny Staneczek - informatyczki z Gliwic, która odkryła w sobie pasję pisania! Sięgnij po "Tamten utracony świat" z Wydawnictwa Replika - poruszającą historię o miłości do ludzi i miejsc. Powieść o silnych kobietach. O ich wzajemnych relacjach, więzach rodzinnych, związkach, marzeniach i losach na przestrzeni lat. Autorka fabułę swojej książki podzieliła na trzy części i rozciągnęła w czasie. Akcja toczy się bowiem na przełomie lat 1945 – 2014. Alina Staneczek przenosi czytelnika głównie do swojego rodzinnego miasta, Gliwic. Jednak na kartach powieści umieszcza również Gdańsk, Sopot, Wrocław, Paryż, Edynburg i Malaga. Ponadto dzięki retrospekcjom i wspomnieniom przybliża także przedwojenny Lwów. Ten piękny Lwów, który bohaterowie książki darzą ogromną miłością. I który, zmuszeni, próbują zastąpić innymi miastami. Czytając powieść "Tamten utracony świat" poznajemy Zośkę, Inkę i Michalinę zwaną Miką. Trzy kobiety żyjące w różnym czasie. Zofia to nietuzinkowa projektantka odzieży, właścicielka firmy krawieckiej "Klementyna", która opuściła ukochany Lwów, uciekając przed Rosjanami. Kobieta jest ciocią spokrewnionych ze sobą dziewcząt: Inki i Miki. Te natomiast mimo więzów krwi przez bardzo długi czas nie mają pojęcia o swoim istnieniu. To właśnie ciotka łączy losy młodych kobiet, wywierając silny wpływ na ich wybory. Wspomniane bohaterki książki należą do różnych pokoleń. I choć płynie w nich kresowa krew, mają zupełnie inne życiowe doświadczenia. Łączy je natomiast jedna historia, która rozpoczyna się przed drugą wojną światową. Co więcej, ich splatające się w przeszłości losy naznaczył jeden mężczyzna. To dość niesamowite, biorąc pod uwagę fakt, że dwie z nich nigdy nawet nie miały okazji, by go poznać. Lubisz wielowymiarowe, wzruszające powieści obyczajowe z wątkami historycznymi i pojawiającymi się prawdziwymi postaciami? "Tamten utracony świat" Aliny Staneczek od Wydawnictwa Replika na pewno przypadnie Ci do gustu.

“Nie łatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej” to fabularyzowana biografia pisarki, której życie było tak zakręcone jak jej książki. W końcu była “królową polskiego kryminału” i na jej książkach wychowały się autorki, które dziś przejęły koronę i berło. “Opowieść o Joannie Chmielewskiej” Katarzyny Drogi to nie tyle powieść biograficzna, ile komedia kryminalna, która spodoba się nie tylko fanom pełnego humoru pisarstwa Chmielewskiej, ale też wszystkim miłośnikom historii, w których tajemnice i zagadki do rozwiązania są wplecione w komedię omyłek. Chmielewska w interpretacji Katarzyny Drogi jest pozytywnie zakręcona i ekspresyjna. Świat wokół niej kipi od domniemanych zbrodni. Autorka fabularyzowanej biografii zabiera czytelników do czasów komunistycznej Polski, w której o łyczku kawy można było pomarzyć i ze wszystkim trzeba było kombinować. Uniki, pomysły na obejście systemu to codzienność pracy Chmielewskiej w biurze architektonicznym. Jak się okazuje, ta codzienność może być jeszcze bardziej nieprzewidywalna. Dodaj do tego wielkie miłości, przyjaźnie na śmierć i życie, tajemnicze zaginięcia… Podejrzani są wszyscy, a już zwłaszcza mężczyzna o tajemniczym głosie telefonujący do głównej bohaterki zawsze o tej samej porze. Nie zapominaj o Lesiu próbującym wysłać kadrową na tamten świat… Jak to mówią. Co nas nie zabije, to nas wzmocni, a jak nie wzmocni, to na pewno rozśmieszy, a Joannę Chmielewską niełatwo zabić. Po książkę Katarzyny Drogi “Niełatwo mnie zabić” z pewnością powinni sięgnąć fani tytułowej pisarki. Jesteśmy pewni, że ta historia spodoba się też tym, którzy jeszcze nie czytali książek Joanny Chmielewskiej. To “jeszcze” jest kluczowe, bo po przeczytaniu “Nie łatwo mnie zabić”, będą chcieli sięgnąć po jej książki.