Bogowie bitcoina

"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej to kontynuacja poprzedniej, równie trudnej tematycznie książki "Dymy nad Birkenau". Autorka przedstawia tu sytuację więźniów w obozach koncentracyjnych Oświęcimia i Brzezinki podczas II wojny światowej. Tym razem na warsztat bierze opowieść o najważniejszym prawie człowieka - prawie do godnego życia. W lutym 1945 roku Niemcy wiedzieli już, że III Rzesza przegra wojnę, to było jasne. Trzymając się rozkazów, zaczęli palić dokumentację, burzyć kominy i zacierać po sobie ślady na tyle, na ile pozwalał im czas. W środku niezwykle mroźnej zimy nakazali więźniom, tym którzy jeszcze mieli siłę się poruszać, by wyruszyć w marsz śmierci, gonieni w stronę niemieckiej granicy. Schorowani i wycieńczeniu ludzie padali co kilka kilometrów, wielu nie budziło się po kilkugodzinnym odpoczynku. Więźniowie szli, w długim, choć z czasem skracającym się kordonie, bezwolni, trzymający się jedynie nadziei, że pod koniec marszu czeka wyzwolenie. Wielu po prostu się poddawało, nie dość, że obóz ich wykończył, to teraz wykończy ich marsz ku nieznanej lokalizacji, ten, który zdaje się nie mieć mety. Trzech mężczyzn postanawia się zbuntować. Jak? Nikt nie ma pojęcia, skąd wzięli na to siły. Udaje im się, a po latach chcą przekazać światu, jak ważne jest to, co przeżyli. Powojenna opowieść niesie za sobą chęć ocalenia od zapomnienia wojennych wydarzeń, ale też nadania sensu i zasadności wydarzeń związanych z marszem śmierci. Należy przede wszystkim wytłumaczyć ludziom, dlaczego mimo tego, że więźniowie znajdowali się już poza obozem, nadal ginęli z rąk nazistów, którzy pozostawiali ich w bezimiennych grobach. Walczący w procesach ze swymi oprawcami z początku czują trwogę, później miejsce tego uczucia zajmuje powinność. Publikacja jest zapisem walki, w której zakończenie wojny jest wyłącznie znakiem granicznym dla historyków, nie dla wymierzenia sprawiedliwości.

Książę Ainswood, dostał od losu wszystko – tytuł, bogactwo i szatańską urodę – tymczasem jego życiowym celem stało się trwonienie tych darów. Nieokiełznany, dziki i nieprzewidywalny, zmierza ku zatraceniu aż do dnia, gdy na jego drodze pojawia się piękna i odważna Lydia Grenville. W świecie jej wartości nie ma miejsca dla takich zepsutych dżentelmenów jak Ainswood. Ten jednak nie byłby sobą, gdyby nie podjął wyzwania, zwłaszcza jeśli rękawicę rzuca mu atrakcyjna kobieta wiecznie pakująca się w niebezpieczeństwo.

Fenomenalna historia autorki `Wrednego szefa`! Ustalili granicę, której nie mogą przekroczyć. Przeszłość Kamili jest owiana mgłą tajemnicy. Na skutek obrażeń doznanych podczas napaści dziewczyna straciła pamięć. Dochodzenie do siebie będzie trudne i niezmiernie długie. Aby nabrać sił i przyspieszyć ten proces, Kamila postanawia przez jakiś czas zostać w rodzinnym domu. Kobieta dowiaduje się tyle, ile jej bliscy sądzą, że powinna wiedzieć. Między innymi tego, że mieszkający w pobliżu Tymon jest

Książka "I po co mi to było?" jest ostatnią częścią cyklu o perypetiach trzech przyjaciółek, które są nauczycielkami i zawsze mogą na siebie liczyć. To bardzo spokojna książka, więc trafi w gusta osób, które poszukują przyjemnej i pomagającej się odprężyć lektury. Powieść rozpoczyna się od streszczenia wydarzeń z poprzednich tomów. Następnie ukazane są dalsze losy głównych bohaterek i ich bliskich. Dyrektorka szkoły Joanna zmaga się z nawałem pracy oraz niecnymi działaniami pani burmistrz, która właśnie znalazła jej następcę. Na dodatek ciocia kobiety, Bożena, mimo że znalazła się w szpitalu, ciągle zamęcza ją planami budowy schronu. Jedyne oparcie daje jej związek z Markiem. Do polonistki Magdaleny wreszcie uśmiechnął się los: jej córka zaczyna zdrowieć, a mąż powrócił do rodziny. Choć kobieta wybaczyła Szymonowi zdradę, nadal nie potrafi mu w pełni zaufać, zwłaszcza kiedy mężczyzna wychodzi z domu. Elżbieta, która jest pedagogiem w zerówce, próbuje przestać myśleć o niedawno zakończonej relacji z Konradem i skupić się na rozwoju własnego biznesu. Wkrótce w jej życiu pojawia się Kacper, który niegdyś jej bardzo pomógł.

Szósta część przygód dziennikarki Anniki Bengtzon. Gala wydana w sztokholmskim ratuszu z okazji wręczenia Nagrody Nobla oszałamia przepychem, lecz za woalem blichtru czai się zbrodnia. Na parkiecie Złotej Sali morderczyni w wieczorowej sukni strzela do przewodniczącego Komitetu Noblowskiego. Kula trafia prosto w serce, kobieta zaś znika w tajemniczy sposób. Annika Bengtzon zostaje wbrew woli wciągnięta w rozgrywający się dramat, tym razem nie jako dziennikarka, lecz jako świadek zdarzenia.

Druga część z serii "Dziewczyna z gór". Wkrocz do świata Nadii i przekonaj się, że bywają momenty, gdy wszystko przestaje być oczywiste, a emocje potrafią pokierować naszymi decyzjami, w sposób, którego nie zdołalibyśmy przewidzieć. "Śniegi. Dziewczyna z gór" to już drugi tom z serii autorstwa Małgorzaty Wardy. Tym razem do nieprzewidywalnego świata głównej bohaterki Nadii wkrada się jeszcze więcej rozterek i niepewności. Dziewczyna po latach przebywania z dala od cywilizacji decyduje się wyjść z cienia i ujawnić swoją tożsamość. Wprawia tym samym w ruch ciąg zdarzeń, których skutki mogą okazać się trudne do przezwyciężenia. Po zgłoszeniu się na komisariat policji Nadia musi zmierzyć się z wątpliwościami, dotyczącymi wiarygodności jej zeznań oraz niepochlebnymi plotkami pojawiającymi się na jej temat w mediach. Jednocześnie trop, który wskazuje na to, że porywacz Nadii nie żyje, nie jest jednoznaczne. Niepewność co do tego, kim właściwie jest Jakub, sprawia, że bohaterce i czytelnikowi, coraz trudniej jest odróżnić prawdę od tego, co jest efektem pomówień i kłamstw.

Czym są Wyspy Owcze? I czemu w ogóle nazywają się Owcze, skoro właściwsze byłoby nazwanie ich Ptasimi? Wedle jednej z legend, wulkaniczny archipelag osiemnastu skał porzuconych na Atlantyku, potocznie zwany Farojami, powstał z brudu zza paznokci Boga, zebranego w trakcie tworzenia świata. Wedle innej, uformował się z ostatniego zęba, który wyleciał z paszczy pokonanego Stoorworma, potężnego morskiego węża. To miejsce pełne paradoksów, do dziś pomijane przez niektórych kartografów i serwisy meteorologiczne. Tu kiedyś żyły białe kruki, szczęście przynosiły rybie skrzela, a noga od stołu odegrała ważną rolę w historii farerskiej poczty. Jeśli koniec świata ma swój własny koniec, to znajduje się ON właśnie tutaj.