Wyszukiwarka (odnaleziono: 134)

"Eileen Gray. Dom pod słońcem" to znakomity komiks ukazujący historię niezwykłej kobiety, która nie pozwoliła na to, aby ktokolwiek odebrał jej artystyczną wizję! Bycie artystą nigdy nie jest proste. Szczególnie w dziedzinie, w której do tej pory rządzili wyłącznie mężczyźni. "Eileen Gray. Dom pod słońcem" to świetny komiks ukazujący nietypową historię kobiety, która postanowiła zawalczyć o swoją wizję. W 1924 roku na południu Francji rozpoczęła się budowa willi. Wystarczyło zaledwie 100 lat, aby budynek został uznany za kamień milowy projektowania i prawdziwy cud modernistycznej architektury. Sama autorka projektu, czyli Eileen Gray, stała się ikoną nowoczesnego designu. Dążyła do takiej sztuki, która połączy funkcjonalność, nowoczesność i zmysłowość. Niestety, męscy współpracownicy nie pozwalali artystce w pełni się rozwinąć. Została prawie całkowicie wymazana z historii. Sięgając po "Eileen Gray. Dom pod słońcem", mamy niepowtarzalną okazję na to, aby poznać tę niezwykłą architektkę na nowo, z całą jej artystyczną duszą, niebanalnymi pomysłami oraz prawdziwym wizjonerstwem.

Najlepsza książka non-fiction roku 2017 według "Wall Street Journal" Dlaczego Leonardo da Vinci nie ukończył tak wielu ze swoich dzieł? Dlaczego jako zadeklarowany pacyfista konstruował machiny wojenne dla rodziny Borgiów? Dlaczego przez kilkadziesiąt lat wszędzie zabierał ze sobą Monę Lisę, jednak nigdy nie dokończył jej malować? Dlaczego pisał wspak i czy naprawdę toczył wojnę z Michałem Aniołem? Mike Lankford przybliża Włochy z czasów renesansu: zapachy, smaki i dźwięki. Czasy wojen, plag i intryg dworskich, zaciekle konkurujących ze sobą artystów oraz tyranów o morderczych skłonnościach i zamiłowaniu do sztuki. Przedstawia życie da Vinci jako powieść przygodową, fascynujące i pełne niebezpieczeństw - ucieczki, przetrwanie wojny u boku przyjaciela, Machiavellego, walka o możliwość tworzenia i niełatwe decyzje, jakie się z tym wiązały. Także te za cenę samotności. Rozbija mity i buduje Leonarda od nowa. Tworzy dla współczesnych czytelników portret geniusza, który od wieków pozostaje równie tajemniczy jak największe z jego dzieł, będących wyrazem buntu i niewyczerpanym źródłem inspiracji.

Istnieją w Stanach prywatne więzienia. Oto odważny reportaż ukazujący brutalną prawdę o jednym z nich. Shane Bauer zatrudnił się na stanowisku strażnika w prywatnym więzieniu w Luizjanie. Ten dziennikarz śledczy i laureat wielu nagród zgłosił się pod własnym nazwiskiem i nikt nie sprawdził jego przeszłości. W ciągu czterech miesięcy zdołał dokładnie przyjrzeć się funkcjonowaniu zakładu, zachowaniu personelu różnego szczebla, a także samym więźniom. Był świadkiem brutalnych bójek, próbowano wciągnąć go w nielegalne układy, grożono śmiercią. Widział, jak obojętność strażników doprowadza do kolejnych zgonów i jak niewielkie znaczenie miało dla zwierzchników dobro ludzkie w obliczu zysku. Ze zgrozą dostrzegł, że z biegiem czasu sam staje się agresywny. Ponieważ nie można w pełni zrozumieć aktualnego stanu rzeczy bez sięgnięcia do początków, głęboko zakorzenionych w niechęci do rezygnacji z dalszego wyzysku Afro-Amerykanów po zniesieniu niewolnictwa, Bauer przedstawia historię systemu prywatnego więziennictwa, od jego narodzin aż po czasy współczesne. Amerykańskie więzienie to wstrząsający akt oskarżenia systemu prywatnych więzień i napędzających go potężnych sił. Relacja o prawdziwym obliczu amerykańskiej sprawiedliwości.

Inspektor Andrzej Krzycki leży w szpitalu. Ledwie uszedł z życiem po zatruciu cyjanowodorem. Nie mówi i nie chodzi. W zasięgu wzroku nie ma nikogo, komu mógłby zaufać. Jego przyjaciel został porwany przez bossa pomorskiej mafii, szalonego miłośnika rekonstrukcji historycznych, a zdradzona żona wróciła do Krakowa. Miejscowa policja ma za dużo własnych problemów, by go wspierać lub choćby zorganizować sensowną akcję poszukiwawczą. Sytuacja Krzyckiego nie wygląda najlepiej, a właściwie – w ogóle nie rokuje. To powinien być koniec jego działań na Pomorzu. Właśnie w tym miejscu jednak zaczyna się pasjonująca historia. Krzycki ucieka. Brnie przez pomorską ciemność tropem zaginionego przyjaciela, czując na karku oddech prześladowców. Towarzyszy mu jedyna wierna partnerka – suka Lala. Inspektor ściga i jest ścigany. Piekielną drogę oświetlają pulsujące czerwone światła turbin wiatrowych, a za muzyczne tło robi przeraźliwy psi skowyt. W takiej scenerii może się wydarzyć w zasadzie wszystko. W drugim tomie trylogii pomorskiej Krzysztof Zajas znowu podnosi poprzeczkę. Brawurowe działania bohaterów i skomplikowane relacje między nimi rozkręcają akcję aż do szalonego finału, w którym każdy na swój sposób dąży do wyrównania rachunków. Te jednak mają to do siebie, że nigdy nie wychodzą na zero.

Dworzec PKP zimą, a w poczekalni brudne, niezbyt pięknie pachnące kobiety w łachmanach - w Polsce to widok codzienny. Przyzwyczailiśmy się już do niego. Mijamy te osoby z obrzydzeniem; często nie zastanawiamy się, dlaczego popadły w kryzys bezdomności. A może warto spróbować zrozumieć i wraz z Sylwią Górą, autorką książki "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce", poznać świat tych "niewidzialnych" kobiet. Sylwia Góra w książce "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce" udziela głosu kobietom odsuniętym na społeczny margines. Słucha ich opowieści o noclegach na dworcach, w galeriach handlowych czy na działkach. Z rozmów ze swoimi bohaterkami dowiaduje się, jak wygląda życie w schroniskach, pobyt w noclegowniach i jak funkcjonują programy pomocowe. Rozmówczynie autorki opowiadają również o życiowych problemach, za sprawą których znalazły się na ulicy: doświadczeniach przemocy ze strony partnera, bezrobociu czy zawirowaniach rodzinnych. Sylwia Góra dopuszcza też go głosu kobiety, dla których brak domu jest szczególnie dotkliwy - ciężarne i wychowujące małe dzieci.

Zastanawialiście się kiedyś, czy życie tłumacza lub tłumaczki może być na tyle ciekawe, aby stanowić interesujący materiał na książkę? Jeśli tak, to koniecznie sięgnijcie po wydaną w tym roku pozycję Krzysztofa Umińskiego "Trzy tłumaczki". Jak sugeruje tytuł, książka Krzysztofa Umińskiego - który, co warto zaznaczyć, sam zajmuje się tłumaczeniem - dotyczy postaci trzech zasłużonych tłumaczek: Joanny Guze, Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej oraz Marii Skibniewskiej, dzięki którym na polskim rynku ukazały się pozycje takich autorów, jak chociażby J. R. R. Tolkien, William Faulkner czy Albert Camus. Jednakże książka "Trzy tłumaczki" nie jest tylko przygotowanym przez autora i uzupełnionym zdjęciami życiorysem poszczególnych osób - dla Krzysztofa Umińskiego bohaterki stanowią bowiem okazję do podjęcia kwestii związanych z aspektami przekładu, jak również profesją tłumacza. O trudach związanych z tym właśnie zawodem można również poczytać w książkach Elżbiety Tabakowskiej, emerytowanej profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego - "O przekładzie na przykładzie. Rozprawa tłumacza z "Europą" Normana Daviesa" (1999) oraz "Tłumacząc się z tłumaczenia" (2009) - w których autorka opisuje przeszkody, na które może natrafić tłumacz podczas pracy nad przekładem.

Nowa książka autorki słynnego bloga AmMniam! Kulinarna podróż pełna pysznych i zaskakujących połączeń. Znajdziecie tu dania, które możecie przygotować zarówno dla siebie, jak i zaserwować gościom na wiele różnych sposobów: na niedzielny obiad, urodziny czy wystawną uroczystość. Menu jak w restauracji - są przystawki, zupy, dania główne i desery. A także mnóstwo wskazówek i propozycji, jak dania można modyfikować, inaczej podać czy wykorzystać w innej potrawie. Dzięki temu aż chce się eksperymentować. Na przystawkę Magda Gembacka proponuje smażone pomidory w panierce panko-migdałowej, frytki z bakłażana lub pieczoną dynię z papryką, cebulą i orzechami. Zupy? Na przykład szparagowo-ciecierzycowa, chłodnik z pieczonych buraków i wiśni albo zupa wielowarzywna z dynią i kurkami. Dania główne to feeria smaków: pieczona młoda kapusta z pikantnym sosem pomidorowo-fasolowym, pierogi z grzybami i kiszonymi burakami lub lasagne dyniowo-soczewicowa z grzybowym beszamelem. Są też desery: tort bazyliowo-szpinakowy z truskawkami, zebra sezamowo-czekoladowa, a także mus z gruszek duszonych w winie z waniliowym budyniem. Dla każdego niebo w gębie.

To nie jest kolejna pozycja wydawnicza przeznaczona jedynie dla nastolatków. Książka "Gwiazdy i cienie" autorstwa Marie Lu może być interesującą lekturą dla przedstawicieli różnych pokoleń, a fabuła wciągnie z pewnością wielu czytelników. Penelope jest nastoletnią córką i jednocześnie oczkiem w głowie gangstera - Eliego Morrisona. Nic więc dziwnego, że pragnie spełniać prośby i marzenia swojej pociechy, która jest fanką słynnego Wintera Younga. Prywatny koncert w jego wykonaniu to jedyne życzenie, jakie Penelope ma na swoje 19. urodziny. Tak pojawia się szansa dla Panacea Group, agencji do spraw operacji specjalnych, która ma na celu przeniknąć do środowiska Morrisona. Wystarczy wykorzystać w tym celu sławnego artystę, którego ma ochraniać Sydney Cossette, najmłodsza agentka w zespole. Mimo to jest profesjonalistką, a niewątpliwy urok osobisty Younga wydaje się na nią nie działać. Czy jednak w toku prowadzonych działań uda jej się pozostać obojętną i niewzruszoną? Na szali jest przecież potencjalny sukces zawodowy i szansa stania się bohaterką całej agencji.

Odważna i bezkompromisowa powieść o Normie Jeane Baker, kobiecie, z której kultura Hollywood zrobiła produkt. Historia narodzin i upadku najbardziej błyskotliwej kariery w kinematografii światowej. W jednym ze swoich najbardziej ambitnych dzieł Joyce Carol Oates odważnie przedstawia wewnętrzne, poetyckie i duchowe życie Normy Jeane Baker – dziecka, kobiety, nieszczęśliwej celebrytki i idealizowanej blondynki, którą świat poznał jako Marilyn Monroe. Jej życie było naznaczone dramatami, smutkiem i żalem. Oraz ogromną tęsknotą za uczuciem. Lgnęła do mężczyzn, szukała miłości na siłę, wchodziła w trudne, i niszczące związki. Jej życie dalekie było od bajki rodem ze srebrnego ekranu. Była boginią dla tłumów, a tak naprawdę nieustannie szukała akceptacji, piękna i miłości. Zaskakująco intymnym i bogatym głosem Norma Jeane opowiada własną historię kultowej amerykańskiej artystki – mocno skonfliktowanej i zdeterminowanej – która w pewnej chwili się zagubiła. To poruszający obraz kultury zahipnotyzowanej przez własne mity, a także niepewnej rzeczywistości kruchych żywotów, które kultura ta pochwyciła w swój drapieżny uścisk. Blondynka to monumentalna epopeja, która jest hołdem dla nieuchwytnej magii i zniszczenia, które stały za kulisami powstania wielkiej amerykańskiej gwiazdy XX wieku.

Ponadczasowa opowieść o odrodzeniu Królestwa Polskiego. XII wiek. Czas krucjat, pańszczyzny i bratobójczych walk. Książę Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego, wyrusza w niebezpieczną podróż przez Europę. Zostawia za sobą rozbitą na dzielnice Polskę targaną konfliktami między pomniejszymi i chorobliwie ambitnymi władcami. Odwiedza przepełnione cichym dostojeństwem klasztory i tętniące życiem zamki. Trafia do Rzymu, do Palermo, a stamtąd do Ziemi Świętej, gdzie wraz templariuszami walczy z ramię w ramię Saracenami. Przez lata towarzyszy mu wizja korony i tego, co symbolizuje – Polski zjednoczonej, silnej, rządzonej żelazną, ale sprawiedliwą ręką jednego władcy. Kiedy książę wraca do Sandomierza, ma już plan działania i mimo trudności stara się wcielać go w życie. Czy posiada jednak wystarczającą charyzmę? Czy ten nasz polski Hamlet, melancholik i marzyciel potrafi zdobyć się na okrucieństwo i bezwzględność? Na akty barbarzyństwa? Ile zdoła poświęcić ze swojego idealizmu, żeby scentralizować władzę? Iwaszkiewicz pisał Czerwone tarcze jako remedium na beznadzieję sytuacji politycznej panującej w Europie w latach trzydziestych XX w., przygnębiony obowiązkami dyplomatycznymi na placówce w Kopenhadze.

"Diamentowy plac" - prawdziwy klasyk literatury katalońskiej, gdzie szalona miłość łączy się z bólem i rozpaczą, tworząc niezwykłą mieszankę uczuć, która wzruszy do łez. Jest to przede wszystkim historia niezwykłej przemiany z prostej dziewczyny do silnej kobiety, niestety metamorfoza ta odbywa się ogromnym kosztem. Całość wyśmienicie dopełnia charakterystyczny styl autorki - Merce Rodoredy - pisarka pokazuje uczucia w sposób subtelny, jakby opowiedziany szeptem. "Diamentowy plac" to niezwykła historia zakochanej dziewczyny, której uczucie zostaje wystawione na próbę. To prawdziwe arcydzieło oraz jedna z najważniejszych książek katalońskiej literatury. Pochłonięta wojną Hiszpania staje się prawdziwym piekłem dla Natalii oraz jej rodziny. Jej ukochany wyrusza na front, a w tym czasie ona poświęca całe swoje życie próbom stworzenia godnego życia dla swoich dzieci. Pytanie jednak, czy uczucie wygra z okrucieństwem wojny i czy po tak ogromnym cierpieniu Natalia będzie w stanie kochać tak szaleńczo jak dawniej?

Wuhan - miasto, które w powszechnej świadomości postrzegane jest jako miejsce narodzin nowego groźnego koronawirusa, który w ciągu zaledwie kilku miesięcy opanował cały glob. Czy można było zapobiec pandemii? Odpowiedzi na to pytanie poszukuje Michael Lewis w książce "Przeczucie. Opowieść o czasach pandemii". Michael Lewis zastanawia się, czy można było zapobiec rozprzestrzenieniu się SARS-CoV-2, podejmując odpowiednie działania w momencie, kiedy poza Chiny zaczęły wyciekać pierwsze informacje o pojawieniu się niebezpiecznego patogenu. Autor docieka, kto ponosi winę za rozwój epidemii i czy na początkowym etapie jej rozwoju nie popełniono zbyt wielu błędów, bagatelizując zagrożenie. Książka "Przeczucie. Opowieść o czasach pandemii" to oskarżenie skierowane pod adresem amerykańskich władz centralnych, całej administracji rządowej i samego prezydenta Donalda Trumpa, który - zdaniem Lewisa - zlekceważył przestrogi ze strony świata nauki i medycyny.

Porywająca opowieść o jednej z największych wirtuozek wszech czasów. Lipsk, 1835 rok: szesnastoletnia pianistka Clara gra przed pełną salą. Od pięciu miesięcy jest na tournée. Towarzyszy jej ojciec. To, co wydaje się harmonijną współpracą, w rzeczywistości jest dla dziewczyny piekłem. Apodyktyczny Friedrich Wieck traktuje życie i karierę córki jak dochodowy projekt. Sytuacja się komplikuje, kiedy wychodzi na jaw, że Clara jest zakochana w dawnym uczniu ojca, Robercie Schumannie - nowatorskim kompozytorze, którego pan Wieck ceni jako artystę, ale zupełnie nie szanuje jako człowieka. Kiedy więc okazuje się, że ktoś taki miałby zaprzepaścić jego wieloletnie starania, zabrania młodym się spotykać. Ale Clara postanawia walczyć o tę miłość i prawo do kształtowania własnego życia. Z biegiem czasu jednak nie jest już pewna, czy przyszłość z Schumannem to spełnienie jej marzeń, czy jedynie przejście z zależności od jednego mężczyzny w zależność od drugiego. Czy wielki talent i jeszcze większa miłość do muzyki pozwolą Clarze odrzucić konwenanse epoki i mimo licznych głosów sprzeciwu występować na najważniejszych europejskich scenach?

"Konwersja" Piotra Rogoży to wstrząsający thriller ukazujący z pełną mocą korporacyjne piekło i destrukcyjną moc Internetu. Trudno wyczuć tutaj granice między prawdą a fikcją literacką, a oszczędna w słowach proza autora uprawomocnia nawet najbardziej nieoczekiwane zwroty akcji. Adrian Klimke jest pracownikiem agencji artystycznej, który dokłada wszelkich starań, aby wypromować polsko-syryjską wokalistkę. Tymczasem dziennikarka Helena Różewicz natrafia na ślady spisku opracowanego przez polskich influencerów. Wszystko wskazuje na to, że jakiś wspólny mianownik łączy trenera uwodzenia z depresją, nieletniego streamera gier komputerowych oraz zmarłą modelkę z Instagrama. Treści, które publikują w mediach społecznościowych, zdają się nieść dodatkowy sens dla wybrańców, ale czy rzeczywiście tak jest? Tymczasem komuś szczególnie zależy na tym, aby to właśnie Helena ujawniła materiały kompromitujące jednego z polityków, a Adrian zaczyna widywać swoją byłą dziewczynę, która miała zginąć w wypadku samochodowym.

Świat mediów społecznościowych jest pełen ułudy i doskonałych zdjęć, które skrywają swoje mroczne tajemnice... Sięgnij po elektryzującą powieść "Influencerka", a nigdy już nie spojrzysz tak samo na popularne profile na Instagramie! Emma Jackson dała się poznać światu jako sympatyczna matka, która nie boi się mówić głośno o tym, jak naprawdę wygląda macierzyństwo. Publikowała posty, w których szczerze opowiadała o swoich problemach z dzieckiem i o tym, że bycie matką ma swoje blaski, ale i cienie. Wiele kobiet zaczęło się inspirować jej podejściem do życia i uwierzyło w to, że bycie niedoskonałą jest najnormalniejsze w świecie... W rzeczywistości wszystko, co Emma robi w internecie, jest ściśle zaplanowane - kobieta dąży do tego, by stworzyć spójny wizerunek, z którym łatwo można się identyfikować, i to swojemu planowi podporządkowuje wszystko, co robi. Jej profile jednak nie są śledzone tylko przez jej zwolenniczki - pewna kobieta nienawidzi Emmy i pragnie jej upadku. Czy ambitnej influencerce uda się uciec przed konsekwencjami swoich decyzji i uratować siebie oraz swoich bliskich przed tajemniczą obserwującą?

W “Opowieści o nadziei” autorka "Tatuażysty z Auschwitz" zdradza sekret stojący za jej sukcesem wydawniczym. Nawet najbardziej zwyczajne spotkanie może zmienić nasze życie. Nie przechodźmy obojętnie obok ludzi. Heather Morris tym razem serwuje nam intymną opowieść o swojej rodzinie i o osobach znanych z jej dotychczasowych książek. Spotykamy tu m.in. Lalego Sokołowa i Cilkę, najdzielniejszą kobietę, z jaką zetknął się Lale. Okazuje się, że aby dotrzeć do drugiej osoby, należy jej przede wszystkim posłuchać. To ważna życiowa lekcja, której nauczymy się z "Opowieści o nadziei". Nie wszystko jednak przychodzi łatwo, na zrozumienie drugiego człowieka czasami potrzeba czasu. Heather Morris opowiada o swoich pełnych miłości relacjach z dziadkiem, ucieczce z domu i trudnym kontakcie z matką. Zacieśnianie więzi nie powinno ograniczać się tylko do relacji rodzinnych. Także osoby, z którymi pracujemy, zasługują na naszą pogłębioną uwagę. Takie podejście pozwoliło Heather Morris na zawarcie serdecznej przyjaźni z Lalem i namówienie go na zwierzenia. Starszy pan, który przez lata milczał, postanowił w końcu ze szczegółami opowiedzieć historię swojego pobytu w obozie koncentracyjnym. Niespodziewanie ta osobista relacja okazała się interesować miliony osób na całym świecie.

"Nazywam się Czogori" to powieść o najmroczniejszych stronach himalaizmu. Druga najwyższa góra świata to K2, a przynajmniej tak nazwali ją Anglicy i nazwa ta zadomowiła się na stałe w języku i powszechnej świadomości. Ale ludzie żyjący u jej podnóża mówią o niej Czogori (wysoka góra). To miejsce owiane tysiącami legend, gdzie nadal słyszalne są echa odległej przeszłości. To miejsce, gdzie islam miesza się z buddyzmem, a tuż obok przebiega linia frontu. Jest rok 1995. Młody fotograf z Polski, Olo, bierze udział w wyprawie na K2. Dziesięć lat wcześniej jego ojciec tam właśnie znalazł swój tragiczny koniec. Olo musi stawić więc czoła swoim własnym lękom i słabościom. To podróż nie tylko w górę, ale również w głąb samego siebie. Dla Ola najbliższymi towarzyszami stają się szejk Iskander oraz jego syn, Karim, a także inni miejscowi tragarze, których himalaiści prawie nie dostrzegają. "Nazywam się Czogori" to perełka na tle tak popularnych obecnie książek o himalaizmie. Przede wszystkim dlatego, że pokazuje mroczną stronę tego ekstremalnego sportu. Mówi o tym, w jaki sposób zachodni wspinacze traktują miejscową ludność, z której usług przecież muszą korzystać. Mówi o stosach śmieci w miejscu obozowisk i pozostawionych w skalnych rozpadlinach trupach współtowarzyszy. Ale jest to również powieść pełna wnikliwych obserwacji nie tylko o problemach nękających ludność północnego Pakistanu. To także zwierciadło, w którym odbija się polska rzeczywistość lat 90-tych.

Poznaj lepiej prawdziwego mistrza ceramiki. Bolesława Książka. Dzięki tej lekturze przyjrzysz się bliżej wspaniałemu artyście i jego wyjątkowym pracom. Bolesław Książek, czyli tytułowy czarodziej z Łysej Góry, jest jednym z najznakomitszych ceramików polskich. Był znany i ceniony już w momencie, gdy porzucił Kraków, aby przenieść się do małej miejscowości, zlokalizowanej obok Tarnowa. Od tego momentu Łysa Góra stała się jego miejscem na świecie, a zakład ceramiczny pozwolił mu realizować swoją największą pasję. Artysta poświęcał niemal każdą chwilę "Kamionce". Nie wykonywał jedynie obowiązków, przynależnych do dyrektora artystycznego. Zajmował się także sprawami technicznymi, a nawet można było natrafić na niego z miotłą w ręku. Przez około 20 lat, które spędził w Spółdzielni Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego, udało mu się stworzyć około 1600 rzeźb ceramicznych, ceramiki architektonicznej, wzorów naczyń dekoracyjnych i użytkowych i płyt okładzinowych. Poznaj bliżej niezwykłego artystę i zaczytaj się w książce "Czarodziej z Łysej Góry. Opowieść o Bolesławie Książku", człowieku, który w swoją pracę wkładał całą duszę, jak i serce. Prace artysty, wyróżniające się niezwykłym kunsztem wciąż olśniewają i zachwycają wysokim poziomem wykonania. Po 26 latach od śmierci artysty, jego dzieła można oglądać w najważniejszych muzeach w Polsce, a także znanych galeriach z całego świata. Autorką wyjątkowej książki, poświęconej niezwykłemu polskiemu artyście, jest Bożena Kostuch. Dzięki jej wnikliwej pracy możemy dziś cieszyć się lekturą, oddającą prawdziwy hołd wielkiemu człowiekowi. Aby stworzyć rzetelną publikację, Bożena Kostuch odbyła rozmowy z rodziną artysty, jak i ludźmi związanymi z "Kamionką" z Łysej Góry. Autorce udało się również dotrzeć do materiałów archiwalnych. Bożena Kostuch jest znawczynią XIX i XX wiecznej ceramiki, a także autorką publikacji z zakresu historii sztuki oraz historii. Jej najbardziej docenianą książką jest pozycja pt. "Kolor i blask. Ceramika architektoniczna oraz mozaiki w Krakowie i Małopolsce po 1945 roku". Książka została uhonorowana tytułem Krakowskiej Książki Kwietnia 2016, a także wyróżniona w Konkursie na Wydarzenie Muzealne Roku SYBILLA 2015 (kategoria Publikacje).

Zupełnie nowe wydanie wspomnień Jarosława Iwaszkiewicza, pozbawione zmian wprowadzonych przez cenzurę. Wspomnienia pisarza tworzą wyjątkowy ciąg zdarzeń, z którym powinien zapoznać się każdy fan twórczości artysty. W "Książce moich wspomnień" wybitny twórca zabiera nas w podróż do czasów swojego dzieciństwa. Młodość spędzona w okolicach Kresów ukształtowała młodego poetę, urodzonego w 1894 roku. W książce znajdziemy barwne opisy życia codziennego oraz towarzyskiego pisarza, rozgrywające się w środowisku ówczesnej zubożałej szlachty. Autor we wspomnieniach wraca do dramatycznego okresu lat wojny, który odcisnął się piętnem na całej jego twórczości. Powieść ukazuje również malownicze portrety wybitnych twórców takich jak Julian Tuwim, Jan Lechoń czy Karol Szymanowski, którzy należeli do grona przyjaciół autora. Okres odzyskiwania niepodległości i niezwykłe wydarzenia temu towarzyszące, zostały okraszone fascynującymi anegdotami z życia artystycznego II Rzeczpospolitej. Książka prezentuje dystans pisarza do siebie oraz otaczającego go świata. Znajdziemy tutaj autoironiczne obserwacje ukazujące ambicje artysty oraz towarzyszące temu kulisy powstawania wielu utworów. Iwaszkiewicz jest mistrzem stylu i słowa, który w niezwykły sposób operuje językiem. Wspomnienia doskonale ukazują atmosferę okresu międzywojennego, stając się porywającą lekturą, która wciąga czytelników już od pierwszych stron.

Szesnastoletnia Emilia Rossnowska kończy najlepszą pensję w Płocku i na balu debiutantek przyciąga uwagę carskiego oficera, hrabiego Gołubojewowa. Żeby nie dopuścić do uwiedzenia córki, zapobiegliwy ojciec wysyła ją do Paryża na nauki w renomowanym Instytucie Panien Polskich, który księżna Anna Czartoryska założyła w słynnym Hôtel Lambert. Do stolicy Francji Emilia wyrusza pod opieką przyjaciółki domu – niezależnej i wyzwolonej aktorki i śpiewaczki Luizy Boretti. Ich droga wiedzie przez Bydgoszcz, Berlin, Hamburg, Londyn i Hawr. Dla Emilii jest to prawdziwa szkoła życia. Młodziutka dziewczyna zderza się z historią i wielką polityką. Przekonuje się też, że kobieta nie musi żyć w cieniu mężczyzny – może mieć własne zdanie, samodzielnie kształtować swoją przyszłość, a także brać czynny udział w działaniach politycznych. Jak to wpłynie na dalszą edukację Emilii? I jak potoczą się jej losy we francuskiej metropolii, do której wyrusza również rosyjski hrabia?

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.

Tom czternastu wysmakowanych opowiadań Janusza Majewskiego. Część pierwsza oddaje hołd Brunonowi Schulzowi. To trzy historie związane z wielkim pisarzem, ale całkowicie fikcyjne: Ławeczka w Truskawcu mówi o spotkaniu z maturzystką, które przerywa wybuch wojny, Psalm Murmurando to obraz alegoryczny o Holokauście, a Operacja Masada jest gatunkowo nawiązującą do szpiegowskich filmów akcji relacją o poszukiwaniu podziemnego schronu, który był autentycznym projektem Schulza, ale nigdy niezrealizowanym. Ta część jest w tonacji moll. Druga to jedenaście rozmaitych opowiadań, z których każdemu można przypisać jeden z powyższych epitetów, a jednocześnie każde zawiera prawie wszystkie wymienione cechy. Wszystkie przesyca humor: czasem naprawdę czarny, czasem wręcz cyniczny, innym razem liryczny. Łączy je ironia i dystans autora do historii. I jeszcze jedno: seks. Opisywany obrazowo i zmysłowo, bywa, że drastycznie, ale nigdy wulgarnie. Ta część tomu jest w tonacji dur. Janusz Majewski po raz kolejny zgłębia to, co w człowieku najciekawsze: różnorodność jego losów i niepowtarzalność jednostki. To próba zbadania tajemnic ludzkiej duszy, opisana językiem bogatym i precyzyjnym. Zbiorem Maleńka Janusz Majewski wchodzi w dziewięćdziesiąty rok życia.

Walka o prawa kobiet w Polsce trwa codziennie. Patriarchat doprowadził do skrajnego pozbawiania wolności kobiecej części społeczeństwa - sytuacja Polek przedstawia się pod tym względem o wiele gorzej niż w przypadku większości innych krajów w Europie. W momencie, kiedy ważą się losy polskich kobiet, warto sięgnąć po jedną z najważniejszych pozycji literackich polskiego feminizmu - "Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym" Agnieszki Graff. Nowe wydanie książki, której pierwsza wersja ukazała się 20 lat temu, wzbogacone jest o kilka nowych esejów autorki. Przewodnik po feminizmie, który cały czas jeszcze jest nam potrzebny, pojawia się w bardzo ważnym momencie dla Polek, walczących z coraz bardziej ograniczającym je rządem. W chwili, gdy aborcja jest już właściwie nielegalna, a religijny fanatyzm ma się bardzo dobrze, ten feministyczny podręcznik rozkłada działanie patriarchatu na czynniki pierwsze oraz pokazuje szkodliwość, niesprawiedliwość i nadużycia, jakie niesie za sobą. Poprzez opisanie sytuacji Polek od 1989 roku autorka pokazuje, jak istotny jest feminizm i ile jeszcze jest do zrobienia w kwestii praw kobiet.

"Biblia waginy" to przystępnie napisane i pełne niepowtarzalnego poczucia humoru kompendium wiedzy o kobiecym zdrowiu i anatomii żeńskich organów płciowych. "Biblia waginy" to pozycja obowiązkowa dla każdej kobiety, która szuka rzetelnego źródła wiedzy o własnej anatomii i seksualności. To przystępnie napisana książka, na kartach której doktor Jen Gunter bezlitośnie rozprawia się z powszechnie funkcjonującymi mitami. A jest ich niestety sporo - i to w dobie Internetu, kiedy wiedzę (zdawałoby się) każdy ma na wyciągnięcie ręki. Niestety informacje pochodzące z sieci, od życzliwych znajomych lub partnerów, którzy coś tam kiedyś słyszeli, często wykluczają się wzajemnie. Co więcej, mało który medyk jest w pełni wolny od mitów i przesądów zaplątanych w gąszczu specjalistycznej wiedzy. Przecież nawet Freud wygadywał o waginie niestworzone dyrdymały, choć oczywiście nie sposób nie doceniać jego zasług na polu medycyny, psychologii czy filozofii. Doktor Jen Gunter pomaga oddzielić ziarno od plew i czyni to w sposób prosty, zrozumiały, zwięzły i niesamowicie wręcz zabawny. Jak powinny wyglądać kobiece narządy płciowe? Czym jest ów tajemniczy punkt G? W jaki sposób kobieta reaguje na pieszczoty? Jak dbać o higienę pochwy i sromu? Z czym wiążą się szczepienia przeciw wirusowi HPV? Jakie szkody w środowisku bakteryjnym pochwy może wywołać antybiotykoterapia, a jakie korzyści może dać nam stosowanie probiotyków? Na te pytania i wiele innych znajdziecie odpowiedzi właśnie w "Biblii waginy", która ukazała się w Polsce nakładem wydawnictwa Marginesy.

Deklarujesz miłość do zwierząt, ale tak naprawdę nie robisz w życiu nic szczególnego, by żyło się im (i Tobie) lepiej? Sięgnij po "Manifest zwierząt" Marca Bekoffa i znajdź w nim źródło inspiracji dla własnego życia. "Manifest zwierząt. Sześć powodów, żeby okazywać więcej współczucia" to książka światowej sławy etologa, czyli specjalisty w zakresie badania emocji zwierząt. Powstała dla dobra zwierząt, ale też z myślą o ludziach. Ma inspirować do lepszego życia oraz wypracowania zachowań, które poprawią jakość istnienia ludzkiego i sprawią, że świat stanie się bardziej przyjazny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Przy czym badacz nie zachęca tu do znaczących rewolucji życiowych, a do okazania odrobiny współczucia gatunkom współistniejącym wraz z nami na Ziemi. Nie od dziś wiadomo bowiem, że świadomość, iż zrobiło się coś dobrego, że komuś się pomogło, znacząco wpływa na nasze samopoczucie i poziom szczęścia. Autor zachęca do życzliwości zarówno wobec zwierząt, jak i wobec innych ludzi. Przekonuje, że ucząc się rozumienia zwierząt, osiągniemy też większe zrozumienie samych siebie. Tym samym będziemy mieć wpływ na kształtowanie rzeczywistości, w jakiej żyjemy, oraz stworzenie lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Autor udowadnia, że lepsze traktowanie zwierząt wpływa dobrze na naszą planetę, ale przede wszystkim na nas samych. Ukazuje świat zwierząt jako świat pełen emocji: miłości, tęsknoty, złości, współczucia, życzliwości i empatii. Udowadnia, że zwierzęta - podobnie jak ludzie - odróżniają dobro od zła. Dlatego w "Manifeście zwierząt" autor przedstawia sześć zasad, których zastosowanie przyniesie obopólne korzyści ludziom i zwierzętom. Podkreśla, że warto się starać, by nasze postępowanie wobec zwierząt było bardziej humanitarne, gdyż Ziemię zamieszkujemy wspólnie ze zwierzętami, które podobnie jak ludzie myślą i czują, potrafią współczuć i zasługują na współczucie.

Trudna historia Kanady i rdzennych mieszkańców. Historia o dzieciach, które odbierano rodzinom, by wysyłać je do szkół odzierających z kultury i tożsamości. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" przedstawia system, który doprowadził do tysięcy tragedii i niepotrzebnych śmierci. Książka "Siedem opadłych piór. Rasizm, śmierć i brutalne prawdy o Kanadzie" jest narodowym bestsellerem. Opowiada historię indiańskich nastolatków, którzy trafili do szkół średnich położonych setki kilometrów od ich domów. Desperackie próby powrotu zakończyły się tragicznie. Tanya Talaga przedstawia działanie neokolonialnego systemu, brutalne łamanie praw człowieka i niszczenie tożsamości mniejszości etnicznych, które ma miejsce we współczesnej Kanadzie. Bohaterowie książki ponieśli śmierć w latach 2000-2011 mimo zaleceń, które miały przeciwdziałać podobnym wydarzeniom po tragedii z roku 1966. Autorka opisuje luki systemowe i ogromne niedofinansowanie, które odbijają się na warunkach, w których funkcjonują kanadyjscy Indianie w szkołach z internatem. Dzięki narracji Talagi na każdej karcie książki czuć ogrom tragedii będącej ich codziennością.

Wszystko, co wiecie o raku, to bzdura. Dlaczego chorujemy na nowotwory? Czy winne są nasza dieta albo środowisko? A może geny? Albo pech? Kat Arney, genetyczka i nagradzana pisarka popularnonaukowa, odpowiada wprost: niezależnie od wszystkich tych czynników chorujemy, bo nie możemy tego uniknąć – to błąd systemu zwanego życiem. Według nowych ustaleń choroba nowotworowa jest wynikiem tych samych zmian ewolucyjnych, które pozwoliły nam osiągnąć obecny stopień rozwoju, i dotykała ludzi, od kiedy pojawił się nasz gatunek. Zbuntowana komórka to przystępnie napisana historia kryjąca się za słowem wywołującym lęk. Arney z humorem i w przejrzysty sposób przedstawia wyniki ostatnich badań na temat komórek nowotworowych, które rozwijają się i dzielą poza kontrolą naszego organizmu, a potem atakują tkanki wokół siebie. Obala mity narosłe wokół raka i proponuje nowy sposób myślenia na temat tego, czym naprawdę jest choroba nowotworowa, jaką rolę odgrywa w życiu człowieka i jak można ją powstrzymać. To historia o raku opowiedziana na nowo.

"Wesoły rajki ptak" to książka, na której stronie tytułowej widnieją nazwiska trzech autorów: Wiktora Batera, Izoldy Kiec i Jaremy Jamrożka. To zapis wielu artykułów i wywiadów przeprowadzonych przez genialnego dziennikarza, a także zapis ostatniej rozmowy z nim. Śmierć Wiktora Batera 7 kwietnia 2020 roku poruszyła wszystkich Polaków. Absolutnie nikt się jej nie spodziewał, do dziś zresztą nie wiemy dokładnie, jak wyglądały jego ostatnie chwile. Bater miał zaledwie 53 lata, był cenionym dziennikarzem i korespondentem wojennym, specjalistą od tematyki Rosji i Wschodu. Mówiono, że to człowiek od zadań specjalnych. Został lekko ranny podczas ataku terrorystycznego na szkołę w Biesłanie w 2004 roku. Pracował jako korespondent w Moskwie. 10 kwietnia 2010 roku z jego ust dowiedzieliśmy się o katastrofie polskiego samolotu w Smoleńsku. Książka "Wesoły rajski ptak" nawiązuje do wywiadu, w którym Bater opowiadał o własnym życiu. Mówił o dziadku, który przed wojną prowadził sklep optyczny w Warszawie. Mówił o ojcu, przebywającym w czasie wojny w warszawskim getcie, jedynym z rodziny Baterów, któremu udało się przeżyć. Opowiadał o kluczowych doświadczeniach swojego pokolenia, o powstaniu Solidarności i rozpadzie Bloku Wschodniego. Dużo miejsca w jego wypowiedziach zawsze zajmowała Rosja. Bacznie obserwował przemiany w Rosji za czasów Gorbaczowa, Jelcyna, później plany Putina o odbudowie imperium. W wywiadzie była też mowa o sytuacji na świecie, o powtarzających się zamachach terrorystycznych. To książka pełna goryczy i... rozczarowania człowiekiem. Człowiek jest zdolny do wszystkiego, również do zabijania z zimną krwią.