Ania z Avonlea

Rok na Kwiatowej to seria książek romantycznych, którą pokocha każda kobieta. Autorką cyklu jest Karolina Wilczyńska, która wprowadza Czytelniczki w przepiękny, choć nieprzewidywalny świat. Na serię składa się 8 książek opisujących różne historie przyjaciółek, ich problemy, sukcesy życiowe i przygody. Nie ma konieczności do czytania wszystkich tomów po kolei, zgodnie z chronologią.

Najszczęśliwsza to mrożący krew w żyłach thriller psychologiczny, autora bestsellerowego Grzechu. Max Czornyj artysta, którego historie zachwycają zarówno czytelników jak i recenzentów, po raz kolejny pragnie przenieść czytelnika w świat intryg i zbrodni. Przedstawia nam doskonały obraz możliwości manipulacji ludzką psychiką i sterowania emocjami. Jeśli jesteś gotowy na wciągającą opowieść, w której napięcie stopniowane jest po mistrzowsku, ta książka to pozycja obowiązkowa! Być może, w tamten dzień, była najszczęśliwsza w całym swoim życiu. Nigdy się tego nie dowiedział. Tymczasem Dawid Kaster stał w lepkiej i ciepłej kałuży, a jego żona i dziecko nie żyli. Kiedy Dawid otrzymuje list od Ilony, jest przerażony. Charakter pisma i treść nie pozostawiają wątpliwości, że autorką jest jego żona - zamordowana cztery lata temu. Ogarnia go dezorientacja i niepokój. Jedna krótka wiadomość sprawiła, że demony przeszłości powróciły. W międzyczasie media informują o zaginięciu kolejnej kobiety. Jakby tego było mało, mężczyzna niebawem otrzymuje kolejną zaskakującą niespodziankę. Czy morderca Ilony prowadzi z Dawidem niebezpieczną grę? Czy jest prawdopodobne, że kobieta, jednak żyje? Z każdą kolejną wskazówką Kaster jest coraz bliżej wyjaśnienia, co tak naprawdę się zdarzyło. Czy odkryje prawdę? A może przekona się, że lepiej byłoby gdyby jej nigdy nie poznał? Sprawdź, jak niewiele dzieli idealne życie od przerażającego kłamstwa.

Oto książka, która mierzy się z największym ze wszystkich tabu. Miłośnicy Kwiatów na poddaszu pokochają tę rozdzierającą, szokującą powieść o dwójce rodzeństwa, Mai i Lochanie, ich burzliwym życiu rodzinnym i o związku, który muszą ukrywać w tajemnicy. Ona jest śliczna i utalentowana. Ma szesnaście lat i nigdy się nie całowała. On jest rok starszy, przystojny, a świat stoi

Inspektor Andrzej Krzycki leży w szpitalu. Ledwie uszedł z życiem po zatruciu cyjanowodorem. Nie mówi i nie chodzi. W zasięgu wzroku nie ma nikogo, komu mógłby zaufać. Jego przyjaciel został porwany przez bossa pomorskiej mafii, szalonego miłośnika rekonstrukcji historycznych, a zdradzona żona wróciła do Krakowa. Miejscowa policja ma za dużo własnych problemów, by go wspierać lub choćby zorganizować sensowną akcję poszukiwawczą. Sytuacja Krzyckiego nie wygląda najlepiej, a właściwie – w ogóle nie rokuje. To powinien być koniec jego działań na Pomorzu. Właśnie w tym miejscu jednak zaczyna się pasjonująca historia. Krzycki ucieka. Brnie przez pomorską ciemność tropem zaginionego przyjaciela, czując na karku oddech prześladowców. Towarzyszy mu jedyna wierna partnerka – suka Lala. Inspektor ściga i jest ścigany. Piekielną drogę oświetlają pulsujące czerwone światła turbin wiatrowych, a za muzyczne tło robi przeraźliwy psi skowyt. W takiej scenerii może się wydarzyć w zasadzie wszystko. W drugim tomie trylogii pomorskiej Krzysztof Zajas znowu podnosi poprzeczkę. Brawurowe działania bohaterów i skomplikowane relacje między nimi rozkręcają akcję aż do szalonego finału, w którym każdy na swój sposób dąży do wyrównania rachunków. Te jednak mają to do siebie, że nigdy nie wychodzą na zero.

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia ? w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał ?człowiek na baterie?. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie. *** Profesor Westaby, którego poznałem osobiście, jest wizjonerem oraz lekarzem walczącym o pacjenta do ostatniej chwili. Jego książka to zapis niecodziennego doświadczenia życiowego, opis wyjątkowego, namacalnego obcowania z kruchością życia. Autor przypomina swoją postawą i działalnością nieocenionego prof. Zbigniewa Religę, dlatego ta opowieść jest wiarygodna i zasługuje na upowszechnienie. prof. Marian Zembala kardiochirurg i transplantolog, który operował wraz ze Zbigniewem Religą W walce o życie chciałoby się mieć u boku kogoś takiego jak Westaby ? faceta, który dyrektorów medycznych porównuje do Stasi, a do boju rusza z okrzykiem: ?Chrzanić protokół!?. książka roku według ?The Guardian? Westaby uosabia wszystko to, czego spodziewalibyśmy się po genialnym chirurgu: jest pewny swego, zaangażowany, pełen pasji i uparty. Jego książkę, irytująco dobrze napisaną jak na kogoś, kto dotąd miał na koncie jedynie artykuły naukowe i podręczniki, połyka się niczym pierwszorzędny thriller, trup ściele się tu gęściej niż w kryminałach. Każdy rozdział czyta się z zapartym tchem, aby zobaczyć, czy kolejny ? zdawałoby się ? pozbawiony szans pacjent przeżyje.

Ucieczka Nataszy Doroszenko w drodze na przesłuchanie na Komendzie Głównej w Kopenhadze jest pierwszym z serii dramatycznych wydarzeń, jakie rozgrywają się w Północnej Zelandii. Wkrótce jej były narzeczony zostaje znaleziony martwy, a jego zmiażdżone palce wyglądają dokładnie tak, jak zmaltretowane dłonie zamordowanego trzy lata wcześniej w Kijowie męża Nataszy. Tymczasem znika ukraiński funkcjonariusz policji, a ktoś próbuje porwać ośmioletnią córkę Nataszy z ośrodka dla uchodźców...

Coś przerażającego. Coś, czego nie można zobaczyć. Jedno spojrzenie doprowadza do ataku śmiertelnej przemocy. Nikt nie wie, co to jest. Nikt nie wie, skąd się wzięło. Po pięciu latach, odkąd pojawiło się to coś, pozostała garstka ocalałych. Jednymi z nich są Malorie i dwójka jej małych dzieci. Mieszkając w opuszczonym domu nad rzeką, Malorie od dawna marzyła o ucieczce do miejsca,