Diabeł tylko się uśmiechnął. Tom 1. Uwikłana

"Ataraksja" to kryminał, w którym tajemnica goni tajemnicę! Tomasz Żak zabiera czytelnika na Górny Śląsk, gdzie czeka na niego niejedna zagadka. Wacław Wolf to nieco zmęczony życiem 40-latek. Jakiś czas temu zmarła jego ciotka i mimo że nie miał pojęcia o jej istnieniu, musi stawić się na odczyt jej testamentu. W związku z tym jedzie do położonego na Górnym Śląsku Jastrzębia-Zdroju. W drodze do znanego uzdrowiska dochodzi jednak do bardzo dziwnego incydentu - czy Wacław został celowo zepchnięty z autostrady? Komu mogłoby zależeć, aby nie dotarł do miasta? Czy napastnik chciał nastraszyć, czy może całkowite wyeliminować Wacława? Pomimo utrudnień w końcu udaje mu się dotrzeć do celu i dowiedzieć się, że nieznana dotąd ciotka zapisała mu swój dom. Znajduje się w nim sejf z mnóstwem starych, pożółkłych listów, których treści Wacław nie do końca rozumie. W tej nowej sytuacji pomaga mu młoda i niesamowicie przebojowa blogerka - Klementyna Jaworek. Okazuje się, że listy opowiadają historię pewnej zakazanej miłości. Niespodziewanie stają się kluczem do odkrycia rodzinnych tajemnic. Przyczyniają się także do zmierzenia się z niebezpieczną nacjonalistyczną organizacją.

Rok 1986 był dla Szwecji czasem zmian, który pozostawił to państwo całkowicie innym. Okres ten sprowadził na głowy wielu osób myśli o karze, winie, prawdzie i odpowiedzialności, a w ten nurt świetnie wpisuje się książka "W mroku słońca", która opowiada historię zabójstwa w niewielkiej wiosce. Czy to tylko jednorazowa, przypadkowa śmierć, czy może jednak początek seryjnych mordów, które mogą nie mieć końca? Odkryj to sam. Przenosimy się do szwedzkiej wioski Tiarp, leżącej na Nyarsasen, gdzie dochodzi do morderstwa. Szlaków jest niewiele, a te, które istnieją, wydają się bardzo niepożyteczne. Poznajemy Svena i jego syna - Vidara. Pierwszy z nich jest policjantem, który będzie musiał się zająć tą sprawą, wpadając tym samym w głęboką otchłań zła. Jego syn nie jest pewien, co zrobić ze swoją przyszłością, a po szokującym zabójstwie premiera Olofa Palme jest to jeszcze trudniejsza decyzja. Kim jest morderca z Tiarp? Dlaczego dokonał tego czynu i kto będzie jego następną ofiarą? To tylko pierwsze pytania, na które trzeba odpowiedzieć. Chwilę później pojawia się też tajemniczy autor, który postanowił opisać jego historię. Dlaczego to robi? Czy Sven poradzi sobie z rozwiązaniem tej zagadki?

III Rzesza była państwem totalitarnym, w którym prym wiodły postacie niestroniące od przemocy, bezwzględności i brutalności: Herman Goering, Joseph Goebbels, Joseph Mengele, sam Adolf Hitler, Hans Frank czy... Amon Goth. Właśnie temu ostatniemu zbrodniarzowi wojennemu Max Czornyj poświęcił swoją książkę "Kat z Płaszowa", w której przybliża czytelnikowi postać o wyjątkowej brutalności, odznaczającej nawet na tle powyższych nazwisk. Powieść ukazała się na polskim rynku dzięki wydawnictwu Filia. Autor postanowił we właściwy sobie sposób opisać piekło obozu koncentracyjnego KL Plaszow, które znajdowało się w Krakowie w latach 1942-1945. Nie jest to ani dziennik, ani biografia ówczesnego komendanta obozu. Książka jest powieścią obyczajową, a tłem są wydarzenia, których świadkami byli więźniowie KL w Płaszewie. Pierwsze skrzypce w dramatycznych i drastycznych epizodach odgrywa wspomniany już zbrodniarz, Amon Goth. Sylwetkę tej bestii w ludzkiej skórze autor stworzył bardzo dokładnie i idealnie odzwierciedlił, jak złym był ON człowiekiem. "Kat z Płaszowa" jest doskonałą, choć drastyczną i bardzo ciężką opowieścią o tym, jakie piekło na ziemi jest w stanie stworzyć jeden człowiek innemu. Obowiązkowa lektura dla fanów takich powieści, jak "Tatuażysta z Auschwitz" autorstwa Heather Morris czy "Skrzypaczka z Auschwitz" pióra Ellie Midwood.

Nowoczesny mówca MÓWI do ludzi, a NIE WYGŁASZA przemówienia. Jest otwarty, życzliwy i autentyczny. Jego celem jest podzielenie się wiedzą, zainspirowanie innych, a nie zdobycie uznania i wzbudzenie podziwu... niezależnie od tego, czy zwraca się do audytorium bezpośrednio, czy za pośrednictwem kamery, czy ma jednego odbiorcę, czy kilka tysięcy. Czy mówienie do ludzi jest trudne? Raczej nie. Wystarczy stanąć prosto, wziąć głęboki wdech, wyprowadzić głos, artykułować wyraźnie. A jednak... Jeśli kiedykolwiek zdarzyło Ci się zabrać głos w debacie, przemawiać na konferencji, odpowiadać na pytania dociekliwych dziennikarzy czy chociażby zdawać egzamin ustny, to wiesz, że mówienie bywa trudne. Oddech staje się płytki, głos niknie, jest słaby, monotonny, zamiera w gardle, a mówca brzmi niepewnie i nudno. Może być i tak, że mówi bardzo szybko i nerwowo i nagle jego głos wchodzi na wysoki rejestr, przez co nieprzyjemnie piszczy. Wtedy nawet najlepiej przygotowane merytorycznie wystąpienie nie dociera do odbiorcy. Nad głosem i sposobem mówienia warto pracować w każdym wieku i przy każdej okazji. Ta książka powstała, by Ci w tym pomóc. Znajdziesz tu 87 ćwiczeń służących wzmocnieniu głosu i poprawieniu dykcji, a także uczących ekspresyjnego sposobu wyrażania siebie i swoich przekonań. Skoro sztuka mówienia jest zbiorem reguł i zasad, których należy przestrzegać, by mowa była zrozumiała i perswazyjna, to znaczy, że każdy może tę umiejętność opanować. Może się nauczyć brzmieć pewnie i przekonująco, a przy tym być autentycznym, pozostawać sobą.

Dlaczego kobiety decydują się wstąpić do zakonu, gdzie składają śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości? O wszystko muszą pytać matkę przełożoną, nie dysponują pieniędzmi (nawet tymi, które same zarabiają), rezygnują z relacji romantycznych i seksualnych. Czym podszyta jest ich motywacja? Czy żałują czasem tej decyzji? Justyna Dżbik-Kluge – jak sama o sobie mówi: ateistka z dwójką nieochrzczonych dzieci, w małżeństwie bez ślubu kościelnego – zagląda za mury żeńskich klasztorów. Rozmawia z zakonnicami i z byłą siostrą zakonną. Sprawdza, ile jest prawdy w naszych wyobrażeniach o życiu sióstr. Zadaje trudne pytania o nadużycia, pieniądze i władzę; o to, jak się odnajdują w instytucji zdominowanej przez mężczyzn. Czy ślubując posłuszeństwo, mogą żyć po swojemu? Co łączy je z kobietami, które nie wybrały tak rygorystycznego życia? Ta książka jest jak dziennik z wyprawy do innego świata. Autorka próbuje zrozumieć wybory sióstr, problemy, z którymi się zmagają, ich życie w zhierarchizowanym systemie, w którym łatwo jest czasem stracić z oczu człowieka.

Twoje dziecko nie lubi czytać? Koniecznie chcesz to zmienić, ale nie wiesz, jak to zrobić? Z pomocą przychodzi pozycja "Wykończ tę książkę. Jak zakumplować się z książką z obrazkami" autorstwa Keri Smith, twórczyni bestsellerowej pozycji "Zniszcz ten dziennik". Istnieje na świecie wiele dzieci, a także dorosłych, którzy nie lubią czytać. Zastanawiałeś się, dlaczego tak się dzieje? Jedną z przyczyn może być to, iż od najmłodszych lat wpaja nam się szacunek do książki. Trzeba ją trzymać prosto, odkładać zawsze na miejsce, nie kreślić po niej i, broń Boże!, nie wolno zaginać kartek. Takie podejście może wywołać strach przed zniszczeniem czegoś ważnego, niektórzy wolą więc w ogóle po nią nie sięgać, sparaliżowani tą obawą. Co się stanie, jeśli całkowicie zmienimy podejście do czytania? Sięgnij po pozycję "Wykończ tę książkę. Jak zakumplować się z książką z obrazkami" i sprawdź nową metodę traktowania książki, obserwując swoje dziecko. Ta książka jest hitem, którym można podrzucać, przytulać go, a nawet czytać od tyłu czy do góry nogami. To prawdziwa rewolucja w dziedzinie czytelnictwa. Tę pozycję czyta się wszystkimi zmysłami, co czyni ją absolutnie niezwykłą. "Wykończ tę książkę. Jak zakumplować się z książką z obrazkami" potrafi wyzwolić pokłady kreatywności nawet z największego wroga czytania. Keri Smith zajmuje się ilustrowaniem tekstów. Jest artystką znaną głównie z kultowej książki "Zniszcz ten dziennik", która zyskała ogromną popularność na całym świecie.

"Nagła zmiana planu" to udany pisarski debiut Eweliny Miśkiewicz, po który powinny sięgnąć panie borykające się z nasilającą się rutyną, która wkrada się w związek i codzienne relacje. Po co? Aby uniknąć sytuacji, której doświadczyła bohaterka, bądź aby łatwiej zacząć nowy etap życia po rozstaniu z dotychczasowym partnerem. 35-letnią Lenę, główną bohaterkę, poznajemy w momencie, gdy całe jej życie wali się w gruzy. Po kilku latach małżeństwa jej mąż Paweł postanawia odejść i od nowa ułożyć sobie życie z kimś innym. Główna bohaterka jest załamana, ale powoli przyzwyczaja się do nowej sytuacji i życia w pojedynkę. Brak partnera to nie jedyny problem. Dochodzą do tego brak środków do życia oraz przedłużające się trudności ze znalezieniem pracy. Dodatkowo matka staje się nadmiernie obecna w życiu swojej córki, próbując zająć się jej życiem uczuciowym, co szybko staje się uciążliwe. W tej sytuacji jednak kobieta nie jest pozostawiona sama sobie, gdyż na szczęście może liczyć na swoje zaufane przyjaciółki - Ankę, Karolinę oraz Ewę. Każda jest inna, o innym typie osobowości, jednakże razem łączą siły, aby jak najlepiej pomóc Lenie. Przekonują, że na miłość nigdy nie jest za późno, a każdą, nawet największą, przeciwność można pokonać. Na skutek ich działań bohaterka zaczyna na nowo otwierać się na świat, zauważając, że sytuacja nie jest aż tak totalnie beznadziejna, jak się wydawało. Wspólnie postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i zająć się leżącym w gruzach życiem uczuciowym przyjaciółki. Nakłaniają ją na randkę w ciemno, która miałaby się odbyć na weselu. Teraz już wszystko zależy od niej, czy otworzy się na nowe możliwości, a swoje serce na intrygującego Karola. Czy pójdzie na żywioł, czy potrzebuje czasu na odnalezienie się w nowej sytuacji?

Rozdzierająca serce, przerażająca prawdziwa historia, która wstrząsnęła Wielką Brytanią. Chłopiec jest torturowany przez matkę, braci i otoczenie. A świat pozostaje niemy... Ten chłopiec stracił mowę poddany niewyobrażalnej przemocy domowej. Kiedy Joe był mały, tata chronił go przed okrucieństwem matki, która biła go, wyzywała, raz przytknęła mu gorące żelazko do ręki, raz chciała wyrzucić go przez okno… Kiedy Joe miał pięć lat, ukochany ojciec zginął w płomieniach na jego oczach. I Joe stracił mowę. Odtąd matka mogła już być bezkarna… Kazała mu spać na podłodze w pokoju sadystycznych braci, jeść pod stołem resztki z podłogi. Niebawem wtrąciła go do ciemnej, zimnej, cuchnącej piwnicy. Głodny, niemyty i codziennie bity przez matkę spędził tam trzy lata… Kiedy Joe miał siedem lat, pojawił się przyjaciel matki. Mężczyzna gwałcił chłopca na jej oczach. Chłopiec krwawił, cierpiał, ale nie mógł ani mówić, ani nawet krzyczeć. Najgorsze miało jednak dopiero nastąpić… Wstrząsająca historia dzieciństwa Joego Petersa niesie pomimo wszystko nadzieję: katowany, molestowany chłopiec znalazł siłę, by przezwyciężyć niemożliwą wręcz podłość i obojętność ludzi, i odzyskał mowę. Teraz mówi w imieniu dzieci wykorzystywanych seksualnie, prowadząc własną fundację. Autobiografia Płacz niemymi łzami pozostawała przez wiele tygodni w Anglii bestsellerem numer 1.