Wesoły rajski ptak

Tatrzański Park Narodowy – jest w nim zaledwie 250 kilometrów szlaków, mimo to każdego roku odwiedzają go miliony turystów. Mateusz Waligóra, podróżnik, dziennikarz i fotograf, przemierzył pustynie Gobi i Salar de Uyuni, norweski płaskowyż Hardangervidda, zdobył samotnie biegun południowy, przejechał na rowerze najdłuższe pasmo górskie na świecie – Andy, wędrował wzdłuż Wisły i polskiego wybrzeża Bałtyku, a teraz postanowił przejść wszystkie szlaki w polskich Tatrach. Dlaczego? By się dowiedzieć, czy nieprzebrane rzesze turystów szkodzą przyrodzie, jak się miewają tatrzańskie zwierzęta, kto po Tatrach wędruje, a wreszcie przekonać się, czy Tatry są dla niego tym, czym były kiedyś, czy nadal je kocha, czy nadal go zachwycają tak jak wtedy, gdy dopiero je odkrywał. Tatry to oczywiście nie tylko natura, ale też ludzie – ci spotykani na szlakach, lecz przede wszystkim tacy, którzy niemal przez całe życie są z Tatrami związani, mieszkający w Zakopanem, u podnóża gór i w samym ich sercu. Dlatego Mateusz zaprosił do współpracy dziennikarza Darka Jaronia, który rozmawiał z ochroniarzami przyrody, przyrodnikami, przewodnikami tatrzańskimi, ludźmi prowadzącymi schroniska, meteorologami, wśród jego rozmówców jest też poetka, lutnik i… pani baca. Zapraszamy w fascynującą podróż, podczas której dowiemy się, skąd wziął się pod Giewontem biały miś, jak wygląda dusza skrzypiec, jak robi się sery, dlaczego Dolina Chochołowska przypomina tartak, czy Tatry były kiedyś naprawdę dzikie i puste, co zrobić, gdy spotkamy niedźwiedzia, i o wielu, wielu innych fascynujących sprawach. Spójrzmy na Tatry oczami Mateusza i porównajmy wrażenia, bo przecież każdy nosi w sercu własny obraz tych najbardziej fascynujących polskich gór.

Bestsellerowa seria „Za dużo marchewek” Zabawna, pełna wdzięku i szalonych przygód, cudownie ilustrowana książka pokazuje, że nie zawsze trzeba być perfekcyjnym i chcieć zrobić wszystko samemu. Nieraz trzeba skorzystać z pomocy przyjaciół, a dobra zabawa i współdziałanie mogą dać wiele satysfakcji i przyjemności. Niepowtarzalny, kolorowy i radosny – wykreowany przez Katy Hudson – świat,w którym przyjaźń, umiejętność dzielenia się i współdziałania są najważniejsze powraca w Amberku! Po Króliku, który gromadził marchewki („Za dużo marchewek”), Żółwiu, który chciał przespać zimę („Za dużo zimowych zabaw”), Wiewiórce, która sama chciała wygrać wyścig („Wyścig po Złotego Żołędzia”), teraz kolej na Bobra. Bóbr zawsze CHCE BYĆ PERFEKCYJNY! Wszystko robi starannie, uważnie i rozważnie. Teraz ma doskonały przepis na doskonały tort urodzinowy. Przyjaciele chcą mu pomóc i podzielić się radością wspólnego przygotowywania święta. Bóbr nie jest tym pomysłem zachwycony. A będzie jeszcze mniej zachwycony, kiedy zabiorą się do pracy... Oj, wiele się będzie działo! Czy Bóbr przekona się, że dzieło nawet mniej doskonałe, ale wspólne, jest lepsze niż dzieło doskonałe stworzone samemu?

Trwa wojna. Zagubiony wśród francuskich emigrantów w Nowym Jorku jak Mały Książę na pustyni Antoine de Saint-Exupery pisze jedną z najpopularniejszych książek wszech czasów. Czy znajdziemy w niej ślady jego uwikłania w miłość do dwóch kobiet – pięknej, zmysłowej latynoskiej Róży i młodej projektantki mody? Studio Saint-Ex to przejmująca historia o wielkich namiętnościach i równie wielkich ambicjach pary sławnych i bogatych arystokratów – pilota, pisarza i poety Atoine’a i jego żony Consuelo.

Paryż, wiek XV. Centrum świata, kultury i polityki. Szczyt wysublimowania, bogactwa i dobrego smaku. A obok nędza, bezprawie, opresja. Złodzieje, prostytutki, cyganie i inni wykluczeni z blichtru wspaniałego miasta. Dwa światy równoległe, który przecinają się ze sobą albo pod szubienicą, albo na niej. Piękna cyganka i on – największy brzydal literatury, chromy i szpetny dziwak ciągający sznury dzwonniczych serc ku chwale Pana, który chyba odeń w podzięce dostał serce największe i najpiękniejsze… Bo czyż brzydota nie może kryć w sobie piękna? Klasyka literatury światowej, której nie można nie znać!!!

"Sanitariuszka" to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o dziewczynie, która wraz z innymi młodymi kobietami i mężczyznami podjęła heroiczną walkę o wolną ojczyznę. Amelia Bogdańska była niezwykle uzdolnioną pianistką. Talent muzyczny odziedziczyła po swoim tacie. Jej marzenia o światowej karierze przerwał wybuch II wojny światowej. Po śmieci ojca, który zginął z rąk okupanta, dziewczyna musiała zatroszczyć się o rodzinę. Imała się różnych prac, aby utrzymać siebie i młodszych braci. Wciąż miała nadzieję, że wojna wkrótce się skończy, a ona nie straciła szansy, by wystąpić na największych scenach Europy. Gdy Amelia dowiedziała się, że jej bracia zamierzają przystąpić do powstania warszawskiego, obiecała sobie, że musi ich ochronić. Podjęła decyzję, która na zawsze odmieniła jej los. Jako "Sanitariuszka" o pseudonimie Alika niosła pomoc rannym, nieustannie narażając własne życie. Nie zabrakło jej odwagi i determinacji, by wypełniać swoje posłannictwo, mimo że przeszła przez piekło...

Nowa seria książeczek „Poznaj uczucia i emocje” pomaga zrozumieć dziecku emocje i uczucia, które odczuwa. Książeczka Kiedy czuję radość pokazuje czytelnikom co znaczy być szczęśliwy. Na każdej rozkładówce znajduje się przykład pozytywnych chwili, które wywołują radość: wspólna zabawa, tańczenie, śpiewanie. Na jednej z ostatnich stron znajduje się ruchomy suwak, na którym czytelnik może zaznaczyć ile rzeczy sprawia nam radość. W książce znajdują się też porady dla rodziców dotyczące tego, jak rozmawiać z dziećmi o tym, co czują i jakie ćwiczenia robić, by rozładowywać negatywne emocje. Seria konsultowana przez eksperta.

Prawdy nie ukryje ani lód, ani noc polarna. Nawet jeśli będą milczeć... Siglufjördur, małe rybackie miasteczko na północy Islandii, jest jak pułapka. Wciśnięte w głęboki fiord, rzadko widzi słońce. Jedyna droga, którą można stąd uciec, prowadzi przez stary tunel zasypany śniegiem aż do wiosny. Tu wszyscy wiedzą o sobie wszystko. I wszyscy milczą. Ari Thór Arason studiował filozofię i teologię, ale skończył szkołę policyjną.

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.