Zełenski. Poza scenariuszem

Interesujesz się azjatycką kulturą? Chcesz poznać ją z kobiecej perspektywy? Sięgnij po "Mądre matki, dobre żony. Kobiety w Korei Południowej" Małgorzaty Sidz. Poznaj codzienne życie koreańskich kobiet, ograniczanych przez konserwatywne zwyczaje! "Mądre matki, dobre żony. Kobiety w Korei Południowej" odnosi się do koreańskiej kultury i wieloletniej tradycji, która nakazuje, aby kobieta była nie tylko odpowiedzialną matką, ale także posłuszną i inteligentną żoną. Małgorzata Sidz opowiedziała o życiu codziennym w Azji Wschodniej z kobiecego punktu widzenia. W rozmowach z Koreankami autorka dotykała problemów związanych z konserwatywnymi zwyczajami, wykluczeniem, marzeniami, obowiązkami, a także diasporą, burzliwą historią czy wojną. W reportażu nawiązuje również do polityki państwa starającego się podtrzymać utarte schematy. Pisarka wprowadza do literackiego świata dotąd nieznane fakty z życia azjatyckich żon, matek czy córek. Ukazuje odmienną perspektywę, wzbogaconą szczerymi i często intymnymi dyskusjami.

Kaja niedługo zostanie mamą – niestety, prawdopodobnie samotną mamą. Nie ma bliskich, a na domiar złego traci pracę. Ojciec dziecka proponuje jej pomoc, lecz mieszka na drugim końcu Polski. Kaja nie ma wyboru – musi wyjechać, zostawić za sobą przeszłość i zacząć życie u boku mężczyzny, którego nie kocha. Luksusowy dom i brak trosk nie sprawiają, że jej życie staje się bajką. Dziewczyna czuje się bardzo samotna. Pewnego dnia poznaje w bibliotece uroczego starszego pana Kazimierza, który opowiada jej historię swojej wielkiej miłości, gdy przed laty poślubił byłą więźniarkę z obozu znajdującego się w czasach wojny nieopodal jego wsi. Między dwojgiem tak różnych, a jednocześnie tak podobnie samotnych ludzi rodzi się prawdziwa przyjaźń. Historia Wandy, która też musiała porzucić wszystko i ruszyć w nieznane, przynosi Kai ulgę. Podobnie jak rozmowy z przystojnym ogrodnikiem zatrudnionym w jej nowym domu…

"Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym" autorstwa Roz Chast to niezwykła, a przy tym szczera historia, zdolna poruszyć każdego z nas. Opowiada o sprawach bliskich każdemu człowiekowi. Jest boleśnie rzeczywista, ponieważ wydarzyła się naprawdę. Autorka na stronach komiksu zawarła własne doświadczenia z okresu opieki nad rodzicami, nadając im dowcipny, choć gorzki charakter i wzbogacając je oryginalną kreską. Obowiązkowa pozycja dla każdego czytelnika, który ceni autentyczność w literaturze. Po 10 latach nieobecności w domu rodzinnym Roz, główna bohaterka książki "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym", odwiedza swoich rodziców. Podczas wizyty staje przed trudnym i nieoczekiwanym wyzwaniem. Musi zmierzyć się z niewygodną prawdą dotyczącą czegoś, czego do tej pory wcale się nie spodziewała: starzenia się matki i ojca, których zapamiętała jako dziarskich ludzi w sile wieku oraz ich przemiany w coraz mniej samodzielnych, marudnych staruszków borykających się z wieloma dolegliwościami. Sytuacja jest skomplikowana, ponieważ oni sami wydają się tego nie zauważać, cały czas unikając rozmowy na ten temat. Czytelnik jest świadkiem wielu trudnych momentów i przeszkód stawianych przed bohaterami przez los w ich codzienności. Relacje Roz z rodzicami również nie należą do najprostszych. Jest ona ich jedynym dzieckiem, urodzonym w późnym wieku. Porozumienie utrudniają też ich traumatyczne doświadczenia z młodości, takie jak II wojna światowa. Próby odnalezienia się nieco zagubionych bohaterów w nowej rzeczywistości są sportretowane bardzo wiernie, pomimo poruszania wielu trudnych tematów, takich jak starość czy śmierć, komiks cały czas utrzymuje lekki, niepozbawiony humoru ton. Autorka na własnym przykładzie pokazuje, jakie zmiany mogą zajść w ludziach pod wpływem pewnych sytuacji - zarówno w starzejących się rodzicach, jak i dzieciach, które przejmują ich dotychczasową rolę opiekunów. Uświadamia, że prędzej czy później większość z nas będzie musiała zmierzyć się z czymś podobnym. Roz Chast jest uznaną rysowniczką. Pracuje dla "New Yorkera", na łamach którego opublikowała ponad 1000 ilustracji. Jest autorką wielu komiksów dla dorosłych, a za "Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym" została nagrodzona prestiżową nagrodą National Book Critics Circle Award.

Dobrawa Przemyślidka jest utkana niczym patchwork. Z kawałków rozmaitych tkanin – delikatnych, miękkich, bogatych i zwyczajnych, prostych, nawet szorstkich… Rozmaite desenie i faktury tworzą portret kobiety niepospolitej i tajemniczej, więc autorka ma nadzieję, że jej kolejna bohaterka zasłuży na zainteresowanie i sympatię czytelników. Z perspektywy tysiąclecia

"Śmierć w transsyberyjskim ekspresie" to wciągający kryminał, który utrzyma Cię w ciągłym napięciu aż do ostatnich stron! Odkryj tajemnice śnieżnej tajgi! Olga Puszkina prowadzi dość spokojne życie, chociaż zdecydowanie chciałaby je odmienić. Pragnie studiować literaturę na uniwersytecie w Tomsku i stworzyć dzieło, które stanie się bestsellerem. Niestety te plany muszą poczekać. Teraz jest dróżniczką w budce przy torach i nie wygląda na to, żeby cokolwiek miało się poprawić. Niespodziewanie wioska Rozłaznyj staje się miejscem niezwykłych wydarzeń. Pełne jadu listy, plotki o Babie Jadze i seria przestępstw wstrząsają miejscowymi, wyrywając ich z sennego letargu. W dodatku na Olgę zmierzającą do swojej budki spada wyrzucone z ekspresu ciało mężczyzny z poderżniętym gardłem i ustami pełnymi rubli. Skąd to nagłe poruszenie? Co się dzieje? Olga Puszkina postanawia odkryć prawdę. Jej pierwszym krokiem będzie udzielenie pomocy sierżantowi Maruszkinowi, który miał prowadzić śledztwo, ale trafił do aresztu. Tylko od czego zacząć? Zbrodniarz nie pozostawił nawet najmniejszego śladu. Kryminał "Śmierć w transsyberyjskim ekspresie" jest niezwykle udanym debiutem pisarza. Podczas tworzenia swojej powieści C.J. Farrington wyraźnie inspirował się dziełami Agathy Christie, co z pewnością było doskonałym pomysłem. Historia przedstawiona w publikacji stopniowo buduje napięcie, trzyma czytelnika w niepewności, ale również budzi uśmiech dzięki płynnie wplecionym w poważną treść humorystycznym wstawkom.

"Guardian Angel" Joanny Chwistek to przełamująca tematy tabu historia uczucia, które w teorii nigdy nie powinno mieć miejsca. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna, o czym przekonuje się Arianna. Świat Arianny zawala się w momencie, kiedy w wypadku samochodowym ginie jej ojciec. Istotne zmiany w życiu dziewczyny wynikają jednak nie tylko z konieczności poradzenia sobie ze śmiercią rodzica. Okazuje się, że w testamencie ojca znalazł się zapis, zgodnie z którym w przypadku jego przedwczesnego odejścia opiekę nad Arianną ma objąć przyjaciel rodziny - Piers McKinley. Dopiero za trzy lata, po ukończeniu 21 roku życia, dziewczyna będzie mogła w pełni dysponować majątkiem, jaki pozostawił jej ojciec. Piers decyduje się jednak przekazać opiekę nad Arianną Lionelowi, swojemu synowi. Pomiędzy trzydziestoletnim mężczyzną a dojrzewającą dziewczyną tworzy się relacja, która znacząco odbiega od standardów niezobowiązującego wsparcia. Ari jest wyjątkowo dojrzała jak na swój wiek, a wzajemnego przyciągania się do siebie nie da się po prostu zignorować…

Pamiętacie osobliwe pomysły kaczki-dziwaczki? Spryt i kłamstewka lisa Witalisa czy uczuciowe perypetie żurawia oraz czapli? Wielu z was na pewno odbyło niezapomnianą podróż do magicznej Akademii Pana Kleksa. Nie byłoby tych wszystkich utworów, gdyby nie Jan Brzechwa – prawnik, którego bardziej niż do paragrafów i kodeksów ciągnęło do pisania. W dzieciństwie fascynowały go magiczne miejsca takie jak teatr czy parowozownie. Kolekcjonował też… guziki. Wszystko to niewątpliwie wpłynęło na jego twórczość. Psoty i żarty towarzyszyły mu przez całe życie, nierzadko sprowadzając na niego kłopoty. Zawsze jednak, gdy rzeczywistość go przytłaczała, uciekał w świat wyobraźni. Michał Rusinek z właściwym sobie humorem i językową finezją pokazuje, jak młody Janek, mimo wielu przeciwności i gorzkich słów krytyki, stał się uwielbianym przez wszystkich Panem Janem – przyjacielem dzieci.

"Dama dworu. Moje nadzwyczajne życie w cieniu Korony" to wspomnienia Anne Glenconner, damy dworu brytyjskiej księżniczki Małgorzaty. Już od chwili narodzin Anne Coke obracała się w kręgach brytyjskiej arystokracji. Przyszła na świat jako pierworodna córka hrabiego Leicester, właściciela jednej z największych posiadłości ziemskich Anglii. Na jej dzieciństwo i młodość upłynęły pod znakiem zabaw w przepięknych ogrodach, debiutanckich bali i wielkich polowań, w których brały udział najbardziej prominentne osobowości królestwa. Bardzo szybko Anne poznała i zaprzyjaźniła się z córkami Jerzego VI: z przyszłą królową Elżbietą II, ale przede wszystkim z jej siostrą, księżniczką Małgorzatą. Stała się cichym świadkiem życia rodziny królewskiej w najbardziej dramatycznych chwilach. Towarzyszyła królewskim córkom w czasach wojny, była jedną z druchen towarzyszących Elżbiecie II podczas koronacji. Została damą dworu księżniczki Małgorzaty. W swym pamiętniku zdradza niezwykłe, czasem intymne, czasem szokujące, ale i te bardzo zabawne szczegóły z życia członków brytyjskiej rodziny panującej. Jej emocjonalny, szczery pamiętnik pozwala nam stworzyć sobie obraz życia brytyjskiej arystokracji: sztywnych, ściśle określonych ról, edukacji w szkołach z internatem, wszystkich tych powinności, które wynikają jedynie z prostego faktu urodzenia z takim, a nie innym nazwiskiem. Nie zapomina przy tym o sobie. W niezwykle poruszający sposób opisuje swoje małżeństwo z porywczym lordem Glenconner, Colinem Tennantem, który cały swój majątek zapisał jednemu ze służących. Mówi o przedwczesnej śmierci dwóch swoich synów (jednego uzależnionego od narkotyków, drugiego chorującego na AIDS) oraz o dramatycznej walce o życie trzeciego. W jej pamiętnikach nie brakuje momentów jasnych, niezwykle zabawnych przygód podczas podróży u boku księżniczki Małgorzaty. Będąc jej powiernicą, wiedziała i widziała wiele, a teraz dzieli się tym z czytelnikami. Książka, którą macie właśnie przed sobą, z miejsca stała się bestsellerem "New York Timesa", "USA Today", "The Sunday Times" i "The Globe AND Mail". Magazyn "The Times" nazwał ją pamiętnikiem roku.