Wichrowe Wzgórza

"Eileen Gray. Dom pod słońcem" to znakomity komiks ukazujący historię niezwykłej kobiety, która nie pozwoliła na to, aby ktokolwiek odebrał jej artystyczną wizję! Bycie artystą nigdy nie jest proste. Szczególnie w dziedzinie, w której do tej pory rządzili wyłącznie mężczyźni. "Eileen Gray. Dom pod słońcem" to świetny komiks ukazujący nietypową historię kobiety, która postanowiła zawalczyć o swoją wizję. W 1924 roku na południu Francji rozpoczęła się budowa willi. Wystarczyło zaledwie 100 lat, aby budynek został uznany za kamień milowy projektowania i prawdziwy cud modernistycznej architektury. Sama autorka projektu, czyli Eileen Gray, stała się ikoną nowoczesnego designu. Dążyła do takiej sztuki, która połączy funkcjonalność, nowoczesność i zmysłowość. Niestety, męscy współpracownicy nie pozwalali artystce w pełni się rozwinąć. Została prawie całkowicie wymazana z historii. Sięgając po "Eileen Gray. Dom pod słońcem", mamy niepowtarzalną okazję na to, aby poznać tę niezwykłą architektkę na nowo, z całą jej artystyczną duszą, niebanalnymi pomysłami oraz prawdziwym wizjonerstwem.

Bohater prozy Waldemara Bawołka ma pięćdziesiąt lat i zajmuje się trzema rzeczami: utrzymywaniem przy życiu starej matki, paleniem tanich papierosów i piciem tanich alkoholi oraz próbami przerobienia swojej przeszłości. Jego życie toczy się nie na zewnątrz, lecz w środku – w myślach meandrujących pomiędzy rytualnie powtarzanymi czynnościami a znanymi na pamięć rozmowami. „Echo słońca” to opowieść o „przeciętnych Polakach” podszyta nienazwaną tęsknotą i żalem za czymś, co nawet nie tyle minęło, ile nigdy się nie zdarzyło.

Kim naprawdę był twórca Imperium Rosyjskiego? Fascynującym geniuszem, który słaby i zacofany kraj przekształcił w mocarstwo? Czy przerażającym szaleńcem, który bez wahania przelewał krew poddanych i własną ręką zadał śmierć zbuntowanemu synowi? Nigdy nie zostało rozstrzygnięte, kto naprawdę był ojcem Piotra, bo ani fizycznie, ani psychicznie nie był podobny do cara Aleksego. Piotr I Wielki, koronowany na cara w 1689 roku, w 1721 roku przyjmuje tytuł Cesarza Wszechrusi. Obala dawne obyczaje z niewiarygodną zaciekłością, obcinając brody i głowy, narzucając swym rodakom europejskie stroje i poglądy. Przeprowadza radykalne reformy administracji, prawa, finansów, gospodarki. Tworzy regularną armię i flotę. Wojuje kosztem tysięcy ludzkich istnień z Turkami i Szwedami. Poświęca życie tysięcy, wznosząc na moczarach nową stolicę – Sankt Petersburg. Kładzie podwaliny pod nowoczesny przemysł, buduje drogi, zakłada szkoły, unowocześnia rolnictwo. A wszystko za cenę zniewolenia narodu, wydanego na łup skorumpowanej biurokracji. Władca niezmierzonego kraju umie posługiwać się kompasem, siekierą cieśli i katowskim toporem. Buduje statki i wyrywa zęby swoim poddanym. To olbrzym, który góruje wzrostem nad otoczeniem. Mocarz, który łamie w rękach podkowy. Prostak, który znajduje upodobanie w obżarstwie, pijaństwie, rozpuście i błazenadach, rozmiłowany jest w europejskiej cywilizacji i przemocą chce do niej wprowadzić Rosję. Gdyby nie świadectwa historyczne, można by sądzić, że car Piotr I Wielki jest mitycznym tworem ludowej wyobraźni, nie zaś autentyczną postacią z krwi i kości.

Wstrząsający reportaż o więziennym życiu z perspektywy strażników. Ludzi, którzy dzień w dzień, przez lata wyjątkowo trudnej służby, pilnują sprawców najokrutniejszych przestępstw. Paweł Kapusta oddaje głos gadom - tak w gwarze więziennej nazywa się klawiszy. Oddziałowi, dowódcy zmian, wychowawcy, dyrektorzy mówią o brudzie tej roboty, już do końca życia pozostającym w psychice. O szokujących zdarzeniach, z którymi muszą się mierzyć niemal każdego dnia. O codziennym kontakcie z bandytami, z którymi na wolności nikt nie chciałby mieć do czynienia. Odwiedzając zakłady karne, prześwietlając oddziały, cele i gabinety, Kapusta szuka dziur w niewydolnym systemie. W systemie, w którym zbrodniarze mają często więcej przywilejów niż pilnujący ich klawisze. W którym pojęcie resocjalizacja stanowi dla osadzonego jedynie sposób uzyskania dodatkowej przepustki. Który - według funkcjonariuszy - w dużej mierze bandytów produkuje, a nie nawraca. Który zaczyna się chwiać. Bo kto chce iść do pracy, w której napięcie sięga zenitu, a pensja bruku? Bohaterowie mówią też wprost: tak, w polskich więzieniach bije się osadzonych. Tak, w polskich więzieniach problemem jest nielegalny kontakt ze skazanymi - przemyt, handel, noszenie grypsów, telefonów komórkowych, alkoholu. Kontakty seksualne strażników z więźniami. Praca operacyjna służb specjalnych, pozwalających bandytom na prowadzenie nielegalnych biznesów zza więziennych murów. Kto powie, że nowa książka Kapusty jest brudna, będzie miał całkowitą rację. Ktoś doda, że jest wulgarna, momentami wręcz obrzydliwa i szokująca - też się nie pomyli. Najważniejsze, że jest prawdziwa. A prawda w niej zawarta ścina momentami z nóg. Druga książka reporterska finalisty Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za książkę „Agonia. Lekarze i pacjenci w stanie krytycznym".

Kilka dni temu – długa rozmowa z Januszem Majewskim. Opowiedziałem mu, że Różewicz mnie namawiał, żebym napisał jakąś pogodną, może plotkarską powieść, wykorzystał w niej poczucie humoru, trzeba dać czytelnikom trochę przyjemności. Janusz się zgodził ze mną, że mój wspaniały przyjaciel trochę upraszczał. Czytelnik jest wdzięczny autorowi nie tylko, kiedy się roześmieje. Także kiedy się wzruszy. Kiedy zaleje się łzami. Król Stanisław August, w depresji (do której nieraz miał powody), z ostrym bólem głowy, poprosił o łagodną muzykę. Trio grało przez godzinę, a król cały czas płakał (wiemy o tym z jego pamiętników). Po godzinie żadnych bólów już nie odczuwał, nastrój się zmienił. „Muzyka mu pomogła” – twierdził Stanisław Mackiewicz. Nie, nie muzyka. Płacz! Ulgę przyniosły łzy. Popłaczmy sobie, czytelniku (i czytelniczko). Nie wstydźmy się. Zasłużyliśmy na słodycz łez. Warszawa 2018 Niezmiennie aktualne zapiski Józefa Hena cieszą się niesłabnącym od kilku dekad uznaniem czytelników. Ja, deprawator to kolejny diariusz autora. Publikacja zawiera spostrzeżenia i refleksje z bieżących wydarzeń lat 2016–2018.

"Trzynasty księżyc" to trzeci tom popularnej serii "Żniwiarz". Sięgnij po opowieść przepełnioną słowiańskimi bóstwami i potworami. Sprawdź, jak niebezpiecznie jest żyć, kiedy jest się obrońcą słowian. Jeżeli jeszcze nigdy nie miałeś styczności z mitologią słowiańską we współczesnej literaturze, to naprawdę czas najwyższy nadrobić zaległości. Na rynku wydawniczym co rusz pojawiają się nowości po brzegi wypełnione słowiańskimi wierzeniami, kulturą, jak i stworami rodem z najgorszych koszmarów. Być może o niektórych nigdy przedtem nie słyszałeś, a one są, istnieją w naszej kulturze od prawieków. Przekonaj się sam. A jest w czym wybierać. Jedną z takich książek jest właśnie "Trzynasty księżyc". Główną bohaterką jest Magda, dwudziestokilkuletnia dziewczyna, która wie, co w trawie piszczy, jeżeli mowa o wszelkiego rodzaju demonach, upiorach czy zmorach. Wszystko to sprawka wujka, który nie kryje się zbytnio z tym, co robi każdej nocy. Feliks, bo to o nim mowa, od wielu lat jest żniwiarzem. Jego zadaniem jest unicestwiać wszystkie nadprzyrodzone istoty, które pojawiają się na ulicach Wiatrołomu i w okolicach. Magda nie odstępuje mu na krok, stara się towarzyszyć wujkowi, kiedy tylko może, aż któregoś dnia okazuje się, że ona sama też jest żniwiarzem. Od tej pory chce indywidualnie stawiać czoła wszelkim demonom, których spotyka na swojej drodze, co nie do końca okazuje się dobrym posunięciem. W trzecim tomie serii "Żniwiarz" autorstwa Pauliny Hendel mamy naprawdę dużo akcji. Więcej polowań, o wiele więcej zagrożeń i jeszcze więcej nowych stworów. Świat wykreowany przez autorkę w poprzednich tomach powoli się zmienia, chodzi po nim coraz więcej demonów, które kryją się w każdym kącie. Nawet zwyczajni ludzie zaczynają odczuwać ich obecność. Magda, jej wujek Feliks oraz chłopak Mateusz mają pełne ręce roboty. Na ziemi pojawia się bóg krainy zmarłych i chce, by ludzie znowu się bali. Bohaterowie będą musieli stawić czoła całej armii krwiożerczych upiorów, aby na nowo wprowadzić porządek. Jakby tego było mało, jest jeszcze Pierwszy, który nieźle sobie pogrywa z Magdą i zdaje się, że ciągle coś knuje. Książka "Trzynasty księżyc" Pauliny Hendel poprzedzona jest 2 tomami: "Pusta noc" oraz "Czerwone słońce".

Marzysz o niezapomnianych przygodach pełnych tajemnic i zagadek? Poznaj Catherine i jej pierwszą daleką podróż w adaptacji "Opactwo Northanger", czyli czwartym tomie pięknie ilustrowanej serii "Klasyka dla dzieci". "Opactwo Northanger" to historia młodej, zapalonej czytelniczki Catherine, która od zawsze fascynowała się literaturą i marzyła o przeżywaniu niezapomnianych przygód, takich jak bohaterki jej ulubionych powieści. W końcu dostaje szansę na realizację swoich marzeń, gdy poznaje nowych przyjaciół i zakochuje się. Wszystko się zmienia, kiedy Catherine, dzięki swojej wybujałej wyobraźni, trafia do opactwa Northanger, które wydaje się jej miejscem pełnym tajemnic i niebezpieczeństw. Catherine nie jest jednak łatwowierna i postanawia przeprowadzić własne śledztwo, by odkryć prawdę o opactwie Northanger i jego mrocznej historii. W tym celu będzie musiała radzić sobie z trudnymi sytuacjami i zmierzyć się z niebezpieczeństwami. Książka jest częścią serii "Klasyka dla dzieci", w której najmłodsi czytelnicy mają okazję poznać historie przedstawione w najbardziej znanych powieściach światowej literatury, takich jak "Duma i uprzedzenie", "Emma", "Rozważna i romantyczna", "Perswazje", "Mansfield Park". Każda powieść jest pięknie wydana i ilustrowana, dlatego zachęca do czytania nawet najbardziej opornych małych czytelników.

Nowa seria książeczek „Poznaj uczucia i emocje” pomaga zrozumieć dziecku emocje i uczucia, które odczuwa. Książeczka Kiedy czuję radość pokazuje czytelnikom co znaczy być szczęśliwy. Na każdej rozkładówce znajduje się przykład pozytywnych chwili, które wywołują radość: wspólna zabawa, tańczenie, śpiewanie. Na jednej z ostatnich stron znajduje się ruchomy suwak, na którym czytelnik może zaznaczyć ile rzeczy sprawia nam radość. W książce znajdują się też porady dla rodziców dotyczące tego, jak rozmawiać z dziećmi o tym, co czują i jakie ćwiczenia robić, by rozładowywać negatywne emocje. Seria konsultowana przez eksperta.