Balsam dla duszy miłośnika psów

Rok z życia dwóch serdecznych przyjaciółek Honoraty i Arlety. Honorata z oddaniem pracuje w ośrodku pomocy społecznej. Dzięki jednej z podopiecznych zyskuje wymarzoną rodzinę i spełnia swoje najskrytsze marzenie. Tymczasem Arleta poślubia - jak jej się wydaje - wymarzonego księcia z bajki. Jest pierwszy dzień Nowego Roku. Skatowana przez męża Arleta trafia do szpitala. Mimo, że rany goją się szybko, dziewczyna zmaga się z niepewnością i strachem. Szczęśliwie los stawia na jej drodze silne i mądre kobiety, dzięki którym krok po kroku odnajduje prawdziwą siebie i przekonuje się, że życie pisze dla niej całkiem nowy scenariusz. Wszystko będzie dobrze to poruszająca opowieść o mocy nadziei, kobiecej przyjaźni i… Rudziku, odnalezionym kocie. Wszystko będzie dobrze. Nie ma sytuacji bez wyjścia.

"Szczęście przychodzi wieczorem" to idealna pozycja dla kobiet, które straciły pewność siebie i uważają, że nic przyjemnego ich nie spotka. Może czas wziąć życie w swoje ręce! Czy jest odpowiedni czas na miłość? Okazuje się, że nawet mając lata młodości za sobą, nie trzeba zamykać się w czterech ścianach i jedynie wspominać szczęśliwe lata. Zmiana pracy, nowa miłość czy realizacja marzeń nie zwracają uwagi na metrykę! Dziennikarka po 25 latach decyduje się na odejście od męża - początkowo samotne życie okazuje się trudniejsze, niż myślała. Kiedy powoli osiąga równowagę, życie nie szczędzi jej innych, trudnych doświadczeń. Czy to oznacza, że żałuje swego kroku - kobieta zaczyna rozmyślać o tym, czy postąpiła mądrze. Okazuje się, że na jej przyszłość może wpłynąć... konieczność społecznej izolacji z powodu pandemii koronawirusa. Czy w takich warunkach uda się jej jeszcze znaleźć miłość? Czy w jej wieku zakochanie się jest jeszcze w ogóle możliwe!? "Szczęście przychodzi wieczorem" to wyjątkowo ciekawa książka o bardzo przyjemnej treści. W szczególności powinny po nią sięgnąć kobiety, które boją się zmienić swojego życia i zburzyć panujący w nim ład. Wiele z nich poświęciło się wychowaniu dzieci czy utrzymaniu swoich małżeństw "bo tak wypada" - czy aby na pewno nie można zmienić swojego życia bez względu na datę urodzenia? Książka zachęca do spełniania marzeń oraz do tego, by żadna kobieta z siebie nie rezygnowała - nieważne, w jakim jest wieku. Autorka Ada Kostrz-Kostecka to kobieta wszechstronnie wykształcona, która nie boi się ryzykować i rozwijać pasji - do tego samego zachęca również swoje czytelniczki!

"Okrutna jak Polka" to książka, którą powinna przeczytać każda polska kobieta. Przeczytać i głęboko przemyśleć. "Okrutna jak Polka" to książka o nas. Każdy zna pojęcie "męska solidarność". Czy istnieje solidarność kobiet? Autorka książki w to wątpi. No, może w niektórych sprawach... Młynarska udowadnia, że jesteśmy ofiarami patriarchatu. Żyjemy w państwie, w którym, mimo pozornego równouprawnienia, kobiety mniej zarabiają i zajmują mniej lukratywne stanowiska. Każda kobieta zna uczucie poniżenia i padła ofiarą przekraczania granic przez mężczyzn. Jednak Młynarska naświetla obraz z nieco innej strony. Zwraca uwagę na wzajemnie relacje kobiet, na to, że kobiety się wzajemnie nie lubią i nie szanują, mało tego - bezlitośnie się zwalczają. Jest w tym sporo prawdy. Jesteśmy dobre w tym, aby dogryzać sobie nawzajem tak, żeby zabolało. Poza tym same wpadamy w tę pułapkę - jak często za uchybienia mężczyzn winimy nie ich, a inne kobiety? Autorka, akcentując ten fakt, dowodzi, że jeśli nie zmienimy stosunku do innych kobiet, pozostaniemy skazane na życie w cieniu mężczyzn. Powodów do zwalczania siebie nawzajem upatruje w kompleksach kobiet, w poczuciu niższości - od dzieciństwa wpajano nam uległość i posłuszeństwo. Ale jesteśmy dorosłe - mamy moc, by to zmienić. Tylko trzeba chcieć.

Prawdy nie pogrzebie czas. Ani zbrodnia… Siglufjorour – mroczne miasteczko na krańcu Islandii. Tu nikt nie ufa nikomu, a samotność przytłacza jak arktyczna noc. Ari Thór, młody policjant, niedoszły ksiądz z bolesną przeszłością, musi tu walczyć ze zbrodnią równie często, jak z samym sobą... A teraz Siglufjorour zaatakował zabójczy wirus. Jest odcięte od świata kwarantanną. Ari Thór postanawia wy-dostać się z

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, wielokrotnie nagradzana powieść, która porusza równie mocno, jak Chłopiec w pasiastej piżamie i Złodziejka książek. Hanna Śliwka jest u progu czternastych urodzin, kiedy niemiecka armia przekracza granicę okupowanej przez Sowietów Ukrainy. Za nią wkracza Gestapo, mające jasno określony cel – „uwolnić od Żydów” sztetl, w którym mieszka dziewczyna. Przed nastaniem niemieckiej okupacji Hanna wraz z młodszym rodzeństwem spędzała czas na zgłębianiu sekretów rodzinnej wsi Kwasowa, podziwianiu rysunków przystojnego Leona Stadnicka i pomocy sąsiadom w farbowaniu ozdobnych pisanek. Teraz jednak, razem z Leonem i rodziną, muszą uciekać ze sztetla. Znajdują schronienie w mrocznych jaskiniach pod falującymi łąkami, gdzie podobno zamieszkują złe duchy. Podczas gdy na powierzchni z rąk nazistów giną ludzie, oni walczą pod ziemią z chorobami i głodem. Kiedy ojciec Hanny nagle znika, to właśnie na nią spada zadanie jego odnalezienia i odpowiedzialność za utrzymanie rodziny i przyjaciół przy życiu. Tak naprawdę mam na imię Hanna to subtelna powieść, w której wojna widziana jest oczyma dziecka. Skierowana zarówno dla starszego, jak i młodszego czytelnika, sławi podtrzymywanie rodzinnych więzi, piękno pomocnej dłoni i nieustępliwość ludzkiego ducha nawet w najtrudniejszych czasach.

Pierwszy tom Kronik Manticore, nowej serii D. Webera i T. Zahna, osadzonej w realiach świata Honor Harrington. Jeśli chcecie wiedzieć, co się działo przed erą słynnej bohaterki, sięgnijcie po tę książkę! Dorastając, Travis Uriah Long tęsknił za porządkiem i dyscypliną, których brakowało mu w rodzinnym domu. W poszukiwaniu tych wartości wstąpił do Royal Manticoran Navy. Ale życie w RMN mocno go rozczarowało: obóz dla rekrutów był frustrujący, a na jego pierwszym okręcie panował chaos i bałagan. Samej marynarce wojennej zaś groziło unicestwienie przez parlament. W Gwiezdnym Królestwie bowiem różne frakcje polityczne, chcąc przejąć zasoby RMN, dążyły do jej rozwiązania. Był to ogromny błąd. Wkrótce się okazało, że świat wcale nie jest uporządkowanym i bezpiecznym miejscem. Travis Long osobiście się o tym przekonał.