Policjanci. W boju

"Odcienie czerwieni" to tom 1 serii "Odcienie", która opowiada poruszającą i niezwykle intensywną historię miłosną, pełną niebezpieczeństw i niepewności. Izabela Sarnecka jest psychologiem policyjnym i profilerką, która pomaga kolegom z pracy w śledztwach i wytypowaniu potencjalnych sprawców przestępstw. Już podczas swoich studiów Izabela nabrała pewności, że jedna osoba stoi za wieloma morderstwami w Polsce - mężczyzna znany jako Bystry. Artur jest szefem mafii, która działa głównie na linii Polska-Skandynawia i doskonale wie o poczynaniach Izabeli. Kiedy w końcu stają twarzą w twarz, Artur wydaje na nią wyrok śmierci, jednak odwleka jego wykonanie. Zanim jednak do tego dojdzie, Artur chce się przekonać, na co stać Izabelę i jak duże stanowi dla niego zagrożenie. W międzyczasie Izabela i Artur zaczynają grę w kotka i myszkę, w której niebezpieczeństwo i niepewność są stale obecne. Oboje wiedzą, że nic nie powinno ich łączyć, ale pokusa jest zbyt silna, żeby jej oprzeć. Jak długo Artur pozwoli Izabeli na tę grę i czy w końcu ją przerwie? Czy wzajemne uczucie i pokusa będą silniejsze od dawnych porachunków? Jeśli jesteście fanami powieści obyczajowych pełnych dreszczyku emocji, to książka "Odcienie czerwieni" na pewno przypadnie Wam do gustu. Autorką jest Magdalena Szponar, która na swoim koncie ma kilka innych serii książkowych, m.in. "Cztery żywioły".

Najnowsza książka Józefa Hena, kolejna dawka charakterystycznego spojrzenia na teraźniejszość i przeszłość. Zapiski migawek z życia wybitnego pisarza zatytułowane "Bez strachu. Dziennik współczesny". Publikacja "Bez strachu. Dziennik współczesny" to kolejny tom dzienników Józefa Hena. Po wydanej w 2018 roku książce "Ja, deprawator", pisarz podpisał z wydawcą umowę na kolejny tom swoich dzienników. I gdy nowe dzienniki były skończone i gotowe do opublikowania pod tytułem "Do was i od was", rozpoczęła się epidemia koronawirusa, ludzie poprzez lockdown i strach o własne zdrowie doświadczyli innego świata. Józef Hen, wraz z wydawcą, zdecydował wówczas, że ten inny świat powinien pojawić się i w jego książce. W ten oto sposób, po refleksji kończącej przygotowaną przez pisarza treść, autor dopisał zdanie "W tym miejscu książka miała się zakończyć" oraz kontynuował swoje obserwacje i rozmyślania przez kolejnych kilka miesięcy. Tytuł, "Bez strachu", można interpretować wielorako, choć sam autor mówi, że nie odnosi się on jedynie do koronawirusa. Tak się złożyło, że niemal na początku tego tomu opowiada on o zwalczaniu strachu podczas oblężenia we wrześniu 1939. Walka ze strachem jest więc klamrą spinającą całość. Pomiędzy codziennymi obserwacjami i spostrzeżeniami na temat otaczającej go rzeczywistości, Józef Hen snuje swoje wspomnienia z czasów wojny, a także swego życia przed wojną czy odnajdywania się w polskim socjalizmie. Jego opowieść smuci i bawi, wstrząsa i napawa nostalgią, przepełniona jest melancholią, ale niepozbawiona ironii. Józef Hen, a właściwie Józef Henryk Cukier, to urodzony w 1923 roku polski pisarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, dramaturg, reportażysta i scenarzysta filmowy. Ma na swoim koncie reportaże, nowele, opowiadania, prozę historyczną, a także powieści dla dorosłych i młodzieży oraz scenariusze filmowe.

Salon mody sióstr Noirot zdobywa coraz lepszą klientelę z arystokratycznych kręgów. Interesowi zagraża jednak katastrofa – wybucha bowiem skandal, kiedy ich najlepsza klientka, koneserka wyrafinowanego francuskiego stylu, lady Clara pada nieoczekiwanie ofiarą spisku pozbawionego skrupułów łowcy posagów. Jak ocalić najlepszą klientkę od marnego losu żony utracjusza i zatrzymać ją przy sobie? Błyskotliwy umysł średniej z sióstr, Sophy Noirot, podparty zdolnościami aktorskimi i zręcznym piórem może jednak więcej, niż wydaje się samej jego właścicielce. Sophy pomaga zainteresowany jej wdziękami młody hrabia Longmore Harry Fairfax, brat lady Clary – znudzony arystokrata o bardzo męskiej urodzie, lecz niegrzeszący specjalnie intelektem. Pełna poczucia humoru i erotyki lekka opowieść bawi i trzyma w napięciu do końca.

Śmierć zwykle oznacza koniec. Nie tym razem. Dla Agaty przeszłość nie istnieje. Za to przyszłość nie ma przed nią tajemnic. Spogląda na karty i widzi w nich to, co może się wydarzyć. Każdą drogę, każdą ścieżkę. I wie, która z nich oznacza niebezpieczeństwo. Przynajmniej tak uważała do tego feralnego dnia, kiedy zwykły seans przerwała tragedia. Teraz, kiedy wróżka zamyka oczy, widzi tylko krew. Coś, co wcześniej uważała za dar, stało się przekleństwem. Jej życie zamieniło się w desperacką ucieczkę przed nieuchronnym fatum. Osaczona przez śmierć, policję, dziennikarzy i tropiącego ją mordercę Agata próbuje odkryć w swojej przeszłości coś, co przesądziło o jej losie – i dlaczego musi zginąć.

Nowa powieść Karoliny Klimkiewicz przynosi dalsze losy bohaterów emocjonującej książki ,,Dopóki starczy mi sił". Czy Zola i Liam pokonają przeciwności losu i znajdą własny happy end? Dwa lata po tragicznych wydarzeń w Jonesport Zola mieszka i studiuje w Stanford, starając się poukładać życie na nowo. Dziewczyna próbuje dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest. Jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć... Czy Zoli uda się uporać z własnymi lękami? Co się działo z Liamem przez te dwa lata? Bohaterowie po raz kolejny będą musieli zmierzyć się z rzeczywistością, by przekonać się, czy są sobie pisani. Pierwsza cześć zaskoczyła czytelników nie tylko barwną akcją, ale i zakończeniem. Druga dostarczy nam równie wielkich emocji. To historia, którą trzeba poznać! Niezwykle ważna, mądra i wartościowa historia, która ukazuje heroiczną walkę o siebie, spokój i wolność. ,,Dopóki starczy mi wiary" to podróż w głąb duszy dziewczyny zmagającej się ze strachem, bólem oraz demonami przeszłości. Karolina Klimkiewicz po raz kolejny prowokuje do myślenia, porusza i daje nadzieje. Jestem przekonana, że wiele osób w zgliszczach życia Zoli odnajdzie cząstkę siebie. Serdecznie polecam!

Czy można usprawiedliwić czyn, jakim jest zabójstwo, jeśli życie odbiera się komuś, kto wyrządzał krzywdę innym? Intrygujący i emocjonujący thriller psychologiczny “Odbiorę ci wszystko” norweskiej autorki, to książka, której nie można pominąć. Niejednoznaczna i porywająca historia pod tytułem “Odbiorę ci wszystko” porusza trudną tematykę, jaką jest znęcanie się nad bezbronnymi dziećmi. W tej książce nic nie jest białe, ani czarne. Powieść jest doskonałym thrillerem psychologicznym, który mocno angażuje Czytelnika. Książka, pełna zwrotów akcji, trzyma w napięciu aż do samego końca. Jej mocnym punktem są także dobrze skonstruowani i interesujący bohaterowie. Clara to utalentowana i ambitna urzędniczka, pracująca w Ministerstwie Sprawiedliwości. Jej specjalizacją jest lepsza ochrona dzieci, które stały się ofiarami przemocy domowej. Kobieta zajmuje się opracowywaniem kontrowersyjnej ustawy, która ma jej pomóc w osiągnięciu tego celu. Clara wraz z mężem Haavardem ma dwójkę synów. Choć małżonkowie od kilku lat nie dogadują się ze sobą najlepiej, to nadal starają się zapewniać pociechom wszystko to, co dla nich najlepsze. Pewnego dnia, do szpitala, w którym pracuje Haavard trafia mały chłopiec. Pobity czterolatek umiera. Zaraz po tym ojciec dziecka zostaje zamordowany. Szybko pojawiają się podejrzenia, kto może stać za popełnieniem tej zbrodni.

"Dziecko Księżyca" to pełna wstrząsających obrazów próba dotarcia do korzeni zemsty. Piotr Kalwasik niczym z pozoru nie wyróżnia się na tle otoczenia. Jest zwyczajnym dzieciakiem, który letnie wakacje spędza na koloniach nad morzem. Idzie do dobrego liceum, później się żeni i zostaje pisarzem. Ale od czasu do czasu zdejmuje z twarzy maskę szarego człowieka, stając się mścicielem. Mściciel nie zna litości. Jest wcielonym okrucieństwem i gdy morduje, robi to tak, aby ofiara czuła, że umiera. Niech więc umiera trucicielka psów! Niech umiera złośliwa matematyczka! Niech krzyczy z bólu facet, który odbił mu dziewczynę! "Dziecko Księżyca" to opowieść, która mogła wydarzyć się naprawdę. Czy się wydarzyła? Ostatecznie tego autor nam nie zdradza, ale bez wątpienia chciałby, żebyśmy tak myśleli. A jeśli to stuprocentowa fikcja, odmalowana została z ogromnym realizmem. Sielski nastrój wakacyjnych kolonii, dekadencka atmosfera Warszawy schyłku PRL i początku lat 90., a w końcu wejście w rozbuchane, nowe tysiąclecie. Wszystko to tętni życiem, muzyką, zapachami i smakami tamtych lat. "Dziecko Księżyca" to prawdziwy wehikuł czasu i już przez to samo jedynie książkę tę warto przeczytać. No ale jest to przede wszystkim opowieść o zemście i mścicielu, którego każdy z nas nosi w sobie. Ilu ludzi weszło nam w drogę? Ilu zdołało nas skrzywdzić? Lub może nie nas, może kogoś innego? Ilu chcielibyśmy dla przykładu ukarać? Bohater powieści Piotra Ibrahima Kalwasa wprowadza te pragnienia w życie. Jest karzącą ręką tam, gdzie sprawiedliwość prawników i kodeksów nie zdołałaby sięgnąć. Morderstwa, których dokonuje, planowane są z ogromną pieczołowitością. Cały ten proces Kalwas opisuje nam z dbałością o najmniejsze nawet detale, niczym Forsyth w "Dniu Szakala". I to kolejny powód, by po tę książkę sięgnąć. Jest to również opowieść o dojrzewaniu, o kolejnych przeobrażeniach, jakie na przestrzeni dekad przechodzi człowiek. Łaknące przygód dziecko, drżący przed nauczycielem nastolatek, mężczyzna wchodzący w dorosłość, aż w końcu człowiek dojrzały... Kalwas zna wszystkie blaski i cienie tej nieustającej transformacji. A zatem mamy i powód trzeci.

Dziennik wyprawy, która zmieniła oblicze świata. Pod koniec grudnia 1831 roku angielski okręt „Beagle” pod dowództwem kapitana Roberta Fitzroya wypłynął z portu w Plymouth, aby sporządzić mapy wybrzeża Ameryki Południowej. W podróż wyruszył również dwudziestodwuletni ambitny i świetnie wykształcony przyrodnik Karol Darwin, który miał przywieźć nieznane okazy roślin i zwierząt. Przywiózł jednak znacznie więcej... Odwiedził Wyspy Zielonego Przylądka, gdzie w wysokim paśmie skał odkrył muszle, stanowiące dowód dla teorii o wznoszeniu i opadaniu lądu, Patagonię, w której odkrył szczątki wymarłych ogromnych ssaków, nieznanych dotąd nauce, był także w Chile, Peru, Tahiti, Nowej Zelandii i Australii. Okręt dotarł także na Galapagos – tam Darwinowi świat się zachwiał w posadach, a obserwacje fauny i flory stały się punktem wyjścia dla teorii ewolucji. Zaplanowana na dwa lata wyprawa ostatecznie trwała ponad pięć lat. Podróż na okręcie „Beagle” czyta się jak najlepsze książki przygodowe. To nie tylko opowieść o odkrywaniu nieznanego, dziewiczego świata, gdzie nigdy dotąd nie stanęła stopa człowieka, ale i wgląd w jeden z najbardziej błyskotliwych umysłów epoki. Opowieść o tym, jak wiara zderza się z nauką – w końcu to Darwin pokazał, że wszystkie żywe organizmy pochodzą od tego samego przodka. Karol Darwin (1809–1882) – brytyjski przyrodnik i geolog, twórca teorii ewolucji, zgodnie z którą wszystkie gatunki pochodzą od wcześniejszych form. Początkowo studiował medycynę na Uniwersytecie Edynburskim, lecz zrezygnował, a późniejsze studia na Cambridge wzbudziły w nim fascynację naukami przyrodniczymi. Kiedy ukazało się dzieło życia Darwina – O powstawaniu gatunków – wzbudziło międzynarodowe zainteresowanie i sporo kontrowersji, stając się jedną z najważniejszych książek w historii nauki: książką, którą interesowali się ludzie ze wszystkich klas społecznych, nawet niewykształceni. W uznaniu wybitnych osiągnięć Darwinowi po śmierci urządzono państwowy pogrzeb, jako jednemu z pięciu Brytyjczyków w XIX wieku nienależących do rodziny królewskiej. Pochowano go w Opactwie Westminsterskim obok Johna Herschela i Izaaka Newtona.