Szukając szczęścia

W “Opowieści o nadziei” autorka "Tatuażysty z Auschwitz" zdradza sekret stojący za jej sukcesem wydawniczym. Nawet najbardziej zwyczajne spotkanie może zmienić nasze życie. Nie przechodźmy obojętnie obok ludzi. Heather Morris tym razem serwuje nam intymną opowieść o swojej rodzinie i o osobach znanych z jej dotychczasowych książek. Spotykamy tu m.in. Lalego Sokołowa i Cilkę, najdzielniejszą kobietę, z jaką zetknął się Lale. Okazuje się, że aby dotrzeć do drugiej osoby, należy jej przede wszystkim posłuchać. To ważna życiowa lekcja, której nauczymy się z "Opowieści o nadziei". Nie wszystko jednak przychodzi łatwo, na zrozumienie drugiego człowieka czasami potrzeba czasu. Heather Morris opowiada o swoich pełnych miłości relacjach z dziadkiem, ucieczce z domu i trudnym kontakcie z matką. Zacieśnianie więzi nie powinno ograniczać się tylko do relacji rodzinnych. Także osoby, z którymi pracujemy, zasługują na naszą pogłębioną uwagę. Takie podejście pozwoliło Heather Morris na zawarcie serdecznej przyjaźni z Lalem i namówienie go na zwierzenia. Starszy pan, który przez lata milczał, postanowił w końcu ze szczegółami opowiedzieć historię swojego pobytu w obozie koncentracyjnym. Niespodziewanie ta osobista relacja okazała się interesować miliony osób na całym świecie.

Poznaj historię ludzi, którzy musieli zmagać się z nieposkromionymi siłami natury... Sięgnij po "Wiatrom powierzone" - poruszającą opowieść o ludzkim harcie ducha i walce z nieuniknionym! 11 marca 2011 r. piękne uliczki jednego z japońskich miast nawiedziło przerażające tsunami. Woda nie tylko zniszczyła domy i odebrała mieszkańcom cenny dobytek, ale i przyczyniła się do śmierci niektórych z nich. Zjawiskowy gród zwany Bell Gardia był miejscem, które przyciągało rzesze turystów z całego świata. Zanim zniszczyło go tsunami, stała tam niepozorna budka telefoniczna. Mówiło się, że słowa wypowiedziane w niej do słuchawki dotrą tam, gdzie tylko się zechce - wystarczy poprosić o to wiatr. Oryginalna budka była często odwiedzana przez ludzi zmagających się z utratą bliskich, chcieli oni bowiem po raz ostatni przemówić do ukochanych osób. Miejsce to jest tak niezwykłe, że gdy rozniosła się wieść o nadciągającej tragedii, pewna kobieta udała się do ogrodu, by bronić niezwykłą budkę jako jej strażniczka... Czy jednak da się zwyciężyć z naturą? Tsunami na zawsze zmienia życie ludzi żyjących w pobliżu Bell Gardia. Muszą radzić sobie ze stratą miejsca do życia i osób, które były dla nich najważniejsze. Czy słowa szeptane do wiatru przyniosą ich duszy ukojenie?

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.

Każdy przeżyty rok i każda nowa zmarszczka opowiadają o moim życiu... Już od dziecka, jeszcze zanim potrafiła zdefiniować, na czym polega jej niezgoda na wszechobecny maczyzm, Isabel Allende towarzyszył feminizm. W patriarchalnym chilijskim społeczeństwie jej trudny, buntowniczy charakter - u chłopców aprobowany jako istotny element męskości - był nie na miejscu. To jednak dzięki niej i jej podobnym "dobrym wiedźmom", jak Allende nazywa kobiety, które spotkała na swoje drodze i które razem z nią budowały feminizm drugiej fali, wiele córek na całym świecie może dziś wieść życie, o którym ich matki nie mogły nawet marzyć. Jak sama pisze, "nie muszę wymyślać bohaterek swoich powieści, silnych i zdeterminowanych kobiet, bo mam je wokół siebie". W autobiograficznej narracji bestsellerowa autorka opisuje kondycję kobiety we współczesnym świecie. Mimo dotychczasowych zdobyczy feminizmu wciąż jest bowiem wiele do zrobienia. Allende nie boi się poruszać takich zagadnień jak: role, które wyznaczają kobietom rodzina, społeczeństwo, kultura i religia, przemoc - fizyczna i psychiczna - jako narzędzie kontroli, zależność ekonomiczna, prawa reprodukcyjne czy okaleczanie żeńskich narządów płciowych, wciąż praktykowane w wielu częściach świata. Rozważania te przeplata opowieściami ze swojego życia. O dzieciństwie bez ojca i dorastaniu w społeczeństwie, w którym filarem rodziny jest kobieta, w kraju o jednym z najwyższych wskaźników przemocy domowej. O byciu pisarką w świecie wydawniczym zdominowanym przez mężczyzn. I o miłości romantycznej, zwłaszcza takiej, która spotyka człowieka pod koniec życia. W tej podróży towarzyszą jej dobre duchy: przyjaciółki, pisarki, aktywistki, polityczki, zmarła córka, kobiety w kryzysie, a także bohaterki literackie.

Któż z nas nie miewa momentami problemów z wykonywaniem swoich obowiązków lub zarządzaniem czasem? Zdarza się to każdemu. Ciężko utrzymać świetny poziom w tych pędzących do przodu, przytłaczających czasach. Dlatego każdy z nas powinien znaleźć dopasowany do siebie sposób radzenia sobie trudnościami dnia codziennego. Bożena Kowalkowska w swojej najnowszej książce przedstawia przypadki wielu ludzi zmagających się z osobistymi kłopotami. "W swoim czasie. 27 historii o odzyskiwaniu życia" przybiera formę poradnika opartego na opowieściach wyciągniętych prosto z życiowych sytuacji. Książka zawiera historie 27 ludzi, którzy stają przed różnymi wyzwaniami i zagwozdkami do rozwiązania. Dzięki temu czytelnik może utożsamić się z poszczególnymi bohaterami i wyciągnąć z ich perypetii coś dla siebie. Autorka analizuje dogłębnie każdy przypadek i stara się znaleźć na niego receptę, proponując jak najszerszy zestaw rozwiązań i sprytnych pomysłów na przezwyciężenie letargu. Sposób, w jaki napisana jest książka, pozwala czytelnikowi odnaleźć się w swojej obecnej sytuacji i skupić na oczywistych, najbardziej rażących przeszkodach. Kowalkowska nakłania, by myśleć o sobie jak o jedynej istocie na świecie, która może nam pomóc. Tylko my mamy taką moc sprawczą i wiemy, co sprawdza się w naszym przypadku, a co nie. Nie zawsze można odnosić się do uniwersalnych prawd, ponieważ są one stworzone w sposób obiektywny. "W swoim czasie. 27 historii o odzyskiwaniu życia" będzie znakomitą lekturą dla tych, którzy poszukują siebie w wirze obowiązków i pędu życia oraz pragną odzyskać kontrolę nad wydarzeniami.

PRZEŁOMOWA KSIĄŻKA O WYWIERANIU WPŁYWU NA LUDZI. WYBITNA NEUROBIOLOŻKA POSZŁA TU DALEJ NIŻ KLASYCY DALE CARNEGIE I ROBERT CIALDINI. „New York Times” Najlepsza książka popularnonaukowa 2017 roku! „Forbes”, „Times”, „Huffington Post”, Bloomberg, Stanford Business School. Jeśli chcesz kogoś przekonać, to nie powołuj się na fakty! Działaj na emocje! Jedna z najbardziej innowacyjnych i wpływowych badaczek neuronauki, profesorka psychologii Tali Sharot zabiera nas w fascynującą i zdumiewającą podróż, odkrywając tajniki funkcjonowania naszych mózgów, gdzie kryje się potęga wywierania wpływu – tego dobrego i tego złego. Wyjaśnia m.in. jak niewiarygodnie silny jest wpływ emocji na nasze poglądy, dlaczego dowody nas nie przekonują, czy powinniśmy straszyć ludzi, żeby coś zrobili, oraz jak zyskujemy moc, odpuszczając… I wreszcie: co ludzie tak naprawdę chcą wiedzieć. „Moim celem jest pokazać w tej książce błędy, które systematycznie popełniamy, kiedy próbujemy zmieniać czyjeś przekonania, a także – jak to się dzieje, że nam się to udaje”.

Książka Violi Ardone "Oliva Denaro" to hołd złożony kobietom walczącym o swoje prawa. Historia dziewczyny, która nie zgadza się na zniewolenie, walczy o prawo wyboru i własną wolność. Jest rok 1960. Mieszkanka małego miasteczka na Sycylii, Oliva Denaro, żałuje, że nie jest chłopcem. Miałaby wtedy zdecydowanie więcej wolności. Dziewczynka uwielbia biegać, łowić ślimaki, jest odważna, przebojowa, dobrze się uczy. Wie, że jej wolność skończy się wraz z pierwszą miesiączką. Będzie musiała unikać chłopców i beztroskich zabaw. Jej celem stanie się dotrwanie do ślubu jako dziewica. Los jednak chce inaczej. Nastoletnia Oliva zostaje zgwałcona. W myśl włoskiego prawa gwałciciel, który poślubi swoją ofiarę, jest niewinny. Olivy nikt nie pyta o zdanie i o zgodę. Dziewczyna się buntuje. Wie, że naraża się całej społeczności miasteczka, że nikt jej nie poprze, że skażą ją na ostracyzm. Mając wsparcie ojca, decyduje się na tę nierówną walkę. Ale przecież jest tylko nastolatką - czy znajdzie siłę, by zawalczyć o siebie? Książka skłania do refleksji, budzi gniew i jednocześnie nadzieję. Na to, że świat znormalnieje.

Rodzice chcieli wydać ją za mąż. Uciekła. Nagrała film z apelem o pomoc i wstawiła na YouTube. Obejrzały go miliony ludzi na całym świecie… Nada ma jedenaście lat. Mieszka w małej wiosce w Jemenie. Jak inne dzieci chodzi do szkoły, bawi się, pomaga w domu. Pewnego dnia rodzice postanawiają wydać ją za mąż... Dla dziewczynki to koniec wszystkiego. Dobrze pamięta, jak jej