Życie według kota. Kocie zasady, jak być szczęśliwym na co dzień

W dzisiejszym świecie pełnym coraz to nowych odkryć dotyczących zasad żywienia i modnych diet, łatwo się pogubić. Nie jesteśmy w stanie śledzić wszystkich nowinek naukowych ani też ich zweryfikować. Krystyna Naszkowska postanowiła sprawdzić u źródła jak jest naprawdę. Czy jaja nas żywią czy trują? Czy masło jest zdrowsze od margaryny? Czy mięso zmienia nas w agresywnych

Korzystanie z chirurgii plastycznej jest już tak powszechne, że nikt się nie zastanawia, czy dana osoba wcześniej wyglądała inaczej. Jak jednak narodziła się ta dziedzina medycyny? Biografia "Facemaker. Historia człowieka, który stworzył chirurgię plastyczną" to znakomita biografia opisująca narodziny chirurgii plastycznej i jej twórcę Harolda Gilliesa. Autorka Lindsey Fitzharris w swojej książce w bardzo ciekawy i poruszający sposób opowiada o tym, jak narodził się dział medycyny plastycznej i kto był jej prekursorem. Pierwsza wojna światowa okazała się drastyczna i pochłonęła miliony żyć. Broń użyta podczas tej wojny zebrała niszczycielskie żniwo, a miotacze ognia, gazy bojowe czy bagnety powodowały rany, które nawet po zagojeniu wyglądały potwornie. Żołnierze, którzy wrócili do domu, często byli okaleczeni, a ich twarze budziły odrazę. Żony nie chciały patrzeć na swoich mężów, odchodziły od nich, a dzieciaki spoglądały na ojców ze strachem. Pomoc okazał im lekarz pochodzący z Nowej Zelandii - Harold Gillies, który został pionierem medycyny plastycznej.

Wszyscy są inni i nadzwyczajni, a choć się różnią, zawsze są fajni! W przedszkolu Bajka odbywa się Dzień Fajności. Przyszło bardzo dużo gości - rodzice, babcie, ciocie, dziadkowie, wujkowie. Każdy przedszkolak jest aktorem i bierze udział w przedstawieniu o morskim świecie. Przydzielone role podkreślają wyjątkowość dzieci. Pokazują, że choć się różnimy, to wszyscy jesteśmy nadzwyczajni i równie... fajni! "Dzień Fajności" to rymowany picturebook, który pokazuje, że każdy ma swoje zalety. Mimo różnic dzieci wzajemnie się szanują, lubią i bawią w zgodzie.

Göbekli Tepe – przełomowe odkrycie archeologii – podważa współczesną wiedzę i stawia pytanie: jaka historia ludzkości jest prawdziwa? Fascynująca teoria rzuca wyzwanie nauce, bezradnej wobec zagadki Göbekli Tepe. Göbekli Tepe – najbardziej tajemniczy megalityczny kompleks świata sprzed 12 000 lat – jest największym wyzwaniem dla archeologii XXI wieku. Göbekli Tepe – wzniesione w końcu ostatniej epoki lodowcowej – składa się z setek budowli ozdobionych wspaniałymi reliefami dziwnych stworzeń i ustawionych w kręgi 15-tonowych monolitów w kształcie litery T. Stawia pod znakiem zapytania aktualną wiedzę historyczną, archeologiczną, a nawet paleontologiczną, która uważa za niemożliwe budowę takich konstrukcji przez prymitywne plemiona myśliwych i zbieraczy. Ta najstarsza kamienna konstrukcja na Ziemi jest świadectwem tak wysokiego poziomu technologii i sztuki, jaki został osiągnięty dopiero 7000 lat później – przez wielkie kultury starożytnego świata – Sumer, Egipt i Babilon.

Autor bestselerowej trylogii ""Rozbite imperium"" przedstawia kolejną część cyklu ""Wojna Czerwonej Królowej"". Trylogia Wojna Czerwonej Królowej jest osadzona w tych samych realiach, które znamy z poprzednich powieści tego autora: Książę Cierni, Król Cierni i Cesarz Cierni. Tym razem staje przed nami bohater inny niż Jorg Ancrath, ale nie mniej wyrazisty, dzięki czemu nowa trylogia Marka Lawrence'a jest z jednej strony powrotem w dobrze znane strony, ale z drugiej zupełnie nową wyprawą, która udowodni, że Mark Lawrence nie bez powodu uznawany jest za jedno z największych objawień gatunku fantasy ostatnich lat. Po straszliwych przygodach, których o mało nie przypłacili życiem, Książę Jalan Kendeth i wiking Snorri ver Snagason znaleźli się w posiadaniu klucza Lokiego, zdolnego otworzyć każde drzwi, artefaktu poszukiwanego przez najniebezpieczniejsze istoty zamieszkujące Rozbite Imperium, łącznie z Martwym Królem. Jal pragnie jedynie wrócić do domu, do wina, kobiet i śpiewu, ale Snorri ma zamysł, jak wykorzystać klucz - zamierza odnaleźć drzwi do śmierci, otworzyć je na oścież i sprowadzić z powrotem do świata żywych swoją rodzinę. Gdy Snorri przygotowuje się na poszukiwania drzwi śmierci, babka Jala, Czerwona Królowa, nie przestaje manipulować królami i pionkami, aby zakończyć grę wedle jej planu...

Donlon jest pełen magii, mgły i cieni, a Ava Carey włada tymi ostatnimi. Nawet magia cieni może jednak nie wystarczyć, gdy w magicznym mieście coraz częściej pojawiają się anomalie. W Avallen, donlońskiej szkole, ginie jeden z uczniów, a nauczycielka i zarazem przyjaciółka Avy przepada bez śladu. Donlon skrywa wiele tajemnic i największą z nich są źródła tutejszej magii, związane z ośmioma donlońskimi budynkami. Jeden z tych sekretów skrywa się w Avallen, a zaginięcie Malory, koszmary uczniów i ich dziwne zachowania mogą być z nim związane. Carey, zatrudniona w donlońskim Scotland Yardzie, ma za zadanie odkryć, co dzieje się w szkole – czego nie ułatwiają ani zła reputacja dyrektora, ani młody geniusz, William Doe, zdecydowany dotrzeć do prawdy na własną rękę.

Magdalena Kuszewska rozmawia o zabiegach ginekologii estetycznej i urologii estetycznej z ekspertami, a także z osobami, które takim zabiegom się poddały. Czy zabiegi rozwiązały ich problemy? Na początku był wstyd Za duże, za małe, za brzydkie, za stare. Niedoskonałe. Polacy rzadko mówią o narządach intymnych, ale coraz chętniej je poprawiają. Magdalena Kuszewska rozmawia o zabiegach ginekologii estetycznej i urologii estetycznej z ekspertami: lekarzami specjalistami, psychologami, seksuologami, terapeutami, a także z innymi osobami, w tym takimi, które takim zabiegom się poddały. Czy zabiegi rozwiązały ich problemy? Jesteśmy narodem wstydliwym. Wstydzącym się i zawstydzającym siebie nawzajem. Oceniającym. Ale czy wstyd to jedyny powód, dla którego poddajemy się takim zabiegom? Jaką rolę w tym wyścigu po doskonałość odgrywają kult młodości i obsesja piękna?

Człowiek, będąc w gruncie rzeczy bezbronny wobec zimna, włożył mnóstwo wysiłku w znalezienie sposobów przeżycia w skrajnych warunkach atmosferycznych. Nauczyliśmy się tak budować domy, tak szyć ubrania, tak się odżywiać, by chronić się przed niskimi temperaturami. A mysikrólik? Ptaszek wielkości kciuka potrafi przetrwać kilkunastostopniowe mrozy, nastroszywszy piórka i odpowiednio spożytkowując energię. Podobnie radzą sobie inne stworzenia: zmiana ubarwienia, hibernacja, zwiększanie masy ciała, specjalna budowa kończyn czy dzioba, ocieplone schronienia, gromadzenie zapasów – każdy gatunek znalazł swój sposób na przetrwanie najmroźniejszych miesięcy. Ptaki mają pióra puchowe, ssaki futro, które chroni je przed zimnem. Liczne zwierzęta, takie jak bobry, niedźwiedzie i niektóre owady, budują gniazda i nory, które uzupełniają lub zastępują bezpośrednie okrycie ciała. A niektóre, jak niezwykły susłogon arktyczny, zamarzają, żeby nie zginąć. Zimą tylko pozornie nic się nie dzieje. Bernd Heinrich zabiera czytelnika do świata zasypanego śniegiem, skutego mrozem i… tętniącego życiem. „Bernd Heinrich, wielokrotnie nagradzany autor książek przyrodniczych, w „Zimowym świecie” opisuje, w jaki sposób zwierzęta radzą sobie podczas mroźnych miesięcy. Niektóre, na przykład norniki, przez całą zimę kryją się w podziemnych tunelach i wyściełanych trawą gniazdach. Inne małe ssaki, jak wiewiórki ziemne, przesypiają cały śnieżny sezon. Pewne owady dzięki specyficznym składnikom we krwi wprowadzają się w stan przechłodzenia, inne wręcz przeciwnie – zamarzają, by przetrwać. Wiele zwierząt pozostaje aktywnych: spędzają czas w ciepłych norach i gniazdach i wychodzą na zewnątrz tylko w poszukiwaniu pożywienia. Heinrich pokazuje czytelnikom skupiska zimujących owadów, podąża śladami łasicy zostawionymi na śniegu i podgląda malutkie mysikróliki poszukujące jedzenia. Ta książka to wspaniała pozycja zarówno dla fanów dobrej literatury, jak i miłośników przyrody.” Nancy Bent, „Booklist” „Z pewnością niewielu ludziom na świecie udało się wejść do bobrzego żeremia… Bernd Henrich, profesor biologii z uniwersytetu w Vermont, zrobił to, by dogłębnie poznać sposoby, dzięki którym zwierzęta przeżywają zimę. Latem, gdy rozlewiska wyschły, a bobry opuściły swoje gniazda, Heinrich z latarką w dłoni wczołgał się do legowiska, aby jak najdokładniej zbadać warunki mieszkaniowe tych zwierząt. Podobnie bada strategie przetrwania innych stworzeń. Zdumiewa go mysikrólik złotogłowy, „ptaszek niewiele większy od koliberka rubinobrodego”, który pozostaje aktywny w czasie mroźnych zim […] i który zdaniem autora symbolizuje „wykształcone ewolucyjnie, zdumiewające i odkrywcze strategie, dzięki którym zwierzęta radzą sobie w zimowym świecie”.” „Scientific American” „Historie opisywane przez Heinricha są niezwykłe i wciągające – dzięki mnogości wspaniałych przykładów, pasji dzielenia się wiedzą oraz szacunkowi i podziwowi autora dla otaczającej go przyrody.” „Kirkus”