Vamps. Świeża krew. Tom 1

Czy może być coś lepszego niż spokojne życie, ciepłe greckie plaże i... szokująca rodzinna tajemnica? Bo właśnie to oferuje czytelnikom Hanna Cygler w swojej książce "Grecka mozaika". Autorka zabierze nas w niezwykłą podróż do słonecznych krajów, nad którymi pojawią się jednak ciemne chmury ludzkich niepokojów i niedopowiedzianych sekretów. Jannis Kassalis prowadził spokojne, poukładane życie, w którym niczego mu nie brakowało. Tak przynajmniej zawsze mu się zdawało. Jednak pewnego dnia, który miał być jednym z wielu w jego idyllicznej sielance, pod jego drzwiami pojawia się nieznana mu kobieta. Co więcej, ma dla niego szokujące wieści. Sądzi bowiem, że jest jego córką! Mężczyźnie, co zrozumiałe, z początku niełatwo w to uwierzyć. Z upływem czasu spędzonego w towarzystwie młodej Polki powoli się do niej przekonuje. Zaczyna nawiązywać się między nimi z początku subtelna, ale wciąż umacniająca się nić przyjaźni. W końcu Jannis jest gotowy stopniowo otworzyć się przed Niną i zdradzić jej skrywane dotychczas sekrety rodzinne. To nieoczekiwane spotkanie odmieni losy obojga ludzi i udowodni, że w ich życiu zawsze brakowało czegoś, co zapełniłoby pustkę, którą wewnętrznie odczuwali. Koleje losu bywają bowiem niezbadane i tylko czekają, aby nas czymś zaskoczyć.

Alosa nie jest już więziona. Teraz to ona więzi swoich oprawców. Alosa wykonała zadanie. Nie tylko odzyskała fragmenty mapy prowadzącej do legendarnego skarbu, ale i uwięziła na swoim statku piratów, którzy ją wcześniej pojmali. Jej uwagę wciąż jednak rozprasza bardzo atrakcyjny i niespodziewanie lojalny pierwszy oficer Riden, choć w tej chwili znajduje się on pod jej rozkazami. Dziewczyna spodziewa się, że nikczemny Vordan stanie wkrótce przed obliczem sprawiedliwości jej ojca. Pirat jednak zdradza tajemnicę, którą rodzic trzymał w sekrecie od lat. Alosa wraz z załogą bierze udział w śmiertelnie niebezpiecznym wyścigu, konkurując z przerażającym królem piratów. Pomimo zagrożenia, dziewczyna ma pewność, że dotrze do skarbu jako pierwsza... bo, mimo wszystko, jest przecież córką królowej oceanu.

"Guardian Angel" Joanny Chwistek to przełamująca tematy tabu historia uczucia, które w teorii nigdy nie powinno mieć miejsca. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna, o czym przekonuje się Arianna. Świat Arianny zawala się w momencie, kiedy w wypadku samochodowym ginie jej ojciec. Istotne zmiany w życiu dziewczyny wynikają jednak nie tylko z konieczności poradzenia sobie ze śmiercią rodzica. Okazuje się, że w testamencie ojca znalazł się zapis, zgodnie z którym w przypadku jego przedwczesnego odejścia opiekę nad Arianną ma objąć przyjaciel rodziny - Piers McKinley. Dopiero za trzy lata, po ukończeniu 21 roku życia, dziewczyna będzie mogła w pełni dysponować majątkiem, jaki pozostawił jej ojciec. Piers decyduje się jednak przekazać opiekę nad Arianną Lionelowi, swojemu synowi. Pomiędzy trzydziestoletnim mężczyzną a dojrzewającą dziewczyną tworzy się relacja, która znacząco odbiega od standardów niezobowiązującego wsparcia. Ari jest wyjątkowo dojrzała jak na swój wiek, a wzajemnego przyciągania się do siebie nie da się po prostu zignorować…

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia człowieka zajmującego się przemytem heroiny. Początek lat 90. - Polska przechodzi z szarości PRL do rzeczywistości, w której nic nie jest niemożliwe, i nic - przynajmniej pozornie - nie jest zabronione. "Na mieście" pojawiają się wielkie zorganizowane grupy przestępcze, do Warszawy przyjeżdżają gangsterzy ze Wschodu Europy i z Azji. Młody bohater trafia do międzynarodowej grupy przestępczej. Swoje zadania traktuje jako przygodę i realizację młodzieńczych marzeń o podróżach. Zafascynowany kinem, wierzy, że uda mu się doświadczyć tego, co bywa udziałem jedynie bohaterów filmowych. Gdy w końcu zostanie zatrzymany, będzie musiał słono zapłacić za swoje przygody... Strefa fit

“Wichrowe Wzgórza”, arcydzieło literatury światowej autorstwa Emily Brontë, które niezmiennie porusza i zachwyca czytelników. “Wichrowe Wzgórza” to jedyna powieść, którą napisała Emily Brontë. Po raz pierwszy wydana została w 1847 roku. Od pierwszego wydania w XIX wieku minęły więc niemal dwa stulecia, a dziwne losy bohaterów opisanych w “Wichrowych Wzgórzach” wciąż wzruszają do łez. W Polsce “Wichrowe Wzgórza” zostały opublikowane w 1929 roku. To prawdziwy klasyk wśród literatury światowej i literatury anglojęzycznej. Na początku powieść autorstwa Emily Bronte została przyjęta dość chłodno, co negatywnie odbiło się na autorce. Zarzucano jej przede wszystkim zbyt smutny i depresyjny wydźwięk. “Wichrowe Wzgórza” to jednak nie tylko tytuł powieści, lecz także jedno z głównych miejsc, w których działa się akcja utworu. Powieść przedstawia losy Heathcliffa, bezdomnego cygańskiego chłopca, i Katarzyny, których początkowo połączyła głęboka przyjaźń, a z czasem wielka miłość. Katarzyna postanawia poślubić jednak innego mężczyznę, Edgara Lintona. Heathcliff czuje się zdruzgotany, opuszcza rodzinne strony na trzy lata. Po powrocie okazuje się, że małżeństwo jego dawnej ukochanej dalekie jest od ideału. Bohater żeni się z Izabelą, wspólnie wychowują także ich pierwsze dziecko, nie jest to jednak związek oparty na miłości, lecz podpierany przez chęć zemsty za dawne krzywdy. Kiedy mężczyzna dowiaduje się o nagłej i niespodziewanej śmierci swojej ukochanej Katy, jego życie zaczyna ogarniać głęboki mrok. Na podstawie książki autorstwa Emily Bronte powstały także liczne ekranizacje filmowe. Jedną z najpopularniejszych jest film “Wuthering Heights” z 1992 roku, którego reżyserem jest Peter Kosminsky. W główne role wcielili się między innymi: Ralph Fiennes i Juliette Binoche.

W dzikiej leśnej głuszy zostają odnalezione zwłoki mężczyzny. Wszystko wskazuje na to, że zgon nastąpił na skutek śmiertelnego przerażenia. Na miejscu brak jakichkolwiek oznak zbrodni. Niebawem napływają zgłoszenia o zaginięciach kobiet. W ich mieszkaniach nie ma śladów włamania, a w czasie zniknięcia mężowie spali głębokim snem i niczego nie widzieli. Tymczasem w

Bohater prozy Waldemara Bawołka ma pięćdziesiąt lat i zajmuje się trzema rzeczami: utrzymywaniem przy życiu starej matki, paleniem tanich papierosów i piciem tanich alkoholi oraz próbami przerobienia swojej przeszłości. Jego życie toczy się nie na zewnątrz, lecz w środku – w myślach meandrujących pomiędzy rytualnie powtarzanymi czynnościami a znanymi na pamięć rozmowami. „Echo słońca” to opowieść o „przeciętnych Polakach” podszyta nienazwaną tęsknotą i żalem za czymś, co nawet nie tyle minęło, ile nigdy się nie zdarzyło.

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.