Piękne zgliszcza

"Topaz" to szczera, współczesna satyra, od której nie sposób się oderwać. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma - w myśl tej maksymy Hakan Günday zabiera czytelników w podróż po Tureckich bazarach i luksusowych butikach, mamiącymi oszałamiającą ilością kolorów i zapachów. Kozan jest urodzonym handlarzem. Dla takich jak ON ta branża nie ma żadnych tajemnic. Jest jednym z licznych tureckich kupców, którzy od rana do wieczora starają się sprzedać swój towar licznie przybywającym do Turcji turystom. Jednak Kozan wyróżnia się wśród nich szczególną żyłką do interesów - potrafi spieniężyć wszystko, co wpadnie mu w ręce. Poruszając się sprawnie między urokliwymi uliczkami, na których sprzedawcy wystawiają swoje towary i dobijają targu z przyjezdnymi, Kozan co rusz łapie kolejnych naiwnych klientów. Tymczasem gdzieś w gąszczu zatłoczonych, głośnych ulic, pełnych lokalnego folkloru i codziennej zawieruchy, znajduje się Topaz. Na pierwszy rzut oka to zwykły sklep jubilerski - urządzony ze smakiem, kusi odwiedzających licznymi klejnotami, drogą biżuterią i najwyższej próby kruszcem. Jednak za uprzejmym "W czym mogę pomóc?" i życzliwym uśmiechem sprzedawcy kryje się więcej, niż przeciętny turysta mógłby przypuszczać. Topaz to bezduszna machina do zarabiania pieniędzy, z której nie ma wyjścia. Günday przygląda się temu wszystkiemu oczami Kozana i wskazuje na bezlitosny wpływ kapitalizmu na ludzkie sumienie.

Siedemnastoletnia Agata Abbot całe dotychczasowe życie spędziła w sierocińcu – Domu Wychowawczym im. Johna Griera. Jej los odmienia się nieoczekiwanie, gdy jeden z opiekunów placówki przypadkiem odkrywa jej talent literacki i funduje stypendium umożliwiające ukończenie ekskluzywnego college’u. Dobroczyńca pragnie pozostać anonimowy – Agata nie zna nawet jego nazwiska. Musi jednak co miesiąc informować go listownie o swoich postępach w nauce i życiu. Dziewczyna z zapałem wywiązuje się z zadania. W pełnych humoru, kilkunastostronicowych epistołach barwnie opisuje swoje codzienne przygody. Anonimowość opiekuna jest jej ciągłą zgryzotą, ale wreszcie stanie się pułapką na niego samego…

Często powtarza się, że nikt z nas tak naprawdę nie zna samego siebie. O tym, jak zareagujemy w trudnych sytuacjach, przekonujemy się dopiero wtedy, gdy się w nich znajdujemy. Z książki "O jedno cię proszę", którą napisała Laura Dave, dowiesz się, jak trudne może to być wyzwanie! Nic nie zapowiadało nagłego zniknięcia Owena. Jego żona, Hannah, z przerażeniem odkrywa pozostawioną przez niego torbę ze sporą ilością gotówki oraz wiadomość, w której mężczyzna prosi ją o to, by zaopiekowała się jego nastoletnią córką z poprzedniego małżeństwa. Kobiety nie darzą się sympatią, jednak łączy je wspólny cel, którym jest odnalezienie Owena. Nie pomaga im fakt, że znalazł się na celowniku FBI, ale wykazują się imponującą odwagą i uporem. Wkrótce trafiają na informacje z przeszłości, które raz na zawsze odmienią ich życie. Co grozi mężczyźnie i czy uda im się sprowadzić go do domu?

Ironiczna i opowiedziana z humorem historia dwóch samotniczek, które niespodziewanie odnajdują coś, czego nie szukały – rodzinę. Vera ma pięć lat, kiedy w 1945 roku wraz z matką ucieka z Prus Wschodnich do Starego Kraju, w którym jest nazywana „polaczkowym dzieckiem”. Przez całe życie czuje się obco w wielkim zimnym domu, a mimo to nie potrafi go opuścić. Sześćdziesiąt lat później u jego drzwi staje nagle siostrzenica Very, Anne, która uciekła z synkiem z modnej hamburskiej dzielnicy Ottensen. Vera i Anne są sobie obce, lecz zarazem wiele je łączy.

Rose Mbikwa, Angielka, wdowa po kenijskim opozycyjnym polityku prowadzi wyprawy dla członków klubu ornitologicznego. Harry Khan i Pan Malik, uczestnicy tych wypraw, niemal jednocześnie wpadają na pomysł zaproszenia atrakcyjnej Rose na doroczny bal myśliwski. Męskie zgromadzenie członków klubu stawia obu pretendentom zadanie: zaobserwowanie jak największej liczby ptaków. Ten, kto wygra zakład, będzie mógł pójść z Rose na bal. Zaczyna się pogoń za ptakami w malowniczych zakątkach Afryki.

Rzeczywiste przedstawienie brutalnej i bezwzględnej wojny gangów wśród neapolitańskiej kamorry Przywódca gangu Dzieciaków, młodych mafiosów, traci brata. Wściekły i rozgoryczony poprzysięga zemstę. By nie dopuścić do panowania starych klanów kamorystów, usiłuje panować nad swoimi interesami. Sprzedaje narkotyki, walczy z konkurującymi gangami, zdobywa nowych pobratymców, a jego grupie udaje się zyskiwać coraz większe uznanie w przestępczym świecie. Czy przywódca utrzyma władzę? A może wreszcie będzie uważany za równego innym bossom i zacznie rządzić większą grupą? Czy starzy mafiosi szczerze traktują go jak równego sobie, czy jednak jest to podstęp? Pocałunek śmierci to portret młodego neapolitańskiego pokolenia skazanego na tryb życia, który prowadzić może tylko do upadku.

Młoda mieszkanka Gdańska, studentka psychologii, postanawia wziąć życie swoje i świata w swoje ręce. Zakłada paraterrorystyczną Grupę Demolka, która przez destrukcyjne działania ma po pierwsze pozwolić jej członkom wyładować kipiące w środku emocje, rozładować frustracje, a po drugie „paradoksalnie” pokazać konsumpcyjnemu, pozbawionemu ideałów, empatii i emocji społeczeństwu, że stoi

Ciepła, wzruszająca i zabawna książka o poszukiwaniu przyjaźni i przezwyciężaniu lęku przed nieznanym. Olśniewa nastrojowymi ilustracjami w ciepłych barwach i zapachami smakowitych ciasteczek. Nietopuś bardzo pragnie mieć przyjaciół, ale wszyscy się go boją! Choć go nie znają. Kiedy widzą jego cień przelatujący za oknem, są przerażeni i myślą, że to jakiś potwór. Samotny i smutny Nietopuś piecze przepyszne ciasteczka dla gości, którzy nigdy nie przychodzą. Aż pewnego dnia mała Misia wyrusza sama do lasu i o zmroku dociera do jego domu... Czy Nietopuś zdoła zachęcić inne zwierzęta, by go poznały i przekonały się, że wcale nie muszą się go bać? Zachęta do przełamywania lęków i uprzedzeń zrodzonych w wyobraźni i utrwalanych w grupie. Rozczulająca, ale i zabawna historia o tym, że nie można sądzić po pozorach.