Ukryta głębia. Tom 3. Vera Stanhope

Jak wygląda prawdziwe życie w świecie mody? Czy przypadkiem za blichtrem i luksusem nie stoją tragedie ludzkie? Jeśli jesteś tego ciekaw, wejdź do tego ekskluzywnego świata i poznaj rzeczywistość z perspektywy osoby w nim funkcjonującej - sięgnij po książkę Evy Minge "Gra w ludzi". Główną bohaterką "Gry w ludzi" jest Anna - piękna kobietą, która decyduje się na współpracę z policją i pod przykrywką wchodzi w struktury międzynarodowej grupy przestępczej. Jej członkowie, wykorzystując łatwowierność młodych dziewczyn, werbują je, by uczynić elementami własnej gry - tytułowej gry w ludzi. Eva Minge pokazuje mroczną odsłonę życia w świecie mody: seksualne orgie, powszechne prostytuowanie się, imprezy w strugach alkoholu. A wszystko to dzieje się w scenerii z pozoru bajkowej - luksusowych apartamentach hotelowych czy innych ociekających przepychem wnętrzach.

Historia piramidy finansowej Amber Gold nieustannie rozpala emocje wielu Polaków, nie tylko osiemnastu tysięcy poszkodowanych osób. To temat ciągle żywy, tym bardziej że kulisy przekrętu nie zostały nigdy do końca wyjaśnione. Tej sprawie postanowiła się przyjrzeć Monika Góra, autorka książki "Amber Gold. Układ, który oszukał tysiące ludzi". Książka "Amber Gold. Układ, który oszukał tysiące ludzi" stanowi zapis dziennikarskiego śledztwa, którego podjęła się autorka. Monika Góra próbuje ustalić, jak doszło do tego, że dwoje niezbyt dobrze wykształconych młodych ludzi dokonało tak wielkiego finansowego oszustwa. Autorka zastanawia się, czy malwersanci działali samodzielnie, czy też za ich plecami stała świetnie zorganizowana szajka. Docieka, dlaczego wymiar sprawiedliwości nie ustalił, kto stał za aferą Amber Gold i czy istniały powiązania pomiędzy przestępcami a polskimi politykami. W książce pada także pytanie o to, czy służby specjalne chroniły malwersantów.

"Ataraksja" to kryminał, w którym tajemnica goni tajemnicę! Tomasz Żak zabiera czytelnika na Górny Śląsk, gdzie czeka na niego niejedna zagadka. Wacław Wolf to nieco zmęczony życiem 40-latek. Jakiś czas temu zmarła jego ciotka i mimo że nie miał pojęcia o jej istnieniu, musi stawić się na odczyt jej testamentu. W związku z tym jedzie do położonego na Górnym Śląsku Jastrzębia-Zdroju. W drodze do znanego uzdrowiska dochodzi jednak do bardzo dziwnego incydentu - czy Wacław został celowo zepchnięty z autostrady? Komu mogłoby zależeć, aby nie dotarł do miasta? Czy napastnik chciał nastraszyć, czy może całkowite wyeliminować Wacława? Pomimo utrudnień w końcu udaje mu się dotrzeć do celu i dowiedzieć się, że nieznana dotąd ciotka zapisała mu swój dom. Znajduje się w nim sejf z mnóstwem starych, pożółkłych listów, których treści Wacław nie do końca rozumie. W tej nowej sytuacji pomaga mu młoda i niesamowicie przebojowa blogerka - Klementyna Jaworek. Okazuje się, że listy opowiadają historię pewnej zakazanej miłości. Niespodziewanie stają się kluczem do odkrycia rodzinnych tajemnic. Przyczyniają się także do zmierzenia się z niebezpieczną nacjonalistyczną organizacją.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki – przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć. Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci. Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.

Dove nienawidzi swojego byłego męża. Czy to jednak znaczy, że pragnie jego śmierci… Każdego dnia Dove Damiani przejeżdża obok swojego dawnego domu, w którym jej eks mieszka z jej psem i jej byłą instruktorką jogi, obok swoich dawnych sąsiadów i dawnego życia, które kiedyś opisywała z czułością jako „przerażająco idealne”. Ludzie uważają Dove za zgorzkniałą i zawziętą. Po rozwodzie została praktycznie z niczym. Kiedy ciało jej byłego męża zostaje znalezione w brzozowym zagajniku przed mieszkaniem Dove w dniu, w którym obchodziliby piątą rocznicę ślubu, śledczy czynią z niej główną podejrzaną. Przysięga, że tego nie zrobiła. W ciągu całego swojego trzydziestoczteroletniego życia nie skrzywdziła nawet muchy. Jednak gdy dowodów świadczących przeciwko niej przybywa, Dove zaczyna kwestionować swoją pamięć, poczytalność i – w końcu – swoją niewinność.

Marek Bener, dziennikarz i właściciel lokalnego tygodnika, podejmuje się odnalezienia zaginionej maturzystki. Znużony sierpniowym upałem odkrywa kolejne tajemnice rodziny Żelaznych, a im więcej wie, tym trudniej rozwikłać mu prostą z pozoru zagadkę. Przeżyje jednak wstrząs, kiedy okaże się, że dziewczyna może mieć coś, co przed laty należało do jego zaginionej żony. Nowy trop przeczołga go przez podziemia hazardu i zmusi do spojrzenia w przeszłość. To w jej cieniu kryją się najgorsze koszmary. Pytanie tylko, czy porzuci swój strach i znajdzie w sobie dość siły, by się z nimi zmierzyć.