Coś musi trwać

Oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o przyjaźni, miłości i odwadze. O wielkości wspomnień, porzuconych marzeniach i nadziei na lepszy los. Troje przyjaciół – Beata, Adam i Szymon – przyjeżdża do niewielkiej miejscowości pod Lwowem, aby poznać przeszłość swoich rodzin. Każde z nich ma inne oczekiwania i cel podróży do miejsca, w którym nigdy przedtem nie byli. Spotykają się ze starszą kobietą – Heleną – która znała ich przodków, a w nich samych dostrzega podobieństwo do przyjaciół z dawnych lat. Jakie historie skrywa kobieta? Jak wojenna zawierucha wpłynęła na losy przodków Beaty, Adama i Szymona? Ile wspomnień jest w stanie pozostać w pamięci na zawsze? Małgorzata Mikos zabiera nas we wzruszającą podróż, pokazując jak bardzo dbać trzeba o przeszłość, by można było budować teraźniejszość.

Młoda księżniczka musi upomnieć się o tron i stoczyć bój z potężną czarownicą w decydującej rozgrywce między światłością a mrokiem. Kelsea dorastała w ukryciu, z dala od królewskiej twierdzy, i niewiele wie o straszliwej przeszłości Tearlingu. Jej przodkowie odpłynęli z chylącego się ku upadkowi świata, by stworzyć nowy, wolny od technologii. Jednak społeczeństwo podzieliło się na trzy zastraszone narody oddające hołd czwartemu: potężnemu Mortmesne pod rządami okrutnej Szkarłatnej Królowej. W dniu dziewiętnastych urodzin Kelsea wyrusza w niebezpieczną podróż do stolicy, gdzie ma zająć należne jej miejsce na tronie Tearlingu. Jednak zło, jakie odkrywa w sercu królestwa, popycha ją ku śmiałemu czynowi, który otwiera Szkarłatnej Królowej drogę do zemsty. Śmiertelnie niebezpieczni przeciwnicy – od skrytobójców po ludzi posługujących się najmroczniejszą magią krwi – snują plany zamordowania dziewczyny. Kelsea dopiero rozpoczyna walkę o ocalenie królestwa. Pełna zagadek, zdrad i niebezpieczeństw droga do jej przeznaczenia jest próbą ognia, z której wyłoni się legenda... lub która doprowadzi do jej upadku.

Wymyślił ją, chociaż była zupełnie realna: miała imię, nazwisko i brązowe włosy spięte w kucyk. Monika – córka stolarza z małego miasteczka, nieśmiała wielbicielka romansów. Wysoka i tęga, skrywająca się za oficjalnym strojem urzędniczki. Iwo – przystojny, mądry, miły i zamożny. Od lat szukał takiej dziewczyny jak ona. Wcześniej miewał przelotne romanse, ale to nie było to. Kiedy Monika poznaje Iwo, nie może uwierzyć, że los się do niej uśmiechnął. Broni się przed uczuciem, jednak mężczyzna jest cierpliwy, oswaja ją niczym dziką kotkę. Dopnie swego i zamieni życie Moniki w bajkę. Niestety bajka okaże się zbyt mocno inspirowana twórczością braci Grimm… Autorka w swej odważnej, drastycznej i wstrząsającej powieści o człowieku uzależnionym od seksu wdziera się w dusze ludzi i wyciąga z nich najpilniej strzeżone tajemnice. Nie ocenia. Pokazuje.

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

seria: Centrum Edukacji Dziecięcej "Hobby to nazwa ulubionego zajęcia, pasji, której człowiek poświęca swój wolny czas i pieniądze. Może być nim kolekcjonerstwo, hodowla roślin, podróżowanie, rysowanie, gra na wybranym instrumencie muzycznym, uprawianie sportu, jednym słowem – wszystko, cokolwiek sprawia ci przyjemność i całkowicie cię pochłania. Pasjonatów często nazywa się zapaleńcami. Dlaczego? Bo

Nowa powieść Karoliny Klimkiewicz przynosi dalsze losy bohaterów emocjonującej książki ,,Dopóki starczy mi sił". Czy Zola i Liam pokonają przeciwności losu i znajdą własny happy end? Dwa lata po tragicznych wydarzeń w Jonesport Zola mieszka i studiuje w Stanford, starając się poukładać życie na nowo. Dziewczyna próbuje dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest. Jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć... Czy Zoli uda się uporać z własnymi lękami? Co się działo z Liamem przez te dwa lata? Bohaterowie po raz kolejny będą musieli zmierzyć się z rzeczywistością, by przekonać się, czy są sobie pisani. Pierwsza cześć zaskoczyła czytelników nie tylko barwną akcją, ale i zakończeniem. Druga dostarczy nam równie wielkich emocji. To historia, którą trzeba poznać! Niezwykle ważna, mądra i wartościowa historia, która ukazuje heroiczną walkę o siebie, spokój i wolność. ,,Dopóki starczy mi wiary" to podróż w głąb duszy dziewczyny zmagającej się ze strachem, bólem oraz demonami przeszłości. Karolina Klimkiewicz po raz kolejny prowokuje do myślenia, porusza i daje nadzieje. Jestem przekonana, że wiele osób w zgliszczach życia Zoli odnajdzie cząstkę siebie. Serdecznie polecam!