Dzieje łakomstwa i obżarstwa

Najpopularniejsza powieść słynnej pisarki Charlotte Brontë, Poznajcie losy Jane Eyre, kobiety, która na długo zapadnie wam w pamięć! Jednak czy będzie umiała odnaleźć spokój i szczęście w swoim życiu? "Dziwne losy Jane Eyre" to wyjątkowa książka, o której gazety rozpisywały się z zachwytem dzień w dzień. Opowiada ona historię dziewczynki, która straciła rodziców, przez co trafia do domu wuja. Niestety nikt nie darzy jej tam ciepłymi uczuciami i kiedy tylko nadarzyła się okazja, ciotka pozbywa się jej, wysyłając do szkoły dla sierot. Dzielna Jane nie poddaje się i zdobywa wykształcenie, a później prace jako guwernantka. Wydaje się, że w jej życiu nareszcie pojawi się szczęście. Kobieta zostaje zatrudniona do dziewczynki, którą samotnie wychowuje ojciec, Edward Rochester. Pewnego dnia do jej pana, którego darzy uczuciem, wracają demony z przeszłości. Jane nie potrafi poradzić sobie z sytuacją i ucieka. Książka opowiada o ludzkich emocjach, przez co jest ponadczasowa. Tytułowa bohaterka jest bardzo wyrazista i posiada wiele cech, dzięki którym można ją łatwo polubić, a nawet podziwiać. Jej losy to wciągająca i głęboka, ale nie zawsze kolorowa historia, która pokazuje, że warto mieć nadzieję na lepsze jutro.

"Andreowia" to pełne ironii rozliczenie z polską rzeczywistością przełomu wieków. Najnowsza powieść Beaty Chomątowskiej jest niczym szopka krakowska pełna nietuzinkowych postaci. Kim jest Andrzej? To mężczyzna przed pięćdziesiątką, zodiakalny skorpion, syn słynnego krakowskiego medium i tajemniczego ojca. Andrzej jest wnukiem pierwszej w Krakowie tramwajarki i wielkiego Redaktora. Sam stał się również legendą dziennikarstwa, podporą pewnej zacnej redakcji. Dzisiaj dokonuje rozliczenia z samym sobą, ze swoim życiem i oczywiście z przeszłością swojej rodziny, bo od niej (często niestety) trudno się uwolnić. Jego przenikliwa, pełna ironii (i autoironii) opowieść składa się na obraz polskiej rzeczywistości końca XX i początku XXI wieku. "Andreowia" to jednak książka, którą czytać można także i na innych poziomach. Mamy tu istną szopkę krakowską z plejadą niezapomnianych postaci. Niektóre z nich po bliższym poznaniu okazują się dziwnie wręcz znajome... Jest to rzecz jasna powieść o kryzysie wieku średniego, o potrzebie rewizji własnego życia i samego siebie, ale przy tym taka powieść, którą czyta się zadziwiająco lekko i z ogromną dozą przyjemności. Beata Chomątowska pokusiła się zawrzeć w swej książce intrygującą, metatekstową grę, a to za sprawą fragmentarycznej konstrukcji i elementom groteski. Nietuzinkowe postaci bohaterów, spostrzeżenia przeczulonego na własnym punkcie Andrzeja to jedne z tych walorów powieści, które gwarantują jej wyjątkowy charakter. Beata Chomątowska jest pisarką, dziennikarką i działaczką społeczną. Urodziła się w Krakowie w roku 1976. Jest absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Hogeschool Brabant w Bredzie. Doświadczenia z pobytu w Holandii zawarła w książce "Prawdziwych przyjaciół poznaje się w Bredzie". Jako dziennikarka publikowała na łamach "Pulsu Biznesu", "Rzeczpospolitej" i "Dziennika Polskiego" wydawanego w Krakowie. Współpracuje obecnie z "Tygodnikiem Powszechnym" i "Gazetą Stołeczną". Jej książka pod tytułem "Stacja Muranów" była nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii edycja warszawska. Książka "Betonia. Dom dla każdego" otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej.

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.

Brutalne morderstwo w małej sörmlandzkiej wsi Ormberg doprowadza do spotkania trzech osób: Malin, młodej policjantki, która starannie zaplanowała swoje życie, Hanne, psycholog sądowej, której egzystencji grozi załamanie, i Jake’a – chłopca, który nosi w sobie niewypowiedzianą tajemnicę. Pościg za zabójcą jest nie tylko niebezpieczny, ale także zmienia losy całej trójki. Prawda zaś jak zwykle ma wysoką cenę.