Warszawskie dzieci 44. Prawdziwe historie dzieci w powstańczej Warszawie

Czy samotność zawsze jest zła? Czy można być samotnym pośród ludzi? A może samotność to… szansa? Samotność to wirus, który rozprzestrzenia się szybciej niż grypa. Paradoksalnie, bo przecież żyjemy w tłumie ludzi, także wirtualnym – wystarczy kilka kliknięć, by wciąż być w kontakcie. A jednak. Wyobcowanie można odczuwać na różnych etapach życia i w relacjach międzyludzkich – w związku, pracy, rodzinie, pośród przyjaciół. Mirosław Brejwo, autor popularnego podcastu Psychologia, którą warto znać, pozwala zrozumieć przyczyny samotności, a przy tym odziera ją z mitów i stereotypów. Podpowiada, jak przekuć ją na luksus i czerpać radość z ciszy. Pokazuje, jak zaakceptować siebie, wzmocnić swój potencjał, jak radzić sobie z kryzysami, a przede wszystkim – jak zbudować satysfakcjonujące relacje społeczne. Zwalcz lęk przed samotnością. Naucz się, jak być samemu ze sobą, ale nie czuć się samotnie. Dowiedz się, jak mieć wystarczająco wielu ludzi wokół.

Majka ma jedną wadę, która znacząco wpływa na jej życie uczuciowe: nie potrafi podrywać facetów. A nie ma nic gorszego niż bierne czekanie na pierwszy krok z ich strony. Większość z nich sprawia wrażenie, jakby przyszli na świat z pieczątką: „Niezdatny dla Mai Kostrzewskiej”. Niezdatny, bo zajęty, bo zdradza, bo kłamie, bo liczba wytatuowanych wzorków na jego ciele przekracza akceptowalną granicę. Tym razem po prostu musi być wreszcie inaczej! Czy opiekuńczy Robert okaże się dobrym wyborem? Jak bardzo w życiu Majki namieszają tatuaże? A może lepiej jednak nie ufać nikomu poza własnym kotem?

Nowa powieść Karoliny Klimkiewicz przynosi dalsze losy bohaterów emocjonującej książki ,,Dopóki starczy mi sił". Czy Zola i Liam pokonają przeciwności losu i znajdą własny happy end? Dwa lata po tragicznych wydarzeń w Jonesport Zola mieszka i studiuje w Stanford, starając się poukładać życie na nowo. Dziewczyna próbuje dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest. Jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć... Czy Zoli uda się uporać z własnymi lękami? Co się działo z Liamem przez te dwa lata? Bohaterowie po raz kolejny będą musieli zmierzyć się z rzeczywistością, by przekonać się, czy są sobie pisani. Pierwsza cześć zaskoczyła czytelników nie tylko barwną akcją, ale i zakończeniem. Druga dostarczy nam równie wielkich emocji. To historia, którą trzeba poznać! Niezwykle ważna, mądra i wartościowa historia, która ukazuje heroiczną walkę o siebie, spokój i wolność. ,,Dopóki starczy mi wiary" to podróż w głąb duszy dziewczyny zmagającej się ze strachem, bólem oraz demonami przeszłości. Karolina Klimkiewicz po raz kolejny prowokuje do myślenia, porusza i daje nadzieje. Jestem przekonana, że wiele osób w zgliszczach życia Zoli odnajdzie cząstkę siebie. Serdecznie polecam!

Prawdy nie ukryje ani lód, ani noc polarna. Nawet jeśli będą milczeć... Siglufjördur, małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jak pułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem aż do wiosny. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko. I wszyscy milczą. Ari Thór Arason studiował filozofię i teologię, ale skończył szkołę policyjną.

Rimini jest kwintesencją beztroskich wakacji. Oli będzie brakowało skąpanych w słońcu plaż i nieba tak błękitnego, że można się w nim zatracić. Obiecała swojemu chłopakowi, że to ostatni sezon pracy w nadmorskim kurorcie – ma dosyć związku na odległość i po ukończeniu studiów planuje wrócić do Polski na stałe. Spędzając ostatnie lato w nadmorskim raju, czeka na przyjazd Krzyśka i upragniony, choć krótki, urlop z ukochanym. Gdy poznaje szalenie przystojnego i nieco tajemniczego Marcina, sama nie wie, co się z nią dzieje. Spontaniczność? Przecież to nie w jej stylu! W dodatku dziewczyna liczy, że Krzysiek przyleci do niej z pierścionkiem – to byłby doskonały moment. Ola przekona się, jak wiele życie ma jej do zaoferowania, gdy zaczyna cieszyć się każdym dniem i każdą chwilą, zamiast nieustannie planować. To w końcu idealny czas i miejsce, trzeba sobie pozwolić na nutkę szaleństwa!

Jedyna w swoim rodzaju biografia Tadeusza Kantora, doskonałego artysty i niezwykłej indywidualności w świecie teatru. Przyjrzyj się uważniej jego sylwetce nakreślonej przez Krzysztofa Pleśniarowicza. Tadeusz Kantor był niewątpliwie postacią jedyną w swoim rodzaju, niezwykłą i wartą zauważenia oraz zapamiętania. To w końcu autor słynnego teatru Cricot 2, człowiek o niebanalnej estetyce, który zawsze był wolny, bo nie pozwolił się zniewolić ani wcisnąć w sztywne ramy. Bunt stanowił jego drugie imię. Nigdy się nie poddawał, a pokora nie wpisywała się w jego wizję artystyczną. Był wiecznym indywidualistą, a zarazem Europejczykiem, który nie godził się na żadne podziały. Jego teatr musiał żyć i zawierać w sobie rzeczywistość utkaną z uczuć i gestów. Awangarda, którą kreował, daleka była od humoru i lekkości, a zawierała w sobie powagę i specyficzny rodzaj nostalgii. Autor biografii, Krzysztof Pleśniarowicz, skupia się na tym, skąd wzięła się wyjątkowa wyobraźnia Kantora. Przybliża więc korzenie artysty, mówi o jego rodzinie, a także edukacji. Mowa tutaj o tym, jakie znaczenie w życiu Kantora mieli ojciec oraz matka. Nie brakuje również wzmianek na temat odnośnie problemów związanym z teatrem tworzonym przez artystę, jak również innych kłopotów, jakie miał sam Kantor. Pleśniarowicz cały czas starał się wyjaśnić, w jaki sposób artysta odpowiadał swoją sztuką na zastaną rzeczywistość. Krzysztof Pleśniarowicz jest polskim teatrologiem, a zarazem literaturoznawcą i kulturoznawcą. Przez pewien czas był dyrektorem Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora "Cricoteka". W 1998 roku został wyróżniony nagrodą dla "Teatralnej Książki Roku", którą przyznaje się w ramach Nagrody im. Stanisława Ignacego Witkiewicza.