Pra. Iwaszkiewiczowie. Opowieść o rodzinie

“Hau. Psy, pieski i bestie w baśniach, mitach i wierzeniach” to przepiękna książka mówiąca o najwierniejszym przyjacielu człowieka. Poznaj długą historię psich czworonogów. Przyjaźń człowieka z psem jest powszechnie obecna w kulturze. Napisano o niej wiele książek, nakręcono wiele filmów, kreskówek czy bajek. O wierności czworonogów powstało nawet mnóstwo przysłów. Wizerunek psa jest obecny na obrazach, rzeźbach i zdjęciach. Książka Tor Åge Bringsværd jest swoistym uhonorowaniem tej pięknej relacji łączącej człowieka ze swoim psim przyjacielem. "Hau. Psy, pieski i bestie w baśniach, mitach i wierzeniach" to bardzo ciekawa i przepięknie ilustrowana książka zawierająca historię psa w ludzkiej kulturze. W poszukiwaniu wzmianek o tych czworonogach Tor Åge Bringsværd przejrzał historię świata oraz literaturę, aby wybrać dla czytelnika najatrakcyjniejsze ciekawostki. Książka pełna jest mitów, legend, baśni, podań ludowych, a także ciekawostek na temat psów i ich relacji z człowiekiem. Autor w swoich poszukiwaniach dotarł do najodleglejszych miejsc i czasów, aby przekazać nam najdokładniejszy obraz psiej historii. Z tej książki dowiesz się m.in. o historii krążącej wśród ludu Nyanga w Kongo, mówiącej o tym, jak pies podarował ludziom ogień, o sadze dotyczącej psa, który został królem, czy o legendzie Inuitów o kobiecie, która poślubiła psa.

Niezwykła historia kryminalna z Trójmiastem w tle. Poznaj tajemnicę nierozwiązanego śledztwa w sprawie zaginięcia młodej dziewczyny i sprawdź, czy "Środek lata" Małgorzaty Wardy zaskoczy również Ciebie. Rok temu w Trójmieście zaginęła dziewczyna. Wszelkie poszukiwania okazały się bezowocne i już nikt nie wierzy w rozwiązanie sprawy. Mimo to swoje prywatne śledztwo rozpoczyna młoda dziennikarka - Marlena. Do dyspozycji ma jedynie niewielką teczkę na temat zaginionej Sylwii, co przynosi raczej więcej pytań niż odpowiedzi. Jaka naprawdę była dziewczyna i dlaczego zniknęła? Tłem sprawy okazuje się tajemniczy romans Sylwii z bratem. W trakcie śledztwa na rodzinę Feyów padają liczne cienie, a osobowość zaginionej zmienia się wraz z relacjami kolejnych świadków. Nagle okazuje się, że pytanie o winnego całej tragedii wcale nie jest już najważniejsze. "Środek lata" Małgorzaty Wardy to wyjątkowa historia kryminalna, w której wątki obyczajowe przeplatają się z doskonale skonstruowaną intrygą.

W snach Klaudii, dwudziestodziewięcioletniej absolwentki wydziału sztuk pięknych, regularnie pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna nie przywiązuje większej wagi do tych iluzorycznych wizji do dnia, w którym zobaczy ów dwór na jawie. Zaintrygowana, postanawia wszcząć prywatne śledztwo na temat jego przeszłości. Badając historię tego opuszczonego i nieprzyjaznego miejsca, zanurza się w głąb innej historii, znacznie mroczniejszej, która powiedzie ją do odkrycia szokującej prawdy o najbliższych jej osobach i o sobie samej.

"Piękne dni mojej młodości" Any Novac to, obok pamiętników Anne Frank czy Rutki Laskier, jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Holokaustu. Napisany przez nastoletnią dziewczynę pamiętnik cudem przetrwał zawieruchę wojenną, stając się dziś nieocenionym źródłem wiedzy historycznej i wzruszeń. Ana Novac urodziła się w Rumunii w 1929 roku, a po latach rozpoczęła naukę na Węgrzech w szkole żydowskiej. Miała dziesięć lat, kiedy wybuchła druga wojna światowa, i piętnaście, kiedy Niemcy zabrali się za tak zwane ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej na terenie Węgier. Egzekucje i transporty do najbliższych obozów śmierci nie miały końca, a w Budapeszcie do dzisiaj znajduje się mnóstwo pomników upamiętniających budapeszteńskich Żydów wymordowanych w tych dniach. W 1944 piętnastoletnia dziewczyna trafiła do obozu Auschwitz, a był to dopiero początek drogi, na której znalazł się również okryty złą sławą obóz w Płaszowie i szereg innych obozów, przez które przeszła czekając na wyzwolenie. Jej pamiętniki powstawały na przypadkowych skrawkach papieru i dzięki znalezionemu ołówkowi. Stanowią wstrząsający obraz Zagłady widzianej oczami wrażliwej dziewczyny, tym cenniejszy, że pisany na bieżąco. Ana Novac była jedyną osobą w rodzinie, której udało się przeżyć.

W obronie syna" to nie tylko trzymająca w napięciu powieść kryminalna. To również wzruszająca historia człowieka, który staje w obliczu dramatycznego kryzysu we własnej rodzinie. Andy Barber jest szanowanym obywatelem, szczęśliwym mężem i ojcem. Pełni funkcję prokuratora w stanie Massachusetts. Jest nieustępliwy na sali sądowej, a przy tym to znakomity śledczy, który zawsze dąży do poznania prawdy. Ma szczęśliwą, żyjącą spokojnie rodzinę: żonę Laurie i syna imieniem Jacob. Nic nie zapowiada katastrofy - nawet wówczas, gdy jeden z kolegów Jacoba zostaje zamordowany. To właśnie Andy Barber kieruje śledztwem, które ma ustalić, kto dopuścił się tej zbrodni. W pewnym momencie podejrzanym staje się jego własny syn, Jacob. William Landay, podobnie jak główny bohater powieści, był prokuratorem i pracował w prokuraturze okręgowej w Massachusetts. Zna więc od podszewki wszystkie strony tego jakże trudnego zawodu - potrafił dzięki temu stworzyć bohatera niezwykle przekonującego zarówno na sali sądowej, jak i w pracy śledczego. Andy Barber to nie tylko obrońca prawa i porządku. To również mąż i ojciec: człowiek, który dla rodziny zrobiłby wszystko. Co więc dzieje się, kiedy jego ideały stają wobec siebie w jaskrawej sprzeczności? Ten moralny konflikt staje się motorem napędowym zapierającej dech w piersiach powieści. Czyta się ją niczym rasowy thriller, bo też jest to w gruncie rzeczy literatura kryminalna. Ale nie można "W obronie syna" sprowadzać jedynie do roli powieści rozrywkowej. To znakomity portret psychologiczny człowieka, którego życie staje nagle w obliczu przerażającego kryzysu. To opowieść o miłości, lojalności, o walce, która zdaje się beznadziejna. A wszystko to napisane jest tak, że od lektury nie sposób się oderwać. "W obronie syna" czytać będziecie z wypiekami na twarzy! Ta powieść weszła cichaczem na półki księgarń i oczarowała czytelników. William Landay otrzymał za nią prestiżową nagrodę dla twórców literatury kryminalnej, John Creasey Dagger. Powieść utrzymywała się na liście bestsellerów "New York Timesa" przez 35 tygodni. W samych Stanach Zjednoczonych nakład przekroczył 2 miliony egzemplarzy. Niebawem ukazać ma się serial na podstawie "W obronie syna" - rolę główną zagra w nim sam Chris Evans.

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.

Powieść, która pozwoli Ci zgłębić pewną tajemnicę. Sięgnij po nią i przekonaj się, co działo się w pewnym domu pod lasem, gdy w Polsce nastały ciężkie czasy. "Dom na skraju lasu" to powieść, która szybko rozpali czytelniczą ciekawość i pozwoli zgłębiać sekrety z przeszłości. Max Langer jest zamożnym szwajcarskim profesorem, który ma polskie korzenie. W pewnym momencie postanawia odwiedzić Polskę, by dowiedzieć się więcej na temat wcześniejszych losów swojej ukochanej żony, Christine. Na miejscu natrafia na młodą pracownicę uniwersytetu, Dorotę Wiśniewską. Ta chętnie podejmuje się wyzwania i przyjmuje zlecenie napisania książki o willach, znajdujących się pod Łodzią. Dorota, zajmując się swoim zadaniem, przygląda się życiu osób, które mieszkały w tym mieście w latach 1944-46. A działo się wówczas sporo. W końcu to w Łodzi tworzono nowe struktury państwa po tym, jak Warszawa została zniszczona w wojnie. Owiany tajemnicą dom zlokalizowany pod lasem zajmowała zdeterminowana kobieta, działająca dla propagandy, Michalina Starska. Miejsce to dzieliła z kochankiem, Antonim Gołąbkiem, który służył w Wojsku Ludowym w stopniu majora. Każde z nich skrywało własne sekrety, a te, gdyby tylko wyszły na jaw, mogłyby na nich ściągnąć potworne kłopoty. Postanowili jednak odłożyć problemy na bok i stworzyć w domu pod łódzkim lasem coś wyjątkowego. Tam zamierzali nacieszyć się życiem, zanim wszystko posypie się jak domek z kart. Jak zakończyła się ich chwilowa sielanka?

W ostatnich dniach walk powstańczych w pięknej willi na warszawskim Żoliborzu zostają zamordowani Maria i Juliusz Bońkowscy, którzy oczekują na wieści od swojej dzielnej córki Hanki, biorącej udział w powstaniu. Osierocają nie tylko Hankę, ale także młodszą córkę, Julię. To właśnie ona poniesie brzemię tamtych wydarzeń. Po wojnie, gdy na jaw wychodzi śmierć rodziców, a starsza siostra uznawana jest za zaginioną, Julia trafia do sierocińca. Nie przyjmuje jednak do wiadomości pogłosek o śmierci Hanki, na którą wciąż czeka. Poszukiwanie śladów zaginionej siostry, tropienie najmniejszej chociaż informacji o powstańczej łączniczce, staje się życiową misją Julii i jej córki – Marianny. Można nawet odnieść wrażenie, że kobiety balansują na granicy szaleństwa i opętania. Prawda, której z takim uporem szukają, staje się dla nich i dla ich bliskich śmiertelnie niebezpieczna. Przeszłość skrywa bowiem mroczne tajemnice. Choć tak naprawdę główna akcja fabularna dzieje się na przestrzeni lat powojennych, to życie tych dwóch kobiet naznaczone jest wydarzeniami z sześćdziesięciu trzech dni Powstania Warszawskiego. To powieść o tym, jak cienka i łatwo przekraczalna jest granica pomiędzy złem a dobrem, miłością a nienawiścią. To także opowieść o tym, jak najmniejsza chwila może odcisnąć bolesne i nieusuwalne piętno na życiu człowieka, czyli jak historia wraca echem we współczesności i kształtuje przyszłość. Polecam. Leszek Koźmiński