Krwawa Róża

Wiktoriańska Anglia to epoka wielkich przemian. Pod panowaniem królowej Wiktorii Hanowerskiej Wielka Brytania staje się największym mocarstwem na świecie. Jak jednak w takich realiach odnajdywali się zwykli ludzie? W jaki sposób mieli okazywać swoje uczucia, skoro świat im tego zabraniał? Książka "Miasteczko Middlemarch. Tom 2" przeniesie Cię do tamtejszych realiów. Dzięki tej książce poznasz wszystkie cienie oraz blaski codziennego życia w XIX-wiecznej Anglii. Akcja powieści toczy się w epoce wiktoriańskiej, w miasteczku Middlemarch. To okres dziejów naznaczony wielkimi przemianami, a także rygorystyczną moralnością, która głosiła potrzebę ukrywania i tłamszenia uczuć. Historia opowiada o losach majętnej i szlachetnej Dorotei Brooke, która w poszukiwaniu sensu swojego życia próbuje nadać mu jakikolwiek cel. Czytelnik równolegle poznaje lekarza, Tertiusa Lydgatea, który odnalazł go w pracy naukowej i medycynie. Jednak na drodze do realizacji jego zamierzeń staje przeszkoda, którą jest piękna i zmysłowa kobieta. To powieść, która pozwala ujrzeć prowincjonalne życie ludzi XIX-wiecznej Anglii ich własnymi oczami. Losy mieszkańców, począwszy od zwykłych rolników, mieszczan, kupców, aż do lekarzy i prawników, splatają się ze sobą w niewidzialną nić. Czytelnik chłonie wszystkie barwy, zapachy oraz dźwięki, które towarzyszyły ludności wiktoriańskiej Anglii, stając się swoistym towarzyszem tamtejszych mieszkańców. Literatura wiernie oddaje klimat dawnej Wielkiej Brytanii, nawiązując przy tym do sytuacji politycznej i społecznej w XIX wieku. Seria "Miasteczko Middlemarch" autorstwa George Elliot jest jedną z najważniejszych pozycji w kanonie klasycznej literatury angielskiej.

Jeśli zachwycasz się popularnym ostatnio serialem, a nie znasz książki - musisz to koniecznie nadrobić! "Dewajtis" to klasyka literatury, którą zdecydowanie warto poznać. Przenosimy się na Żmudź w końcu XIX wieku. Młody Żmudzin, Marek Czertwan, po śmierci ojca musi zająć się majątkiem Poświcie, który należał do jego zaginionego przyjaciela. Chciałby usamodzielnić się i pójść własną drogą, jednak wrodzone poczucie obowiązku nie pozwala mu na to. Jedyne ukojenie znajduje przebywając przy starym dębie - tytułowym Dewajtisie. Gdy wreszcie zaczyna mieć szansę na szczęśliwe życie, zakochując się w młodej Irenie, duma i lęk przed osądem innych nie pozwala mu na okazanie uczuć. Rodziewiczówna, pisarka kontrowersyjna jak na swoje czasy, stworzyła piękną, pozytywistyczną powieść, w której pokazuje XIX-wieczny etos pracy u podstaw. Jednocześnie jednak nie stroni od ukazania negatywnych cech ziemiaństwa polskiego w czasach zaborów. W powieść wpleciony jest też element baśniowy, którego symbolem jest stary dąb.

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.

Pozycja, która pokazuje genezę naszego gatunku. Sprawdź, w jaki sposób człowiek wyrósł na istotę dominującą na świecie i z czym było to związane. "Pierwsze kroki. Jak staliśmy się ludźmi" to książka, w której autor skupia się na tym, co doprowadziło do tego, że człowiek zaczął królować na ziemi, przyćmiewając pozostałe gatunki zwierząt. Istotne okazało się to, że jako jedyni ludzie zaczęli chodzić na dwóch nogach. Czytelnik, dzięki tej pozycji, uzmysłowi sobie, z jakiego powodu tak się stało i co do tego doprowadziło. Znajdzie w niej także plusy i minusy takiego stanu rzeczy, a także ich szczegółową analizę. Ze względu na ludzką dwunożność, w przypadku naszego gatunku poród obarczony jest znacznie większym ryzykiem niż w przypadku wielu innych zwierząt. Co więcej, okazuje się też bardzo trudny dla matki. Z kolei dwie kończyny sprawiają, że człowiek jest znacznie wolniejszy, kiedy biegnie niż jakiekolwiek czworonożne zwierzę. Co więcej, może często cierpieć na szereg dokuczliwych dolegliwości. Z drugiej natomiast strony wykazuje się empatią i posiada złożony system moralny. Fakt, że ludzie zaczęli chodzić na dwóch nogach, wpłynął też na wykształcenie się u nich szeregu przydatnych cech, takich jak umiejętności technologiczne, odkrywczość, zdolność do współczucia czy mowa. Uczucia wyższe zresztą dotyczą tylko człowieka, dlatego też w tej materii można zauważyć jego dominację nad innymi gatunkami. Za kształt książki odpowiada paleantropolog Jeremy DeSilva.

Krew, intrygi, dewiacje, skrytobójcze mordy. Oto wspólny mianownik wielu monarchów rosyjskich. "Królobójcy" to historia 26 władców rosyjskich, których zwyczaje były wstrząsające i niebywałe. Sięgnij po tę książkę i poznaj krwawy szlak rosyjskich władców! Śmierć, pałacowe intrygi, nurtujące zagadki i rzeka krwi. Te opisy najlepiej oddają historię rosyjskiego samodzierżawia. Za sprawą Wacława Gąsiorowskiego poznasz losy koronowanych głów i ich bezeceństwa, jak również odpowiedzi na wiele nurtujących pytań. Kto był ostatnim przedstawicielem słynnych Romanowów? Jak wielu kochanków miała słynąca z lubieżności Katarzyna II? Skoro nie Aleksander I został pochowany w cesarskim grobowcu, to kto? Co łączyło Iwana IV Groźnego i twórcę Imperium Rosyjskiego, cara Piotra Wielkiego? Co doprowadziło do samobójstwa Mikołaja I? Jakie było faktyczne pochodzenie Mikołaja II? Na kartach "Królobójców" znajdziemy również wyczerpujący i dokładny opis zagłady ostatnich żyjących przedstawicieli dynastii Romanowów przez Czeka. Wacław Gąsiorowski stawia kropkę nad i, dowodząc, że Włodzimierz Iljicz Uljanow był w gruncie rzeczy agentem niemieckim.

W 1967 r. Roy Bates, emerytowany brytyjski oficer, zajął opuszczoną platformę przeciwlotniczą na wodach międzynarodowych, a następnie nazwał ją Sealandią i ogłosił się jej księciem. W 1996 r. artysta Lars Vilks nazwał skrawek szwedzkiego wybrzeża Ladonią, tworząc swoje państwo dzieło sztuki, którego hymnem jest odgłos kamienia wpadającego do wody. W 2013 r. pewna dziewczynka z Virginii, Emily, zapytała tatę, czy mogłaby zostać prawdziwą księżniczką. Pół roku później jej tata utworzył na pustyni Królestwo Północnego Sudanu, a swoją córkę uczynił księżniczką. W 2016 r. Mieszko Makowski założył Królestwo Kabuto. Jego terytorium mieści się na działce pod Radomiem. Król Mieszko był rozczarowany Polską, więc stworzył państwo, w którym wartością nadrzędną jest absolutna wolność. To tylko przykłady kilku mikronacji – współczesnych tworów parapaństwowych – i ich pomysłodawców opisanych w tej niezwykłej książce. Bohaterowie Macieja Grzenkowicza to zapaleńcy, idealiści, outsiderzy, którym obecna oferta państwowa nie odpowiada, dlatego tworzą swoje. Swoje tycipaństwa.

Z tej książki dowiesz się: Czy dieta bezmięsna mogła przydać się Polakom w walce o niepodległość? Kto przywiózł tofu z Azji? Czy Indie rzeczywiście są najbardziej wegetariańskim państwem świata? Kto uważał, że dieta jarska była najlepsza już dla dawnych Słowian? Dla kogo wymyślono płatki kukurydziane? Wegetarianie są wśród nas. I jest ich coraz więcej! Niejedzenie mięsa staje dziś coraz popularniejsze. Powody są różne: ekologiczne, etyczne czy zdrowotne. Obecnie mięsa nie je się z troski o zdrowie, klimat, dobrostan zwierząt. Ale czy zawsze tak było? Co kierowało pierwszymi osobami, które zdecydowały się przejść na dietę bezmięsną? I czy w ogóle wiadomo, kto był prekursorem wegetarianizmu? Natalia Mętrak-Ruda, kulturoznawczyni i historyczka kulinariów, prowadzi nas przez zawiłą (a czasem całkiem zabawną) historię roślinnej kuchni, a także jej pierwszoplanowych i epizodycznych bohaterów. Autorka pokazuje, że w przeszłości za ideą niejedzenia zwierząt stały zupełnie inne motywacje niż dziś – nieraz decyzja ta wynikała z czynników religijnych lub ekonomicznych. I choć obecnie popularyzacja wegetarianizmu kojarzy się głównie z duchowością Wschodu i kontrkulturą, to kuchnia ta równie dużo zawdzięcza ruchom protestanckim. A także szalonym pomysłom dietetyków, dziwaków i hipochondryków. Dowiedz się, jaką drogę przebył wegetarianizm – od wysp antycznej Grecji do dzisiejszych najbardziej wykwintnych restauracji.

Od tamtego wydarzenia dziesięcioletni Jamie nie płakał ani razu. Chłopiec wie, że powinien – przecież Jasmine płakała, i mama, a tacie zdarza się to do dziś. Roger wprawdzie nie uronił ani jednej łzy, ale to w końcu kot, poza tym nie znał Rose aż tak dobrze. Wszyscy dookoła zapewniali, że czas leczy rany, tylko że to jedno z tych kłamstw powtarzanych przez dorosłych, gdy nie wiedzą, co