Opowieść wtajemniczonego, czyli jak pisać

"Stroiciel" to zaskakująca historia nieznanego świata, opowiadana w liryczny, wręcz oniryczny sposób. Bestsellerowe dzieło Daniela Masona. Jest rok 1986, Ministerstwo Wojny nawiązuje kontakt z szanowanym stroicielem fortepianów z Londynu - Edgarem Drakiem. Okazuje się, że umiejętności znanego eksperta od instrumentów marki Erard są potrzebne w odległej Birmie. Pełen wątpliwości bohater za namową żony postanawia odbyć wielomiesięczną podróż do Azji Południowo-Wschodniej. Prawdziwym zleceniodawcą Drake'a okazuje się równie charyzmatyczny, co ekscentryczny major, Anthony J. Carroll. Major to głośna postać, której poczynania wśród ludzi z dżungli obrosły legendą. Zażyczył on sobie najpierw sprowadzenia fortepianu Erard, a następnie stroiciela. Edgar Drake wykorzystuje czas spędzony w podróży na poznanie ludzi, religii i tradycji Birmy, a wiedzę czerpie z licznych opracowań Carrolla. Z czasem nabiera do majora coraz większego szacunku, nie może się też doczekać spotkania. Na miejscu stroiciel chłonie lokalną atmosferę. Coraz częściej rozważa pozostanie w Birmie, szczególnie że jego uwagę przykuwa Khin Myo, żona majora. Daniel Mason jest amerykańskim pisarzem, psychiatrą oraz wykładowcą literatury na Uniwersytecie Stanfordzkim. To autor takich bestsellerów, jak "Zimowy żołnierz" oraz "A Far Country". Pomysł na "Stroiciela" narodził się podczas pobytu na granicy między Tajlandią i Birmą, gdzie prowadził badania nad malarią. W powieści wyczuwalna jest inspiracja "Jądrem ciemności" Josepha Conrada, a realistycznych opisów Birmy nie powstydziłby się Heinrich Harrer ("Siedem lat w Tybecie").

"Wierny Rusłan" to poruszająca i jednocześnie skłaniająca do przemyśleń powieść. Należy ona do klasyki literatury łagrowej, ukazując dramat jej głównego bohatera, którym jest pies. Jego historia to spojrzenie na totalitaryzm za pomocą metafory. Obozy nieodłącznie kojarzą się ze strażnikami, którzy z pomocą psów pilnują więźniów i porządku. W jednym z nich swoje miejsce znalazł Rusłan, który w łagrze czuł się jak w raju. Miał tam dach nad głową, jedzenie, którego pozazdrościliby mu sami więźniowie, oraz cel - służbę u boku swego pana. Kiedy obóz zostaje zlikwidowany, a psy wartownicze wypędzone, przed Rusłanem rysuje się wizja niepewnej przyszłości. Ostatecznie zostaje porzucony nawet przez swojego pana i musi zacząć radzić sobie zupełnie sam. Wspomnienia lepszej przeszłości, tresura i poczucie obowiązku odcisnęły na Rusłanie swoje piętno. Przywiązany do obozu przebywa w jego okolicy i stara się zorganizować sobie łagrowe życie. Zaczyna poszukiwać więźniów, których mógłby nadzorować. Nie ustaje w tym wysiłku i każdego dnia niezależnie od warunków z determinacją spełnia swój obowiązek. Powieść jest tragiczną satyrą, która za pomocą metafory przedstawia losy jednostki w systemie totalitarnym. Gieorgij Władimow stworzył obraz kogoś, kto jest przywiązany do władzy, którą zdobył i którą również utracił, nie mogąc przy tym dostosować się do nowej rzeczywistości. Książka po raz pierwszy wydana została w 1975 roku w ówczesnej RFN. W Rosji ukazała się oficjalnie dopiero w 1989 roku, kiedy komunizm chylił się ku upadkowi. Gieorgij Władimow napisał też takie książki, jak "Niech się pan nie przejmuje, maestro" czy "Generał i jego armia".

Ironiczna i opowiedziana z humorem historia dwóch samotniczek, które niespodziewanie odnajdują coś, czego nie szukały – rodzinę. Vera ma pięć lat, kiedy w 1945 roku wraz z matką ucieka z Prus Wschodnich do Starego Kraju, w którym jest nazywana „polaczkowym dzieckiem”. Przez całe życie czuje się obco w wielkim zimnym domu, a mimo to nie potrafi go opuścić. Sześćdziesiąt lat później u jego drzwi staje nagle siostrzenica Very, Anne, która uciekła z synkiem z modnej hamburskiej dzielnicy Ottensen. Vera i Anne są sobie obce, lecz zarazem wiele je łączy.

Pierwsze dzieło fabularne jednego z najsławniejszych reżyserów! "Pewnego razu w Hollywood" to pozycja obowiązkowa dla każdego fana Quentina Tarantino! "Pewnego razu w Hollywood" to opowieść jednocześnie zabawna, smakowita oraz brutalna. Quentin Tarantino nieustannie zaskakuje czytelnika, a czasem wręcz szokuje. Akcja dzieje się w Hollywood w 1969 roku. Historia jest splotem losów Ricka Daltona, Cliffa Bootha, Sharon Tate i Charlesa Mansona. Była gwiazda serialu telewizyjnego topiąca problemy w whisky sour, kaskader filmowy owiany złą sławą, aktorka i modelka spełniająca marzenia o wielkiej karierze oraz facet po wyroku, stojący na czele grupy naćpanych hipisów, którzy spełnią każde jego życzenie. Tłem do tej opowieści stała się jedna z najkrwawszych historii w dziejach Hollywood.

Witaj w Antyświecie! Świat nie ma Julienowi Libératowi nic do zaoferowania. Dziewczyna go rzuciła, z Paryża wygnała go bieda, a jego kariera muzyczna szoruje po dnie. Zanim zupełnie się podda, postanawia stworzyć dzieło życia… ale najpierw loguje się do Antyświata. Musi odpocząć. W ten sposób na wirtualny świat przychodzi Vangel. Adrien Sterner oferuje światu wszystko. Dzieło jego życia, Antyświat, to pierwsza prawdziwa wirtualna rzeczywistość, zaprojektowane z diabelską precyzją i boskim rozmachem lustrzane odbicie Ziemi. Wystarczy założyć konto i zacząć od zera. A nad wszystkim czuwać będzie on: wizjoner, technokrata i pan cyfrowego stworzenia… Tylko co, jeśli wzniesiesz się tak wysoko, że staniesz w oko w oko z samym bogiem? * Antyświat ukazał się we Francji, gdy Nathan Devers miał zaledwie dwadzieścia cztery lata. Przebojem wdarł się na listy bestsellerów i od razu zdobył nominację do prestiżowej Nagrody Goncourtów. Powieść podbiła serca czytelników również poza Francją. Oto brawurowy miks prozy Michela Houellebecqa, Hevrégo Le Telliera i Black Mirror.

Jest 20 listopada 1958 roku. Howard Hughes, zdeprawowany milioner, poszukuje brudów mogących zaszkodzić klanowi Kennedych. Tylko to może mu pomóc w pozbyciu się prześladujących go wezwań sądowych w sprawie antymonopolowego podziału TWA. Taką kartę przetargową ma dostarczyć Pete Bondurant. Były gliniarz jest specjalistą od brudnej roboty, który swoimi dokonaniami stworzył legendę brutalnego zabójcy. Nie zawaha się przed niczym, nawet gdy na drodze stanie mu dawny znajomy: Kemper Boyd. Ten niebezpieczny i ambitny agent pracuje na trzech etatach w FBI, CIA i dla samego Edgara Hoovera. Jego zadaniem jest infiltrowanie Kennedych z ramienia FBI na wypadek, gdyby JFK wygrał wybory i zasiadł w Białym Domu. Jednocześnie wraz z gorliwym prawnikiem, Robertem Kennedym, zwalcza mafię... Taki jest początek całej, wielowątkowej historii. A jej koniec przypadnie na pamiętny dzień 22 listopada 1963 roku. Wtedy wielu z jej bohaterów znajdzie się w jednym miejscu w Dallas… „Amerykański spisek jest genialny”. The Times „Amerykański spisek jest jak jazda kolejką górską, a naszym przewodnikiem jest Sułtan Brudów. Ellroy to najbardziej oryginalny twórca powieści kryminalnych naszych czasów”. Spectator

Emocjonalna, intensywna i zarazem refleksyjna proza Marty Orriols pokazuje nam, co tak naprawdę się liczy w życiu. To intymna książka o tym, jak stawić czoła bólowi, napisana z niezwykłą dojrzałością stylistyczną. Paula Cid jest czterdziestodwuletnią nenonatolożką, która prowadzi uporządkowane życie. Kocha swoją pracę i jest w związku, który podtrzymuje spora dawka rutyny i przyzwyczajenia. Jej mąż ginie w wypadku samochodowym kilka godzin po tym, jak wyznaje jej, że chce ją opuścić dla innej kobiety. Paula musi stawić czoła także temu, że mąż ją zostawił i przezwyciężyć nie tylko ból po jego śmierci, ale również urazę, jaką wywołało jego zachowanie. By przetrwać, musi przerobić emocje, które od dawna pozostawały uśpione.

Oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o ginącym świecie reporterów, których relacje z konfliktów wojennych śledził cały świat. Roberto Mayo to reporter, który w ciągu swojej kariery dziennikarskiej zwiedził wszystkie najważniejsze fronty świata. Razem z Tobiasem Hope'em - zawodowo fotografem, a prywatnie przyjacielem - przeżywają przygody, których nie powstydziłby się sam Indiana Jones. Jako jeden z ostatnich korespondentów wojennych działających w starym stylu, Roberto przedstawia czytelnikowi plejadę Kapuścińskich na wyginięciu, dla których "życie na krawędzi" jest doskonałym opisem codzienności. W inspirowanej prawdziwymi doświadczeniami z placów boju powieści, główni bohaterowie, reprezentanci znikającego pokolenia, stawiają na szali własne życie. Gdy nadstawiają karku i przeżywają miłości, ich życie prywatne rozpada się na kawałki. Ile są gotowi zapłacić za doświadczenia, którymi będą mogli podzielić się z całym światem? Ramón Lobo posiada niezwykłą umiejętność oddawania każdego słowa w jego dokładnym znaczeniu, bez zbędnej retoryki i egzaltacji – w służbie tego, co widzi, słyszy i czuje. José Saramago