Królewskie sny

Dzieje Rosji od jej prapoczątków aż do schyłku XX stulecia. Autor koncentruje się wyłącznie na systemie specyficznego, zbrodniczego kształtowania i sprawowania władzy od jej zarania. Pragnie wykazać, że system komunistyczny był logicznym następstwem represyjnej polityki książąt i carów nie tylko wobec poddanych, ale i najbliższych. "Uczciwość Rojanina kończy się tam, gdzie zaczyna się interes Imperium".

"Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko-Mędryk to już klasyka literatury obozowej i jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Majdanka. Relacja kobiety, która przeżyła piekło na ziemi, staje się nie tylko źródłem wiedzy historycznej, ale również ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń. Danuta Brzosko-Mędryk miała dwadzieścia dwa lata, kiedy trafiła na Majdanek za działalność konspiracyjną. Na samym początku była sprzątaczką, a później pielęgniarką w obozowym szpitalu. Bardzo szybko zaczęła ryzykować własnym życiem, aby przekazywać notatki o obozowej rzeczywistości na zewnątrz. Były one dostarczane robotnikom, którzy posyłali je dalej. Dzięki temu w przypadku tej książki mamy do czynienia z dokumentem pisanym w dużej mierze na żywo, wypełnionym szczegółami, które z czasem mogłyby się zagubić w zakamarkach pamięci. Świat okupacji z całą swoją bezwzględnością jest tutaj widziany oczami młodej, niewinnej osoby, która miała to nieszczęście, że trafiła do miejsca nieliczącego się z ludzkim życiem.

Kiedy w zamkniętym domu zostają odnalezione zwłoki, sierżant Jessica Daniel z wydziału dochodzeniowo-śledczego otrzymuje zadanie: musi nie tylko znaleźć mordercę, lecz także dowiedzieć się, w jaki sposób udało mu się niepostrzeżenie wejść do budynku i z niego wyjść. Mając do dyspozycji nieliczne poszlaki oraz dziennikarza, który wydaje się wiedzieć na temat sprawy więcej od niej, Jessica zaczyna

Daj się zaskoczyć trzem niebanalnym wizjom przyszłości. Ta książka pozwoli Ci spojrzeć na nią od strony, która zawsze wydawała Ci się nierealna lub bardzo odległa. "Cień wysokiej przestrzeni" to powieść science fiction rozgrywająca się na trzech płaszczyznach czasoprzestrzeni. W pierwszej czytelnik odwiedza Ziemię i Katowice końca XXI wieku. Haruki, japoński doktor informatyki zajmuje się hodowlą sztucznej świadomości. Na jego drodze pojawia się niespodziewanie Natalia, ambitna i pełna doskonałych pomysłów studentka ostatniego roku fizyki. Oboje rozpoczynają dyskusję na temat badań prowadzonych przez Harukiego, a dziewczyna rozważa, w którą stronę popchnąć swoją karierę i jaką ścieżkę obrać. Kolejna rzeczywistość to obraz Księżyca, tej strony, której nie widać z Ziemi. W zlokalizowanej tam bazie dwoje ludzi współpracuje z Luną, córką superinteligencji Gai, mającej za zadanie władać całym światem. Na miejscu ma dojść do niesamowitego eksperymentu, który musi się powieść. Ostatni przystanek to Mars w bardzo odległej przyszłości. Ada, będąca kobietą-androidem, którego zaprogramowano, by dawał przyjemność swoim klientom, zastanawia się nad swoją rolą w obecnym świecie, a także nad tym, czy został ON odpowiednio zorganizowany. Drugim bohaterem jest natomiast Proteusz, android biorący udział w ekspedycji w głębi kopalnianych szybów. Autorami książki "Cień wysokiej przestrzeni" są Aleksandra i Tomasz Zelek. Ona jest kulturoznawcą, filmoznawcą, a także menadżerem kultury. Interesuje się przede wszystkim interakcją zachodzącą między człowiekiem a maszyną oraz jej bezpośrednimi skutkami. On jest ekspertem z branży IT, a także tłumaczem. Fascynuje go sztuczna inteligencja zarówno pod względem kulturowym, jak i naukowym.

Interesująca opowieść o zrozumieniu, zaufaniu i mrocznych tajemnicach, które czasem warto zgłębić. Poznaj niebinarnego bohatera, by wraz z nim przeprowadzić śledztwo dotyczące zagadkowej śmierci, związanej z jego nowym domem. "Sam Sylvester i wiele na wpół przeżytych żyć" to wyjątkowa powieść młodzieżowa, w której główną rolę odgrywa bohater niebinarny, posługujący się odnośnie swojej osoby zaimkami "ono" i "jeno". To niezwykle intrygująca i zajmująca historia, dotykająca trudnych i rzadko poruszanych tematów. Sam Sylvester przeżyło już naprawdę wiele i niestety, przynajmniej w ostatnim czasie, nie były to miłe doświadczenia. Aby uciec od problemów, rozpoczynając nowe życie, wraz z ojcem zmieniło miejsce zamieszkania. Zabrało ze sobą wiele różnych rzeczy, jednak za zdecydowanie najistotniejszą uważa "Księgę na wpół przeżytych żyć". To w niej znajdują się historie osób, które nie dożyły swoich dziewiętnastych urodzin. Sam mogło być jedną z nich. Na szczęście udało mu się zamknąć ten rozdział i rozpocząć wszystko od nowa. Otuchę przynosi pierwsze spotkanie szkolnej społeczności LGBT+. To tam Sam poznaje empatyczną Shep i wraz z nią decyduje się dowiedzieć więcej o chłopcu, który trzydzieści lat wcześniej zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach w domu Sam. Po pewnym czasie do Sam docierają liściki z pogróżkami. Niespodziewanie też na jaw wychodzi prawda o jeno przeszłości. Czy, mimo bolesnej przeszłości, Sam zdoła poukładać swoje życie i zaznać szczęścia?

Leon XIII zostaje uwięziony przez masonerię w lochach Zamku Świętego Anioła. Pobożne rodziny zbierają datki na jego uwolnienie i planują akcje odbicia Jego Świątobliwości. Amadeusz jedzie do Rzymu poznać prawdę na własne oczy… Lochy Watykanu to powieść z wątkiem kryminalnym, ale przede wszystkim wspaniale ukazany satyryczny obraz europejskiego mieszczaństwa u schyłku XIX wieku. Z jednej strony religijność niepodlegająca żadnym wahaniom i pytaniom, z drugiej bunt, niezależność sądu, wolność myśli. Ukazując szaleństwo pewnych intelektualnych sądów, czy wręcz fanatyzmu, autor jednocześnie zmusza nas do zastanowienia się nad konsekwencjami całkowitej wolności, zaburzonym boskim porządkiem świata, wywołanym czynem bezinteresownym, sprzecznym z jakąkolwiek logiką. Lochy Watykanu to niewątpliwie najbardziej znana powieść André Gide’a, głównie za sprawą kontrowersji, jakie wywołała: oskarżano ją o herezję i niemoralność, a jej autora odsądzano od czci i wiary. A jednak 30 lat później autor otrzymał Nagrodę Nobla. Przeczytać trzeba koniecznie - książka należy do kanonu literatury, a na dodatek czyta się ją świetnie.

Fascynujące, pełne ciekawych przemyśleń i kontrowersyjnych tematów rozmowy izraelskiego pisarza, Amosa Oza, oraz redaktorki hebrajskich wydań jego dwóch ostatnich książek, Sziry Chadad. Ze względu na wspólną pracę przy książkach, Amos Oz i Szira Chadad spędzają wiele czasu w swoim towarzystwie. To przyczyniło się do licznych, długich dyskusji na rozmaite tematy, które okazały się poruszać kwestie ważne dla wielu ludzi, a nawet oferować odpowiedzi na niektóre dręczące ich pytania. Dlatego też zostały zebrane, uporządkowane i zamieszczone w książce. "Z czego powstaje jabłko?" to czysty dialog pomiędzy kobietą i mężczyzną, przedstawicielami różnych pokoleń. Znajdziemy tu głębokie i szczere przemyślenia, debaty o życiu, literaturze i sztuce, dyskusje na temat polityki w Izraelu i na świecie. Dowiemy się, jak powstają powieści Oza, skąd przychodzą jego pomysły i w jaki sposób ubiera je w słowa. Poznamy punkty widzenia Amosa i Sziry w sprawie rodzicielstwa i dojrzewania młodzieży dziś i dawniej, nie zabraknie również żywiołowych dyskusji o seksie i erotyce, nieodłącznych elementach życia każdego człowieka. Dodatkowo pisarz opowie o przemianach społecznych, których był świadkiem w trakcie swojego życia. Rozmowy prowadzone są w sposób przyjazny i zupełnie swobodny, momentami humorystyczny, ale jednocześnie niestroniący od poważniejszych tonów. Amos Oz jest cenionym i znanym izraelskim pisarzem z dużym dorobkiem literackim. Wybitność jego dzieł potwierdza mnogość otrzymanych nagród, takich jak Nagroda Bialika czy Nagroda Franza Kafki, a także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego oraz medal "Zasłużony dla tolerancji". Niektóre z jego dzieł przetłumaczono na język polski, m.in.: "Opowieść o miłości i mroku", "Aż do śmierci", "Pantera w piwnicy", "Tam, gdzie wyją szakale". Szczególnie warto sięgnąć po dwie z jego książek, "Poznać kobietę" i "Judasza", które budzą niepokój zrodzony ze świadomości, jak celne i aktualne są przemyślenia autora.