Bunt morza

Reportaż Phillipsa o czystkach etnicznych w hrabstwie Forsyth w stanie Georgia to wstrząsający dowód na to, jak głęboko sięgają korzenie przemocy na tle rasowym w Ameryce. Na przełomie XIX i XX wieku w Forsyth mieszkała duża społeczność afroamerykańska, w skład której wchodzili m.in. nauczyciele, rolnicy, kupcy czy służący. Wielu z nich posiadało własne gospodarstwa i ziemie. We wrześniu 1912 r. trzech młodych, afroamerykańskich robotników zostało oskarżonych o gwałt i zamordowanie białej dziewczyny. Jeden z nich został wyciągnięty z celi i zlinczowany na rynku, dwóch pozostałych powieszono po jednodniowym procesie. Wkrótce hordy „nocnych jeźdźców” rozpoczęły skoordynowaną akcję podpaleń i terroru, wypędzając tym samym wszystkich 1098 czarnych obywateli powiatu. Po wszystkim biali zbierali plony i przejmowali zwierzęta hodowlane swoich dawnych sąsiadów, dyskretnie domagając się „opuszczonych” ziem. Zwęglone ruiny domów i kościołów wkrótce porosły chwastami, a afroamerykańska społeczność Forsyth wraz z nimi odeszła w zapomnienie. Finalista National Book Award, Patrick Phillips, przerwał trwającą od stuleci ciszę i rzucił nieco świata na historię rasistowskiego terroru, który w XXI w. nadal kształtuje Amerykę.

KSIĄŻKA UHONOROWANA NAGRODĄ CONRADA NOMINACJA DO LITERACKIEJ NAGRODY NIKE I MIEJSCE W KONKURSIE ZNAK LITERANOVA NA NAJLEPSZĄ POWIEŚĆ Historia czterech kobiet, jednego witrażu we Lwowie i całej Ukrainy Wydawnictwo Znak przekaże dochód ze sprzedaży książki na pomoc humanitarną dla Ukrainy „Żanna Słoniowska pisze pięknie, z empatią i wrażliwością. To nowy, ważny głos w polskiej literaturze”. Olga Tokarczuk POWIEŚĆ O UKRAINIE I LOSACH CZTERECH KOBIET W lwowskiej kamienicy z niespotykanym witrażem mieszkają cztery kobiety – prababka, babka, wnuczka i prawnuczka. Żyją w mieście, w którym brakuje mężczyzn, bo porwała lub pokaleczyła ich historia. Kobiety toczą własne wojny i rewolucje. Prababka ma rytuał zamykania drzwi. Najpierw pierwsze, ciemne, drewniane – dwa obroty klucza i łańcuch. Potem kolejne, białe, zamykane równie gorliwie. Po tym, co przeżyła w Rosji wie, że nigdzie nie może czuć się bezpiecznie. Kiedy pewnego dnia 1988 roku do mieszkania przynoszą zawinięte w niebiesko-żółtą flagę ciało jej wnuczki, prababka przestaje blokować drzwi. Najgorsze już się stało. Ale to nie koniec historii tej rodziny. I nie koniec walki o niezależność. Dom z witrażem to poruszająca opowieść o kobietach, miłości i budzeniu się do wolności. „Słoniowska potrafi fascynująco opowiadać, potrafi też wniknąć w rzeczywistość ukraińską. To zaskakujące odkrycie literackie”. Justyna Sobolewska, „Polityka” „Ta historia mogła się zdarzyć tylko w Ukrainie. Ale mogła się też zdarzyć wszędzie, bo krew na niebiesko-żółtej fladze to tylko początek bardzo intymnej opowieści o czterech pokoleniach kobiet”. Zofia Fabjanowska-Micyk, „Zwierciadło” „Słoniowska pisze subtelnie i pięknie – każdy wyraz wyczarowuje obrazy, podobnie jak tytułowy witraż, który rzuca kolorowe światła. Od nas zależy, czy je dostrzeżemy”. Sylwia Chutnik „Niewiele powieści potrafi tak poruszyć serce i umysł”. „The Wall Street Journal” „Żanna Słoniowska olśniewa umiejętnością łączenia nie tylko epok, ale także sztuki i miłości, intymności i polityki”. „Le Figaro” „Imponująca powieść, która w subtelny sposób pokazuje wpływ historii na życie jednostki”. „Deutschlandfunk” Żanna Słoniowska (ur. w 1978 roku we Lwowie) – Ukrainka o polskich korzeniach, pisarka, dziennikarka, tłumaczka. Mieszka w Krakowie. Jej debiutancka książka Dom z witrażem ukazała się po raz pierwszy w 2015 roku, a jej wydanie było nagrodą w konkursie wydawnictwa Znak na najlepszą powieść. Autorka otrzymała także Nagrodę Conrada za najlepszy debiut roku, oraz była nominowana do Literackiej Nagrody „Nike”. Książka została wydana w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Rosji i Ukrainie, niebawem ukaże się w Hiszpanii. W 2019 roku Słoniowska opublikowała kolejną powieść – Wyspę. Obecnie pracuje nad następną książką, której akcja będzie toczyć się w Ukrainie.

Oto prawdziwy klasyk literatury obyczajowej z erosem w tle. Na początku XX wieku książką "Kochanek lady Chatterley" zaczytywały się po kryjomu nawet te najbardziej pruderyjne panie. Kiedyś szokowała, dzisiaj trafia do rąk spragnionych wrażeń czytelniczek w zupełnie nowym wydaniu. Oś fabuły toczy się wokół rodziny Konstancji Chatterley. Jej małżonek został poważnie ranny podczas działań wojennych i nie jest już w stanie sprostać jej potrzebom. Dla dobra żony decyduje się zezwolić jej na poszukanie innego mężczyzny. Konstancja poznaje wkrótce gajowego Oliwiera Parkina, a sytuacja wymyka się spod kontroli, gdy zachodzi z nim w ciążę... Nic dziwnego, że książka ta wywołała spory obyczajowy szok zaraz po I wojnie światowej. D.H. Lawrence nie wahał się przed pokazaniem bardzo fizycznej strony miłości kobiety i mężczyzny, co było nie lada wyzwaniem dla czytelników w 1928 roku (pierwsze wydanie powieści). A należy pamiętać, że nieocenzurowana wersja, którą dzisiaj dostają do rąk czytelnicy, ukazała się oficjalnie dopiero w epoce "wolnej miłości", czyli w latach 60. XX wieku. Problematyczne było już samo zarysowanie na kartach książki romansu angielskiej damy z dobrego domu z prostym leśniczym, nie wspominając już o przedstawionym z najmniejszymi szczegółami orgazmem. Klasyka gatunku!

Hitlerjugend – młodzi, ufni, wierni… Narodowy socjalizm miał być dla nich rajem. Okazało się, że zstępują do piekła. Alfons Heck miał dziesięć lat, gdy wyruszył na norymberski Reichsparteitag - doroczny uroczysty wiec narodowych socjalistów przypominający ogromną mszę ku czci Führera. Jako członek Jungvolku, młodszej sekcji Hitlerjugend, wraz z tysiącami zafascynowanych młodych ludzi słuchał przemowy swego najwyższego przywódcy, boga nowego ładu świata, Adolfa Hitlera: „Wy, moja młodzieży” – krzyczał i wydawało mi się, że wbija oczy prosto we mnie – „jesteście dla narodu najcenniejszą gwarancją wspaniałej przyszłości”. (...) Nie mieliśmy żadnych szans. Od tej chwili byłem duszą i ciałem oddany Adolfowi Hitlerowi. Uderzająco szczera relacja chłopca, którego pochłonęły idee narodowego socjalizmu. Maszerując razem z nim w szeregach Hitlerjugend, poznajemy ukrytą stronę nazizmu, o której niewiele się pisze. Bardzo nieliczni, zapaleni niegdyś członkowie organizacji młodych nazistów, publicznie opowiadali o tamtych latach i swojej fascynacji hitleryzmem. Niniejsza książka pokazuje, jak wyglądało ich życie w tamtych czasach kim byli, w co wierzyli i dlaczego dokonywali takich a nie innych wyborów.Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Ferie 2024 - nie daj się zimowej nudzie

W kultowym serialu „Westworld” opowiadającym historię inteligentnych androidów, odwieczne marzenie ludzkości o sztucznym człowieku w końcu się ziszcza. Spełnia się też złowieszcza przepowiednia Lema i Hawkinga: sztuczna inteligencja to wprawdzie niekończące się możliwości, ale dla człowieka okazują się mordercze. Czy musi tak być? Czy zamiast śmierci technologia nie może nam dostarczyć dobrego seksu? Kate Devlin z humorem i w błyskotliwy sposób pisze o powstaniu i rozwoju seksrobotów oraz

Zbiór opowiadań dla młodzieży o ostatnich miesiącach wolności, obronie Warszawy, okupacji, Powstaniu, popowstaniowej tułaczce. Historie napisane są na podstawie przeżyć ówczesnych dzieci. Opowieść o małym, ale wielkim bohaterstwie młodych warszawiaków.

To seria książeczek dla dzieci i rodziców do wspólnego czytania, oglądania i odkrywania świata. Kolejne książeczki to kolejne niespodzianki. Zabawne wierszyki, sympatyczne postacie, barwne ilustracje z wycięciami na sztywnym papierze odkrywają przed dziećmi świat przyrody i świat wyobraźni, świat przygód i świat emocji. "Akademia mądrego dziecka" to wspaniała zabawa, a zarazem rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej, poszerzanie wiedzy o sobie samym, o świecie. Tym najbliższym i tym dalszym, oraz rozwijanie podstawowych umiejętności i wartości społecznych. To doskonałe stopniowe przygotowywanie do nauki czytania i pisania oraz uczenia się matematyki, poradzenia sobie w przyszłości w szkole i w życiu!