Słodkie co nieco

Rozdzierająca serce, przerażająca prawdziwa historia, która wstrząsnęła Wielką Brytanią. Chłopiec jest torturowany przez matkę, braci i otoczenie. A świat pozostaje niemy... Ten chłopiec stracił mowę poddany niewyobrażalnej przemocy domowej. Kiedy Joe był mały, tata chronił go przed okrucieństwem matki, która biła go, wyzywała, raz przytknęła mu gorące żelazko do ręki, raz chciała wyrzucić go przez okno… Kiedy Joe miał pięć lat, ukochany ojciec zginął w płomieniach na jego oczach. I Joe stracił mowę. Odtąd matka mogła już być bezkarna… Kazała mu spać na podłodze w pokoju sadystycznych braci, jeść pod stołem resztki z podłogi. Niebawem wtrąciła go do ciemnej, zimnej, cuchnącej piwnicy. Głodny, niemyty i codziennie bity przez matkę spędził tam trzy lata… Kiedy Joe miał siedem lat, pojawił się przyjaciel matki. Mężczyzna gwałcił chłopca na jej oczach. Chłopiec krwawił, cierpiał, ale nie mógł ani mówić, ani nawet krzyczeć. Najgorsze miało jednak dopiero nastąpić… Wstrząsająca historia dzieciństwa Joego Petersa niesie pomimo wszystko nadzieję: katowany, molestowany chłopiec znalazł siłę, by przezwyciężyć niemożliwą wręcz podłość i obojętność ludzi, i odzyskał mowę. Teraz mówi w imieniu dzieci wykorzystywanych seksualnie, prowadząc własną fundację. Autobiografia Płacz niemymi łzami pozostawała przez wiele tygodni w Anglii bestsellerem numer 1.

Porywająca powieść mistrzyni kryminału psychologicznego! Adela Naczyńska, pracownica sklepu z antykami, zostaje zamordowana. Tuż przed śmiercią dowiaduje się, że część jej rodzinnego majątku, drogocenna lampa Tiffany’ego, która podobno spłonęła w pożarze dwadzieścia lat temu, jednak przetrwała. Syn i mąż Adeli zwracają się w tej sprawie do Celiny Stefańskiej. Tropy prowadzą ją aż do Bazylei. Prywatna detektyw staje przed wielkim wyzwaniem, podążając śladem drogocennego antyku, który może stanowić niezbity dowód w sprawie zabójstwa…

25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki – przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć. Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci. Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.

Wystarczy jedna chwila, żeby zmienić czyjeś życie i zaledwie kilka sekund, aby stracić najbliższych. Przekonała się o tym Anna z powieści “Żałobnica” Roberta Małeckiego, która po dramatycznych wydarzeniach stara się zacząć wszystko od nowa. Niestety sprawy zaczynają się komplikować, gdy okazuje się, że zmarli wciąż mają coś do powiedzenia... Kiedy w wyniku wypadku niespodziewanie ginie pasierbica i mąż Anny, kobieta musi oswoić się z nową rzeczywistością. Dla świata jest wdową, biedną żałobnicą, skrywającą swoje cierpienie oraz żal pod ciemnymi ubraniami i gorzkimi łzami. Osoby postronne powiedziałyby, że Anna wygląda jak zrozpaczona kobieta, która utraciła kochającego męża oraz przybraną córkę, Roksanę. Mało kto dostrzega, że załamana wdowa, ukrywa przed światem swoje prawdziwe uczucia i... pewne skomplikowane tajemnice z przeszłości. Anna nie rozpacza tak, jak przystało na przykładną żonę i macochę, bo i jej prawdziwe życie odbiegało od ideału. Kobieta ma świadomość, że jej nie była wzorową matką, ani też nie darzyła swojego męża szczególnym uczuciem. Pomimo tego dobrze odgrywa swoją rolę, pozostawiając smutną przeszłość za sobą. Wkrótce okazuje się, że Anna dziedziczy po mężu świetnie prosperujące przedsiębiorstwo, a w dodatku dysponuje niemałą fortuną. Mimo to kobieta nie potrafi uwolnić się od przeczucia, że jest stale obserwowana. W dodatku ktoś wyraźnie manipuluje sprawami z przeszłości i zna mroczne tajemnice, które nie miały prawa ujrzeć światła dziennego. Przerażona Anna musi zmierzyć się z własnym strachem oraz z osobą, która wyraźnie nie ma dobrych zamiarów... "Żałobnica" odbiega od standardowego kryminału, w którym specjalizuje się autor, Robert Małecki. W tej książce pisarz skupił się na psychice bohaterów oraz skomplikowanych tajemnicach sprzed wielu lat, a nie na samej zbrodni i poszukiwaniu mordercy. Mroczny thriller uświadamia czytelnikowi, jak niebezpieczne mogą być kłamstwa i toksyczne relacje z innymi ludźmi.

Nominacja do Nagrody Wielkiego Kalibru 2018. Lato 1986 roku jest wyjątkowo upalne. Leniwy spokój sennej miejscowości letniskowej zakłóca tylko grupka hippisów protestujących przeciw budowie elektrowni jądrowej. Wszystko się zmienia, kiedy pewnego poranka na torach kolejowych odkryte zostają zwłoki młodej dziewczyny. Nikt nie wie, kim jest i skąd się wzięła. Młody proboszcz, który znalazł ciało, nie może przestać myśleć o zbrodni. Jego poprzednicy znikali z miasteczka w niejasnych okolicznościach, ale kiedy próbuje się czegoś o nich dowiedzieć, trafia na ścianę milczenia. Czyżby pogłoski o przeklętej parafii miały w sobie ziarno prawdy? Kto postawił przed laty krzyż przy torach i dlaczego zostawia przy nim świeże kwiaty? Śledztwo, które prowadzi wezwany do Rokitnicy kapitan Witczak, idzie dość opornie. Miejscowi niechętnie dzielą się tajemnicami, nie chcą wywoływać duchów przeszłości. Wierzą, że zło nadejdzie ze wschodu. Ale to nieprawda – ono już tu jest…