W cieniu Majdanka

Wydana w 1901 roku powieść Arthura Conan Doyle’a uchodzi dziś za klasyczny kryminał. Jest niewątpliwie arcydziełem gatunku, legendarnym tekstem, inspirującym – wciąż – także współczesnych autorów. Pisarz sięgnął w niej umiejętnie po popularną estetykę grozy, wzbogacając o wątki niesamowite opowieść o zagadce ewidentnie kryminalnej. I choć jej wyjaśnienie, mimo że – w zgodzie z przekonaniami filozoficznymi Doyle’a – dokonuje się na gruncie nauki, to jednak niesamowity klimat narracji, opisy mgielnych pejzaży spowijających angielskie mokradła – na trwałe zagościły w świadomości czytelników. Genialny detektyw Sherlock Holmes, wraz ze swym asystentem, nieco ociężałym doktorem Watsonem, muszą tym razem zmierzyć się z tajemniczym potworem, przypominającym ogromnego psa, który grasuje na angielskiej prowincji zabijając samotnych wędrowców. Czy detektywi rzeczywiście stają tym razem wobec paranormalnego zjawiska? Czy ofiary potwora coś łączy?

"Odzyskany 46" Grzegorza Kalinowskiego to porywająca od pierwszych stron powieść, w której fikcja splata się z ważnymi wydarzeniami historycznymi, a brawurowa narracja pozwala czytelnikom przyjrzeć się powojennym realiom w Polsce. Jest sierpień 1945 roku, a w Europie oficjalnie od kilku miesięcy nie ma już wojny. Proces wracania do normy ciągnie się mozolnie, a chaos opanował niemal cały kontynent. Trwa osadzanie się władzy ludowej i nowego porządku zaproponowanego przez zwycięskie mocarstwa podczas ostatnich konferencji. Pułkownik "Radosław" Mazurkiewicz zostaje aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i apeluje do akowców, aby się ujawniali. Tymczasem podziemne władze powołują do życia organizację Wolność i Niezawisłość, a na Ziemiach Odzyskanych szaleją szabrownicy i Armia Czerwona. W Europie miliony uchodźców szukają drogi powrotnej do domu, a na drogach raz po raz spotykają się całe kolumny jeńców, byłych więźniów obozów koncentracyjnych i przesiedleńców. Porucznik Biały ma rozprawić się z szabrownikami, ale okazuje się, że jego ludzie mają zgoła inne plany.

Poszukujesz powieści, która nie tylko Cię ze sobą porwie, ale również na długo zapadnie w pamięć? Chcesz towarzyszyć bohaterom we wszystkim, co ich czeka, bez względu na okoliczności? W takim razie sięgnij po ten tytuł - "Furia tajfunu", za którym stoi Clive Cussler, spełni Twoje oczekiwania! Juan Carbillo oraz członkowie załogi "Oregona" dostają zlecenie - mają odnaleźć skradzione dzieła sztuki, których wartość wynosi pół miliarda dolarów. Te znajdują się w rękach przywódcy powstania komunistycznego na Filipinach. Rebeliant ten ukrywa się, a jednocześnie prowadzi poszukiwania chemicznego związku, który podany ludziom zamienia ich w superżołnierzy. Na tropie tej możliwej broni jest także południowoafrykański najemnik o niecnych zamiarach. Czy mając takich potencjalnych wrogów, Juan i jego towarzysze zdołają wypełnić zlecenie? Widmo możliwej apokalipsy nie napawa optymizmem, do tego nadciąga tajfun, który może wywrócić wszelkie podejmowane działania do góry nogami. Powieść rozpoczyna cykl "OREGON".

Nie można pozostać obojętnym na przedstawiane przez nich sceny ludzkich tragedii. I właśnie to jest takie dobre. Autorom udaje się utrzymać czytelnika w napięciu, jakby ich słowa były nożami, którymi zdrapują z kości żywe mięso. „Arbetarbladet”. Kevin Jonsson poznaje dwie szesnastoletnie dziewczyny, Novą i Mercy, podczas prowadzonego przez siebie śledztwa w sprawie handlu seksem w internecie. Ktoś, kto działa pod pseudonimem „Władca Lalek”, posługuje się tą fałszywą tożsamością, żeby zmuszać młode dziewczęta do pozowania do zdjęć i występowania w filmach. Wkrótce potem Nova i Mercy uciekają z ośrodka terapii dla seksualnie wykorzystanych dziewcząt, a gdy Jonsson rusza za nimi w pościg, jego świat zaczyna się nagle rozpadać...

Wstrząsająca relacja dziecka – ofiary ojca-drapieżcy i obojętności matki. Międzynarodowy bestseller sprzedany w 1,5 mln egzemplarzy. Miłość mamy dawała mi poczucie bezpieczeństwa. Byłam pewna, że każe mu przestać. Ale nie kazała. Matka i córka. Nie widziały się od lat. Teraz Toni czuwa przy umierającej matce i czeka na prośbę o przebaczenie... Patrzy na matkę i widzi siebie – małą, śliczną Antoinette, dziewczynkę, którą była. I o której wspomnienie musiała ukryć głęboko w niepamięci. Żeby móc dalej żyć… Pierwsze lata życia Antoinette to idylla, z dystyngowaną matką i kochającą babcią. Ale wszystko się zmienia, kiedy tata wraca z wojska. Zaczyna się koszmar. Toni ma sześć lat, gdy po raz pierwszy tatuś całuje ją... Nie tak jak ojciec całuje córkę. – Tylko nie mów mamie – ostrzega – bo przestanie cię kochać. Jednak dziecko mówi mamie. A matka nie chce nawet o tym słyszeć... Od tej chwili Toni musi mieć z tatusiem wspólną „tajemnicę”… Przez osiem lat… A kiedy prawda wreszcie wychodzi na jaw, dziewczynka zostaje potępiona, wtrącona w otchłań depresji i autodestrukcji.Nadzieję i siłę musi znaleźć sama w sobie. Tylko nie mów mamie, tragiczna historia dzieciństwa, przebaczenia sobie samej i triumfu nad przeszłością, przypomina niewiarygodną wręcz powieść z najwyższej półki: napisaną pięknym językiem, przejmującą i wzruszającą. Wydana w 12 krajach, w Anglii i we Francji zajmowała przez wiele tygodni 1. miejsce na listach bestsellerów. Doczekała się kontynuacji Kiedy tata powraca.

Rodzina Nataszy wiele lat temu przeprowadziła się ze Lwowa do Polski. Budowali swój nowy świat w starym domu na podrzeszowskiej wsi. Nie był im jednak pisany spokój… Tragiczne wydarzenia burzą delikatną równowagę wszystkich domowników, a dziewczyna znajduje oparcie w jedynej przyjaciółce, koleżance ze szkolnej ławy, Karolinie. Wybuch wojny na Ukrainie ponownie wywraca życie Nataszy do góry nogami. W Rzeszowie, gdzie stacjonują amerykańscy żołnierze, niepokój związany z obecnością armii miesza się z codziennością. Ludzi obchodzą zwykłe sprawy – miłość, radość, nieporozumienia, troska o byt, choroby, śluby, narodziny i śmierć. Mieszają się uczucia, interesy, narodowości, wyznania. Okazuje się, że pomimo różnic, wszyscy są takimi samymi ludźmi. Tak samo kochają i cierpią. Tak samo tęsknią i odczuwają strach… Czy poznany amerykański żołnierz – Robert – odmieni życie Nataszy? Czy ich losy staną się wspólne? I czy wojna rzuci na nich swój nieubłagany cień? Agnieszka Lis maluje bardzo realistyczny obraz rzeczywistości. Udowadnia, że każdy zasługuje na miłość i szansę na lepsze, a przede wszystkim bezpieczne życie.

Prawdziwa historia wnuczki jednego z największych zbrodniarzy hitlerowskich. To jedno zdarzenie zachwiało całym jej życiem: Jennifer Teege, mając 38 lat, dowiedziała się, kim jest naprawdę. Przez przypadek znalazła w bibliotece książkę o swojej matce i dziadku Amonie Göcie. Miliony ludzi znają historię Götha. W „Liście Schindlera” Stevena Spielberga jest brutalnym komendantem obozu koncentracyjnego oraz kompanem „od kieliszka” i rywalem wybawcy Żydów Oskara Schindlera. Göth był odpowiedzialny za śmierć tysięcy osób i został powieszony w 1946 roku. Jego życiowa towarzyszka i ukochana babcia Jennifer Teege, Ruth Irene, w 1983 roku popełniła samobójstwo. Jennifer jest córką Niemki i Nigeryjczyka. Wychowywała się w rodzinie zastępczej, studiowała w Izraelu. Po swoim odkryciu musiała stawić czoło historii rodzinnej, od której już nigdy nie zdoła uciec. Jak jeszcze kiedyś ma spojrzeć w oczy swoim żydowskim przyjaciołom? Co powinna powiedzieć własnym dzieciom? Jennifer Teege postanawia zmierzyć się z przeszłością. Spotyka się z matką, której nie widziała od wielu lat, razem z dziennikarką Nikolą Sellmair bada historię swojej rodziny, odwiedza miejsca związane z tą przeszłością: wyjeżdża do Polski i raz jeszcze do Izraela. Krok po kroku, z przerażenia mrocznymi losami rodziny, tworzy historię własnego wyzwolenia. Jennifer Teege (ur. 1970) – jest córką Niemki i Nigeryjczyka. Gdy miała cztery tygodnie, została oddana do domu dziecka, a w wieku siedmiu lat adoptowana. Przez cztery lata mieszkała i studiowała w Izraelu. Od 1999 roku pracuje jako copywriterka w branży reklamowej. Mieszka w Hamburgu. Nikola Sellmair (ur. 1971) – absolwentka szkoły dziennikarskiej DJS (Deutsche Journalistenschule). Studiowała ekonomię, nauki polityczne oraz komunikację społeczną na Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. Od roku 2000 redaktorka tygodnika „Stern”. Nagrodzona wieloma wyróżnieniami przyznawanymi dziennikarzom, w tym Polsko-Niemiecką Nagrodą Dziennikarską 2013 za artykuł „Mój dziadek by mnie zastrzelił”.

Kolejna powieść Izabelli Frączyk, która porwie Cię w wir codziennego życia. Przekonaj się, że rozwód to nie koniec, a los lubi płatać figle. Aleksandra Milewska podjęła trudną decyzję: po kilkunastu latach małżeństwa wreszcie odważyła się na rozwód. Teraz jest wolna i wcale tego nie żałuje. Aby jednak zupełnie odciąć się od tego, co było wcześniej, a między innymi nie wpadać wciąż na byłego męża, postanawia rzucić pracę, zupełnie zmieniając swoje dotychczasowe życie. Zależy jej na tym, by odzyskać siły przed rozwojem kariery w dużym mieście, dlatego szuka nowego zajęcia poza Warszawą. Jedna z przyjaciółek znajduje jej posadę w niewielkiej winiarni zlokalizowanej w równie niewielkiej miejscowości. Kobieta nie zastanawia się długo: widzi już siebie siedzącą wygodnie w biurze i cieszącą się z rabatu na wyjątkowe wina. Rzeczywistość okazuje się nieco inna. Na miejscu Aleksandra zastaje podupadającą fabrykę alkoholu dosyć wątpliwej jakości. Jej szef zdaje się co prawda wyrozumiałym człowiekiem, jednak cały czas przebywa pod wpływem napojów wyskokowych. Miasteczko również nie przypomina swojskiego miejsca, idealnego do odpoczynku, a raczej wygląda, jak żywcem wyjęte z czasów PRL-u. Kobieta czuje się trochę zagubiona, ale z czasem poznaje dwóch mężczyzn, którzy zaczynają poważnie mieszać w jej życiu. Czy jeden z nich pozostanie w nim na dłużej?