Kartka ze szwajcarskim adresem

Kolejna powieść Izabelli Frączyk, która porwie Cię w wir codziennego życia. Przekonaj się, że rozwód to nie koniec, a los lubi płatać figle. Aleksandra Milewska podjęła trudną decyzję: po kilkunastu latach małżeństwa wreszcie odważyła się na rozwód. Teraz jest wolna i wcale tego nie żałuje. Aby jednak zupełnie odciąć się od tego, co było wcześniej, a między innymi nie wpadać wciąż na byłego męża, postanawia rzucić pracę, zupełnie zmieniając swoje dotychczasowe życie. Zależy jej na tym, by odzyskać siły przed rozwojem kariery w dużym mieście, dlatego szuka nowego zajęcia poza Warszawą. Jedna z przyjaciółek znajduje jej posadę w niewielkiej winiarni zlokalizowanej w równie niewielkiej miejscowości. Kobieta nie zastanawia się długo: widzi już siebie siedzącą wygodnie w biurze i cieszącą się z rabatu na wyjątkowe wina. Rzeczywistość okazuje się nieco inna. Na miejscu Aleksandra zastaje podupadającą fabrykę alkoholu dosyć wątpliwej jakości. Jej szef zdaje się co prawda wyrozumiałym człowiekiem, jednak cały czas przebywa pod wpływem napojów wyskokowych. Miasteczko również nie przypomina swojskiego miejsca, idealnego do odpoczynku, a raczej wygląda, jak żywcem wyjęte z czasów PRL-u. Kobieta czuje się trochę zagubiona, ale z czasem poznaje dwóch mężczyzn, którzy zaczynają poważnie mieszać w jej życiu. Czy jeden z nich pozostanie w nim na dłużej?

Największy kryzys uchodźczy od czasów II wojny światowej Ulet – piętnastoletni Somalijczyk dostał się wreszcie na łódź z innymi uchodźcami. Był sam – bez rodziny i przyjaciół. Podróżujący z nim Somalijczycy wiedzieli, że w Libii był więziony, torturowany i głodzony. To nieprawdopodobne, że udało mu się dotrzeć do Europy. Gdy łódź zbliżała się do wybrzeży Włoch, Ulet obserwował ruch fal i majaczącą na horyzoncie ziemię. Wtedy stracił przytomność. Mimo półgodzinnej reanimacji nie udało się go uratować – zmarł na obrzęk płuc. Gdyby zmarł w Libii, nikt by o tym nie usłyszał. W 2015 roku państwa członkowskie Unii Europejskie otrzymały ponad dwukrotnie więcej wniosków o azyl, niż rok wcześniej. Najwięcej imigrantów przybywało z Syrii, Afganistanu i Iraku – krajów pogrążonych w wieloletnim kryzysie. Konwencja Genewska mówi, że uchodźcami są osoby zmuszone opuścić kraj pochodzenia. Definicja ta nie obejmuje osób stanowiących wśród uchodźców większość: tych, którzy nie mogą korzystać z ochrony międzynarodowej, którzy utknęli w Jemenie, Sudanie Południowym, Demokratycznej Republice Konga. To uchodźcy zapomniani, ponieważ nie są oni uchodźcami. Są przesiedleńcami wewnętrznymi. W tym poruszającym reportażu, Agus Morales przygląda się im wszystkim. Podąża z imigrantami, którzy przekraczają granicę meksykańsko-amerykańską, żyje w obozach w Jordanii, pływa z uciekinierami barką po Morzu Śródziemnym. Próbuje ich zrozumieć, powiedzieć kim są, skąd przychodzą i dlaczego. I odkrywa to, co jest najbardziej przerażające – że to ludzie tacy jak ty, o tym samym wyglądzie, marzeniach i uczuciach. Każdy z nas mógłby zostać uchodźcą.

Lubisz wielopokoleniowe powieści, w których więzy rodzinne są nitką łączącą współczesność z dawnymi czasami? Jeśli tak, to powieść "Przeklęte, zaklęte" Ireny Matuszkiewicz ma szansę zapewnić Ci sporo rozrywki i pochłonąć bez reszty. To czarująca opowieść o pięciu kobietach, czterech pokoleniach i jednej klątwie, która łączy je wszystkie tak silnie, jak więzy rodzinne. Jeszcze sto lat temu przekleństwo pewnej Cyganki dotyczyło tylko babki, ale po latach miało okazać się, że obejmie cały ród. Chociaż bohaterki powieści żyją w zupełnie innych czasach i różnych warunkach, klątwa nie przestała działać. Oprócz tego zmieniło się jednak wszystko. Marcysia była analfabetką, a jej wnuczka jest uznanym lekarzem. Czy czar rzucony przez Cygankę rzeczywiście ma aż taką moc, a może to te niezwykłe kobiety swoimi wyborami wpływają na własne życie? Odpowiedzi na to pytanie szuka Agnieszka, czyli najmłodsza reprezentantka rodu. Ich historia ukazuje, w jak wielkim stopniu na przestrzeni stu lat zmieniło się życie kobiet i otaczająca je rzeczywistość. Zmiany społeczne, jakie dokonały się w tym czasie, były niewyobrażalne w czasach Marcysi.

Namiętności, spiski i zdrada na dworze Króla Słońce Po śmierci matki Ludwik XIV może wreszcie rządzić samodzielnie. Pamiętając o niedawnych buntach społecznych, młody król pragnie za wszelką cenę wzmocnić władzę monarszą i utrzymać szlachtę pod kontrolą. Planuje budowę pałacu w Wersalu, z dala od Paryża, chcąc uczynić z niego złotą klatkę dla arystokratów. W nowej siedzibie monarchy uczciwość i lojalność

Jeśli lubisz kryminalne powieści z dreszczykiem, to koniecznie musisz przeczytać sagę o Zuzannie Lewandowskiej. "Wojna" pełna jest zawiłych wydarzeń, niespodziewanych zwrotów akcji i niezwykle trudnych zagadek! Dnia 13 grudnia 1981 roku ludność dowiedziała się o wprowadzeniu stanu wojennego. Nie działały telefony i telewizja, a w radiu leciała jedynie muzyka poważna. Już o 6:00 rano wyemitowane zostało przemówienie Jaruzelskiego. W tym samym czasie na terenie Płocka doszło do tajemniczych i brutalnych zabójstw. Mimo że w tamtym rejonie rządzi komisarz wojskowy, to ku zaskoczeniu wszystkich prosi o pomoc Zuzannę Lewandowską, której silna niechęć do obecnej władzy jest powszechnie znana. Szybko się okazuję, że wśród ofiar seryjnego mordercy znalazł się zięć znanego polityka. W takiej sytuacji trzeba wykorzystać wszystkie możliwości i zawiązać sojusz nawet z dotychczasowymi wrogami i przeciwnikami komunizmu. Zuzanna Lewandowska jest wyjątkowo bystrą detektyw o ciętym języku. Podejmie się każdego wyzwania. Teraz musi odkryć związek między zabójstwami i zrozumieć klucz, którym posługuje się morderca. Czy ona również znalazła się na jego liście? Wszystko na to wskazuje...

Pięć milionów odsłon na Wattpadzie! Z początku może się wydawać, że to opowieść, jakich jest wiele. Gnębiona dziewczyna zmienia szkołę i zwraca na siebie uwagę najfajniejszego chłopaka, o którym marzą wszystkie uczennice. I to nie jednego, ale nawet dwóch. Nastolatka przeżywa rozterki miłosne i stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości, która wcale nie jest taka wspaniała, jak pierwotnie jej się wydawało. Jednak nie jest to

Jest grudzień 1981 roku, zaledwie kilka dni po ogłoszeniu stanu wojennego. Życie w mieście zamiera, dodatkowo utrudnione przez wyjątkowo mroźną zimę. Młode małżeństwo wraca autem od przyjaciół, by zdążyć do domu przed godziną milicyjną. W śnieżnej zamieci dochodzi do tragicznego zderzenia na przejeździe kolejowym. Milicja bada wypadek, jednak nie dość wnikliwie, by wszelkie okoliczności tego wydarzenia zostały wyjaśnione. Szesnaście lat później, w podobnie śnieżną noc, Ewelina, artystka malarka, spotyka