Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami

Dziennik wyprawy, która zmieniła oblicze świata. Pod koniec grudnia 1831 roku angielski okręt „Beagle” pod dowództwem kapitana Roberta Fitzroya wypłynął z portu w Plymouth, aby sporządzić mapy wybrzeża Ameryki Południowej. W podróż wyruszył również dwudziestodwuletni ambitny i świetnie wykształcony przyrodnik Karol Darwin, który miał przywieźć nieznane okazy roślin i zwierząt. Przywiózł jednak znacznie więcej... Odwiedził Wyspy Zielonego Przylądka, gdzie w wysokim paśmie skał odkrył muszle, stanowiące dowód dla teorii o wznoszeniu i opadaniu lądu, Patagonię, w której odkrył szczątki wymarłych ogromnych ssaków, nieznanych dotąd nauce, był także w Chile, Peru, Tahiti, Nowej Zelandii i Australii. Okręt dotarł także na Galapagos – tam Darwinowi świat się zachwiał w posadach, a obserwacje fauny i flory stały się punktem wyjścia dla teorii ewolucji. Zaplanowana na dwa lata wyprawa ostatecznie trwała ponad pięć lat. Podróż na okręcie „Beagle” czyta się jak najlepsze książki przygodowe. To nie tylko opowieść o odkrywaniu nieznanego, dziewiczego świata, gdzie nigdy dotąd nie stanęła stopa człowieka, ale i wgląd w jeden z najbardziej błyskotliwych umysłów epoki. Opowieść o tym, jak wiara zderza się z nauką – w końcu to Darwin pokazał, że wszystkie żywe organizmy pochodzą od tego samego przodka. Karol Darwin (1809–1882) – brytyjski przyrodnik i geolog, twórca teorii ewolucji, zgodnie z którą wszystkie gatunki pochodzą od wcześniejszych form. Początkowo studiował medycynę na Uniwersytecie Edynburskim, lecz zrezygnował, a późniejsze studia na Cambridge wzbudziły w nim fascynację naukami przyrodniczymi. Kiedy ukazało się dzieło życia Darwina – O powstawaniu gatunków – wzbudziło międzynarodowe zainteresowanie i sporo kontrowersji, stając się jedną z najważniejszych książek w historii nauki: książką, którą interesowali się ludzie ze wszystkich klas społecznych, nawet niewykształceni. W uznaniu wybitnych osiągnięć Darwinowi po śmierci urządzono państwowy pogrzeb, jako jednemu z pięciu Brytyjczyków w XIX wieku nienależących do rodziny królewskiej. Pochowano go w Opactwie Westminsterskim obok Johna Herschela i Izaaka Newtona.

Boko Haram to jedna z najbardziej śmiercionośnych grup terrorystycznych w historii. Pod tym względem wyprzedza Państwo Islamskie, Al-Kaidę i Talibów. Swoje fundamenty zbudowała na skrajnej nienawiści do wyznawców innych, nieislamskich religii. Słynie z niezwykle brutalnych ataków na ludność cywilną i ataków samobójczych na obiekty infrastruktury społecznej. Powszechnie wykorzystuje kobiety i dzieci jako zamachowców-samobójców.

W czasie wojny w Ukrainie ogromną rolę odgrywają najemnicy z Grupy Wagnera. I choć istnieją już od wielu lat – to teraz zwrócili na siebie uwagę całego świata. PMC (Private Military Companies), czyli najemnicy, psy wojny, byli żołnierze elitarnych jednostek. Ludzie, którzy nie potrafią rozstać się z bronią i są gotowi w każdej chwili wyruszyć na front. Nie z pobudek patriotycznych, czasami nawet nie dla pieniędzy. Po prostu po to, aby wciąż być w akcji, aby robić to, do czego ich zdaniem powołał ich Bóg. Bóg wojny. Rośnie nie tylko liczba tego typu przedsiębiorstw, ale także ośrodków szkoleniowych, w których najemnicy podnoszą swoje kwalifikacje. Podczas wojny w Ukrainie śmierć poniosło kilkadziesiąt tysięcy najemników – to pokazuje, jak wielka jest skala ich zatrudnienia. I mimo tego, że ich praca wiąże się z najwyższym ryzykiem, chętnych do pracy w tego typu firmach nie brakuje. Psy wojny wciąż żyją i zawsze mogą skoczyć do gardła…

Amerykański milioner, zmęczony gonitwą za fortuną, jedzie do Paryża. Przystojny, elegancki, niezwykle bogaty dżentelmen. Jest 2. połowa XIX wieku. Poznaje młodą, piękną wdowę, hrabinę de Bellgarde. Mógłby to być wspaniały romans uwieńczony połączeniem dwojga ludzi, ale… on jest tylko przedsiębiorcą, tylko jakimś kupcem, a staje naprzeciw rodziny, która swą arystokratyczną historię liczy w setkach lat… Niezwykle wnikliwie spisany portret psychologiczny francuskiej arystokracji w konfrontacji z Nowym Światem, z płynącym zza oceanu liberalizmem i nowym człowiekiem bez wielowiekowych korzeni i tradycji. Dziś już wiemy, który świat wygrał, a który odszedł, ale wtedy jeszcze wcale to nie było takie pewne… Świetna proza Henry`ego Jamesa, przenikliwa i elegancka. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Książka nominowana przez Szwedzką Akademię Kryminału do najlepszej Svenska Deckarakademin Oryginalna, makabryczna i trzymająca w napięciu powieść uznanego duetu tworzącego pod pseudonimem Erik Axl Sund! Intrygująca opowieść o tożsamości, jak również o tym, co może się wydarzyć, gdy chcemy odgrywać role, w których nikt nas nie obsadził. Czy naprawdę potrafimy się w nie wcielić? A może jesteśmy bezpowrotnie związani naszym materialnym statusem? Młoda dziewczyna wsiada w północnej Szwecji do pociągu towarowego i przyjeżdża nim do Sztokholmu. W czasie wywołanej przez siebie bójki zostaje zatrzymana przez policję, która w związku z tym zdarzeniem wszczyna śledztwo, a przy okazji stara się ustalić tożsamość dziewczyny. W dochodzenie angażują się doświadczeni śledczy: komisarz policji kryminalnej Jeanette Kihlberg, inspektor Jimmy Schwarz i inspektor Nils Åhlund.

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

Clara Lofthus właśnie została ministrem sprawiedliwości – dla samotnej matki bliźniąt jest to funkcja wymagająca, a dla kobiety o tak wyrazistych poglądach - niebezpieczna. Jednak Clara nie zgadza się na dodatkową ochronę i pomoc, bo nie chce, by ktoś za bardzo przyglądał się jej życiu, w którym pogrzebała własne tajemnice. Ale gdy pewnego dnia wraca do domu, nie zastaje w nim synów, a podrzucony list mówi, że chłopcy zginą, jeżeli poinformuje kogoś o ich porwaniu. Czas ucieka, a Clara musi podjąć się najtrudniejszego w życiu zadania – samodzielnie odszukać dzieci, klucząc wśród meandrów rodzinnych tragedii, niezałatwionych spraw i grzechów przeszłości. Czy życie dzieci będzie ceną za jej grzechy? Mocna historia, rosnące napięcie, porażające zakończenie

Co się wydarzyło w domu poczytnego pisarza i dlaczego jego zwłoki zostały znalezione na wiejskiej polanie niedaleko jego domu? Dowiesz się tylko i wyłącznie, jeśli przeczytasz książkę Doriana Zawadzkiego - “Napisz mi jak zabić”. W Śląskiej spokojnej prowincji dochodzi do drastycznych zdarzeń. Ofiarą jest znany autor kryminałów, a jedynym świadkiem jego poturbowana i skuta kajdankami w sypialni żona. Laura Szumska to wybitnie utalentowana i niezwykle ambitna Pani podkomisarz, której została przydzielona właśnie ta sprawa. Szumska nie tak dawno wbrew własnej woli została oddelegowana z Warszawy do komendy powiatowej w Myszkowie. W rozwiązaniu ma jej pomóc komisarz Olgierd Kot, uznany śledczy, który coraz częściej miewa myśli samobójcze. Ten duet jest jak ogień i woda, różni ich praktycznie wszystko, ale aby znaleźć zabójcę będą musieli opuścić gardę i wspólnie dojść do konsensusu. Już niedługo spokojna, cicha, a zarazem piękna okolica, którą znają, zamieni się w miejsce bitwy, w którym przyjdzie im się mierzyć z uosobieniem zła w ludzkiej skórze. “Napisz mi jak zabić” to perfekcyjnie skonstruowana intryga oraz niesamowicie wykreowani bohaterowie, dzięki czemu książka Doriana Zawadzkiego to rasowy thriller. Autor ten po raz kolejny po mistrzowsku buduje napięcie w swojej nowej pozycji.