Strach ma wielkie oczy, może Ci naskoczyć. O trudnej sztuce poszukiwania w sobie odwagi

"Dziedzictwo. Apteka pod Złotym Moździerzem. Tom 2" Lucyny Olejniczak to drugi tom czarującej sagi, którą otwiera powieść "Kobiety z ulicy Grodzkiej". Historia pędzi do przodu, a tym razem akcja toczy się w pierwszej połowie XIX wieku, zmierzając nieuchronnie w kierunku tragedii powstania styczniowego. Drugi tom sagi zaczyna się w roku 1849, kiedy główna bohaterka wysłuchuje złowieszczej przepowiedni na temat swojej przyszłości. Młoda doktorowa jest świeżo upieczoną żoną kochającego męża i właścicielką prywatnej apteki. Autorka bardzo plastycznie oddaje atmosferę pozytywistycznej Polski, władanej przez trzech zaborców, w której buzują pragnienia narodowowyzwoleńcze. Brak Polski na mapie Europy nie zniechęcił kolejnych pokoleń porozbiorowych do walki o niepodległość. Prywatne losy głównych bohaterów rozgrywają się na tle o wiele bardziej doniosłych wydarzeń o historycznej wadze dla obecnych i przyszłych pokoleń. Pozornie nieistotne decyzje rodzą skutki, które po dekadach wracają ze zdwojoną siłą, a na osobiste problemy nakładają się niepokojące wydarzenia w kraju. Wszystko wskazuje na to, że przepowiednia sprzed lat może się spełnić.

Autorka znanej i uwielbianej przez czytelników serii "Cukierni pod Amorem" powraca z nową książką. "Kalendarze" to piękna, obfita w wątki autobiograficzne, sentymentalna podróż w czasie do lat dziecięcych bohaterki. "Kalendarze" to pełna nostalgii historia matki, której dorosły syn opuszcza rodzinne gniazdo. Wywołuje to w kobiecie szereg uczuć, smutek, nostalgię i tęsknotę za upływającym czasem. Wątek ten przeplata się z powrotem do błogich czasów dzieciństwa. Dziecięce lata kobieta spędzała w małym mieście z rodzicami i siostrą oraz na wsi, u dziadków, gdzie jeździła na wakacje. Kobieta z rozrzewnieniem wspomina chwile spędzane na wsi. Chodzenie boso po trawie, pomoc przy sianokosach, czy jedzenie chleba z cukrem. "Kalendarze" to idealna pozycja dla wszystkich miłośniczek wiejskiej sielanki i prostych przyjemności. "Szczęśliwe dzieciństwo to najlepsze wiano na dorosłe życie" - tak można by podsumować przesłanie "Kalendarzy" Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk. Dla każdego człowieka miejsca, w których spędził dziecięce lata, pozostaną na zawsze wyjątkowe i magiczne.

Kiedy w zamkniętym domu zostają odnalezione zwłoki, sierżant Jessica Daniel z wydziału dochodzeniowo-śledczego otrzymuje zadanie: musi nie tylko znaleźć mordercę, lecz także dowiedzieć się, w jaki sposób udało mu się niepostrzeżenie wejść do budynku i z niego wyjść. Mając do dyspozycji nieliczne poszlaki oraz dziennikarza, który wydaje się wiedzieć na temat sprawy więcej od niej, Jessica zaczyna

Książka "Szczęście w nieszczęściu" to opowieść sensacyjna, która łączy w sobie wiele wątków, dzięki czemu cały czas wzbudza ciekawość i ekscytację czytelników. Historia życia kobiety, w którym szczęście przeplata się z pechem, sprawia, że każdy odnajdzie tutaj część samego siebie. Tekla od lat mierzy się z prześladującym ją pechem, jednak pewnego dnia wszystko diametralnie się zmienia. Niespodziewana wygrana pieniędzy w totolotka, wspaniały partner obok i sukcesy na polu zawodowym. Zawsze również może liczyć na kuzynkę Dominikę, która jednocześnie jej najlepszą przyjaciółką. Niestety nie wszyscy kibicują Tekli, która nagle musi się mierzyć z zazdrością nieprzychylnych jej osób. Nieuprzejmi sąsiedzi, dwulicowe koleżanki z pracy oraz zwierzchniczka, która boi się, że Tekla chce zająć jej miejsce. Niestety na tym się nie kończy. Czara goryczy przelewa się, kiedy Tekla niespodziewanie zamieszana zostaje w próbę morderstwa. Śledztwo w tej sprawie prowadzi komisarz Gawron. Czy będzie to szczęście, czy nieszczęście dla Tekli? Co wykaże dochodzenie? Czy za wszystkie zdarzenie w jej życiu odpowiada siła wyższa?

Lubisz wciągające romanse z wątkiem sensacyjnym, a od literatury oczekujesz przede wszystkim silnego dreszczyku emocji? Sięgnij po książkę Małgorzaty Koch "Jesteśmy sobą" i poznaj pogmatwane życie głównej bohaterki. Bohaterką powieści Małgorzaty Koch jest Marcelina, która po ciężkich przejściach zdrowotnych budzi się wreszcie z narkozy. Leżąc na szpitalnym łóżku i dochodząc do zdrowia, musi stawić czoła wielu wyzwaniom. Przychodzi jej się mierzyć z niełatwą przeszłością. Znaczącą rolę odgrywają w niej partner kobiety oraz jej matka Julianna Szafrańska - pani prokurator, której los nie szczędził życiowych zawirowań. Oboje skrywają przed Julianną tajemnice, które bezpośrednio wpływają na losy głównej bohaterki. Powieść "Jesteśmy sobą" reprezentuje nurt lekkiej prozy kobiecej adresowanej do czytelniczek, które poszukują w literaturze popularnej zarówno wątków romansu, jak i sensacyjnych.

Rok na Kwiatowej to seria książek romantycznych, którą pokocha każda kobieta. Autorką cyklu jest Karolina Wilczyńska, która wprowadza Czytelniczki w przepiękny, choć nieprzewidywalny świat. Na serię składa się 8 książek opisujących różne historie przyjaciółek, ich problemy, sukcesy życiowe i przygody. Nie ma konieczności do czytania wszystkich tomów po kolei, zgodnie z chronologią.

"Zapowiada się piękny dzień" Seweryny Szmaglewskiej to kontynuacja poprzedniej, równie trudnej tematycznie książki "Dymy nad Birkenau". Autorka przedstawia tu sytuację więźniów w obozach koncentracyjnych Oświęcimia i Brzezinki podczas II wojny światowej. Tym razem na warsztat bierze opowieść o najważniejszym prawie człowieka - prawie do godnego życia. W lutym 1945 roku Niemcy wiedzieli już, że III Rzesza przegra wojnę, to było jasne. Trzymając się rozkazów, zaczęli palić dokumentację, burzyć kominy i zacierać po sobie ślady na tyle, na ile pozwalał im czas. W środku niezwykle mroźnej zimy nakazali więźniom, tym którzy jeszcze mieli siłę się poruszać, by wyruszyć w marsz śmierci, gonieni w stronę niemieckiej granicy. Schorowani i wycieńczeniu ludzie padali co kilka kilometrów, wielu nie budziło się po kilkugodzinnym odpoczynku. Więźniowie szli, w długim, choć z czasem skracającym się kordonie, bezwolni, trzymający się jedynie nadziei, że pod koniec marszu czeka wyzwolenie. Wielu po prostu się poddawało, nie dość, że obóz ich wykończył, to teraz wykończy ich marsz ku nieznanej lokalizacji, ten, który zdaje się nie mieć mety. Trzech mężczyzn postanawia się zbuntować. Jak? Nikt nie ma pojęcia, skąd wzięli na to siły. Udaje im się, a po latach chcą przekazać światu, jak ważne jest to, co przeżyli. Powojenna opowieść niesie za sobą chęć ocalenia od zapomnienia wojennych wydarzeń, ale też nadania sensu i zasadności wydarzeń związanych z marszem śmierci. Należy przede wszystkim wytłumaczyć ludziom, dlaczego mimo tego, że więźniowie znajdowali się już poza obozem, nadal ginęli z rąk nazistów, którzy pozostawiali ich w bezimiennych grobach. Walczący w procesach ze swymi oprawcami z początku czują trwogę, później miejsce tego uczucia zajmuje powinność. Publikacja jest zapisem walki, w której zakończenie wojny jest wyłącznie znakiem granicznym dla historyków, nie dla wymierzenia sprawiedliwości.