Czarny Bałtyk

Czy życie można idealnie zaplanować w każdym szczególe? Niektórzy próbują. Ale jak to wygląda w praktyce? Powieść "Pięć lat z życia Dannie Kohan" jest doskonałym obrazem ukazującym pięć lat z życia, które miało być doskonałe. Dannie Kohan wszystko ma wyliczone z dokładnością co do minuty. Poranny prysznic zajmuje jej 36 minut, czyli o siedem minut krócej niż podczas dni, kiedy musi umyć również włosy. Ma konkretne przemyślenia i daty dotyczące randek, zaręczyn, wspólnego mieszkania i ślubu. Dannie ułożyła sobie plan na całe życie i ani myśli coś zmieniać. Młoda dziewczyna idzie przed siebie jak burza. Realizuje każde założenie i odhacza kolejne punkty planu. W połowie grudnia 2020 roku dostaje się do wymarzonej pracy w kancelarii prawnej. Żeby uczcić kolejny sukces, udaje się ze swoim chłopakiem do eleganckiej restauracji. Nie jest dla niej żadną niespodzianką, że dochodzi do bajkowych oświadczyn. Wszystko przecież ma zaplanowane. Dannie z uśmiechem na ustach zasypia późnym wieczorem u boku swojego narzeczonego. Problem stanowi jedynie kwestia, że budzi się pięć lat później u boku zupełnie innego mężczyzny. Nie poznaje okolicy, pierścionek zaręczynowy wygląda zupełnie inaczej, a ona jest całkowicie zagubiona. Koszmar trwa jedynie godzinę, po czym dziewczyna ponownie się budzi. Tym razem w swoim właściwym życiu. Ale czym była ta wizja? Czy mężczyzna ze snu istnieje? Cały jej plan pomału zaczyna się sypać... "Pięć lat z życia Dannie Kohan" to intrygująca i wciągająca historia. Pełna zawiłości opowieść o układaniu życia, marzeniach oraz niespodziankach, do jakich zdolny jest ten brutalny świat. Rebecca Serle doskonale oddaje charakter postaci i przywołuje je do życia. Równie wartą uwagi powieścią autorki jest druga książka przełożona na język polski: "Kiedy byłeś mój".

Ta książka pisze historię na nowo! Fascynująca historyczna opowieść detektywistyczna poparta niepodważalnymi dowodami. Chińczycy pierwsi odkryli Amerykę 70 lat przed Kolumbem! Chińczycy odkryli Australię 350 lat przed Cookiem! Chińczycy dotarli do Cieśniny Magellana 100 lat przed Magellanem! Chińczycy jako pierwsi opłynęli kulę ziemską! 8 marca 1421 roku największa flota, jaką widział ówczesny świat, wyruszyła z Chin. 107 wielkich okrętów pod dowództwem admirała Zheng He odwoziło do domu władców, zgromadzonych na uroczystościach ogłoszenia stolicą Chin założonego właśnie Pekinu – Zakazanego Miasta. Admirał miał również do wypełnienia misję cesarza Yongle: dopłynąć do krańców Ziemi, odebrać trybut od „zamorskich barbarzyńców” i zjednoczyć cały świat w konfucjańskiej harmonii. Zheng He wypełnił rozkaz: w dwa i pół roku opłynął kulę ziemską. Uczestniczący w wyprawie kartografowie uwiecznili trasy na mapach. Ale kiedy Zheng He w 1423 roku powrócił do Pekinu, cesarz Yongle nie sprawował już władzy. Marzenia o morskim imperium legły w gruzach. Zamiast ogłosić światu swoje wielkie dokonanie, Chiny zamknęły się w izolacji na blisko 600 lat. Relacje z podróży zniszczono, flotę rozwiązano. Wydawało się, że bezcenne mapy przepadły na zawsze. Jednak zostały ocalone. Z ich kopii korzystali Kolumb, Dias, da Gama, Magellan i Cook. Statki chińskiej floty mierzyły ponad 150 metrów i były największymi okrętami, jaki zbudowano przed XX wiekiem! Chińska flota to było prawdziwe pływające miasto, liczące ponad 30 000 ludzi!

On obserwuje, czeka i liczy… swoje przerażające trofea. Każdy trzyma zanurzony w formaldehydzie, żeby zapobiec rozkładowi. Każdy oznacza jedną ofiarę. Torturowaną i zabitą, z sercem wydartym z piersi i zastąpionym symbolem jej zdrady. A on co tydzień zasiada i w samotności napawa się widokiem swoich trofeów. Wszyscy byli winni. A teraz kolejni będą musieli zapłacić… Kto lub co łączy ofiary? Charlotte „Charlie”

Cedar Stranger prawie zapomniała, jak wygląda jej rodzina. Phoenix Stranger prawie zapomniała, jak to jest być wolną. A Elsie Stranger już prawie straciła nadzieję. Po latach spędzonych w rodzinach zastępczych Cedar zamieszkuje ze swoim prawie nieznanym ojcem. Chociaż zmaga się z bólem rozłąki z matką Elsie i siostrą Phoenix oraz musi odnaleźć się w nowym domu otoczona przez obcych, to ma nadzieję na nowy rozdział w swoim życiu. Phoenix rodzi dziecko, którego nigdy nie będzie jej dane wychować. To jej najgorsza kara za błędy przeszłości. Elsie, walcząca z uzależnieniem, jest zdeterminowana, by zmienić swoje życie. Chce znów być z córkami i stać się osobą, na której będą mogły polegać. W przeciwieństwie do jej matki. Kobiety z rodziny Strangerów, czasem rozdzielone, czasem zjednoczone, walczą o przetrwanie w bezdusznym systemie, który obiecuje szczęście, a ostatecznie gwarantuje porażkę. W świecie pełnym rasizmu i nienawiści mogą liczyć tylko na siłę płynąca z więzów krwi.

Samaa żyje w świecie, który za kilka stuleci może być naszym światem. To pustynia pozbawiona tlenu, pełna nieznośnego ciepła. Większość zwierząt i roślin wymarła na skutek tajemniczej katastrofy klimatycznej. Ludzkość zmuszona jest funkcjonować w opustoszałej przestrzeni, prowadzić koczowniczy tryb życia, a także żyć w strachu przed głodem i odwodnieniem. W tym wrogim człowiekowi środowisku ocaleni nauczyli się organizować swoją codzienność na nowo. Kobiety zajmują się domem, mężczyźni handlują lub polują… na drzewa. To pozostałość dawnego świata będąca ostatnim cennym dobrem – walutą wymiany żywności i tlenu, które można zdobyć w Mieście. Nikt nie wierzy, że to właśnie drzewa są sednem sprawy i nie powinny być wycinane. Zbyt wiele pokoleń przeminęło, by ktokolwiek o tym wiedział. Samaa nie zna innego świata. Marzy o dołączeniu do łowców, ale w jej społeczeństwie kobiety nie mogą wykonywać wielu czynności. Pomimo to dziewczyna zdobywa się na odwagę i pewnego dnia wyrusza w ślad za łowcami. Okazuje się, że pustynia ma niejedno oblicze, a wszystko, w co do tej pory wierzyła Samaa, jest kłamstwem. Poetycka i futurystyczna powieść autorstwa Marie Pavlenko pokazuje, że niektóre rozwiązania problemu globalnego ocieplenia są na wyciągnięcie ręki. Ale podobnie jak ludzie ze świata Samai, nie bierzemy ich pod uwagę. Marie Pavlenko proponuje nam kontemplacyjną historię, w której krok po kroku, razem z bohaterką, odkrywamy istotę natury – istotę życia.

Góry, wino, śpiew! Gruzini wierzą, że kraj podarował im Bóg. Gdy Stwórca dzielił ziemię między narody, oni przyszli ostatni. — Spóźniliście się — rzekł do nich z wyrzutem Pan. — Przepraszamy, ale piliśmy wino za Twoje zdrowie — tłumaczyli Gruzini. — Cóż mam z wami począć, nie mam już ziemi, wszystko rozdałem — zatroskał się Pan Bóg. Gruzini pokornie pochylili głowy i trwali w milczeniu. Bóg pogładził swoją długą, siwą brodę, uśmiechnął się i rzekł: — Weźcie więc tę część, którą przygotowałem dla siebie. I tak Gruzini dostali we władanie maleńki kawałeczek ziemi, wciśnięty między brzeg Morza Czarnego a góry Kaukazu. Gruzja — mały, piękny kraj leżący u stóp Kaukazu. Niemal azjatycki, a jednak bardzo europejski. Kraj ludzi i wilków, któremu przed wiekami powierzono rolę obrońcy chrześcijaństwa przed zagrożeniem ze strony Persów, Arabów i Turków. Nie bez racji: Gruzini, jako drugi naród po Ormianach, już w VI wieku przyjęli chrześcijaństwo jako religię państwową. Ich średniowieczny król, Dawid Budowniczy tytułował się „Mieczem Mesjasza”. Dzieje tego dzielnego i niezależnego kraju to historia wojen z sąsiadami oraz najeźdźcami ze wschodu i zachodu, walki o niepodległość i własną tożsamość. Może pewne podobieństwo losów jest jednym z powodów, dla których Gruzini mają tak wiele sympatii dla Polaków? Jednak my sami niewiele wiemy o Gruzji i Gruzinach. Warto to zmienić, zwłaszcza, że ten kaukaski kraj staje się coraz popularniejszym celem wakacyjnych wyjazdów. A przecież wstyd nie znać zwyczajów, jakie panują w domu gospodarza… Zatem: Salami! Witajcie w Gruzji!

Zbiór tekstów autorstwa Poli Negri. Przyjrzyj się tej niebywałej postaci filmu i poznaj jej intrygującą historię. "Własnymi słowami" to książka zawierająca zbiór tekstów napisanych przez Polę Negri. Spora część z nich nigdy nie ujrzała światła dziennego w Polsce. W skład publikacji wchodzą teksty różnego rodzaju: eseje, autobiograficzne artykuły prasowe oraz opowiadań. Wewnątrz znajduje się także dokładnie przygotowane kalendarium dotyczące życia tej postaci, a także szereg niepowtarzalnych zdjęć. W pozycji tej czytelnik ma okazję przyjrzeć się bliżej Poli Negri, jako pierwszej spośród europejskich autorek, sprowadzonych do Hollywood. Zdobyła wykształcenie z zakresu gry aktorskiej, a także tańca u doskonale posługiwała się pięcioma językami. Nie zraziło i nie osłabiło jej ubóstwo, jakiego doznała w najwcześniejszych latach swojego życia, zdołała więc wystąpić w blisko siedemdziesięciu produkcjach filmowych. Powszechnie uważa się, że to właśnie ona stworzyła pierwowzór ekranowej "femme fatale". Pola Negri, a właściwie Apolonia Chalupec, była polską aktorką teatralną oraz filmową, a jednocześnie wielką gwiazdą kina niemego. Urodziła się w Lipnie, zmarła natomiast w San Antonio, w Stanie Teksas. Wystąpiła w takich filmach, jak: "Cesarzowa", "Kobieta bezwstydna", "Hotel Imperial", "Na rozkaz kobiety" czy "Tango Notturno".

Seryjna morderczyni. Sadystka. Szalona kobieta. Wampirzyca. Wilkołak. Wszystkie te epitety i określenia przypisywane są Elżbiecie Batory. Słynęła nie tylko z wyrafinowanego okrucieństwa, lecz także z nieprzeciętnej inteligencji i urody. Zwana „Panią na Czachticach” lub „Wampirzycą z Transylwanii”, przeszła do historii jako jedna z najokrutniejszych kobiet Europy. Do dzisiaj krążą opowieści o księżnej owładniętej obsesją wiecznej młodości, dla osiągnięcia której kąpała się we krwi młodych dziewic. Czy rzeczywiście jest odpowiedzialna za ponad sześćset zabójstw, które się jej przypisuje? A może krewna króla Polski Stefana Batorego była ofiarą intrygi uknutej przez jej krewnych do spółki z żądnymi władzy Habsburgami? Prawda wydaje się równie intrygująca jak legenda, która ciągnie się za „Krwawą Hrabiną”.