Tajemnica Białych Płaszczy

Nadszedł czas, żeby ukrócić jego męki. Złapał za sznur na jego nogach i mocno pociągnął mężczyznę za sobą. Nie dbał już o to, że porani go szorstki grunt. Teraz zaczynało się najlepsze. Położył związanego człowieka tuż obok dołu. Wyjął nóż i oświetlił go tak, żeby ten mógł zobaczyć szerokie ostrze. Częstochowa. Komendant miejski policji Jerzy Walter musi stawić czoła kryzysowi i własnej przeszłości. Pozornie spokojny czas, który nastąpił po skandalu wokół jego brata, biskupa Stanisława Waltera, przerywa nagła kradzież. Z muzeum archeologicznego ktoś zabiera bezcenne kości. Gdy pierwsza z nich zostaje odnaleziona, policjanci orientują się, że to nie włamanie było ich największym problemem. Mając w pamięci groźbę brata, Jerzy Walter zaczyna podejrzewać, że wszystko, co właśnie ma miejsce, zostało przygotowane w określonym celu… Gdy komendant próbuje odnaleźć mordercę i ukryć swoją przeszłość, zamknięty w areszcie Stanisław przygotowuje swój kolejny ruch. Niezależnie od tego, co zrobił jego brat, Walter zamierza przypomnieć mu, że nie sposób odwracać się od rodziny i przyjaciół. Częstochowa jeszcze nigdy nie doświadczyła tak gorącego lata. Oślepieni słońcem mieszkańcy chowają się przed żarem z nieba i złem, które ich otacza. Mało kto wie, że kości, z których powstało, zostały zakopane dawno temu.

Czy rozpoznasz zło, jeśli stanie tuż obok ciebie? W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych w Gdyni dochodzi do zagadkowego zaginięcia rodziny Albrechtów, które przez blisko trzydzieści lat pozostaje nierozwiązaną tajemnicą. Do rozwikłania tej sprawy przystępuje dwójka funkcjonariuszy gdańskiego archiwum X, Edward Sokulski i Daria Tyszka. Niestety w ich śledztwie pojawia się znacznie więcej pytań niż odpowiedzi, a czas zatarł wspomnienia i prawdę, którą od lat ktoś stara się ukryć. Fakty grzęzną w ślepych zaułkach, a wiele obiecujących tropów prowadzi do ściany milczenia. Na domiar złego najbliżsi zaginionych umierają, jakby nad całą rodziną zawisła śmiertelna klątwa. Sokulski wraz z Tyszką przemierzają świat, którego już nie ma, starając się wyłuskać z bagna fałszu i zapomnienia wątki, które mogą doprowadzić ich do rozwiązania tajemnicy. Nie spodziewają się jednak, że ktoś depcze im po piętach, a zawodowa ciekawość może nieść z sobą wysoką cenę. Jak wiele gotowi są poświęcić, by odkryć prawdę?

Izabela M. Krasińska powraca z emocjonującą historią o zgubnej sile uczuć Strata, jakiej doświadczyli Joasia i Kuba, sprawiła, że nie byli w stanie odbudować swojego związku i postanowili się rozstać. Dwa lata po podjęciu bolesnej decyzji ich życie wygląda całkiem inaczej: Asia powoli godzi się z przeszłością, a Jakub cieszy nowym związkiem. Przebojowa i pewna siebie Julia to całkowite przeciwieństwo jego byłej dziewczyny. Mężczyzna jest przekonany, że u jej boku odnalazł wreszcie szczęście, na jakie zasługuje. Wszystko zmienia się jednak w chwili, gdy przypadkiem spotyka swoją dawną miłość. Kuba staje przed poważnym dylematem. Nie wie jeszcze, że jeden błąd jest w stanie złamać wiele serc. Trudno poświęcić się nowej miłości, gdy do głosu dochodzi tęsknota za dawnym szczęściem. A przecież każdy zasługuje na drugą szansę. Prawda?

Dalsze losy Marty, młodej znachorki, z którą Sabine Ebert zapoznała czytelnika w "Tajemnicy znachorki". Przekonaj się, co grozi oskarżonej o czary kobiecie, sięgnij po "Zniknięcie znachorki". "Zniknięcie znachorki" to kontynuacja "Tajemnicy znachorki", w której autorka, Sabine Ebert, przybliżyła czytelnikowi główną bohaterkę, młodą znachorkę, Martę, jednocześnie opowiadając dzieje powstania Freibergu. Marta niezwykle skutecznie potrafi leczyć wszelkiego rodzaju schorzenia i dolegliwości, co oczywiście nie jest dobrze postrzegane przez duchownych. Znachorzy muszą być bardzo ostrożni, by nie zostać oskarżonymi o czary. Marta, wraz ze swym mężem, Chrystianem, oraz dziećmi, mieszka w założonej przez małżonków osadzie. Są szczęśliwym małżeństwem, dzieci dostarczają im nieustannej radości, a osada wciąż się bogaci. Marta jednakże odczuwa coraz silniejszy niepokój. Jej dar jasnowidzenia przygotowuje ją w ten sposób na zbliżające się niebezpieczeństwo. I faktycznie, jest rok 1173, a jej wróg, rycerz Randolf, powraca z pielgrzymki do Jerozolimy. Marta spodziewa się, że Randolf nie spocznie, dopóki się nie zemści. Niespodziewanie kobieta zostaje porwana z domu swojej przyjaciółki. Niebawem zostaje oskarżona o uprawianie czarów i przyjdzie jej stanąć przed sądem kościelnym. Potem poddana zostanie okrutnym torturom. Czy ukochany Chrystian będzie w stanie ją uratować? Rozpaczliwe poszukiwania nie przynoszą efektu, po uwięzionej w biskupich lochach znachorce zaginął wszelki ślad? Cykl powieści o mieszkańcach Chrystianowa składa się z pięciu tomów: "Tajemnica znachorki", "Zniknięcie znachorki", "Wybór znachorki", "Klątwa znachorki" i "Marzenie znachorki". Autorka łączy w swojej sadze wątki historyczne oraz fikcyjne wydarzenia, umiejscowione na terenie XII-wiecznych Niemiec. Sabine Ebert to jedna z najpopularniejszych niemieckich autorek kobiecych powieści historyczno-przygodowych. Absolwentka iberystyki i historii Ameryki Łacińskiej. Po studiach pracowała jako dziennikarka prasowa, później radiowa i telewizyjna, równolegle pisząc książki historyczne. "Tajemnica znachorki" to jej literacki debiut.

Jeśli szukasz fantastycznej książki dla swojego dziecka, pełnej magii i wspaniałych postaci, zwróć uwagę na opowiadanie "Dziadek do orzechów" autorstwa E.T.A. Hoffmanna. Jest to klasyczna opowieść o przygodach małej Klary w świecie zabawek, którą uwielbiają dzieci i dorośli na całym świecie. Zbliża się najbardziej magiczny i wyczekiwany czas w roku - Boże Narodzenie. Siedmioletnia Klara i jej mały braciszek nie mogą doczekać się świątecznych prezentów. Dzieci co roku otrzymują wspaniałe prezenty, skonstruowane przez ich ojca chrzestnego, który jest zegarmistrzem i wynalazcą. Jednak Klara i Fred wolą zwyczajne zabawki. Dziewczynka dostaje lalkę i nową sukienkę, a chłopczyk ołowiane żołnierzyki i konia na biegunach. Jednak to nie koniec niespodzianek. Pod choinką jest jeszcze jeden prezent, tytułowy dziadek do orzechów. Jest to mała figurka, która potrafi rozłupać orzecha. Klarze bardzo przypada to gustu ten prezent i postanawia przejąć nad nim opiekę. Okazuje się, że jest to zaczarowana zabawka, która potrafi przenieść Klarę do świata pełnego magii. Jakie przygody przytrafią się Klarze w tym fantastycznym świecie?

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński