Dzieje łakomstwa i obżarstwa

Dziewczynkę, która tęskni za zmarłym kotem, odwiedza Pustka... Jest białą, bezkształtną plamą po nim - nie ma uszu, ogona, wąsów, jest wielka, biała i nieco przerażająca. Wypełnia sobą niemal całą przestrzeń, wędruje, na chwilę znika, by znów pojawić się jeszcze wyraźniej. Pustka chętnie odpowiada na pytania dziewczynki, która nie do końca rozumie czym ona jest i skąd się wzięła. Niezwykle wzruszająca, prosta i mądra opowieść o przeżywaniu straty, żałobie, tęsknocie i wspomnieniach. Książka ma ogromną wartość terapeutyczną, pomaga dziecku pogodzić się ze stratą kogoś bliskiego, oswaja lęk, pozwala zrozumieć trudne emocje i zachęca do rozmowy o nich.

Konkursy piękności odbywały się już w czasach starożytnych, lecz międzynarodową popularność zdobyły dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym. To właśnie w latach 20. odbyły się w Polsce pierwsze wybory Miss Polonia, na których o tytuł najpiękniejszej Polki rywalizowały ze sobą przedstawicielki różnych miast, zawodów i warstw społecznych. Uczestniczki i laureatki przedwojennych konkursów piękności były kobietami o fascynujących życiorysach. Znajdziemy wśród nich zarówno spełnione żony i matki, jak i skandalistki, które prowadziły burzliwe życie uczuciowe. Zróżnicowane były również ich postawy w czasie II wojny światowej – niektóre zaangażowały się w działalność polskiego podziemia, inne zaś zdecydowały się na współpracę z Niemcami. Po wojnie często wybierały życie na emigracji, te zaś, które pozostały w kraju, nie miały w czasach PRL-u łatwego życia. Na podstawie artykułów prasowych, dokumentów i wspomnień Marek Teler opisuje przebieg konkursów piękności w II Rzeczypospolitej i przedstawia niezwykłe losy przedwojennych królowych piękności. Rozprawia się z mitami, które przez lata narosły wokół wyborów miss, tropi rozmaite skandale związane z konkursem i stara się zrozumieć, dlaczego cieszył się on tak dużą popularnością ze strony młodych dziewcząt.

Świętowanie dnia urodzin przynosi wiele radości i skłania też do refleksji. Pragnie się, aby ten dzień się nie kończył, a mimo to ma się świadomość, że tak się stanie. "Gdzie się podział czwartek?" to wspaniała opowieść dla dzieci o przemijaniu i szukaniu odpowiedzi na istotne pytanie. Tym pytaniem jest tytuł tej książeczki. Nosek jest misiem, który w czwartek obchodzi urodziny. Jest bardzo szczęśliwy z tego powodu. To cudowny dzień pełen fantastycznych wrażeń. Tyle przyjemności spotkało go tego dnia. Niestety, powoli dobiega ON końca, a Nosek wcale nie chce, żeby się skończył. Tak bardzo kocha swoje urodziny, że sama myśl o tym, że jutro będzie inaczej, bardzo go smuci. Zniknie cała magia związana z tym dniem i urodzinami. Miś postanawia wyruszyć na poszukiwanie czwartku wraz ze swoim przyjacielem - ptaszkiem Dziubkiem. Mają oni zamiar dowiedzieć się czegoś ważnego - co dzieje się z czwartkiem, nim nadejdzie piątek? Czy oba zwierzątka znajdą odpowiedź na nurtujące ich pytanie? Czy odnajdą czwartek? Tego dzieci dowiedzą się z tej pięknej książeczki. Urzekająca opowieść dla najmłodszych napisana jest poetyckim stylem i została uzupełniona ładnymi ilustracjami. Tworzy to zachwycającą całość, czyniąc ją przyjemną i zachwycającą lekturą. Idealnie nadaje się do czytania przed snem. Książeczkę napisała Janeen Brian - australijska autorka publikacji dla dzieci i młodzieży. Wielokrotnie nagradzana, ma ponad 100 książek w swojej bibliografii. Lubi pisać książki obrazkowe, junior fiction, poezję, powieści i literaturę faktu - wymienić można m.in. "Little Chicken Chickabee", "Eddie Pipper", "Helen Keller: Living in Dark Silence". Ilustracje są dziełem Stephena Michaela Kinga - "Rainbow Bear", "A Boat of Stars", "Wandering Star".

Deklarujesz miłość do zwierząt, ale tak naprawdę nie robisz w życiu nic szczególnego, by żyło się im (i Tobie) lepiej? Sięgnij po "Manifest zwierząt" Marca Bekoffa i znajdź w nim źródło inspiracji dla własnego życia. "Manifest zwierząt. Sześć powodów, żeby okazywać więcej współczucia" to książka światowej sławy etologa, czyli specjalisty w zakresie badania emocji zwierząt. Powstała dla dobra zwierząt, ale też z myślą o ludziach. Ma inspirować do lepszego życia oraz wypracowania zachowań, które poprawią jakość istnienia ludzkiego i sprawią, że świat stanie się bardziej przyjazny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Przy czym badacz nie zachęca tu do znaczących rewolucji życiowych, a do okazania odrobiny współczucia gatunkom współistniejącym wraz z nami na Ziemi. Nie od dziś wiadomo bowiem, że świadomość, iż zrobiło się coś dobrego, że komuś się pomogło, znacząco wpływa na nasze samopoczucie i poziom szczęścia. Autor zachęca do życzliwości zarówno wobec zwierząt, jak i wobec innych ludzi. Przekonuje, że ucząc się rozumienia zwierząt, osiągniemy też większe zrozumienie samych siebie. Tym samym będziemy mieć wpływ na kształtowanie rzeczywistości, w jakiej żyjemy, oraz stworzenie lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Autor udowadnia, że lepsze traktowanie zwierząt wpływa dobrze na naszą planetę, ale przede wszystkim na nas samych. Ukazuje świat zwierząt jako świat pełen emocji: miłości, tęsknoty, złości, współczucia, życzliwości i empatii. Udowadnia, że zwierzęta - podobnie jak ludzie - odróżniają dobro od zła. Dlatego w "Manifeście zwierząt" autor przedstawia sześć zasad, których zastosowanie przyniesie obopólne korzyści ludziom i zwierzętom. Podkreśla, że warto się starać, by nasze postępowanie wobec zwierząt było bardziej humanitarne, gdyż Ziemię zamieszkujemy wspólnie ze zwierzętami, które podobnie jak ludzie myślą i czują, potrafią współczuć i zasługują na współczucie.