Wykopaliska

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Sprowadził muzykę do mojego cichego świata […] Gra melodie, które znaczą dla mnie więcej niż słowa. Dziewiętnastoletni Cromwell Dean jest wschodzącą gwiazdą muzyki. Uwielbiają go tysiące, choć tak naprawdę nikt go nie zna. W końcu pojawia się dziewczyna w fioletowej sukience, która potrafi przebić się przez nieprzenikniony mur. Kiedy Cromwell porzuca Anglię, by studiować muzykę w upalnej Karolinie Południowej, nie liczy na możliwość ponownego spotkania z dziewczyną. I z pewnością nie spodziewa się, że myśl o niej utkwi w jego głowie, niczym nieustannie powtarzająca się piosenka. Dla Bonnie Farraday muzyka jest całym życiem. Dziewczyna zapisuje każdą nutę w sercu. Dostrzega, że Cromwell ucieka przed swoją przeszłością. Próbuje trzymać się od niego z daleka, ale coś sprawia, że ciągle do niego wraca.

Reportaż Phillipsa o czystkach etnicznych w hrabstwie Forsyth w stanie Georgia to wstrząsający dowód na to, jak głęboko sięgają korzenie przemocy na tle rasowym w Ameryce. Na przełomie XIX i XX wieku w Forsyth mieszkała duża społeczność afroamerykańska, w skład której wchodzili m.in. nauczyciele, rolnicy, kupcy czy służący. Wielu z nich posiadało własne gospodarstwa i ziemie. We wrześniu 1912 r. trzech młodych, afroamerykańskich robotników zostało oskarżonych o gwałt i zamordowanie białej dziewczyny. Jeden z nich został wyciągnięty z celi i zlinczowany na rynku, dwóch pozostałych powieszono po jednodniowym procesie. Wkrótce hordy „nocnych jeźdźców” rozpoczęły skoordynowaną akcję podpaleń i terroru, wypędzając tym samym wszystkich 1098 czarnych obywateli powiatu. Po wszystkim biali zbierali plony i przejmowali zwierzęta hodowlane swoich dawnych sąsiadów, dyskretnie domagając się „opuszczonych” ziem. Zwęglone ruiny domów i kościołów wkrótce porosły chwastami, a afroamerykańska społeczność Forsyth wraz z nimi odeszła w zapomnienie. Finalista National Book Award, Patrick Phillips, przerwał trwającą od stuleci ciszę i rzucił nieco świata na historię rasistowskiego terroru, który w XXI w. nadal kształtuje Amerykę.

Imponujące dzieło, zrywające z konwencjami współczesnej prozy, należące, jak "Miasto Śniących Książek", do kręgu opowieści Moersa o fantastycznym świecie Camonii. Tym razem głównym bohaterem jest Rumo, który jak każdy Wolperting posiada zdolność widzenia z zamkniętymi oczami. Któregoś ranka, posługując się wyłącznie nosem, wietrzy srebrne pasmo zapachu zapowiadającego oczekujące na niego

"Córka generała" Magdaleny Witkiewicz od Wydawnictwa Skarpa Warszawa to przepiękna powieść obyczajowa. Autorka znana ze wzruszających historii, tym razem również wyciśnie niejedną łzę z czytelniczego oka. Bo czy można pozostać obojętnym, zagłębiając się w poruszającą opowieść o trudnej, pełnej wyzwań miłości, która rozkwitła w cieniu walki o przetrwanie? Zwłaszcza w przypadku, gdy inspiracją do powstania książki były prawdziwe wydarzenia? Akcja powieści "Córka generała" Witkiewicz rozpoczyna się w przededniu wybuchu II wojny światowej. W wolnym mieście Gdańsk prawie każdy czuje, że konflikt zbrojny to kwestia dni lub nawet godzin. Mimo wiszącego w powietrzu zagrożenia Andrzej Taper ma inne zmartwienie, które przesłania mu wszystko. Jest zakochany! I to nie w byle kim, bo w Elise, córce emerytowanego generała. Niemieckiego generała, który jest głęboko zafascynowany Adolfem Hitlerem i jego zbrodniczą ideologią. Elise odwzajemnia uczucie Andrzeja, ale jak można się spodziewać, generał von Hummel nie akceptuje faktu, że jego córka zadaje się z Polakiem. I będzie robił wszystko, by zakończyć tę relację, a tym samym chronić swoją rodzinę. Nie zważa na to, że jego działania mogą stanąć na drodze wielkiemu uczuciu i unieszczęśliwić jego córkę. Chcesz wiedzieć, jak potoczą się losy Andrzeja i Elise? Czy Andrzej zdradzi miłość swego życia? Zastanawiasz się, jak wybuch wojny wpłynie na zakochanych? I czy da się wypełnić bolesną pustkę w sercu? Czytaj wspaniałą powieść obyczajową Magdaleny Witkiewicz "Córka generała". Zatop się w historii o trudnych życiowych wyborach i o ludziach, którzy wbrew wszystkim i wszystkiemu wierzyli w miłość. Czy wytrwali w tym to do końca? Uwielbiasz historie wywołujące wiele emocji, od których nie sposób się oderwać? Sięgnij po inne powieści Magdaleny Witkiewicz, pisarki, która wnosi znaczący wkład w polską literaturę obyczajową.

Namiętności, spiski i zdrada na dworze Króla Słońce Po śmierci matki Ludwik XIV może wreszcie rządzić samodzielnie. Pamiętając o niedawnych buntach społecznych, młody król pragnie za wszelką cenę wzmocnić władzę monarszą i utrzymać szlachtę pod kontrolą. Planuje budowę pałacu w Wersalu, z dala od Paryża, chcąc uczynić z niego złotą klatkę dla arystokratów. W nowej siedzibie monarchy uczciwość i lojalność

"Światło innych gwiazd" to poruszająca opowieść o trudnych relacjach córki z ojcem pióra Eriki Swyler. Mała Nedda marzy o tym, by zostać astronautką. Jej marzenia się spełniają, a w międzyczasie będzie jedną z pierwszych osób, które będą mogły obserwować plusy i minusy podróży w czasie. Poznajemy tu historię Neddy, która jest zapatrzona w swojego ojca, zawodowo zajmującego się badaniami w centrum lotów kosmicznych. I chociaż mężczyzna nie zauważa, jak wielkie wrażenie robi na swojej córce, to dziewczynka przyrzeka sobie, że zostanie astronautką, by mu zaimponować. Kiedy Nedda ma jedenaście lat, obserwuje tajemniczy wynalazek ojca, który umożliwia podróż w czasie, jednocześnie skazując ją na wiele lat życia w niesamowitym chaosie. By wyplątać się z tego, co się zdarzyło, a nie powinno oraz przywrócić bieg temu, co być miało, Nedda pierwszy raz dogaduje się z matką, z którą nie potrafiła wcześniej nawiązać poprawnych relacji. Wiele lat później Nedda osiąga swój cel - wyrusza w pierwszy lot w kosmos. Napotykając problemy, przypomina sobie wszystkie dobre rady ojca. Jednocześnie musi stawić czoła swoim lękom. Najtrudniejsze będzie udowadnianie, głównie sobie, że jest kimś więcej niż tylko kopią słynnego ojca. Nedda zrozumie, jak silne poświęcenie musi składać każda kobieta, która chce osiągnąć sukces. Zada sobie też wiele pytań odnośnie zasadności rozwoju niektórych gałęzi cywilizacji. Najważniejsze, że nauczy się wiele o swojej wartości, znosząc ciążące jej na duszy ograniczenia.