Wyszukiwarka (odnaleziono: 97)

"Wielki retusz. Jak zapomnieliśmy, że Polacy zabijali Żydów" to książka autorstwa Tomasza Żukowskiego, poświęcona bardzo delikatnej kwestii narodowych mitów, które wyrosły często niesłusznie i są niezgodne z historyczną prawdą. Polacy uwielbiają mówić o sobie, jako o obrońcach narodu żydowskiego, a stereotyp ten potwierdzają również liczne publikacje i produkcje filmowe powstałe przez ostatnie siedemdziesiąt lat. Autor jednak, nie umniejszając roli polskich bohaterów, wskazuje na luki w mentalności naszych rodaków XXI wieku i próbuje je skutecznie zapełnić konkretnymi informacjami. Obcując z dzisiejszą kulturą, można odnieść wrażenie, że Polacy i Żydzi zawsze żyli w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu. Prawda jednak jest zdecydowanie bardziej bolesna - antysemityzm kwitł w II Rzeczpospolitej - wyznawcy judaizmu byli dyskryminowani w wielu aspektach życia publicznego. Autor stawia sobie za cel odsłonięcie niewygodnej historii, żeby zmierzyć się z historią i nie tworzyć dłużej fałszywych stereotypów o polsko-żydowskiej miłości. Czyni to dla dobra nauki i z chęci prawidłowego wyedukowania naszego społeczeństwa. Takie zaciemnianie prawdziwego obrazu dziejów prowadzi bowiem do dalszych nieporozumień i błędów wynikających z niewłaściwego rozumienia wieków minionych. Dla wielu Polaków zaskoczeniem mogą być fakty, które są opisywane w wielu książkach, a jednak w opinii publicznej mające niewielkie znaczenie. Autor chce przekazać ważną prawdą, że polskie społeczeństwo potrzebuje wreszcie konfrontacji także z tymi częściami historii swojego narodu, która nie jest tak chlubna, jak dzieje naszych wielkich i odważnych bohaterów. Jest to warunek konieczny do wyciągnięcia odpowiednich wniosków i ukształtowania prawidłowych postaw - rozumiejąc historię, można też zupełnie inaczej ocenić toczącą się obecnie rzeczywistość. Autor, Tomasz Żukowski to historyk literatury, który zajmuje się żydowskim dyskursem w kulturze i sztuce oraz tożsamością społeczną żydów po 1989 roku. Współautor tomu Zagłada w "Medalionach" Zofii Nałkowskiej. Tekst i konteksty oraz książki Przemoc filosemicka? Nowe polskie narracje o Żydach po roku 2000.

Martwi Cię obecna sytuacja na świecie, wszechobecny głód i zmiany klimatu? Zastanawiasz się, czy możesz coś zrobić dla siebie i planety, by zmienić bieg wydarzeń? Z odpowiedzią na Twoje rozterki przychodzi książka zatytułowana "Jak nakarmić świat, nie niszcząc go przy okazji", którą napisał Anthony Warner. Przyszłość naszej planety maluje się niezbyt ciekawie. Głód dotyka coraz więcej osób. Tymczasem ludzie, zamiast temu przeciwdziałać, marnotrawią mnóstwo pożywienia. Pokarm, który mógłby zapełnić żołądek człowieka w potrzebie, ląduje w koszu na śmieci. Dlaczego tak się dzieje? Czy istnieje jakiś sposób na to, aby przetransportować żywność niewykorzystaną do krajów ubogich? Tego typu rozważania znajdziesz w książce pt. "Jak nakarmić świat, nie niszcząc go przy okazji". Autor zwraca też uwagę na inny istotny problem, jakim są ludzkie nawyki i porywające hasła, które poza nazwą nie mają z ekologią zbyt wiele wspólnego. Po lekturze czytelnik potrafi rozróżnić wartościowe treści od zwykłych treści reklamowych. Warner nie daje czytelnikowi ryby, ale daje mu wędkę. Wskazuje, jakie zmiany może wprowadzić w swoje życie, by realnie wpłynąć na przyszłość. Są to modyfikacje dość łatwe, takie jak np. zmiana diety, warto więc poświęcić chwilę na ich zastosowanie. Anthony Warner to brytyjski pisarz. Jest kucharzem oraz autorem bloga o nazwie "Angry Chef". Napisał książkę zatytułowaną "Wściekły kucharz. Cała prawda o zdrowym jedzeniu i mądrych dietach".

Polska, schyłek XX i początek XXI wieku. Czas przełomu - nadzieje związane z wkroczeniem Polski do Unii Europejskiej, pierwsze budy z zapiekankami i kebabami, oszołomienie galeriami handlowymi, moda na jogę i hummus. Właśnie w tym czasie do konserwatywnej góralskiej społeczności przybywa śniada ciężarna nieznajoma z dalekiego Wschodu. Co stanie się, kiedy opowieść sprzed ponad dwóch tysięcy lat wydarzy się ponownie – jednak tym razem w samym sercu polskich gór? Patchworkową świętą rodzinę tworzy imigrantka Maryśka, jej mąż, cieśla Józek z Rabki oraz ich syn, który przyszedł zaprowadzić pokój wśród rodaków. Grający w piłkę nożną niczym Lewandowski, rapujący lepiej niż Liroy, a przy tym mający popularny kanał na YouTube’ie. Polak idealny. Prawie. Zderzają się tu trzy najważniejsze polskie religie współczesności: katolicyzm, piłka nożna i konsumpcjonizm. Otwarcie na nowości i ciekawość świata mierzą się z ksenofobię i nacjonalizmem. W tej historii, jak w soczewce, skupiają się bowiem najważniejsze problemy współczesnej Polski: podziały ideologiczne, małomiasteczkowe układy, kibolstwo połączone z wykrzywioną wersją patriotyzmu i ustawiczna niepewność jutra.

"Nieautoryzowana autobiografia". Opowieść najsławniejszej persony polskiego show biznesu o samym sobie. To największy show Kuby Wojewódzkiego! Kuba Wojewódzki to postrach osobowości miałkich i celebrytów pozbawionych intelektu. Potrafi obnażyć wszystkie wady swoich rozmówców w ciągu kilku minut. Na kanapie w jego programie została pogrzebana niejedna kariera. Jest niekwestionowanym bohaterem tabloidów i polskiej popkultury. Jego bezczelność i próżność kochają miliony, podobno drugie tylko go nienawidzi. Nie wyszło mu aktorstwo, więc został królem błaznów. Jego autobiografia to kwintesencja Wojewódzkiego. Jest pełna błyskotliwych bon motów, ciętych ripost i trafnych komentarzy. To opowieść medialnym życiu i rekordowych stawkach za odcinek. Jednocześnie to wypowiedź kogoś, kto niepokoi się kondycją myślenia polskiego społeczeństwa. Kogoś, kto smuci się tym, że ludzie używają głów do potakiwania, a nie do zauważania absurdów i kwestionowania zastanego stanu rzeczy. Przykleja mu się wiele łatek: genialny publicysta, olbrzymi egocentryk, patron lub grabarz karier… Kim tak naprawdę jest Kuba Wojewódzki? Kto inny mógłby odpowiedzieć na to pytanie, jak nie on. I robi to w typowy dla siebie sposób: inteligentnie, bezczelnie, irytująco i pociągająco.

Książka "My Policeman" autorstwa Bethan Roberts jest imponującym popisem sztuki prozatorskiej, który doczekał się ekranizacji z Harrym Stylesem w roli głównej. Powieść stanowi ucztę dla najbardziej wymagających czytelników i to nie tylko dlatego, że sama historia wciąga od pierwszych stron, ale również ze względu na znakomite pióro autorki. Są lata 50., kiedy w nadmorskim Brighton w Wielkiej Brytanii Marion po raz pierwszy widzi Toma, czyli brata swojej przyjaciółki. Od tego momentu wie, że nigdy nie zdoła pokochać nikogo innego. Po kilku latach Tom wraca z wojska i rozpoczyna karierę policjanta. Marion jest wówczas młodą nauczycielką, która czuje, że wreszcie nadszedł jej moment. Wierzy, że jest w stanie zdobyć serce Toma, a jej miłość na samym początku związku wystarczy. Tymczasem Tom poznaje wykształconego kustosza muzeum, który pokazuje mu pełną blichtru i sztuki, zdecydowanie bardziej wyrafinowaną stronę życia. Razem czytają wiersze, snują się po mieście i oglądają francuskie filmy, a ich relacja bardzo szybko przeradza się w coś więcej. W tamtych latach miłość między mężczyznami nie jest jednak legalna, w związku z czym Tom postanawia wziąć ślub z Marion. Nie jest jednak w stanie zapomnieć o kochanku.

Nawet jes´li od czasu do czasu sprawdzasz skład ulubionych produkto´w w poszukiwaniu złowrogich „E” albo zastanawiasz sie?, jak to moz˙liwe, z˙e w pobliskim warzywniaku w lutym sa? takie ładne pomidory, to i tak niemal na pewno nie unikniesz pułapki, jaka? zastawiła na nas wspo´łczesna cywilizacja: z˙yjemy w toksycznym s´wiecie. I ten s´wiat krok po kroku nas zabija. Brytyjska lekarka – dr Jenny Goodman – znalazła na to recepte?. Na kartach swojej ksia?z˙ki przyste?pnie i konkretnie, ale odwołuja?c sie? do zdobyczy nauki i medycyny, prowadzi czytelnika w kierunku zdrowego z˙ycia. Dowiesz sie? z niej mie?dzy innymi: jak dostosowac´ diete? do po´r roku oraz swojego wieku? Czy i jakie suplementy diety stosowac´? Czy przyjmowac´ witamine? D? Jak pomo´c swojemu organizmowi w pozbywaniu sie? toksyn? Czy sport to rzeczywis´cie zdrowie? Nie daj sie? wie?cej truc´. Rozpocznij sezon na zdrowie. Na studiach medycznych nie uczono nas mo´wic´: „Nie wiem”. Nigdy. Dzis´ czasem zdarza mi sie? powiedziec´ do pacjenta: „Nie wiem, co sie? dzieje. Jeszcze. Ale sie? dowiem. Wspo´lnie sie? tego dowiemy”. I prawie zawsze nam sie? to udaje. DR JENNY GOODMAN

"Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj" jest nie tylko autobiografią autorki, ale również portretem młodych kobiet XXI wieku. Poczuj pozytywną atmosferę pomimo tragicznych wydarzeń i świadomie wyznacz własne granice. Marysia ma niewiele ponad dwadzieścia lat, ale zdążyła zebrać już spory bagaż doświadczeń. Teraz zabiera czytelnika w pozornie chaotyczną podróż po swoim życiu. Drobiazgowo opisuje wszystkie swoje randki i chłopaków, a przy tej okazji przedstawia swój punkt widzenia na relacje damsko-męskie. Marysia snuje rozważania nad sensem życia, a także zastanawia się, ile zostało jej czasu do całkowitej utraty kontroli nad swoim losem. Póki co trzeba korzystać z tego co jest. Filmy na Netflixie, ogromne ilości lodów i zwierzaki, które chętnie dotrzymują towarzystwa przy kolejnych seansach. Czego chcieć więcej? Ten błogostan mógłby trwać wieki. Jedyną kwestią zaburzającą dobry nastrój jest Instagram i absurdy codzienności, które po części się z nim łączą. Mery Spolsky napisała oryginalną książkę, w której zebrane myśli przedstawione są w formie pozornego chaosu. Mimo że urywki myśli są porozrzucane po stronach, czytelnik doskonale widzi, że nic nie dzieje się przypadkiem. Wszystko jest doskonale zaplanowane. "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj" to wzruszająca, a momentami humorystyczna opowieść o codziennym życiu, poznawaniu ludzi, miłości, przyjaźni, rodzinie oraz o poznawaniu siebie. Gdzie znajdują się granice i jak bardzo można nagiąć zasady we współczesnym świecie?

Polskę można odkryć raz - i na tym poprzestać. Można również odkrywać ją przez całe życie, ciągle na nowo. I w tym właśnie pomoże Ci ta książka! Książka "Poczuj PL. Podróże po Polsce w poszukiwaniu wrażeń" chociaż dotyczy turystyki, nie jest tylko przewodnikiem turystycznym. To raczej żywo napisana propozycja odkrywania naszego kraju na 30 różnych sposobów. Autorka wie, że podróżnicy mają różne preferencje - jedni preferują wypoczynek aktywny, inni bierny. Znajduje to odzwierciedlenie w strukturze pozycji. Pierwsza jej część to sposoby na turystykę ekstremalną w polskim wydaniu. Jazda czołgiem? Proszę bardzo! Loty balonem czy paralotnią? Oczywiście! Kilkudniowe wędrówki? Nie zabrakło i tego! Druga część książki odpowiada z kolei temu, co nazwalibyśmy "błogim relaksem". Jeśli luksusowy kemping w środku lasu, spacer po pięknie fioletowym, lawendowym polu czy rozkoszowanie się ciszą starego klasztoru żywo działają na Twoją wyobraźnię - koniecznie zajrzyj do tych rozdziałów! Więc obojętnie, czy pragniesz robić "wszystko", czy raczej "nic", gwarantujemy, że ta książka okaże się pomocna i pomoże Ci w znalezieniu niejednego sposobu na spędzenie wakacji, majówki czy ferii...

Nie ma tabu, nie ma granic - łapy precz od żartów! Książka Łapy precz od żartów Abelarda Gizy i Jacka Stramika to ironia, czarny humor, sarkazm i łamanie wszelkich granic dobrego smaku i przyzwoitości. Anarchista, abnegat nie mający żadnych świętości, próbujący wszelkich używek tego świata. Do tego drugi kraniec tego duetu - tonuje, wyjaśnia, stawia na najwyższym miejscu rodzinę i dzieci. Jak oni się dogadują? Nie dogadują się - oni po prostu tworzą duet doskonały! Celem naszych bohaterów Stramika i Gizy jest robienie streamingu co dwie doby. Brzmi dziwnie, prawda? Ale to oni grają pierwsze skrzypce - nie tylko na scenie w swoich występach, ale także i w tej książce. I naprawdę jest na co zwrócić uwagę! Tu nie ma tematów tabu. Mówią o wszystkim, co boli polskie społeczeństwo. A najwięcej o tych jątrzących się ranach, o których nie sposób milczeć. Feminizm? Bardzo proszę. Mówmy dalej! Głupota polskich celebrytów? Jak najbardziej! To jest to, co autorzy uwielbiają najbardziej! A dodatkowo przełamywanie tabu - od gejów po lesbijki, żarty z social media, bieżącej polityki, problemów społecznych takich jak rasizm czy szowinizm. Książka to jedno wielkie przełamanie tabu bez dwóch zdań. Kto jest gotowy na porządną dawkę inteligentnego humoru, niekiedy dotykającej do głębi ironii i trzeźwego spojrzenia na otaczający nas świat powinien jak najszybciej sięgnąć po tę pozycję. Dawka humoru na najwyższym poziomie, a poza tym niekiedy smutnej refleksji nad otaczającym światem po prostu gwarantowana.

Czy kryzys w Kościele katolickim można zażegnać? "Niewierni wierni. Rozmowy o prawdziwym Kościele" Kazimierza Sowy to nie lista skarg i gorzkich żali. To próba świeżego spojrzenia na stare problemy, z jakimi wciąż boryka się największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa. Autor podstawowy problem widzi w tym, że środowisko kościelne jest bardzo hermetyczne. Dopiero wyjście na zewnątrz pozwala zauważyć to, co dla krytyków Kościoła jest oczywiste. Podejmuje wiele tematów, wśród których zbyt duże zaangażowanie księży w politykę nie jest tym najtrudniejszym. Do wspólnych rozważań zaprasza dziennikarzy, naukowców oraz inne osoby aktywne w życiu publicznym. W trakcie szesnastu przeprowadzonych dyskusji zastanawia się nad powodami odchodzenia wiernych od katolicyzmu oraz nad tym, co zrobić, aby zatrzymać to zjawisko. Książka "Niewierni wierni. Rozmowy o prawdziwym kościele" nie jest wyłącznie próbą obrony autorytetu Kościoła oraz odbudowy jego wizerunku. Nie jest to także kolejne powielenie stereotypowego obrazu prezentowanego w katolickich mediach. To szczere i śmiałe przyjrzenie się wielowiekowej instytucji, która nie podejmuje pewnych wyzwań. Ksiądz Sowa wspólnie ze swoimi rozmówcami próbuje znaleźć rozwiązania istniejących w Kościele problemów. Jedne wydają się proste, inne bardziej złożone, lecz z pewnością warte podejmowania wysiłku.

Interesuje cię historia Wielkiej Rzeszy Niemieckiej? Jeżeli chcesz poznać mniej znaną część opowieści o rozszerzaniu władzy przez niemieckich okupantów, koniecznie sięgnij po "Północną utopię Hitlera," napisaną przez Despinę Stratigakos. Dzięki temu poznasz plany Niemców dotyczące zmian, które miały zostać wprowadzone w Norwegii. Na przestrzeni pięciu lat, w przedziale 1940-1945, Niemcy zamienili Norwegię w ogromny plac budowy, chcąc rozszerzyć swoje zasięgi poza koło podbiegunowe i wprowadzić na tym terenie rasową utopię. Plany Hitlera obejmowały zbudowanie nowych, idealnych miast oraz autostrady, która połączyłaby Berlin z północną częścią Skandynawii. W "Północnej utopii Hitlera" Despina Stratigakos przedstawia pełny zakres działań nazistów, które to działania miały doprowadzić do zbudowania nordyckiego imperium. Dzięki temu czystość rasowa narodu niemieckiego uległaby poprawie i potwierdziłoby się przekonanie, że Niemcy mają stać się nowym wcieleniem wikingów. Od książki Stratigakos trudno się oderwać. Jest to opowieść o próbie podporządkowania Norwegii nazistowskim wyobrażeniom, a także wizja, która budzi niepokój. Niepokój związany z przedstawieniem, jak mógłby wyglądać świat, gdyby na stałe znalazł się pod znakiem swastyki. Jeżeli chcesz poznać więcej historii z czasów III Rzeszy, to koniecznie sięgnij po "Zaginione złoto Hitlera" lub "Wojnę lekarzy Hitlera".

Zbiór niesamowitych, najbardziej dosłownych, a zarazem najostrzejszych spośród felietonów Jerzego Pilcha. Przyjrzyj się jego komentarzom dotyczącym rzeczywistości, która nie zawsze jest idealna. "60 felietonów najjadowitszych" to zbiór tekstów napisanych przez Jerzego Pilcha. Wśród nich widać sporo kąśliwości i negatywnych komentarzy, jakich nie szczędzi autor. Mimo wszystko są to przemyślenia inteligentne, które trafnie opisują zastaną sytuację, choć w wybitnie mało delikatny sposób. Wśród tych właśnie tekstów przewinie się co nieco o grafomańskich powieściach, jednej z popularnych piosenek czy walkach legendarnego polskiego pięściarza. Warto zaznaczyć, że minęło już sporo czasu, od kiedy felietony te ujrzały światło dzienne, a mimo tego, wciąż pozostają bardzo aktualne. Treść odnosi się więc do literatury, sportu, kobiet i mężczyzn, ogólnie postrzeganej rzeczywistości, a także ojczyzny. Autor nie przebiera w słowach i nikomu nie daje taryfy ulgowej. Jednocześnie jednak dąży do znalezienia tego, co nigdy nie przeminie. W ten sposób dochodzi do rzeczy, które są dla nas wszystkich naprawdę ważne. Jerzy Pilch był cenionym polskim pisarzem, felietonistą, publicystą, a także scenarzystą filmowym i dramaturgiem. Urodził się 10 sierpnia 1952 roku w Wiśle, a zmarł 29 maja 2020 w Kielcach. Wyróżniano go różnymi nagrodami, na przykład Nagrodą Literacką "Nike" za powieść "Pod Mocnym Aniołem" czy Nagrodą Fundacji im. Kościelskich za tom poezji "Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej".

Czy można porzucić wszelki dobrobyt i bywanie na salonach na rzecz ubogiego życia w wiecznym milczeniu? Jeśli chcecie dowiedzieć się, kto zdobył się na takie poświęcenie, sięgnijcie po "Żywot Rancégo". François-René de Chateaubriand opisał w nim historię, która wydarzyła się naprawdę. Pisarz poświęcił swoją książkę założycielowi zakonu trapistów. Armand Jean le Bouthillier de Rancé urodził się w XVII-wiecznym Paryżu i od najmłodszych lat przygotowywano go do roli duchownego. Jego ojcem chrzestnym był kardynał Richelieu, a wujkiem - Victor Le Bouthillier, arcybiskup Tours, dlatego Rancé otrzymał pierwsze godności kościelne już po ukończeniu 10 roku życia. Jego dostatnie i opływające w luksusy życie przestało mieć znaczenie, gdy spotkała go seria osobistych tragedii. Nie miał jeszcze 40 lat, gdy dołączył do zakonu cystersów i zmodyfikował jego regułę, która już wtedy uchodziła za najsurowszą w Kościele katolickim. W biograficznym "Żywocie Rancégo" Chateaubriand zawarł również osobiste przemyślenia na temat przemijania czy miłości, znajdując analogie między życiem zakonnika a swoim.

Historie o seryjnych mordercach to opowieści mrożące krew w żyłach, często wręcz odpychające brutalnością dokonywanych zbrodni, a mimo to wciąż fascynują miliony czytelników. Nie inaczej dzieje się w przypadku tej książki. Ryan Green w swoim dziele "Zabić wszystkich" przedstawia losy Carla Panzrama, które zdecydowanie przeznaczone są wyłącznie dla odbiorców o stalowych nerwach. Carl już od dziecka stwarzał problemy. W ich wyniku sąd postanowił go ukarać, dlatego jako nastolatek trafił do domu poprawczego. Ta decyzja zapoczątkowała wydarzenia, które ukształtowały go na resztę życia i uczyniły z niego prawdziwego potwora. Wielokrotne pobicia, tortury i gwałty odbiły się wyraźnie na jego psychice. Trafił do wojska, gdzie również miał kłopoty z prawem, więc znów znalazł się w więzieniu, w którym ponownie spotkały go drastyczne przeżycia. Po tych wszystkich przejściach jego jedynym celem stała się zemsta, przy czym to pragnienie nie było skierowane do konkretnych osób. Mordował i gwałcił przypadkowych ludzi, którzy stanęli mu na drodze, a opisy jego zbrodni zdecydowanie nie są odpowiednie dla wrażliwych czytelników.

Był wysoki, miły, przystojny i miał nienaganne maniery bogacza. - Sandy Fawkes Prawdziwa historia zabójczego uroku, paraliżującej paniki i trasy znaczonej krwią. Fala strachu rozlewa się po wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Ludzie chronią się w swoich domach. Nikt nie chce stać się kolejną ofiarą uderzająco przystojnego, ale śmiertelnie niebezpiecznego zabójcy. A on wyruszył w trasę. Paul John Knowles niedawno wyszedł z więzienia. Odtrącony przez narzeczoną, wyrusza w trasę. Nie ma w nim miejsca na strach ani poczucie winy. Jest tylko droga. Porywa, gwałci, morduje. Pościg za nim jest trudny, a jego dobór ofiar zdaje się przypadkowy. Rozpoczyna się wyścig z czasem o niewiarygodnie wysoką stawkę. Ile jeszcze niewinnych dzieci, kobiet i mężczyzn padnie jego ofiarą, zanim dopadnie go policja? UWAGA: Ta książka zawiera opisowe relacje z tortur, przemocy i wykorzystywania. Lektura nie jest polecana czytelnikom szczególnie wrażliwym na tego typu treści.

Coś czuć w powietrzu… i niekoniecznie jest to mięta przez rumianek. Dionizy i Dolores są w sobie zakochani. Urządzają miłe pikniki w parku, chodzą do kina i na plażę. Niestety los nie do końca jest im łaskawy: nogi jednego z nich naprawdę brzydko pachną. Powiedzmy szczerze: mają zabójczy zapaszek… i nic nie można na to poradzić! Nie pomaga ani mycie, ani spryskiwanie dezodorantem, ani posypywanie talkiem. Czy to oznacza koniec pięknej historii Dionizego i Dolores?

Poznajcie niezwykłą krainę, gdzie wszystko jest na opak. Witajcie w Krainie Absurdii – świecie dziwnym i wspaniałym. Gdzie nic nie jest tym, czym się wydaje. Drzewa są tu ptakami, drzewami zaś parasole. Na niebie zaś roi się od chrapiących ryb. Pewien mały chłopczyk budzi się i prosto spod kołdry, trafia do niesamowitej krainy, gdzie czeka go spotkanie z Potworem z Szafy, smokiem i niezwykła przygodą.

Najbardziej osobista książka autora S@motności w Sieci. Nieżyjąca matka, Irena Wiśniewska, pisze z czeluści piekielnych do swojego ukochanego syna Janusza. Pisze na Facebooku, a jej wpisy układają się w intymną, fascynującą opowieść, gdzie rodzinne historie przeplatają się z wywodami o Bogu, nauce, sztuce… Dopiero teraz, na fejsie, mogą powiedzieć sobie wszystko. Ten zapis wzajemnej tęsknoty jest próbą dokończenia przerwanej śmiercią rozmowy, w której nie ma już tabu.

Święta to czas, kiedy dobre rzeczy zdarzają się częściej. Ludzie stają się życzliwsi, a świat trwa w oczekiwaniu na przemianę. Czy i tym razem zdarzy się świąteczny cud? Zbiór opowieści z najróżniejszych zakątków świata łączy ten sam motyw, ale realizacje są zaskakująco nieoczywiste – niektóre pełne nostalgii, przekornych puent, inne prosto spod ciemnej gwiazdki. Srogie, śnieżne zimy mieszają się tutaj ze świętami spędzanymi w gorętszym klimacie. Jest też miejsce na nieoczekiwane prezenty, rozbłyskujące tu i ówdzie światełka i wzruszenie, które niespodziewanie ściska za gardło. Małe świąteczne cuda przeplatają się z chwilami, które na zawsze zapadają w pamięć. Bo do odkrycia magii świąt nie zawsze potrzeba mnóstwa prezentów. Czasem wystarczy samotny spacer. Opowiadania pozwalają odkryć klasyków literatury na nowo – od Hansa Christiana Andersena i Antoniego Czechowa, przez Elizabeth Bowen i Dylana Thomasa, po Tove Jansson i Grace Paley. Choć autorzy posługują się różnymi językami, to łączy ich jedno – patrzą na świat oczami wiecznie zaciekawionego dziecka, pełnego zachwytu i zdziwienia, choć świat wokół zdaje się coraz bardziej szalony.

Rodzina to jedna z najcenniejszych wartości w życiu większości ludzi. Jest opoką, nierzadko nadaje sens naszemu istnieniu, a dobre wychowanie nakazuje nam celebrować relacje z krewnymi. Sięgnij po książkę pod tytułem "Nasze małe okrucieństwa" autorstwa Liz Nugent i poznaj zupełnie inny obraz domowego ogniska! Luke, Brian i Will nigdy dobrze się nie dogadywali i w niczym nie przypominali wzorowego rodzeństwa. Rywalizacja i kłótnie stanowiły ich codzienność, odkąd tylko pamiętali, a wpływało na to wiele złożonych czynników. Czas niewiele zmienił i nawet gdy chłopcy dorośli, nie stali się sobie bliżsi. Wręcz przeciwnie, ich wzajemne złośliwości nabrały jedynie większego rozmachu. Problemy zawodowe mieszają się z kłopotami, którym stawiają czoła w życiu osobistym. Obsesja na punkcie pieniędzy, sukcesu, niewłaściwe romanse, brak poczucia akceptacji i choroby to tylko niektóre przykłady. Sprawy dodatkowo komplikują się, gdy jeden z nich ginie. Co doprowadziło do tej tragedii? Kto jest za nią odpowiedzialny?

Ubóstwiasz książki, w których akcja rozwija się szybko i dynamicznie? Jesteś fanem nieprawdopodobnych historii? Kochasz powieści z półświatkiem i przestępczością w tle? Jeśli Twoja odpowiedź brzmi "tak", to zdecydowanie musisz sięgnąć po książkę "Szpieg. Jak diler narkotyków został agentem w Korei Północnej" autorstwa Jima Latrache-Qvortrupa oraz Rasmusa Elmelunda! Jim to z pozoru zwykły nastolatek, tylko trochę temperamentny, niesubordynowany i krnąbrny. Życia nie ułatwia mu również pogłębiające się ADHD. Pewnego dnia chłopak postanawia zmienić swoje życie, zaciąga się zatem do Legii Cudzoziemskiej i zostaje powołany do grupy spadochroniarzy. Po kilku latach Jim wraca do kraju. Chce się dorobić, więc zostaje dilerem narkotykowym. Bardzo szybko odnosi sukces wśród kopenhaskiej śmietanki towarzyskiej, jednak po jakimś czasie wpada w ręce organów ścigania z kilogramem kokainy. Po krótkim procesie zostaje skazany na 8 lat więzienia. Mijają lata, mężczyzna poznaje kobietę swoich snów, zrywa z dotychczasowym życiem oraz zakłada firmę, która bardzo szybko zaczyna przynosić zyski. Gdy wydaje się, że życie Jima jest już stabilne i poukładane, dzwoni telefon, który zmienia wszystko o 180 stopni. Chcesz wiedzieć, jak dalej potoczy się ta historia? Zdecydowanie musisz przeczytać powieść "Szpieg. Jak diler narkotykowy został agentem w Korei Północnej" autorstwa Jima Latrache-Qvortrupa i Rasmusa Elmelunda!

Jego debiutancka powieść „Baśka” – opowiadanie o mieszkańcach warszawskiej Ochoty – stała się bestsellerem. Wojtek Friedmann wraca z nową książką – tym razem zabierze czytelników na Mokotów do z pozoru zwyczajnej kamienicy. Ale w powieściach Friedmanna nic nie jest zwyczajne, losy mieszkańców i pewnego wyjątkowego psa przeplatają się ze sobą, składając się na niezwykle barwną i wciągającą opowieść. „Przezabawny pies o imieniu Kolka” już od 26 kwietnia w księgarniach. Nie dajcie się zwieść. To nie jest książka o psie. „Przezabawny pies o imieniu Kolka” to przede wszystkim ludzie – mieszkańcy starej kamienicy – i ich losy, opowiedziane w krótkiej, charakterystycznej dla autora formie. „Mieszkańców kamienicy ła?czył nie tylko adres. Ła?czyła ich takz˙e pore?cz schodów. Troche? jak zaczarowany bluszcz, tyle z˙e bez lis´ci”. Mokotów oczami Friedmanna, tętniący życiem lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, aż po współczesność, to miejsce zamieszkane przez barwne osobowości, zawsze ukrywające jakąś tajemnicę, a historie ich życia, jak ta książka, mają w sobie coś pięknego, a zarazem chuligańskiego. Proza Friedmanna to literatura, która kipi od ulicznego gwaru. Czytając, zapominamy, że to fikcja. I nikt tak naprawdę do końca nie może być pewny, czy opisane historie na pewno są zmyślone. Stara kamienica, gdzie toczy się życie bohaterów „Kolki”, może być miejscem, w którym sami mieszkacie albo w którym chcielibyście zamieszkać. Z książką wiąże się anegdota. Friedmann, który wcześniej nigdy nie myślał o posiadaniu psa, napisał nową książkę. Praktis zaprojektował okładkę, z rysunkiem psa Kolki, tytułowego bohatera. Niedługo potem zbieg różnych wydarzeń sprawił, że autor „Baśki” został opiekunem psa. Oczywiście nazwał go Kolka. Dziwnym trafem okazało się, że pies wygląda niemal tak samo jak pies z okładki.

Klasyczna pozycja dotycząca powstania w getcie warszawskim, lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych tematem. To bardziej opowieść o ludziach i ich losach, mniej o wojnie i Zagładzie w sensie historycznym. Autorka rozmawia z żydowskimi żołnierzami, uczestnikami powstania w getcie warszawskim: Szmuelem Ronem, MasząGlajtman-Putermilch, Pniną Grynszpan Frymer, Aronem Karmim, Lubą Gawisar, Adiną Blady-Szwajgier, Haliną (Chałka) Bełchatowską, Bronkiem Szpiglem i Kazikiem Ratajzerem. Klamrą całości są dwie rozmowy z Markiem Edelmanem, zastępcą komendanta Żydowskiej Organizacji Bojowej i ostatnim dowódcą powstania. Autorka gromadzi opowieści i szczegóły z wręcz buchalteryjną dokładnością, ale imponujący warsztat nie przesłania faktu, że „Ciągle po kole" to przede wszystkim opowieść o młodych ludziach, żyjących w cieniu Zagłady. Dzięki tej koronkowej materii możemy ich lepiej zrozumieć – nie jako postaci historyczne, raz na zawsze zamknięte w spiżowej biografii, ale po prostu jako młodych ludzi, próbujących łapać „okruchy życia”. Nowe wydanie uzupełniają obszerne przypisy, będące świetnym merytorycznym objaśnieniem przedstawianych historii. Jest również wzbogacone unikalnymi zdjęciami z niezwykłej kolekcji Łukasza Biedki. Jak pisze o kolekcji Autorka: „Nie jest ona zwykła, bo nie jest zwykły świat na nich, i jest niezwykła, bo po osiemdziesięciu latach możemy patrzeć w oczy tym, którzy wtedy byli”. Fotografie (publikowane po raz pierwszy!), zrobione najprawdopodobniej przez niemieckich żołnierzy, przedstawiają codzienność okupacyjnego życia polskich Żydów, nie tylko w warszawskim getcie, ale i w innych mniejszych gettach mazowieckich. Bezimienne portrety, sceny zbiorowe, wstrząsające sceny poniżania stanowią nie tyle uzupełnienie tekstu, ale pozwalają przez chwilę poczuć w przybliżeniu konkret tamtego świata i doświadczenia.

Idealne uzupełnienie, a niejako kontynuacja książki „Ciągle po kole”. Zbiór ponad 300 biogramów – epitafiów żołnierzy Żydowskiej Organizacji Bojowej, oparty na Liście wysłanej w 1943 roku do Londynu przez przywódców tej organizacji, jako ślad pamięci po tych, którzy walczyli w powstaniu w getcie warszawskim. Marek Edelman w krótkim i przejmującym wstępie pisze: „Getto warszawskie nie ma cmentarza. Kości żołnierzy żydowskich są zmieszane z cegłami zburzonego miasta. Proch spalonych ciał zmieszany z ziemią. Nie ma grobów, nie ma kamiennych tablic. I nie ma człowieka z jego imieniem i nazwiskiem, z opowieścią najkrótszą, kim był i jak żył”. Hanka Grupińska tworzy taki cmentarz, miejsce pamięci ze słów. Zbiera historie, czy raczej ich okruchy, z których rekonstruuje fragmenty życia. Skrupulatność w zbieraniu faktów, uważność na każdy drobiazg, który odkrywa znacznie więcej – to wszystko sprawia, że czujemy oddech wielkiej literatury. Autorka zostawia bohaterom ich język, nie poprawia, nie tłumaczy, bo „język czasem, jak obraz, może pokazać, a nie wytłumaczyć czy objaśnić”.

Eustachy Rylski jest nazywany alchemikiem słowa oraz mistrzem języka i wirtuozem ukrytych sensów. Sam wyznaje skromnie: „Mam stuprocentową pewność, że swoją twórczością nie rozsupłam tajemnicy istnienia. Od czasu do czasu jednak próbuje”. Każda z opowiedzianych przez niego historii przybliża nas do tej tajemnicy bardziej i choć na chwilę zatrzymuje w zachwycie. Zbiór Wyspa to cztery opowieści połączone jednym motywem w tle – morzem. Bohaterowie - dziewczyna z prowincji szukająca szczęścia, niepokorny ksiądz-playboy, sędziwy pisarz czy enigmatyczny wczasowicz - postawieni w niecodziennych, często ekstremalnych sytuacjach, muszą stawić czoła rzeczywistości i własnym charakterom. Snując opowieść o konkretnych ludziach, autor przygląda się naszym oczekiwaniom wobec świata i próbuje uchwycić rozdźwięk między tym, co myślimy i czujemy, a tym, co ostatecznie czynimy i mówimy.

"Pilchu. Na rogu Wiślnej i Hożej" to znakomita opowieść o twórcy poprzez jego teksty! Książka zawiera nieznane dotąd prace jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich pisarzy! "Pilchu. Na rogu Wiślnej i Hożej" jest opowieścią o Jerzym Pilchu za pomocą jego własnych tekstów. Książka ta jest również przy okazji portretem pewnego środowiska inteligencji, dziennikarzy i twórców, którzy zafascynowali się daną im wolnością wraz z jej jasnymi, ale także ciemnymi stronami. Jerzy Pilch to postać barwna. Pisarz jest znany między innymi z książek takich jak "Pod Mocnym Aniołem" czy ”Spis cudzołożnic”. Przez całe życie żył ze swoimi nienasyceniami, czyli demonami seksu i alkoholu. Aż w końcu czekała go walka z ostatnim jego demonem – śmiertelną chorobą. Walka z demonami jest obecna w każdym tekście tego autora. Jerzy Pilch to bez wątpienia postać, która budziła żywe emocje i która przypominała czytelnikom, że warto kochać.

Miłość, która spada na człowieka w niewłaściwym momencie życia. I nowy początek, który pojawia się, gdy wszystko wydawało się już skończone. Sopocki hotel Grand ich połączył. Życie rozdzieliło. Nie przeczuwają, że spotkają się ponownie. Lotnisko stanie się poczekalnią przed rozpoczęciem nowego rozdziału w życiu. Konfesjonałem, w którym wyznają swoją prawdę. I rozdrożem, gdzie będą musieli dokonać wyboru: czy żyć przeszłością i wspomnieniami, czy wyruszyć na spotkanie nieznanego. Pełna czułości opowieść o ludziach, którym przytrafiło się życie, ze wszystkimi odcieniami szczęścia i cierpienia. To historie o tym, że los potrafi upomnieć się o nas w najmniej oczekiwanym momencie, by wyrównać rachunki. Janusz Leon Wiśniewski po raz kolejny udowadnia, że nie ma sobie równych w opisywaniu tego, co wydarza się między dwojgiem bliskich sobie ludzi.

Pierwsza część czarnej trylogii z Teklą Berg w roli głównej. Zło jest jak piąty żywioł… Tekla Berg jest lekarzem w sztokholmskim szpitalu. Odważna, niekiedy kontrowersyjna w metodach leczenia, doskonale radzi sobie w pracy pod presją. Nie boi się podejmować śmiałych decyzji, mimo że te mogą potencjalnie zagrozić jej karierze. Tekla ma też dwie tajemnice - nękającą ją fotograficzną pamięć, którą kontroluje starannie wymierzanymi dawkami amfetaminy, i ukochanego brata, który zaginął i nikt nie potrafi tego wyjaśnić. Gdy w mieście wybucha budynek mieszkalny, Tekla dociera na miejsce katastrofy jako jedna z pierwszych. Prawdopodobnie był to atak terrorystyczny. Rannym, któremu pomaga lekarka, jest mężczyzna z rozległymi poparzeniami ciała i twarzy. Być może to jeden z terrorystów. Jednak nie to najbardziej niepokoi Teklę. Mężczyzna wydaje się dziwnie znajomy i wywołuje lawinę najgorszych wspomnień.