Elżbieta Batory. Krwawa hrabina czy ofiara spisku Habsburgów?

Czy pociąga Cię nieznane? Chciałbyś zwiedzać ekscytujące ścieżki świadomości? Warto wybrać się w tę podróż razem z przewodnikiem, a najlepiej z szamanem. Poznaj Piotra, bohatera powieści "Szamański blues", który tak samo jak Ty pragnie doświadczyć czegoś więcej. Trans. Ekstaza. Szaleńcze wizje i rozmowy z duchami. Szamani od wieków są postrzegani jako osoby owiane tajemnicą, potężne dzięki porozumieniu z prawami natury. Powieść Anety Jadowskiej oswaja czytelników z tym enigmatycznym tematem, zabierając ich do świata Piotra Duszyńskiego, zwanego również Witkacym. Główny bohater prowadzi podwójne życie, bowiem za dnia pracuje jako policjant, a wieczorami zamienia się w szamana. Życie w towarzystwie duchów wymaga poświęceń oraz dogłębnego ich poznania i oswojenia z nimi. Niespodziewanie do bogatego w niecodzienne doświadczenia życia Piotra wkracza ważna dla niego postać - jego dawna miłość. Okazuje się, że kobieta ma sporo problemów i czuje, że Witkacy jest jedynym człowiekiem, który może jej pomóc. Powieść Anety Jadowskiej w nowatorski sposób łączy świat kryminalny ze światem magii. Jest pierwszą częścią cyklu "Szamańska seria", którą można uznać za spin-off wcześniejszego cyklu autorki, który opowiada o losach Dory Wilk. Autorka w każdym tomie cyklu "Szamańska seria" wprowadza czytelnika w tajemniczy świat, niedostępny dla niewprawnego oka. Kolejne części opowieści - "Szamańskie tango" i "Przygody małego duchołapa" - gwarantują czytelnikowi jeszcze więcej wręcz magicznie spędzonego czasu.

Najważniejszy wrzesień świata. Kronika niezauważonego ludobójstwa na Rohingach – opis wydawcy Wstrząsający reportaż o najbardziej prześladowanej mniejszości świata We wrześniu 2017 r. represje wobec ludu Rohinga przybrały kształt starannie zaplanowanej i przeprowadzonej z zimną krwią czystki etnicznej, w których śmierć poniosło co najmniej dwadzieścia pięć tysięcy osób, a setki tysięcy

Wstrząsające listy ofiary do kata. Karmił nas pan dwa razy dziennie. O osiemnastej dawano nam trzy czwarte litra brukwi lub marchwi. Ile tam było tłuszczu i mięsa, wiedział tylko kucharz i pan. O dziewiętnastej zaczynała się godzina śpiewania. Kto miał trudności z nauką, wędrował do karceru. Pan sam urządzał owo pomieszczenie. Takich szczurów nie widziałem nigdy. Z zepsutej rury wodociągowej sączyła się woda. Kiedy zamykał pan drzwi obite gumą, woda sięgała kolan. Bywał też pobyt w karcerze zaostrzony. Na przykład cztery dni bez jedzenia i bez koca. Płakaliśmy z głodu. Dwunastoletni Czesław Czubak trafił jako jeden z pierwszych więźniów do dziecięcego obozu w Lubawie. Zaraz po przybyciu do obozu dziecko było bite gumową pałką przez komendanta, który potem zadawał mu pytanie: Alles in Ordnung? (Wszystko w porządku?). Należało odpowiedzieć: Jawohl, Herr Lagerkommandant. Alles in Ordnung. (Tak, panie komendancie obozu. Wszystko w porządku). Ale ponieważ nowicjusz nie mógł tego wiedzieć - milczał. I tak zaczynało się piekło torturowania i mordowania polskich dzieci. Czesław Czubak przeżył tam pięć lat. Po dwudziestu czterech latach od zakończenia wojny zdecydował się pisać listy do swojego oprawcy, żeby zapytać o zło, którego nawet jako dorosły człowiek nie potrafił zrozumieć. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecka więzionego, głodzonego, bitego i bestialsko torturowanego - za kradzież kromki chleba, śpiewanie polskich piosenek albo za to, że jego rodzice byli aresztowani.

Czytajcie rymowane teksty i twórzcie własne historyjki. Możecie wspólnie z dzieckiem mieszać poszczególne części opowiadania, tak aby powstała jeszcze zabawniejsza rymowanka! Zabawa z książką możliwa jest dzięki jej wyjątkowej formie. Sztywne strony podzielone zostały na trzy ruchome części. Wasze zadanie polega na przekładaniu stron wybranej części i łączeniu fragmentów ilustracji w dowolny sposób. Dzięki temu powstają zabawne obrazki, śmieszne postaci i dziwne przedmioty, a historyjka, którą czytamy w książce za każdym razem toczy się zupełnie inaczej.

Pomimo rozwoju technologicznego i komunikatorów, dzięki którym możemy porozumiewać się z osobami z drugiego końca świata, jesteśmy samotni. Proste, powierzchowne komunikaty wyparły normalną rozmowę. "W ogóle mnie nie słuchasz! Czyli co nam umyka i dlaczego to takie ważne" autorstwa Kate Murphy to publikacja, w której pisarka dowodzi, że znajdujemy się w kryzysie komunikacyjnym doprowadzającym do pandemii samotności. Kate Murphy dokładnie zgłębia naukowe aspekty procesu słuchania. Skupia się na stronie psychologicznej, fizjologicznej oraz społecznej. Obecnie zewsząd słyszymy, by wyróżniać się z tłumu. Uczymy się, jakich słów używać, by inny byli zagłuszani. W efekcie prowadzi to do powstawania szumu, z którego ciężko wyłowić istotne informacje. Autorka za cel stawia sobie znalezienie przyczyny zatracenia umiejętności słuchania. Jej poszukiwania poparte są licznymi badaniami i wywiadami, między innymi z radiowcem, sprzedawcą mebli oraz księdzem spowiednikiem, którzy zawodowo zajmują się słuchaniem innych. Udowadnia, jak olbrzymie znaczenie ma poświęcenie komuś swojego czasu i uwagi. Kryzys komunikacyjny doprowadza do samotności oraz izolacji społecznej, która stwarza doskonałe warunki do rozwoju uzależnień i depresji.

Imponujące dzieło, zrywające z konwencjami współczesnej prozy, należące, jak "Miasto Śniących Książek", do kręgu opowieści Moersa o fantastycznym świecie Camonii. Tym razem głównym bohaterem jest Rumo, który jak każdy Wolperting posiada zdolność widzenia z zamkniętymi oczami. Któregoś ranka, posługując się wyłącznie nosem, wietrzy srebrne pasmo zapachu zapowiadającego oczekujące na niego