Bracia Di Caro. Tom 2

Marcel Moss, znany autor kryminałów i thrillerów, po raz kolejny pisze powieść obyczajową. "Nasz pierwszy rok" jest kontynuacją książki "Mój ostatni miesiąc". W obu bohaterami są nastolatkowie, ale to książki nie tylko dla nastolatków. Tematem powieści "Nasz pierwszy rok" jest życie po traumie. Trudne przeżycia w nastolatków uderzają szczególnie mocno. Nie jet łatwo znów uwierzyć w dobro i miłość. Jednego z bohaterów, Sebastiana, czytelnik poznał w "Moim ostatnim miesiącu". Sebastian przeżywał śmierć matki, zmagał się z myślami o chorobie Mateusza, którego poznał w hospicjum i pokochał. W nowej powieści Marcela Mossa Sebastian przyjeżdża na wieś, aby dojść do siebie po śmierci Mateusza. Chce odgrodzić się od dotychczasowego życia, liczy, że na wsi znajdzie trochę spokoju. Pisze też dziennik, w którym tworzy swoją Alternatywną Rzeczywistość. Drugi bohater powieści "Nasz pierwszy rok" to dziewiętnastoletni Kevin. Marzył o usamodzielnieniu się i przeprowadzce do dużego miasta, dostał się na studia i wyjechał. Jednak, ku zaskoczeniu wszystkich, chłopak po roku rzuca studia i wraca do rodziców, na mazurską wieś. Tam właśnie krzyżują się losy obu chłopców. Nie po raz pierwszy, bo to koledzy z dzieciństwa. Teraz obaj zmagają się z depresją, przestali ufać ludziom. Zaczynają poznawać się na nowo. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu i prowadzą długie rozmowy. Czy opowiadanie Sebastiana o swoich przeżyciach pomoże Kevinowi odnaleźć miejsce w życiu? Czy wzajemna przyjaźń i zrozumienie, a także kojące działanie bliskości przyrody spowodują, że chłopcy po traumatycznych przeżyciach na nowo zaufają światu?

Trzeba uważać, jakie obietnice składamy. Kilka słów spowodowanych cierpieniem i gniewem przeobraża się w bombę, która może eksplodować w naszych dłoniach, niszcząc wszystko, na co tak ciężko pracowaliśmy. Brian Wild złożył obietnicę. Zamierzał jej dotrzymać kosztem wszystkiego, co posiadał, włączając w to rodzinę. Motorem napędowym jego działań była zemsta. By wymierzyć sprawiedliwość, gotów był podjąć każde ryzyko. Jednak gdy przeznaczenie przejmuje pióro i zaczyna za nas pisać powieść w księdze zwanej życiem, nawet najbardziej misterny, układany latami plan może legnąć w gruzach. Bywa, że zostajemy pokonani jednym spojrzeniem. Zniewala nas jeden uśmiech, hipnotyzuje gest, niszczy słowo. Świat staje na głowie, a narzędzie zemsty okazuje się naszą zgubą.

Wyobraź sobie, że wszystko, co uznajesz za rzeczywistość, tak naprawdę nigdy nawet nie było jej blisko. Pomyśl, że nagle cały świat wydaje Ci się nowością, a do tego budzisz się w okresie II wojny światowej i trafiasz do Zakładu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie. Jak się z tym czujesz? "Sanatorium Zagłada" opowiada właśnie o takim człowieku - Lew Wilcek doświadczył tego wszystkiego. Lew Wilcek to osoba, która należy do prastarego rodu żyjącego w całkowitym odosobnieniu i wciąż sądzi, że światem rządzą królowie i cesarzowie. Tak naprawdę niemal całą Europą władają naziści, a wszystko, czego pragną ludzie, to przetrwać. Jak poradzi sobie z tym nasz bohater? Kiedy trafia do oddziału zamkniętego, zaczyna się zastanawiać, czy jakiekolwiek jego wartości miały sens. Szczególną wagę przykłada do myśli, czy prawdziwa miłość naprawdę może zaistnieć w tak podłym świecie. Już niedługo się tego dowiaduje, gdyż w zakładzie poznaje wiele kobiet, które wprowadzają go w sieć intryg, czego ON naprawdę nigdy nie chciał. Jak się z nich wydostanie? W międzyczasie naziści przygotowują akcję Lebensunwertes Leben, która ma w zamiarze eksterminację pacjentów. Czy Lew to przeżyje?

Czy wiesz, jak brzmi największe finansowe kłamstwo? Otóż największe finansowe kłamstwo brzmi tak: pieniądze szczęścia nie dają. To zdanie, choć powtarzane do znudzenia, nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Liczne badania, prowadzone w różnych częściach świata, pokazują coś zupełnie przeciwnego: poziom życiowego szczęścia wiąże się bezpośrednio z zasobami finansowymi. Dlaczego zatem wciąż sięga się po wyświechtane hasło o niemożności połączenia życiowej satysfakcji z zamożnością? Być może ludzie powtarzają ten frazes dlatego, że wolność finansowa wymaga wysiłku? A może dlatego, że prowadząca do niej droga kojarzy im się z nieprzyjemnymi wyrzeczeniami? Autor tej książki podszedł do tematu inaczej. Jako wykształcony ekonomista i pracownik międzynarodowej instytucji finansowej sam osiągnął upragniony stan finansowej wolności. Zrobił to mądrze, inwestując nadwyżki finansowe, budując własny zdywersyfikowany i odporny na trudne czasy portfel, przynoszący mu stałe miesięczne przychody, a także systematycznie pogłębiając swoją wiedzę finansową. Bez nadmiernych wyrzeczeń, za to z rozwagą i cierpliwością. Finansowa Podróż, która doprowadziła go do miejsca, w jakim znajduje się obecnie, sprawiła mu wiele radości. Tą radością, ale głównie wiedzą i doświadczeniem, pragnie podzielić się z Tobą, Czytelniku. Dowiedz się, jaką rolę w Twojej Finansowej Podróży mogą odgrywać obligację, akcje, ETF-y, nieruchomości i złoto.

Talibowie - fundamentalistyczni wyznawcy islamu. Ludzie, którzy swoim rodaczkom zgotowali piekło na ziemi. Jednej z takich kobiet, okrutnie doświadczonej przez los w kraju pod rządami radykalnych islamistów, Marcin Margielewski poświęcił książkę "Wyrwana z piekła talibów". "Wyrwana z piekła talibów" to historia Afganki Nilofar Ayoubi - kobiety, która wykazała się ogromną odwagą, opowiadając o swoich losach i godząc się na ujawnienie przez autora książki jej personaliów. Uczyniła to, choć kilkukrotnie była niedoszłą ofiarą zamachowców czyhających na jej życie. Marcin Margielewski snuje opowieść o dzieciństwie Nilofar Ayoubi, która w chłopięcym przebraniu zdobywała edukację i korzystała z praw przysługujących w państwie talibów wyłącznie mężczyznom. Autor opisuje też ucieczkę kobiety, która, po przejęciu władzy przez radykałów, aby ratować swoje życie, musiała opuścić kraj.

Doktor Emma Stein, znana psychiatra i szczęśliwa mężatka, została zgwałcona przez „Fryzjera” – seryjnego mordercę, który – zanim zabije – goli kobietom głowy. Tyle że Emma przeżyła... Ona jedna... Nie widziała twarzy swojego oprawcy, ale rozpoznaje go w każdym mężczyźnie. Nie pamięta, co naprawdę stało się tamtej nocy w hotelu, w którym nie ma pokoju, jaki opisała. Boi się. Odizolowała się od ludzi. Nie wychodzi z domu. Aż do

"Bomba. Osiedle Sielanka. Tom 3" Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk to kolejny tom opowiadający o barwnych losach podmiejskiej społeczności. Każdy tutaj zmaga się z innymi problemami, a osobliwości, które nadają całości sporo kolorytu, jak zwykle nie brakuje. Spokój chyba nigdy nie zagości na Sielance, choć wszyscy jej mieszkańcy tylko o nim marzą. Grypa szaleje, jak to zwykle wczesną wiosną, a tymczasem Jakubek musi odłożyć sporą kwotę na łapówkę dla burmistrza, a u Stefana zamieszkała dziewczyna, która sprawia, że Ala nie może spać spokojnie. Jednocześnie Arletę nawiedza matka, która dokłada wszelkich starań, aby na miejscu zaprowadzić swoje własne porządki. To jednak nie koniec perypetii, bo z Krasnegostawu przybywa z niezapowiedzianą inspekcją Teodozja Jakubek we własnej osobie, a syn oraz synowa Marii Bąk poznają wyjątkowo niewygodną prawdę. Emilia zdaje się jedyną osobą, która ostatnie dni może zaliczyć do pozytywnych, ponieważ wizyta dawno niewidzianego kolegi na nowo budzi w niej kobietę.

Ciekawy kryminał, który podrzuca różne, nie do końca oczywiste tropy. Sprawdź, jak wiele wspólnego mogą mieć ze sobą zbrodnie, oddzielone od siebie odstępem kilkunastu lat. "Ciało" to historia kryminalna ze sztuką w tle. Wszystko zaczyna się z końcem lata, na plaży nad Dunajem. To tam, na Gansehaufel, gdzie wiele osób decyduje się na rodzinny wypoczynek, przy brzegu wypływa ludzka skóra. Max Haas, policjant, momentalnie wspomina pewną sprawę sprzed kilkunastu lat. Wówczas w Wiśle znaleziono skórę zdartą z kobiety. Paulina Weber, była żona Maxa, która pracuje jako historyk sztuki na uniwersytecie w Wiedniu, zawsze fascynowała się okrucieństwem przedstawianym w sztuce. Kiedy policja z Wiednia decyduje się zwrócić o wsparcie do eksperta od psychopatów, analityka z Krakowa, czyli Henryka Macha, szybko przyciąga ON uwagę kobiety. Zupełnie niespodziewanie Weber dostaje wiadomość mailową, w której znajduje się cytat z Baudelaire'a, a także fotografia przedstawiająca ludzką nogę, wyłowioną przez policję. Problem w tym, że makabryczny ciąg zdarzeń dopiero się rozpoczyna.