Perska niepewność

Na odległej wiejskiej drodze znaleziono ciało młodej dziewczyny. Dowody wskazują, że zanim pobito ją na śmierć, została odurzona, wykorzystana seksualnie i wyrzucana z pędzącej furgonetki. Podczas, gdy komisarz Annie Cabbot bada okoliczności brutalnego przestępstwa, którego ofiarą padła 14-latka, niedawno awansowany nadkomisarz Alan Banks zmaga się z niewyjaśnionym przypadkiem morderstwa sprzed lat. Pół wieku temu Linda Palmer została zaatakowana przez celebrytę Danny’ego Caxtona, ale nie.

Idealne życie nie istnieje. Za zamkniętymi drzwiami zawsze kryje się coś, czego nikt by się nie spodziewał. Czy jest jakiś sposób, by zmienić swój los? Jakie konsekwencje niosą ze sobą nasze wybory? "Wszystko nie tak 2" to kontynuacja historii Marzeny - kobiety, która pozornie ma wszystko. Jest żoną, matką i spełnioną panią architekt. Niestety to nie ona wybrała sobie takie życie i bardzo tego żałuje. Pewnego dnia bohaterka postanawia wszystko zmienić. Wyjeżdża do SPA, gdzie poznaje pewną siebie Monikę, która spodziewa się dziecka. Kobiety dość szybko nawiązują ze sobą dobry kontakt i chętnie chodzą razem na zabiegi. Pewnego dnia w hotelu pojawia się Ewa - przyjaciółka Moniki, która jak szybko się okazuje, jest rywalką Marzeny ze studiów. Mimo nieporozumień z przeszłości główna bohaterka postanawia poprosić koleżanki o to, by pomogły jej zostawić dawne życie za sobą i zniknąć. Niestety perfekcyjny plan pali na panewce wskutek niespodziewanych wypadków losowych. Marzena musi odnaleźć się na nowo, w miejscu, gdzie odnalazła swoje szczęście. Niestety nie będzie to takie proste, ponieważ kobieta traci pamięć. Jak potoczą się losy Marzeny? Czy bohaterka zostanie z mężem? A może podda się romansowi z Leszkiem i to z nim będzie chciała budować przyszłość? "Wszystko nie tak 2" to bardzo pozytywnie zakręcona powieść obyczajowa. Lekki styl, przystępny język i duża doza humoru oraz zwrotów akcji sprawiają, że książkę można pochłonąć dosłownie w kilka godzin. Za uwagę zasługuje również sposób kreacji bohaterek, które wzbudzają sympatię do tego stopnia, że chciałoby się poznać je w prawdziwym świecie. Autorka w humorystyczny sposób przedstawia problemy, które mogą dotknąć każdego. Pokazuje również, że każdy plan, nawet ten idealny może mieć pewne wady. Przed sięgnięciem po "Wszystko nie tak 2" warto zapoznać się z pierwszą częścią cyklu - "Wszystko nie tak". Nie jest to jednak konieczne do zrozumienia fabuły drugiej części.

Tym razem pierwsza dama literatury obyczajowej porusza tak ważny dla wszystkich i jakże trudny temat: dorastających i dorosłych dzieci. Lekcje, jakich uczą nas dzieci, są najtrudniejsze. Co robimy, gdy nasze dzieci chcą iść swoją własną drogą? Kate Morgan, starszy partner w prestiżowej kancelarii prawnej w Nowym Jorku, jest dumną matką trojga dorosłych dzieci. Tamara, Anthony i Claire ukończyli

Rodzina Nataszy wiele lat temu przeprowadziła się ze Lwowa do Polski. Budowali swój nowy świat w starym domu na podrzeszowskiej wsi. Nie był im jednak pisany spokój… Tragiczne wydarzenia burzą delikatną równowagę wszystkich domowników, a dziewczyna znajduje oparcie w jedynej przyjaciółce, koleżance ze szkolnej ławy, Karolinie. Wybuch wojny na Ukrainie ponownie wywraca życie Nataszy do góry nogami. W Rzeszowie, gdzie stacjonują amerykańscy żołnierze, niepokój związany z obecnością armii miesza się z codziennością. Ludzi obchodzą zwykłe sprawy – miłość, radość, nieporozumienia, troska o byt, choroby, śluby, narodziny i śmierć. Mieszają się uczucia, interesy, narodowości, wyznania. Okazuje się, że pomimo różnic, wszyscy są takimi samymi ludźmi. Tak samo kochają i cierpią. Tak samo tęsknią i odczuwają strach… Czy poznany amerykański żołnierz – Robert – odmieni życie Nataszy? Czy ich losy staną się wspólne? I czy wojna rzuci na nich swój nieubłagany cień? Agnieszka Lis maluje bardzo realistyczny obraz rzeczywistości. Udowadnia, że każdy zasługuje na miłość i szansę na lepsze, a przede wszystkim bezpieczne życie.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Intymny portret pewnego małżeństwa. Pełna emocji opowieść o okrutnej sile milczenia i tragicznym w skutkach braku komunikacji. Wydawałoby się, że małżeństwo Maggie i Franka jest szczęśliwe i pełne miłości. Okazuje się jednak, że mąż i żona od pół roku nie zamienili ze sobą ani jednego słowa. Jedzą razem posiłki i śpią w jednym łóżku w coraz bardziej niezręcznym milczeniu.

Odprysk metalu tkwi w karku Marca Lucasa i w każdej chwili może go sparaliżować. Ale dla niego to bez znaczenia. W wypadku samochodowym stracił żonę i nienarodzone dziecko. Sam przeżył i obwinia się o ich śmierć... Jest na granicy szaleństwa i dlatego zgodziłby się usunąć ze swojej pamięci wszystkie wspomnienia. Jeszcze nie wie, że cierpienie zamieni się wtedy w