Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami

Dziennik wyprawy, która zmieniła oblicze świata. Pod koniec grudnia 1831 roku angielski okręt „Beagle” pod dowództwem kapitana Roberta Fitzroya wypłynął z portu w Plymouth, aby sporządzić mapy wybrzeża Ameryki Południowej. W podróż wyruszył również dwudziestodwuletni ambitny i świetnie wykształcony przyrodnik Karol Darwin, który miał przywieźć nieznane okazy roślin i zwierząt. Przywiózł jednak znacznie więcej... Odwiedził Wyspy Zielonego Przylądka, gdzie w wysokim paśmie skał odkrył muszle, stanowiące dowód dla teorii o wznoszeniu i opadaniu lądu, Patagonię, w której odkrył szczątki wymarłych ogromnych ssaków, nieznanych dotąd nauce, był także w Chile, Peru, Tahiti, Nowej Zelandii i Australii. Okręt dotarł także na Galapagos – tam Darwinowi świat się zachwiał w posadach, a obserwacje fauny i flory stały się punktem wyjścia dla teorii ewolucji. Zaplanowana na dwa lata wyprawa ostatecznie trwała ponad pięć lat. Podróż na okręcie „Beagle” czyta się jak najlepsze książki przygodowe. To nie tylko opowieść o odkrywaniu nieznanego, dziewiczego świata, gdzie nigdy dotąd nie stanęła stopa człowieka, ale i wgląd w jeden z najbardziej błyskotliwych umysłów epoki. Opowieść o tym, jak wiara zderza się z nauką – w końcu to Darwin pokazał, że wszystkie żywe organizmy pochodzą od tego samego przodka. Karol Darwin (1809–1882) – brytyjski przyrodnik i geolog, twórca teorii ewolucji, zgodnie z którą wszystkie gatunki pochodzą od wcześniejszych form. Początkowo studiował medycynę na Uniwersytecie Edynburskim, lecz zrezygnował, a późniejsze studia na Cambridge wzbudziły w nim fascynację naukami przyrodniczymi. Kiedy ukazało się dzieło życia Darwina – O powstawaniu gatunków – wzbudziło międzynarodowe zainteresowanie i sporo kontrowersji, stając się jedną z najważniejszych książek w historii nauki: książką, którą interesowali się ludzie ze wszystkich klas społecznych, nawet niewykształceni. W uznaniu wybitnych osiągnięć Darwinowi po śmierci urządzono państwowy pogrzeb, jako jednemu z pięciu Brytyjczyków w XIX wieku nienależących do rodziny królewskiej. Pochowano go w Opactwie Westminsterskim obok Johna Herschela i Izaaka Newtona.

Czasem wystarczy chwila, by nasze życie zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni… Tego doświadcza Marta, która po upadku z drzewa przestaje widzieć na jedno oko. Zyskuje jednak pewną moc - po dotknięciu ubrania danego człowieka jest w stanie odczytać jego emocje i wspomnienia. By odkryć tajemnicę swojego talentu, wraca na miejsce wypadku. Tam dowiaduje się, że jej ukochana babcia nie żyje, a w posiadłości pomieszkuje ekscentryczny chłopak. Niezwykłe wydarzenia zmuszają Martę i nieznajomego do opuszczenia chaty, ale poza nią czai się przerażające monstrum… Marta decyduje się zmierzyć z poplątanymi wątkami swojego życia, ale im więcej się dowiaduje, tym trudniej jest jej wydostać się ze spirali wszechogarniającego ją chaosu. Czy uda się jej poznać sekret swojej zdolności? „Splątana opowieść” to porywająca, mroczna i momentami przerażająca historia, która pokazuje, że prawda, nawet ta pełna najbardziej poplątanych wątków, zawsze wyjdzie na jaw. To trzymająca w napięciu opowieść łącząca współczesną Norwegię z nordycką mitologią, przenosząca czytelnika w świat magii, tajemnic i dawnych wierzeń. Ta historia wciąga od pierwszej strony i na długo pozostawia poczucie niepokoju niczym ciemność czająca się w lesie… Trigger warnings: alkoholizm, drastyczne sceny, śmierć i przemoc, znęcanie się nad dziećmi, rozwód, poronienie, okultyzm.

Co się wydarzyło w domu poczytnego pisarza i dlaczego jego zwłoki zostały znalezione na wiejskiej polanie niedaleko jego domu? Dowiesz się tylko i wyłącznie, jeśli przeczytasz książkę Doriana Zawadzkiego - “Napisz mi jak zabić”. W Śląskiej spokojnej prowincji dochodzi do drastycznych zdarzeń. Ofiarą jest znany autor kryminałów, a jedynym świadkiem jego poturbowana i skuta kajdankami w sypialni żona. Laura Szumska to wybitnie utalentowana i niezwykle ambitna Pani podkomisarz, której została przydzielona właśnie ta sprawa. Szumska nie tak dawno wbrew własnej woli została oddelegowana z Warszawy do komendy powiatowej w Myszkowie. W rozwiązaniu ma jej pomóc komisarz Olgierd Kot, uznany śledczy, który coraz częściej miewa myśli samobójcze. Ten duet jest jak ogień i woda, różni ich praktycznie wszystko, ale aby znaleźć zabójcę będą musieli opuścić gardę i wspólnie dojść do konsensusu. Już niedługo spokojna, cicha, a zarazem piękna okolica, którą znają, zamieni się w miejsce bitwy, w którym przyjdzie im się mierzyć z uosobieniem zła w ludzkiej skórze. “Napisz mi jak zabić” to perfekcyjnie skonstruowana intryga oraz niesamowicie wykreowani bohaterowie, dzięki czemu książka Doriana Zawadzkiego to rasowy thriller. Autor ten po raz kolejny po mistrzowsku buduje napięcie w swojej nowej pozycji.

"Piętno mafii" Piotra Rozmusa to bardzo dobrze poprowadzony kryminał, zawierający w sobie dwa splecione wątki śledcze. Sprawa rozgrywa się w dwóch miejscach, do czego potrzeba dwóch ekip badających zaginięcia lub/i porwania oraz kilku pobocznych bohaterów, którzy będą mącić w dokonaniach śledczych. Głównym mianownikiem powieści jest porwanie nastoletniej, początkującej modelki Agnieszki i małego Björna. Z pozoru porwania nie mają ze sobą nic wspólnego – dziewczyna zaginęła w okolicy Szczecina, a chłopiec w Sztokholmie, kilka metrów od swojego domu. W równaniu, poza tajemnicą, pojawia się włoska mafia, chęć zdobycia okupu i wyjątkowo skomplikowany sposób jego odbioru. A to też nie jest wszystko, ponieważ czas ucieka, a dla dzieciaków każda chwila się liczy. Może być tak, że nieznalezione na czas, nie będą miały szansy na przeżycie. Styl autora jest bardzo ciekawy, operuje ON dość rozbudowanymi, ale niejednoznacznymi metaforami, potrafi skonstruować postaci ciekawe i wielowymiarowe. Bardzo dobrze prowadzi śledztwo, w różnych czasach i tempach w dwóch miejscowościach. Każdy z pobocznych wątków zostaje domknięty i nie pozostawia możliwości nadinterpretacji wydarzeń. Prowadzona narracja jest skrojona w taki sposób, że czytelnik czuje się świadkiem naocznym zdarzeń, co jeszcze silniej podbija adrenalinę i powoduje chęć przeczytania całej książki za jednym podejściem. Prawdziwy majstersztyk ujawnia się w momentach opisowych, szczególnie podczas kolekcjonowania tropów i rozmów naprowadzających na właściwy tor. Autor nie szczędzi też atmosfery pełnej napięcia i niepokoju.

"Wywrócony świat i inne utwory" braci Borysa Arkadija Strugackich to zbiór utworów, które łączy postać niesamowitego buntownika i kosmonauty, Maksa Kammerera. Miłośnicy opowiadań Stanisława Lema znajdą tutaj cień ulubionych historii, tym razem przefiltrowany przez specyficzne poczucie humoru autorów oraz ich wrażliwość. "Żuk w mrowisku", "Fale tłumią wiatr", "Wywrócony świat" oraz "Niepokój" to cztery pozornie różne utwory, których wspólnym mianownikiem jest Maks Kammerer. Ten nieustraszony buntownik, śledczy, odkrywca, a przede wszystkim kosmonauta raz prowadzi walkę z potężnym reżimem, który manipuluje społeczeństwem za pomocą technologii. Innym razem Kammerer ściera się z bliżej nieokreślonym zagrożeniem dla ludzkości, a z kolei w innym utworze pomaga młodemu śledczemu w rozpracowaniu tajemniczej grupy o charakterze terrorystycznym. Jego zmagania odzwierciedlają losy jednostki w obliczu reżimu totalitarnego i stają się uniwersalną metaforą, która niestety wciąż pozostaje aktualna.

Deklarujesz miłość do zwierząt, ale tak naprawdę nie robisz w życiu nic szczególnego, by żyło się im (i Tobie) lepiej? Sięgnij po "Manifest zwierząt" Marca Bekoffa i znajdź w nim źródło inspiracji dla własnego życia. "Manifest zwierząt. Sześć powodów, żeby okazywać więcej współczucia" to książka światowej sławy etologa, czyli specjalisty w zakresie badania emocji zwierząt. Powstała dla dobra zwierząt, ale też z myślą o ludziach. Ma inspirować do lepszego życia oraz wypracowania zachowań, które poprawią jakość istnienia ludzkiego i sprawią, że świat stanie się bardziej przyjazny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Przy czym badacz nie zachęca tu do znaczących rewolucji życiowych, a do okazania odrobiny współczucia gatunkom współistniejącym wraz z nami na Ziemi. Nie od dziś wiadomo bowiem, że świadomość, iż zrobiło się coś dobrego, że komuś się pomogło, znacząco wpływa na nasze samopoczucie i poziom szczęścia. Autor zachęca do życzliwości zarówno wobec zwierząt, jak i wobec innych ludzi. Przekonuje, że ucząc się rozumienia zwierząt, osiągniemy też większe zrozumienie samych siebie. Tym samym będziemy mieć wpływ na kształtowanie rzeczywistości, w jakiej żyjemy, oraz stworzenie lepszego świata dla przyszłych pokoleń. Autor udowadnia, że lepsze traktowanie zwierząt wpływa dobrze na naszą planetę, ale przede wszystkim na nas samych. Ukazuje świat zwierząt jako świat pełen emocji: miłości, tęsknoty, złości, współczucia, życzliwości i empatii. Udowadnia, że zwierzęta - podobnie jak ludzie - odróżniają dobro od zła. Dlatego w "Manifeście zwierząt" autor przedstawia sześć zasad, których zastosowanie przyniesie obopólne korzyści ludziom i zwierzętom. Podkreśla, że warto się starać, by nasze postępowanie wobec zwierząt było bardziej humanitarne, gdyż Ziemię zamieszkujemy wspólnie ze zwierzętami, które podobnie jak ludzie myślą i czują, potrafią współczuć i zasługują na współczucie.