Miłość, proszę pani

Elżbieta Bawarska jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych kobiet w historii - popularność tej postaci nie zmniejsza się mimo upływu lat. "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" to doskonała propozycja dla osób zainteresowanych życiem cesarzowej, na którą można spojrzeć nie tylko przez pryzmat jej tytułu i posiadanej władzy. W końcu Sisi trafiła na wiedeński dwór jako młoda kobieta, którą nagle wepchnięto w świat pełen ograniczeń. "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" przedstawiają dzieje Elżbiety Bawarskiej z innej perspektywy niż ta, do której przyzwyczaiły nas podręczniki historii. Autorka nie skupia się na cesarzowej jako monarchini. W jej książce młoda dziewczyna przeżywa troski, a narzucone jej standardy wpływają na sposób myślenia i niestety - również życie codzienne. Sisi jest przedstawiona jako osoba prywatna na przestrzeni pierwszych 27 lat jej życia. Arystokratka wkracza w obcy jej świat, któremu nie zawsze jest w stanie sprostać. Z nieco zalęknionej dziewczyny szybko musi stać się pewną siebie kobietą, a także monarchinią ograniczoną sztywnymi zasadami etykiety. "Cesarzowa. Pierwsze lata Sisi na wiedeńskim dworze" autorstwa dr Martiny Winkelhofer to historia Elżbiety Bawarskiej, powstała na bazie historycznych źródeł. Autorka chętnie sięgała po archiwalia, a także materiały pochodzące z prywatnych kolekcji. Dzięki temu była w stanie stworzyć rzetelny wizerunek młodej Elżbiety, jednocześnie zachowując dbałość o żywy język i ciekawe ujęcie tematu.

"Niewypowiedziane" to przejmująca, wnikliwa, napisana na faktach opowieść o walce z depresją. Jest młodą kobietą i całe życie ma jeszcze przed sobą. A jednak nie chce żyć. Każdego dnia czuje lęk: przed światem, przed ludźmi i... przed sobą samą. I każdego ranka zaczyna nierówną walkę, by jakoś dotrwać do wieczora. Apatia i poczucie beznadziei to jej nieodłączne towarzyszki. Walcząc z chorobą, rozpoczyna podróż: najtrudniejszą, zarazem najbardziej niezwykłą. To podróż w głąb samej siebie. W jej trakcie znów spotka tę małą dziewczynkę, którą niegdyś była. Będzie musiała przeżyć na nowo to, co przydarzyło jej się przed laty. Stawi czoła doświadczeniom przemocy i wykorzystywania. Spróbuje ukoić swoje wewnętrzne dziecko, które teraz wyciąga ręce i bezgłośnie skowycze w zakamarkach jej skołatanej głowy. "Niewypowiedziane" to poruszająca, oparta na faktach opowieść o walce z depresją. Pozwala nam zajrzeć za kulisy osobistego dramatu, jakim depresja jest w każdym, jednostkowym przypadku. Bo choć o tej chorobie mówi się dużo i głośno, nadal wielu z nas nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, co czują dotknięte nią osoby, z czym muszą zmagać się na co dzień. Nie wiemy, jak wiele w naszej psychice łączy przeszłość z teraźniejszością. Często dopiero terapia pozwala odkryć te połączenia i znaleźć źródło problemu. Być może dla kogoś z Was lektura tej książki stanie się swoistą autoterapią. Być może dzięki niej lepiej zrozumiecie osoby dotknięte depresją czy innymi problemami psychicznymi. I dobrze, bo osobom takim bezwarunkowo należy się empatia.

Ironiczna i opowiedziana z humorem historia dwóch samotniczek, które niespodziewanie odnajdują coś, czego nie szukały – rodzinę. Vera ma pięć lat, kiedy w 1945 roku wraz z matką ucieka z Prus Wschodnich do Starego Kraju, w którym jest nazywana „polaczkowym dzieckiem”. Przez całe życie czuje się obco w wielkim zimnym domu, a mimo to nie potrafi go opuścić. Sześćdziesiąt lat później u jego drzwi staje nagle siostrzenica Very, Anne, która uciekła z synkiem z modnej hamburskiej dzielnicy Ottensen. Vera i Anne są sobie obce, lecz zarazem wiele je łączy.

Bywa, że kobieta musi wybierać między obowiązkiem, stanowiskiem, władzą a miłością... W przypadku królowej taki wybór wydaje się oczywisty, bo cóż może być ważniejszego od korony? A jednak Eleonora z Habsburgów Wiśniowiecka udowadnia, że kto umie kochać prawdziwie może się spodziewać nagrody, bo miłość jest szczodra i potrafi wynagrodzić tych, którzy jej wiernie służą. Królowa

Wspaniała powieść historyczna ukazująca losy nieślubnego potomstwa króla Zygmunta Starego. Jeśli cenisz fakty historyczne i lubisz wątki dotyczące dziejów Polski, a nie masz ochoty ograniczać się wyłącznie do informacji z podręczników, ta pozycja jest dla Ciebie stworzona! "Królewska krew" to książka prezentująca barwny i pełen niejednoznaczności obraz epoki jagiellońskiej, która zazwyczaj pokazywana jest tylko z jednej strony, z ominięciem istotnych faktów i bez dogłębnej analizy pewnych problemów. W tej książce natomiast fabuła dotyczy głównie nieślubnego potomstwa, jakie w czasie swoich rządów spłodził Zygmunt Stary. Czy królewska krew z nieprawego łoża jest inna niż ta "legalnych" potomków? Jak potoczyły się losy trójki nieślubnych dzieci króla i dlaczego wiemy o nich tak mało? Zygmunt Stary miał troje dzieci spoza małżeństwa - co ciekawe, ich matka, Katarzyna Telniczanka, przez lat trwała u boku króla, nie będąc jego prawą żoną. Poznali się jeszcze za czasów, gdy młody Zygmunt był jedynie księciem, a zostali przy sobie nawet po jego ślubie. Źródła historyczne niezbicie dowodzą, że ta para darzyła się wielką miłością, ale Katarzyna zawsze pozostawała w cieniu króla i w żaden sposób nie wpływała na jego decyzje. Na koniec, mimo miłości, została zmuszona do odejścia z życia monarchy. Co w tym czasie działo się z ich wspólnymi dziećmi i czy miały szansę na dostąpienie ważniejszych ról w państwie swego ojca? Autorką książki "Królewska krew" jest Alina Zerling-Konopka, która lubuje się w powieściach historycznych, które ukazują inne światło polskiej historii. Dotyka kwestii nieślubnego potomstwa, czasów wojennych, intryg politycznych i wielkich zmian zachodzących wskutek rządów i wydarzeń w ówczesnych potęgach Europy. Wśród innych jej pozycji znajdują się m.in.: "Hulaka Książę Jerzy Marcin Lubomirski", "Elżbieta matka królowej Jadwigi" czy "Szmaragdowy Budda".

Teodor Okrutny po piętnastu latach wraca do znienawidzonego Skraju. Musi się zmierzyć z trudną przeszłością i zbrodniami, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Okazuje się, że ktoś odnalazł ciała dawno zapomnianych osób, a świadkowie giną w niewyjaśnionych okolicznościach. Skraj jest miejscowością, do której się nie wraca. Albo tutaj się rodzisz i tutaj umierasz, albo w przebłysku samoświadomości uciekasz, a rodzina i znajomi z dnia na dzień o tobie zapominają. Aspirant Teodor Okrutny miał nadzieję, że już zawsze będzie należeć do tej drugiej grupy. Okazuje się jednak, że musi wrócić, chociaż nie podoba się to nie tylko jemu, ale też nienawidzącej go społeczności. Do kogo należy odnaleziony w lesie fragment ciała? Dlaczego po zabezpieczeniu go komendant posterunku zaginął, a pod lasem została zamordowana przypadkowa osoba? Teodor Okrutny obawia się, że ktoś poznał jego sekret sprzed lat. Tym bardziej, że mogą się z nimi łączyć sprawy, przez które ucierpią kolejne osoby.