Ponikt

Znacie to uczucie, kiedy spodziewamy się określonego scenariusza, realizowanego w określony sposób, aż nagle całość zostaje przewrócona do góry nogami i nic już nie jest takie, jak dotychczas? Jeśli tak - powinniście sięgnąć po książkę "Gdybyś wiedziała" Grażyny Jeromin-Gałuszki! Co pięć lat, od czasu ukończenia szkoły, Kamila, Magda, Ramona i Julia spotykają się na imprezie w domu jednej z nich. To już tradycja, przyjęcia zawsze przebiegają w podobny sposób, jednak nie tym razem? Podczas corocznego spotkania przyjaciółek, które sądziły, że wiedzą o sobie wszystko, pada strzał. Publikacja "Gdybyś wiedziała" jest przejmującą opowieścią o sile przyjaźni, poświęceniu, zaufaniu, ale również zdradzie i sekretach. Autorka w sposób niezwykle emocjonalny przedstawia nam historie czterech kobiet. Cztery różne, ale jednak - jak się później okazuje - mocno ze sobą powiązane. Na kolejnych kartach książki wraz z głównymi bohaterkami przeżywamy ich losy oraz trudne, nieodwracalne decyzje, które na zawsze zmieniają ich życie.

Wciągająca powieść osadzona w realiach dwudziestolecia międzywojennego. Pozory i plotki są tym, co pasjami zbiera główny bohater powieści - Witold Woronowicz, wysoko postawiony urzędnik Ministerstwa Skarbu. Na przyjęciu, zorganizowanym z okazji zaręczyn z Pauliną Borkówną, córką wpływowego sędziego, Woronowicz dowiaduje się o domniemanym romansie dziewczyny z paryskim wspólnikiem Borka. Szerzący tę plotkę księgowy Majewski jest bliskim współpracownikiem Witolda. Zapytana o prawdziwość pogłoski narzeczona mdleje, co jeszcze bardziej podsyca podejrzenia Woronowicza. Między Majewskim a Woronowiczem dochodzi do sprzeczki, pada wyzwanie na pojedynek... Jak potoczą się losy Witolda? Jakie tajemnice z przeszłości ukrywa mężczyzna? Czy dojdzie do ślubu z Borkówną?

Wydarzenia z przeszłości i otoczenie, w jakim wychowujemy się od małego, ma duży wpływ na naszą przyszłość. Doskonale wie o tym Magda, bohaterka książki "Nieskazitelna" autorstwa Jacka Piekiełko, która po drugiej nieudanej próbie samobójczej postanawia zawalczyć o swoje życie. Po drugiej próbie odebrania sobie życia 26-letnia Magda trafia do kolejnego psychoterapeuty, który ma pomóc jej w uporaniu się z przykrymi wspomnieniami z dzieciństwa i głęboką depresją. Pierwsze spotkanie z Adrianem Marcem kończy się nieoczekiwanym zwierzeniem, do którego dziewczyna nie chce jednak wracać. Uważa, iż sama poradzi sobie z emocjami. Znajduje pracę, która ma pomóc jej zarobić i zacząć korzystać z życia. Początkowy spokój burzą dziwne przeczucia dziewczyny. Czy bogaty pracodawca chce coś ukryć? Co znaczy niepokojące zachowanie jego żony? Każdy kolejny dzień przynosi coraz więcej tajemnic i niedopowiedzeń. Tymczasem Adrian Marzec wciąż stara się zgłębić tajemnice Magdy, traktując jej problemy niemal jak śledztwo do rozwikłania. Czy uda mu się przełamać lęk i nieufność dziewczyny i poznać prawdę o jej trudnej przeszłości? Jaki wpływ na jego życie będą miały sprawy pacjentki? "Nieskazitelna" to thriller, który zabiera czytelnika w zakamarki psychiki ludzkiej, pokazując procesy i zmiany, jakie w niej zachodzą. Niezwiązane na pierwszy rzut oka historie i codzienne problemy bohaterów łączą się ze sobą w najmniej spodziewanym momencie.

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

„Szansa, by być szczęśliwym, jest tutaj, wszędzie, wystarczy nią oddychać jak morskim powietrzem i dzięki niej uczynić życie piękniejszym”. 1968. Jean ma sześć lat, gdy z dnia na dzień trafia pod opiekę babci. Na całe lato. Na zawsze. Chłopiec zupełnie tego nie przewidział. Babcia tym bardziej. Babcia Lucette nie należy do osób łatwych, ale ma dobre serce. Jean, któremu buzia się nie zamyka, jest jak powiew świeżości w codzienności starszej pani, która żyła sobie spokojnie, wypełniając czas wizytami na cmentarzu i robieniem na drutach. Każde z nich jest na innym etapie życia – ona widziała już wszystko, jego wszystko dziwi. Jean i Lucette będą się nawzajem oswajać, czekając na powrót matki chłopca. Razem, w społeczeństwie przeżywającym głębokie przemiany i stawiając czoła nowym przeciwnościom, odkryją, że proste przyjemności są solą życia.

Znasz to uczucie bezgranicznej radości i ekscytacji, kiedy nagle wśród tłumu nieznajomych dostrzegasz kogoś, na kogo czekałaś całe życie? Kiedy wystarczy jedno dłuższe spojrzenie, żeby zabrakło Ci tchu, a w Twoim brzuchu zaczęło trzepotać stado motyli? Londyn – wielomilionowe miasto pełne drapaczy chmur, historycznych zakątków, instagramowych kawiarni i ludzi w ciągłym biegu. A wśród nich ona – dwudziestoparoletnia Róża, która właśnie stawia pierwsze kroki na angielskim chodniku. Trzyma w dłoni plik fotografii i przez najbliższe miesiące nie ma zamiaru się z nimi rozstać. Co łączy ją z Emilem, który jest ich autorem? I dlaczego tak bardzo zależy jej na odwiedzeniu wszystkich miejsc ze zdjęć? Podczas jednej z wypraw spotyka w metrze mężczyznę, którego widok sprawia, że Róża po raz pierwszy od dawna czuje, jakby obudziła się z długiego snu. Zaskoczona spełnia jego prośbę i dyktuje mu swój numer telefonu. Od tego momentu jej życie diametralnie się zmienia.