Ktoś mnie obserwuje

W ruderze Gorbeau żyje obecnie rodzina Jondrette'ów, złożona z ojca, matki, dwóch nastoletnich córek Eponiny i Anzelmy oraz dwunastoletniego Gavroche'a. Ich sąsiadem jest Mariusz Pontmercy Narrator cofa się w czasie, by opisać dzieciństwo Mariusza: wychowywał go dziadek, zajadły rojalista, nienawidzący rewolucji i Napoleona. Uniemożliwiał on chłopcu kontakt z ojcem, pułkownikiem napoleońskim. Mariusz dowiaduje się, że jego ojciec, nie mogąc się z nim spotykać, wielokrotnie obserwował syna w czasie nabożeństw w kościele, ukrywając się za filarem. Ta i inne opowieści wstrząsają młodym człowiekiem i skłaniają go do poznania historii rewolucji i Cesarstwa, których dotąd nienawidził, tak jak nauczył go dziadek. Któregoś dnia, w czasie spaceru w Ogrodzie Luksemburskim, Mariusz spotyka młodą dziewczynę w towarzystwie starszego mężczyzny. Zachwycony jej urodą, zaczyna śledzić oboje. Zostaje dostrzeżony przez jej opiekuna; w rezultacie dziewczyna przestaje przychodzić do ogrodu. Nieoczekiwanie tajemnicza piękność razem z opiekunem, znanym z dobroczynności trafia do jego sąsiadów. Ci jednak szykują na bogatego filantropa pułapkę. W tym czasie zaczyna się kolejny zryw Wiosny Ludów. Gavroche i Javert dołączają do ochotników na barykadach…

To właśnie fakty tworzą napięcie, sprawiają, że się zatrzymuję przy każdej scenie. Fakty, a więc rzeczywistość. Ta zaś nie jest łatwa do opisania. „Smålandsposten” Rok 1968 jest jednym z najbardziej legendarnych w całym XX wieku. Protesty przeciwko wojnie w Wietnamie ‒ w Stanach Zjednoczonych i w Europie Zachodniej ‒ doprowadziły do powstania lewicowej fali, która odcisnęła piętno na

Agata Christie (1890-1976) – najpoczytniejsza autorka wszech czasów, mistrzyni kryminału i królowa misternej intrygi. Konstrukcja fabuły jej książek była krokiem milowym w rozwoju kryminału i stworzyła podwaliny złotego wieku powieści detektywistycznej. Spod jej pióra wyszły postacie, które przeszły do historii – Herkules Poirot czy panna Marple. Bogato ilustrowany album przedstawia cały świat Agaty

Oboje boją się miłości. Ale tylko miłość pomoże im zapomnieć… Czasem strach przed miłością zagłusza wszystko. Ty sprawiasz, że zaczynam słyszeć jej muzykę… Piękna barmanka Tamar King szukała w życiu wrażeń, ale to się skończyło. Od czterech lat ukrywa się we własnym świecie, w którym nikt już jej nie zrani. I usiłuje zapomnieć, kim była dawniej. Mroczny, seksowny Lyrik West, basista rockowego zespołu Sunder, poświęcił muzyce wszystko i słono za to zapłacił.

"Światło innych gwiazd" to poruszająca opowieść o trudnych relacjach córki z ojcem pióra Eriki Swyler. Mała Nedda marzy o tym, by zostać astronautką. Jej marzenia się spełniają, a w międzyczasie będzie jedną z pierwszych osób, które będą mogły obserwować plusy i minusy podróży w czasie. Poznajemy tu historię Neddy, która jest zapatrzona w swojego ojca, zawodowo zajmującego się badaniami w centrum lotów kosmicznych. I chociaż mężczyzna nie zauważa, jak wielkie wrażenie robi na swojej córce, to dziewczynka przyrzeka sobie, że zostanie astronautką, by mu zaimponować. Kiedy Nedda ma jedenaście lat, obserwuje tajemniczy wynalazek ojca, który umożliwia podróż w czasie, jednocześnie skazując ją na wiele lat życia w niesamowitym chaosie. By wyplątać się z tego, co się zdarzyło, a nie powinno oraz przywrócić bieg temu, co być miało, Nedda pierwszy raz dogaduje się z matką, z którą nie potrafiła wcześniej nawiązać poprawnych relacji. Wiele lat później Nedda osiąga swój cel - wyrusza w pierwszy lot w kosmos. Napotykając problemy, przypomina sobie wszystkie dobre rady ojca. Jednocześnie musi stawić czoła swoim lękom. Najtrudniejsze będzie udowadnianie, głównie sobie, że jest kimś więcej niż tylko kopią słynnego ojca. Nedda zrozumie, jak silne poświęcenie musi składać każda kobieta, która chce osiągnąć sukces. Zada sobie też wiele pytań odnośnie zasadności rozwoju niektórych gałęzi cywilizacji. Najważniejsze, że nauczy się wiele o swojej wartości, znosząc ciążące jej na duszy ograniczenia.

Na tle szarej rzeczywistości lat 80. w Polsce rozgrywa się miłosno-psychologiczna historia dojrzałego mężczyzny, znakomitego historyka-mediewisty, wysublimowanego intelektualisty do młodej kobiety, która porzuca go jednak dla młodego osiłka. Zakochany mężczyzna nie potrafi się z tym pogodzić, nie rozumie dlaczego, popada w zniechęcenie i tęskni… Narratorem Odejścia Afrodyty jest pisarz, sam po wielu burzliwych romansach, rozliczający się z własną przeszłością, który znakomicie portretuje bohatera książki, ukazując jego rozterki, depresje i skomplikowaną psychologię uczuć. Książkę dopełnia przygnębiający obraz chylącego się ku upadkowi PRL-u, gdzie brakuje wszystkiego i szarość oblepia życie codzienne. Po niektórych moich książkach, jak Odejście Afrodyty, recenzenci pisali, że nic, co erotyczne, nie jest mi obce. Reklamowano mnie nawet – i czyniły to panie – jako „znawcę kobiet”. Zawsze temu zaprzeczałem. Ktoś taki jak znawca kobiet w przyrodzie nie istnieje i nie ma prawa zaistnieć. Kobieta dla mężczyzny jest zagadką i zawsze pozostanie tajemnicą. Ale oprócz miłości erotycznej w moich książkach jest dużo miłości przyjacielskiej. Sądzę, że przyjaźń jest nawet bardziej wymagającym uczuciem niż miłość. Bo nie może być jednostronnej przyjaźni, a istnieje tyle miłości nieodwzajemnionych! – Józef Hen

Są oskarżenia, przed którymi nie można się obronić Polska, końcówka lat 60. Nina Molska rozpoczyna pracę w TVP. Jej przełożoną zostaje żarliwa ideolożka i aparatczyk, Lidia Kowal. Między kobietami szybko pojawia się niepokojące napięcie, dotyczące nie tylko kwestii ideologicznych, ale nieżyjącej już, tajemniczej Loli, ciotki Niny, z którą Lidia pozostawała kiedyś w bliskich kontaktach. Gdy partia