Dzień, w którym umarł Kapuściński

Honduras – jeden z najniebezpieczniejszych krajów świata. Nie jest w stanie wojny, ale w jego miastach, miasteczkach i wsiach zginęło już więcej ludzi, niż w Iraku - nie ma tam dnia, by ulice nie spływały krwią. Ignorowany przez międzynarodowe instytucje kraj demolują skrajnie brutalne wojny narkotykowych karteli, wszechobecna korupcja i kompletny rozpad struktur państwa. Ludzie żyją tam uwięzieni w systemie biedy i przemocy, z którego nijak nie da się wyrwać.Przez wiele lat Alberto Arce był jedynym korespondentem zagranicznym w Tegucigalpie, stał się więc naocznym świadkiem staczania się tego kraju w otchłań anarchii i bezprawia. Jego książka to wstrząsający reportaż, który pokazuje państwo w rozkładzie i skutki przemocy, i a zarazem wezwanie społeczności międzynarodowej do podjęcia jakichkolwiek działań.

Przezabawna, zachwycająca kolorowością wyrazistych ilustracji, pięknie rymowana książka o czerpaniu radości z siebie każdego dnia. Jaki chcesz być dziś? Dzielny, kreatywny, pełen inwencji, żądny przygód?To przeżyj ten dzień z małym chłopcem z wielkimi marzeniami, który puszcza wodze fantazji i odkrywa, ile nadzwyczajnych rzeczy można zrobić każdego dnia. Ruszaj z nim, to przeżyjesz wymarzone przygody i poznasz fantastyczny świat pełen smoków, olbrzymów, potworów, robotów, tygrysów, a nawet kosmitów. Ciesz się magią każdego dnia! Magią, która jest w Tobie! Ta książka daje siłę do marzeń i – dzięki nim – przełamywania lęków, oporów i nieśmiałości. Zachęca do samoakceptacji i wiary w siebie. Rozwija wyobraźnię.

Aluś Curunia to mężczyzna na „nie”: niebogaty, niekształcony, niepracujący na stałe, niestroniący od piwka i nieradzący sobie z tytoniowym nałogiem. Mówi o sprawach prostych, o zdarzeniach zwyczajnych i typowych, takich na co dzień. W jego opowieściach są ryby, grzyby, zimne nóżki i coś na apetyt… Jest zatoka z płycizną w sam raz na białą rybę, są kobiety,

Pierwsza polska biografia Emily Bronte. Autor głośnej książki Charlotte Brontë i jej siostry śpiące odsłania nieznane fakty z życia pisarki. Okazuje się, że ukrywała ważny sekret, o którym nie przeczytamy w żadnej z poświęconych jej książek. Nie udało jej się zabrać go do grobu – pamięć o nim przechowały prywatne dokumenty świadków oraz ich potomków. Ujawnienie tej tajemnicy nie zakłóca obrazu dziewczyny, którą widzimy na tych wietrznych wzgórzach; rozsnuwa jedynie mgłę, która dotąd spowijała jej postać. Otóż ktoś w życiu Emily Bronte był – był naprawdę… Książka zawiera nigdy dotąd nietłumaczone na język polski wiersze i opowiadania Emily Bronte.

III Rzesza była państwem totalitarnym, w którym prym wiodły postacie niestroniące od przemocy, bezwzględności i brutalności: Herman Goering, Joseph Goebbels, Joseph Mengele, sam Adolf Hitler, Hans Frank czy... Amon Goth. Właśnie temu ostatniemu zbrodniarzowi wojennemu Max Czornyj poświęcił swoją książkę "Kat z Płaszowa", w której przybliża czytelnikowi postać o wyjątkowej brutalności, odznaczającej nawet na tle powyższych nazwisk. Powieść ukazała się na polskim rynku dzięki wydawnictwu Filia. Autor postanowił we właściwy sobie sposób opisać piekło obozu koncentracyjnego KL Plaszow, które znajdowało się w Krakowie w latach 1942-1945. Nie jest to ani dziennik, ani biografia ówczesnego komendanta obozu. Książka jest powieścią obyczajową, a tłem są wydarzenia, których świadkami byli więźniowie KL w Płaszewie. Pierwsze skrzypce w dramatycznych i drastycznych epizodach odgrywa wspomniany już zbrodniarz, Amon Goth. Sylwetkę tej bestii w ludzkiej skórze autor stworzył bardzo dokładnie i idealnie odzwierciedlił, jak złym był ON człowiekiem. "Kat z Płaszowa" jest doskonałą, choć drastyczną i bardzo ciężką opowieścią o tym, jakie piekło na ziemi jest w stanie stworzyć jeden człowiek innemu. Obowiązkowa lektura dla fanów takich powieści, jak "Tatuażysta z Auschwitz" autorstwa Heather Morris czy "Skrzypaczka z Auschwitz" pióra Ellie Midwood.

Zakazana strefa rozciągająca się wokół Czarnobyla to straszne miejsce, w którym ucichły zegary i słychać tylko brzęczenie liczników Geigera. Wciąż jednak istnieje tam przyroda, która z potężną siłą odzyskuje władzę nad opuszczonymi wsiami i miastami. Choć od wybuchu reaktora w elektrowni atomowej upłynęło już kilka lat, naukowcy wciąż starają się ustalić, jakie procesy zachodzą na skażonych terenach. Pewnego dnia zjawia się tam Katarina. Jest biologiem i będzie pracować w międzynarodowym instytucie

Paryż, wiek XV. Centrum świata, kultury i polityki. Szczyt wysublimowania, bogactwa i dobrego smaku. A obok nędza, bezprawie, opresja. Złodzieje, prostytutki, cyganie i inni wykluczeni z blichtru wspaniałego miasta. Dwa światy równoległe, który przecinają się ze sobą albo pod szubienicą, albo na niej. Piękna cyganka i on – największy brzydal literatury, chromy i szpetny dziwak ciągający sznury dzwonniczych serc ku chwale Pana, który chyba odeń w podzięce dostał serce największe i najpiękniejsze… Bo czyż brzydota nie może kryć w sobie piękna? Klasyka literatury światowej, której nie można nie znać!!!

Najnowsza książka Józefa Hena, kolejna dawka charakterystycznego spojrzenia na teraźniejszość i przeszłość. Zapiski migawek z życia wybitnego pisarza zatytułowane "Bez strachu. Dziennik współczesny". Publikacja "Bez strachu. Dziennik współczesny" to kolejny tom dzienników Józefa Hena. Po wydanej w 2018 roku książce "Ja, deprawator", pisarz podpisał z wydawcą umowę na kolejny tom swoich dzienników. I gdy nowe dzienniki były skończone i gotowe do opublikowania pod tytułem "Do was i od was", rozpoczęła się epidemia koronawirusa, ludzie poprzez lockdown i strach o własne zdrowie doświadczyli innego świata. Józef Hen, wraz z wydawcą, zdecydował wówczas, że ten inny świat powinien pojawić się i w jego książce. W ten oto sposób, po refleksji kończącej przygotowaną przez pisarza treść, autor dopisał zdanie "W tym miejscu książka miała się zakończyć" oraz kontynuował swoje obserwacje i rozmyślania przez kolejnych kilka miesięcy. Tytuł, "Bez strachu", można interpretować wielorako, choć sam autor mówi, że nie odnosi się on jedynie do koronawirusa. Tak się złożyło, że niemal na początku tego tomu opowiada on o zwalczaniu strachu podczas oblężenia we wrześniu 1939. Walka ze strachem jest więc klamrą spinającą całość. Pomiędzy codziennymi obserwacjami i spostrzeżeniami na temat otaczającej go rzeczywistości, Józef Hen snuje swoje wspomnienia z czasów wojny, a także swego życia przed wojną czy odnajdywania się w polskim socjalizmie. Jego opowieść smuci i bawi, wstrząsa i napawa nostalgią, przepełniona jest melancholią, ale niepozbawiona ironii. Józef Hen, a właściwie Józef Henryk Cukier, to urodzony w 1923 roku polski pisarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, dramaturg, reportażysta i scenarzysta filmowy. Ma na swoim koncie reportaże, nowele, opowiadania, prozę historyczną, a także powieści dla dorosłych i młodzieży oraz scenariusze filmowe.