Pra. Iwaszkiewiczowie. Opowieść o rodzinie

"Idealny ślub" to najnowsze dzieło autorstwa Lucy Foley. Na małej wyspie w malowniczej Irlandii miał odbyć się piękny ślub pięknej pary. Zamiast oczekiwanego, perfekcyjnego ślubu mamy intrygującą historię pełną grozy. To z pewnością jeden z najlepszych, najbardziej zaskakujących thrillerów ostatnich lat! Jules zrobiła wszystko, aby najpiękniejszy dzień w jej życiu był perfekcyjny. Piękna suknia, malownicza wyspa, ważni goście, i on - Will, jej przyszły mąż i celebryta. Wesele musiało być idealne i uwiecznione w najlepszych pismach dla gwiazd. W dniu ślubu wszystko zaczyna się walić jak domek z kart. Pogoda nie dopisuje, garnitur nie pasuje, a przemówienia są słabe i nieprzygotowane. Wieczór jednak skrywa jeszcze jedną wielką tajemnicę. Martwe ciało. Tragiczne zdarzenia tego wieczoru przedstawione są z perspektywy kilku osób: panny młodej, drużny Olivi, świadka pana młodego, organizatorki ślubu i Hannah - osoby towarzyszącej jednego z gości. Każda z tych osób przywozi na wyspę swoje wspomnienia i tajemnice, składające się na finalną tragedię. Sekrety, ukrywana zazdrość, skomplikowani bohaterowie, rodzinne kłótnie i dramatyczna przeszłość - to wszystko gwarantuje fantastyczny thriller psychologiczny! Lucy Foley to angielska pisarka i redaktorka, twórczyni kryminałów, thrillerów, a także powieści obyczajowych i romantycznych. Jej książka "Idealny ślub" została okrzyknięta najlepszym thrillerem 2020 roku według Goodreads Choice Awards. Inne dostępne dzieła autorki to: "Morderca jest wśród nas", "The invitation" oraz "Utracona i odzyskana".

Dlaczego kobiety decydują się wstąpić do zakonu, gdzie składają śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości? O wszystko muszą pytać matkę przełożoną, nie dysponują pieniędzmi (nawet tymi, które same zarabiają), rezygnują z relacji romantycznych i seksualnych. Czym podszyta jest ich motywacja? Czy żałują czasem tej decyzji? Justyna Dżbik-Kluge – jak sama o sobie mówi: ateistka z dwójką nieochrzczonych dzieci, w małżeństwie bez ślubu kościelnego – zagląda za mury żeńskich klasztorów. Rozmawia z zakonnicami i z byłą siostrą zakonną. Sprawdza, ile jest prawdy w naszych wyobrażeniach o życiu sióstr. Zadaje trudne pytania o nadużycia, pieniądze i władzę; o to, jak się odnajdują w instytucji zdominowanej przez mężczyzn. Czy ślubując posłuszeństwo, mogą żyć po swojemu? Co łączy je z kobietami, które nie wybrały tak rygorystycznego życia? Ta książka jest jak dziennik z wyprawy do innego świata. Autorka próbuje zrozumieć wybory sióstr, problemy, z którymi się zmagają, ich życie w zhierarchizowanym systemie, w którym łatwo jest czasem stracić z oczu człowieka.

Autobiografia Marii Szarapowej – jednej z najlepszych tenisistek świata W 2004 roku siedemnastoletnia Maria Szarapowa stała się międzynarodową sensacją. Wygrała Wimbledon, pokonując Serenę Williams. Później udowodniła, że nie był to jedynie łut szczęścia – wielokrotnie została liderką rankingu singlowego WTA, zwyciężyła również w Australian Open, US Open, French Open, w sumie

"Doktor Zosia" jest trzecią częścią cyklu powieściowego Ałbeny Grabowskiej "Uczniowie Hipokratesa". To połączenie beletrystyki, powieści obyczajowej, z historią polskiej medycyny. Ałbena Grabowska z zawodu jest lekarzem neurologiem. Jest już też znaną pisarką, a największą sławę przyniosła jej trzytomowa powieść przeniesiona na ekran - "Stulecie Winnych". Akcja dwu poprzednich tomów "Uczniów Hipokratesa" toczyła się w II połowie XIX wieku, w "Doktorze Zosi" natomiast pisarka umieściła akcję w wieku XX, przed pierwszą wojną światową oraz w trakcie jej trwania. Dzięki autorce czytelnik może zapoznać się z obrazami z życia przedwojennej i wojennej Warszawy, poznać historię Szpitala Ujazdowskiego. Właśnie tam, w wojskowym szpitalu, doktor Zosia dostała propozycję pracy. W szpitalu ma okazję przyglądać się wielu medycznym sławom. Doktor Zosia, po stażu na różnych oddziałach, decyduje się zostać pediatrą. Gdy nadchodzi wojna, rozpoczynają się aresztowania wśród personelu szpitala. Wielu z tych ludzi pracuje w konspiracji, los rzuca ich do obozów czy sowieckich więzień. Najgorsze chwile dla Warszawy nadchodzą wraz z wybuchem powstania. Jak zwykle w powieściach Grabowskiej fikcja miesza się z historią. Heroiczna praca lekarzy na tle płonącej Warszawy to obrazy tak bardzo realistyczne i prawdziwe. Czytelnik ma okazję poznać pracę lekarza w Warszawie w czasach najtrudniejszych, kiedy każdy dzień jest pełen lęku o los najbliższych, o los szpitala, pacjentów, los całego miasta.

W snach Klaudii, dwudziestodziewięcioletniej absolwentki wydziału sztuk pięknych, regularnie pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna nie przywiązuje większej wagi do tych iluzorycznych wizji do dnia, w którym zobaczy ów dwór na jawie. Zaintrygowana, postanawia wszcząć prywatne śledztwo na temat jego przeszłości. Badając historię tego opuszczonego i nieprzyjaznego miejsca, zanurza się w głąb innej historii, znacznie mroczniejszej, która powiedzie ją do odkrycia szokującej prawdy o najbliższych jej osobach i o sobie samej.

"Piękne dni mojej młodości" Any Novac to, obok pamiętników Anne Frank czy Rutki Laskier, jedno z najważniejszych świadectw dotyczących Holokaustu. Napisany przez nastoletnią dziewczynę pamiętnik cudem przetrwał zawieruchę wojenną, stając się dziś nieocenionym źródłem wiedzy historycznej i wzruszeń. Ana Novac urodziła się w Rumunii w 1929 roku, a po latach rozpoczęła naukę na Węgrzech w szkole żydowskiej. Miała dziesięć lat, kiedy wybuchła druga wojna światowa, i piętnaście, kiedy Niemcy zabrali się za tak zwane ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej na terenie Węgier. Egzekucje i transporty do najbliższych obozów śmierci nie miały końca, a w Budapeszcie do dzisiaj znajduje się mnóstwo pomników upamiętniających budapeszteńskich Żydów wymordowanych w tych dniach. W 1944 piętnastoletnia dziewczyna trafiła do obozu Auschwitz, a był to dopiero początek drogi, na której znalazł się również okryty złą sławą obóz w Płaszowie i szereg innych obozów, przez które przeszła czekając na wyzwolenie. Jej pamiętniki powstawały na przypadkowych skrawkach papieru i dzięki znalezionemu ołówkowi. Stanowią wstrząsający obraz Zagłady widzianej oczami wrażliwej dziewczyny, tym cenniejszy, że pisany na bieżąco. Ana Novac była jedyną osobą w rodzinie, której udało się przeżyć.

Pozycja, która pokazuje genezę naszego gatunku. Sprawdź, w jaki sposób człowiek wyrósł na istotę dominującą na świecie i z czym było to związane. "Pierwsze kroki. Jak staliśmy się ludźmi" to książka, w której autor skupia się na tym, co doprowadziło do tego, że człowiek zaczął królować na ziemi, przyćmiewając pozostałe gatunki zwierząt. Istotne okazało się to, że jako jedyni ludzie zaczęli chodzić na dwóch nogach. Czytelnik, dzięki tej pozycji, uzmysłowi sobie, z jakiego powodu tak się stało i co do tego doprowadziło. Znajdzie w niej także plusy i minusy takiego stanu rzeczy, a także ich szczegółową analizę. Ze względu na ludzką dwunożność, w przypadku naszego gatunku poród obarczony jest znacznie większym ryzykiem niż w przypadku wielu innych zwierząt. Co więcej, okazuje się też bardzo trudny dla matki. Z kolei dwie kończyny sprawiają, że człowiek jest znacznie wolniejszy, kiedy biegnie niż jakiekolwiek czworonożne zwierzę. Co więcej, może często cierpieć na szereg dokuczliwych dolegliwości. Z drugiej natomiast strony wykazuje się empatią i posiada złożony system moralny. Fakt, że ludzie zaczęli chodzić na dwóch nogach, wpłynął też na wykształcenie się u nich szeregu przydatnych cech, takich jak umiejętności technologiczne, odkrywczość, zdolność do współczucia czy mowa. Uczucia wyższe zresztą dotyczą tylko człowieka, dlatego też w tej materii można zauważyć jego dominację nad innymi gatunkami. Za kształt książki odpowiada paleantropolog Jeremy DeSilva.

Magdalena otrzymała zaproszenie na zjazd absolwentów. Jest lato, w planach impreza i noc spędzona w chacie nauczyciela. Punktem kulminacyjnym ma być budzący grozę nocny spacer po lesie – zupełnie jak przed laty. Kobieta nie ma ochoty na udział w tych wydarzeniach. Zmusza się jednak, ponieważ chce napisać do gazety artykuł o swoim koledze z klasy, który jest muzykiem, ale bardziej