Literatura, beletrystyka - tania książka

Honduras – jeden z najniebezpieczniejszych krajów świata. Nie jest w stanie wojny, ale w jego miastach, miasteczkach i wsiach zginęło już więcej ludzi, niż w Iraku - nie ma tam dnia, by ulice nie spływały krwią. Ignorowany przez międzynarodowe instytucje kraj demolują skrajnie brutalne wojny narkotykowych karteli, wszechobecna korupcja i kompletny rozpad struktur państwa. Ludzie żyją tam uwięzieni w systemie biedy i przemocy, z którego nijak nie da się wyrwać.Przez wiele lat Alberto Arce był jedynym korespondentem zagranicznym w Tegucigalpie, stał się więc naocznym świadkiem staczania się tego kraju w otchłań anarchii i bezprawia. Jego książka to wstrząsający reportaż, który pokazuje państwo w rozkładzie i skutki przemocy, i a zarazem wezwanie społeczności międzynarodowej do podjęcia jakichkolwiek działań.

Thrillery, które znajdujesz na półkach w księgarniach i bibliotekach, nie wydają Ci się ciekawe? Pragniesz czuć dreszcze i niepokój podczas lektury, a wszelkiego rodzaju owady budzą raczej Twoje zainteresowanie niż strach? Mamy coś dla Ciebie - książka "In(Sekt)a" długo nie pozwoli o sobie zapomnieć! Ludzie boją się różnych kataklizmów, które mogą się wydarzyć. Jak jednak zareagują, kiedy wszystkie owady zaczną się nagle w niewyjaśniony sposób ze sobą komunikować? I do tego organizować małą armię? Nietrudno zgadnąć, że dla każdego człowieka będzie zarówno zaskakujące, jak i przerażające. Drogi dwójki detektywów - policyjnego Atticua Gore'a i prywatnego Kat Kordell - krzyżują się ze sobą, gdy dochodzi do spektakularnej zbrodni i do zniknięcia młodej kobiety, którego okoliczności pozostają niewyjaśnione. Co takiego się wydarzyło i kto - lub co - za tym stoi? Prawda nie jest ani łatwa, ani prosta, a zagrożenie rośnie z minuty na minutę. Przemierzając całe Stany Zjednoczone Ameryki, czytelnik daje się pochłonąć rzetelnie napisanemu i mocnemu w swoich opisach thrillerowi, który niełatwo usunąć z pamięci.

Międzynarodowy bestseller jednego z najpoczytniejszych francuskich pisarzy. W serialowej ekranizacji produkcji CANAL+ grają: Jean Reno i Alexandra Maria Lara Tym razem Marc Levy stworzył niezwykłą i czarującą historię miłosną, która w najbardziej nieoczekiwany sposób łączy ojca i córkę, przeszłość i teraźniejszość. Kilka dni przed ślubem Julia Walsh dwukrotnie doznaje szoku. Po raz pierwszy, kiedy umiera jej ojciec, z którym od lat nie miała bliskich relacji, po raz drugi, gdy dzień po pogrzebie w mieszkaniu przyszłej panny młodej ląduje ogromna skrzynia, a w niej coś, co wygląda jak wierna kopia ojca. Okazuje się, że ojciec stworzył robota wyposażonego w część swoich neuronów i pamięć. Dziewczyna niechętnie zgadza się zamienić to, co powinno być jej miesiącem miodowym na sentymentalną podróż z ojcem, aby nadrobić stracony czas. Julia może maszynę wyłączyć, ale daje się wciągnąć w tę niezwykłą grę, która prowadzi do odkrycia tajemnicy mogącej zmienić weselne plany.

Nękany przez zleceniodawców, zaszczuty przez inkwizytorów, największy egzegeta chrześcijaństwa szykuje ostateczną wersję nagrobka Juliusza II, która może go zaprowadzić na stos… Rzym, jesień 1542 roku. Michał Anioł ma już sześćdziesiąt siedem lat, musi się jednak wywiązać ze zobowiązania i dokończyć nagrobek Juliusza II, ambitne dzieło rozpoczęte cztery dekady wcześniej. Guidobaldo II, dziedzic rodu della Rovere, nie zamierza słuchać kolejnych wymówek artysty. Tymczasem Michał Anioł trafia pod lupę inkwizycji: jego przyjaźń z urodziwą markizą Vittorią Colonną wzbudza zainteresowanie. Co gorsza, kardynał Gian Pietro Carafa, naczelnik Świętego Oficjum, rozkazał śledzić markizę. Wszystko po to, by poznać miejsce spotkań sekty Spiritualich, której przewodzi Reginald Pole, a która w mieście, gdzie kupczenie odpustami jest powszechną praktyką, głosi powrót do ewangelicznej czystości. To właśnie Rzym, pogrążający się w grzechu, gwałcony przez lancknechtów, będzie okrutną i wspaniałą sceną, na której splotą się losy Mojry, młodej złodziejki zmuszonej do szpiegowania Spiritualich, Vittoria Corsiniego, dowódcy gwardii Świętego Oficjum, Vittorii Colonny, markizy Pescary, oraz samego Michała Anioła Buonarrotiego, jednego z najwybitniejszych artystów nie tylko swojej epoki. Kruche człowieczeństwo toskańskiego geniusza, który przekształcił bunt w sztukę, kładąc na szali nie tylko swoją karierę, ale i życie. Strukul ponownie odmalowuje renesans jako epokę największych intryg w historii. „Vanity Fair”

"Piętno mafii" Piotra Rozmusa to bardzo dobrze poprowadzony kryminał, zawierający w sobie dwa splecione wątki śledcze. Sprawa rozgrywa się w dwóch miejscach, do czego potrzeba dwóch ekip badających zaginięcia lub/i porwania oraz kilku pobocznych bohaterów, którzy będą mącić w dokonaniach śledczych. Głównym mianownikiem powieści jest porwanie nastoletniej, początkującej modelki Agnieszki i małego Björna. Z pozoru porwania nie mają ze sobą nic wspólnego – dziewczyna zaginęła w okolicy Szczecina, a chłopiec w Sztokholmie, kilka metrów od swojego domu. W równaniu, poza tajemnicą, pojawia się włoska mafia, chęć zdobycia okupu i wyjątkowo skomplikowany sposób jego odbioru. A to też nie jest wszystko, ponieważ czas ucieka, a dla dzieciaków każda chwila się liczy. Może być tak, że nieznalezione na czas, nie będą miały szansy na przeżycie. Styl autora jest bardzo ciekawy, operuje ON dość rozbudowanymi, ale niejednoznacznymi metaforami, potrafi skonstruować postaci ciekawe i wielowymiarowe. Bardzo dobrze prowadzi śledztwo, w różnych czasach i tempach w dwóch miejscowościach. Każdy z pobocznych wątków zostaje domknięty i nie pozostawia możliwości nadinterpretacji wydarzeń. Prowadzona narracja jest skrojona w taki sposób, że czytelnik czuje się świadkiem naocznym zdarzeń, co jeszcze silniej podbija adrenalinę i powoduje chęć przeczytania całej książki za jednym podejściem. Prawdziwy majstersztyk ujawnia się w momentach opisowych, szczególnie podczas kolekcjonowania tropów i rozmów naprowadzających na właściwy tor. Autor nie szczędzi też atmosfery pełnej napięcia i niepokoju.

Fascynuje Cię połączenie wątków historycznych i fabularnych? “Czas ognistych kwiatów” to książka dla Ciebie! To historia przemiany pięciu kobiet, żyjących w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Czy konserwatyści z Meklemburgii odnajdą wymarzony dom w Nowej Zelandii? Sarah Lark barwnie opisuje potyczki imigrantów. Czytelnik poznaje zarówno szczegóły z życia w ojczyźnie głównych bohaterów, jak też w docelowej Nowej Zelandii. Jest 1842 rok. Życie w Meklemburgii jest pełne trudów i wyrzeczeń, panuje bieda i głód. Wszyscy chłopi zależni są od księstwa, a życie toczy się według schematu. Wykształcona młodzież należy do rzadkości, ponieważ dzieci szybko rozpoczynają pracę. Córki luterańskich ojców mają przede wszystkim przygotować się do roli żony. Taka jest również wola ojca głównej bohaterki, Idy. O dziewczynę zabiegał Carl, chłopak inteligentny, ale należący do niższych sfer społecznych. Mieszkańcy gminy postanowili wyruszyć w drogę ku lepszemu życiu, do Nowej Zelandii. Czy było warto? Warunki na statku są zatrważające. Na miejscu okazuje się, że obiecany raj nie istnieje. Zamiast tego rozpoczyna się walka o przeżycie w dziczy. Oprócz perypetii Idy i Carla, czytelnik obserwuje również życie pozostałych czterech kobiet. Ta piątka musi trzymać się razem, aby przetrwać. Jak kobiety poradzą sobie w tych nowych warunkach? W każdej z nich zachodzi przemiana. Jak zmieni się Ida? Czy luterańskie zasady wpojone przez ojca nadal będą obowiązywać w jej życiu? Warto wspomnieć o historycznym kontekście podróży chłopów do Nowej Zelandii. Zastane warunki również są faktem. Czy kolejne zdarzenia także odzwierciedlają realną przeszłość? Można tylko przypuszczać, jak wyglądało życie prywatne imigrantów w Nowej Zelandii. “Czas ognistych kwiatów” to pierwszy tom serii “Saga ognistych kwiatów”. Kolejny tom nosi nazwę “Dźwięk rogu w kształcie muszli”. Jakie jeszcze historie opowie nam Sarah Lark? Warto się przekonać!

Mistrzowsko opowiedziana historia, która ujmuje uczciwością i szczerością. Na podstawie pierwszej opowieści o mieszkańcach Björnstad powstał serial HBO Miasto niedźwiedzia. Widzieliście kiedyś upadające miasto? Nasze właśnie upadło. Będziemy utrzymywać, że przemoc zagościła w Björnstad dopiero tego lata, ale to nieprawda. Przemoc już tam była. Czasem tak łatwo sprawić, aby ludzie się znienawidzili, że wydaje się wręcz niemożliwe, by kiedykolwiek miało się to zmienić. fragment książki Po przerażających wydarzeniach, które wstrząsnęły Björnstad, a zostały opisane w Mieście niedźwiedzia, My przeciwko wam przybliża historię kolejnych miesięcy w tym miasteczku. Fredrik Backman raz jeszcze stworzył pełnowymiarową, obfitującą w najróżniejsze emocje opowieść, niedającą się zamknąć w jednej kategorii, o lojalności, przyjaźni i miłości, która wystawia nas na próbę.

“Ludzie przeciwko technologii” to ciekawa pozycja, w której autor przedstawia swoje argumenty na temat niemożności połączenia cyfrowego świata z panującą demokracją. Kiedy myślimy o tym, jak zmienia się współczesny świat, bez wątpienia musimy wziąć pod uwagę rozwój technologii cyfrowej. Tylko jak często patrzymy na nią z perspektywy demokracji? Czy ten aspekt wydaje Ci się co najmniej dziwny? Zajrzyj do “Ludzie przeciwko demokracji” i przekonaj się, że to może stać się naprawdę! Autor w swojej pozycji próbuje przekonać czytelników, że rozwój cyfrowych narzędzi komunikacyjnych nie jest taki dobry. Przede wszystkim nie jesteśmy w stanie pogodzić go z demokracją, a to już poważny problem. Demokracja liberalna wykształciła się w czasach zupełnie analogowych, więc do analogowej rzeczywistości były przystosowane jej główne założenia i narzędzia do zarządzania kryzysem. Nic dziwnego, że we współczesnym świecie może ona nie być skuteczna. W epoce cyfrowej, gdy koncepcje mediów, obywatelstwa, sfery publicznej i demokratycznej wspólnoty gwałtownie ewoluują i zmieniają swój sens, demokracja, jaką do tej pory znaliśmy, według autora nie posiada już zdolności adaptacji. Tak właśnie powstaje problem, co będzie dalej. Czy demokracja dogoni cyfrową zmianę? Czy społeczeństwo dostosuje się do niej, wykształci nowe nawyki? A może czekają nas rządy tych, którzy sytuację wykorzystają i zabiorą nam całkowicie wolność? Książka “Ludzie przeciwko technologii” z jednej strony szokuje, a z drugiej zmusza do zastanowienia. porusza te kwestie, którymi na co dzień niespecjalnie się interesujemy, mim że to ogromny błąd i niedopatrzenie!

W dzisiejszych czasach coraz trudniej zrozumieć nam, że prawda jest bardzo ważna i powinniśmy zawsze być na nią gotowi. Codzienność sprawia, że jesteśmy pogubieni i nie mamy pewności co do tego, czy zmierzamy we właściwym kierunku - czasem nawet nie wiemy, gdzie podróżujemy. Wszystko to sprawia, że gdy wreszcie odwiedzimy "Stacje serc", możemy wcale nie zdawać sobie sprawy, w jak ważnym miejscu się znaleźliśmy. Poznajemy tutaj historię dwójki młodych osób, których losy splatają się całkowicie nieoczekiwanie. Róża jest dość roztargniona, a przede wszystkim samotna. Niedostępność Mateusza sprawia, że też czuje się samotny. Kiedy ta dwójka spotyka się na warszawskiej linii metra M2, zaczynają robić rzeczy, które do tej pory wydawały im się całkowicie obce i niedostępne. Spacery, rozmowy o literaturze i zainteresowaniach, lub po prostu małe drobnostki, które potrafią zmienić całe dnie, a może i życie - wszystkiego tego doświadczają teraz Mateusz z Różą, z każdą chwilą zbliżając się do siebie. Nie rozumieją, co dokładnie się dzieje, ale nie uciekają od tego. Książka ta została napisana przez Monikę Sjöholm. Pozycja ta jest nie tylko pięknie napisaną historią dwojga młodych ludzi, ale również komentarzem na temat naszej dzisiejszej codzienności. Coraz rzadziej wiemy, czego pragniemy. Coraz trudniej odnaleźć nam właściwą drogę bądź jej nigdy nie znajdujemy. Jak jednak sprawić, aby sens życia powrócił?

Wielogatunkowa książka odsłaniająca tajemnice handlu kokainą, ukazująca imponujący wymiar społeczno-ekonomiczny rozprowadzania narkotyku, który opanował cały świat.„Zdaniem autora kokaina to odpowiedź na najbardziej naglącą potrzebę naszej epoki – brak ograniczeń. Liczy się tylko tu i teraz. Z kokainą możesz być taki, jak chcesz, oczywiście do czasu zanim rozsadzi ci serce, zanim rozmiękczy ci mózg na papkę” – „Polityka”.„O narkotykach pisze się wiele i z różnych pozycji. Saviano zajmuje się aspektem społeczno-kulturowo-politycznym tego problemu i podchodzi do niego z demaskatorską pasją” – „Tygodnik Powszechny”.„(…) koka. Roślina, która idealnie łączy Amerykę Południową z Włochami. Która przemierza Atlantyk niczym guma. Guma, którą można rozciągać bez końca, a ona nigdy się nie zerwie. Korzenie tu, liście tam. Koka jest tym składnikiem, bez którego żadne ciasto nie mogłoby istnieć. Tak samo jak mąka, którą we Włoszech i w Ameryce Południowej określa się za pomocą tym większej liczby zer, im wyższy jest stopień jej czystości. Zer, przez które można oglądać świat jak przez rany. Zer niczym otchłanie, w których można się pogrążyć. Zero niczym soczewka lunety, przez którą można oglądać miraż białego złota, najlepszej koki: 000” – Fragment książki.

Najlepsza książka non-fiction roku 2017 według "Wall Street Journal" Dlaczego Leonardo da Vinci nie ukończył tak wielu ze swoich dzieł? Dlaczego jako zadeklarowany pacyfista konstruował machiny wojenne dla rodziny Borgiów? Dlaczego przez kilkadziesiąt lat wszędzie zabierał ze sobą Monę Lisę, jednak nigdy nie dokończył jej malować? Dlaczego pisał wspak i czy naprawdę toczył wojnę z Michałem Aniołem? Mike Lankford przybliża Włochy z czasów renesansu: zapachy, smaki i dźwięki. Czasy wojen, plag i intryg dworskich, zaciekle konkurujących ze sobą artystów oraz tyranów o morderczych skłonnościach i zamiłowaniu do sztuki. Przedstawia życie da Vinci jako powieść przygodową, fascynujące i pełne niebezpieczeństw - ucieczki, przetrwanie wojny u boku przyjaciela, Machiavellego, walka o możliwość tworzenia i niełatwe decyzje, jakie się z tym wiązały. Także te za cenę samotności. Rozbija mity i buduje Leonarda od nowa. Tworzy dla współczesnych czytelników portret geniusza, który od wieków pozostaje równie tajemniczy jak największe z jego dzieł, będących wyrazem buntu i niewyczerpanym źródłem inspiracji.

Istnieją w Stanach prywatne więzienia. Oto odważny reportaż ukazujący brutalną prawdę o jednym z nich. Shane Bauer zatrudnił się na stanowisku strażnika w prywatnym więzieniu w Luizjanie. Ten dziennikarz śledczy i laureat wielu nagród zgłosił się pod własnym nazwiskiem i nikt nie sprawdził jego przeszłości. W ciągu czterech miesięcy zdołał dokładnie przyjrzeć się funkcjonowaniu zakładu, zachowaniu personelu różnego szczebla, a także samym więźniom. Był świadkiem brutalnych bójek, próbowano wciągnąć go w nielegalne układy, grożono śmiercią. Widział, jak obojętność strażników doprowadza do kolejnych zgonów i jak niewielkie znaczenie miało dla zwierzchników dobro ludzkie w obliczu zysku. Ze zgrozą dostrzegł, że z biegiem czasu sam staje się agresywny. Ponieważ nie można w pełni zrozumieć aktualnego stanu rzeczy bez sięgnięcia do początków, głęboko zakorzenionych w niechęci do rezygnacji z dalszego wyzysku Afro-Amerykanów po zniesieniu niewolnictwa, Bauer przedstawia historię systemu prywatnego więziennictwa, od jego narodzin aż po czasy współczesne. Amerykańskie więzienie to wstrząsający akt oskarżenia systemu prywatnych więzień i napędzających go potężnych sił. Relacja o prawdziwym obliczu amerykańskiej sprawiedliwości.

Inspektor Andrzej Krzycki leży w szpitalu. Ledwie uszedł z życiem po zatruciu cyjanowodorem. Nie mówi i nie chodzi. W zasięgu wzroku nie ma nikogo, komu mógłby zaufać. Jego przyjaciel został porwany przez bossa pomorskiej mafii, szalonego miłośnika rekonstrukcji historycznych, a zdradzona żona wróciła do Krakowa. Miejscowa policja ma za dużo własnych problemów, by go wspierać lub choćby zorganizować sensowną akcję poszukiwawczą. Sytuacja Krzyckiego nie wygląda najlepiej, a właściwie – w ogóle nie rokuje. To powinien być koniec jego działań na Pomorzu. Właśnie w tym miejscu jednak zaczyna się pasjonująca historia. Krzycki ucieka. Brnie przez pomorską ciemność tropem zaginionego przyjaciela, czując na karku oddech prześladowców. Towarzyszy mu jedyna wierna partnerka – suka Lala. Inspektor ściga i jest ścigany. Piekielną drogę oświetlają pulsujące czerwone światła turbin wiatrowych, a za muzyczne tło robi przeraźliwy psi skowyt. W takiej scenerii może się wydarzyć w zasadzie wszystko. W drugim tomie trylogii pomorskiej Krzysztof Zajas znowu podnosi poprzeczkę. Brawurowe działania bohaterów i skomplikowane relacje między nimi rozkręcają akcję aż do szalonego finału, w którym każdy na swój sposób dąży do wyrównania rachunków. Te jednak mają to do siebie, że nigdy nie wychodzą na zero.

Dworzec PKP zimą, a w poczekalni brudne, niezbyt pięknie pachnące kobiety w łachmanach - w Polsce to widok codzienny. Przyzwyczailiśmy się już do niego. Mijamy te osoby z obrzydzeniem; często nie zastanawiamy się, dlaczego popadły w kryzys bezdomności. A może warto spróbować zrozumieć i wraz z Sylwią Górą, autorką książki "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce", poznać świat tych "niewidzialnych" kobiet. Sylwia Góra w książce "Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce" udziela głosu kobietom odsuniętym na społeczny margines. Słucha ich opowieści o noclegach na dworcach, w galeriach handlowych czy na działkach. Z rozmów ze swoimi bohaterkami dowiaduje się, jak wygląda życie w schroniskach, pobyt w noclegowniach i jak funkcjonują programy pomocowe. Rozmówczynie autorki opowiadają również o życiowych problemach, za sprawą których znalazły się na ulicy: doświadczeniach przemocy ze strony partnera, bezrobociu czy zawirowaniach rodzinnych. Sylwia Góra dopuszcza też go głosu kobiety, dla których brak domu jest szczególnie dotkliwy - ciężarne i wychowujące małe dzieci.

Zastanawialiście się kiedyś, czy życie tłumacza lub tłumaczki może być na tyle ciekawe, aby stanowić interesujący materiał na książkę? Jeśli tak, to koniecznie sięgnijcie po wydaną w tym roku pozycję Krzysztofa Umińskiego "Trzy tłumaczki". Jak sugeruje tytuł, książka Krzysztofa Umińskiego - który, co warto zaznaczyć, sam zajmuje się tłumaczeniem - dotyczy postaci trzech zasłużonych tłumaczek: Joanny Guze, Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej oraz Marii Skibniewskiej, dzięki którym na polskim rynku ukazały się pozycje takich autorów, jak chociażby J. R. R. Tolkien, William Faulkner czy Albert Camus. Jednakże książka "Trzy tłumaczki" nie jest tylko przygotowanym przez autora i uzupełnionym zdjęciami życiorysem poszczególnych osób - dla Krzysztofa Umińskiego bohaterki stanowią bowiem okazję do podjęcia kwestii związanych z aspektami przekładu, jak również profesją tłumacza. O trudach związanych z tym właśnie zawodem można również poczytać w książkach Elżbiety Tabakowskiej, emerytowanej profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego - "O przekładzie na przykładzie. Rozprawa tłumacza z "Europą" Normana Daviesa" (1999) oraz "Tłumacząc się z tłumaczenia" (2009) - w których autorka opisuje przeszkody, na które może natrafić tłumacz podczas pracy nad przekładem.