Dzieci nazistów

III Rzesza była państwem totalitarnym, w którym prym wiodły postacie niestroniące od przemocy, bezwzględności i brutalności: Herman Goering, Joseph Goebbels, Joseph Mengele, sam Adolf Hitler, Hans Frank czy... Amon Goth. Właśnie temu ostatniemu zbrodniarzowi wojennemu Max Czornyj poświęcił swoją książkę "Kat z Płaszowa", w której przybliża czytelnikowi postać o wyjątkowej brutalności, odznaczającej nawet na tle powyższych nazwisk. Powieść ukazała się na polskim rynku dzięki wydawnictwu Filia. Autor postanowił we właściwy sobie sposób opisać piekło obozu koncentracyjnego KL Plaszow, które znajdowało się w Krakowie w latach 1942-1945. Nie jest to ani dziennik, ani biografia ówczesnego komendanta obozu. Książka jest powieścią obyczajową, a tłem są wydarzenia, których świadkami byli więźniowie KL w Płaszewie. Pierwsze skrzypce w dramatycznych i drastycznych epizodach odgrywa wspomniany już zbrodniarz, Amon Goth. Sylwetkę tej bestii w ludzkiej skórze autor stworzył bardzo dokładnie i idealnie odzwierciedlił, jak złym był ON człowiekiem. "Kat z Płaszowa" jest doskonałą, choć drastyczną i bardzo ciężką opowieścią o tym, jakie piekło na ziemi jest w stanie stworzyć jeden człowiek innemu. Obowiązkowa lektura dla fanów takich powieści, jak "Tatuażysta z Auschwitz" autorstwa Heather Morris czy "Skrzypaczka z Auschwitz" pióra Ellie Midwood.

Drugi tom „Kronik Manticore”, nowej serii D. Webera i T. Zahna, osadzonej w realiach świata Honor Harrington. Jeśli chcecie wiedzieć, co się działo przed erą słynnej bohaterki, sięgnijcie po tę książkę! Porucznik Travis Uriah Long uwielbia zasady i regulaminy, ale ma też przy tym rzadką umiejętność wykraczania poza nie i niestandardowego myślenia. Jest jednak jedna reguła, której oficer Royal Manticoran Navy nigdy nie złamie – oddana służba Gwiezdnemu Królestwu, bez względu na konsekwencje. A sytuacja staje się coraz bardziej napięta – Manticore zagrożone jest inwazją. RMN, systematycznie osłabiana przez różne polityczne frakcje, będzie musiała stawić czoło niebezpiecznemu i zdeterminowanemu najeźdźcy. Na szczęście RMN ma w swoich szeregach oficera, który potrafi zaskoczyć nie tylko przełożonych, ale także wroga.

Kolejny tom zbioru dzienników Krystyny Jandy! Dowiedz się więcej o jednej z najznakomitszych polskich aktorek, która raczy Czytelników wyjątkowo szczerą opowieścią o sobie i swoim życiu. "Dziennik 2005-2006" to publikacja, która zainteresuje nie tylko wiernych fanów aktorki, ale również wszystkich tych, którzy chcą poznać ją trochę bliżej. Krystyna Janda urodziła się 18 grudnia 1952 roku w Starachowicach. Jest nie tylko aktorką teatralną oraz filmową, ale również piosenkarką, pisarką oraz autorką felietonów. Pełni funkcję dyrektora artystycznego Och-Teatru oraz Teatru "Polonia". Jest absolwentką Państwowego Liceum Plastycznego w Warszawie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w tym samym mieście. Jej debiut aktorski nastąpił podczas studiów, w 1974 roku, gdy zagrała w spektaklu "Trzy siostry" Aleksandra Bardiniego w ramach Teatru Telewizji. Otrzymywała wiele nagród i szybko zaliczono ją w poczet najwybitniejszych aktorów XX wieku. To właśnie w dziennikach Krystyna Janda napisała o jednym ze swoich najważniejszych projektów: Fundacja oraz stworzenie Teatru Polonia. W każdym napisanym zdaniu widać jej zaangażowanie oraz wkład w to, co robiła i wciąż robi. Każdy Czytelnik znajdzie w tej książce odrobinę siebie, a przy okazji pozna nieco faktów z historii Polski. To nie tylko zwierzenia kulturalne, ale również odkrywanie prawdy o życiu i świecie. Wyjątkowo ludzkie oblicze aktorki sprawi, że stanie się dużo bliższa nam, odbiorcom, a zarazem zyska w naszych oczach jeszcze większe uznanie.

Sprowadził muzykę do mojego cichego świata […] Gra melodie, które znaczą dla mnie więcej niż słowa. Dziewiętnastoletni Cromwell Dean jest wschodzącą gwiazdą muzyki. Uwielbiają go tysiące, choć tak naprawdę nikt go nie zna. W końcu pojawia się dziewczyna w fioletowej sukience, która potrafi przebić się przez nieprzenikniony mur. Kiedy Cromwell porzuca Anglię, by studiować muzykę w upalnej Karolinie Południowej, nie liczy na możliwość ponownego spotkania z dziewczyną. I z pewnością nie spodziewa się, że myśl o niej utkwi w jego głowie, niczym nieustannie powtarzająca się piosenka. Dla Bonnie Farraday muzyka jest całym życiem. Dziewczyna zapisuje każdą nutę w sercu. Dostrzega, że Cromwell ucieka przed swoją przeszłością. Próbuje trzymać się od niego z daleka, ale coś sprawia, że ciągle do niego wraca.

Najnowsza książka Józefa Hena, kolejna dawka charakterystycznego spojrzenia na teraźniejszość i przeszłość. Zapiski migawek z życia wybitnego pisarza zatytułowane "Bez strachu. Dziennik współczesny". Publikacja "Bez strachu. Dziennik współczesny" to kolejny tom dzienników Józefa Hena. Po wydanej w 2018 roku książce "Ja, deprawator", pisarz podpisał z wydawcą umowę na kolejny tom swoich dzienników. I gdy nowe dzienniki były skończone i gotowe do opublikowania pod tytułem "Do was i od was", rozpoczęła się epidemia koronawirusa, ludzie poprzez lockdown i strach o własne zdrowie doświadczyli innego świata. Józef Hen, wraz z wydawcą, zdecydował wówczas, że ten inny świat powinien pojawić się i w jego książce. W ten oto sposób, po refleksji kończącej przygotowaną przez pisarza treść, autor dopisał zdanie "W tym miejscu książka miała się zakończyć" oraz kontynuował swoje obserwacje i rozmyślania przez kolejnych kilka miesięcy. Tytuł, "Bez strachu", można interpretować wielorako, choć sam autor mówi, że nie odnosi się on jedynie do koronawirusa. Tak się złożyło, że niemal na początku tego tomu opowiada on o zwalczaniu strachu podczas oblężenia we wrześniu 1939. Walka ze strachem jest więc klamrą spinającą całość. Pomiędzy codziennymi obserwacjami i spostrzeżeniami na temat otaczającej go rzeczywistości, Józef Hen snuje swoje wspomnienia z czasów wojny, a także swego życia przed wojną czy odnajdywania się w polskim socjalizmie. Jego opowieść smuci i bawi, wstrząsa i napawa nostalgią, przepełniona jest melancholią, ale niepozbawiona ironii. Józef Hen, a właściwie Józef Henryk Cukier, to urodzony w 1923 roku polski pisarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, dramaturg, reportażysta i scenarzysta filmowy. Ma na swoim koncie reportaże, nowele, opowiadania, prozę historyczną, a także powieści dla dorosłych i młodzieży oraz scenariusze filmowe.

Twoja pociecha spędza niewiele czasu ze swoim ojcem? Pragniesz, by ich wspólnej aktywności było więcej oraz by ich jakość wzrosła? Podaruj dziecku książeczkę "Tato(wie)!" autorstwa Leszka Talko i przenieś relację malucha i taty na wyższy poziom. Najczęściej pierwszą i najważniejszą osobą dla dziecka jest mama. Już od pierwszych dni życia maleństwa karmi je, przewija, spędza z nim mnóstwo czasu. W wielu przypadkach ojciec w tym czasie pracuje, co sprawia, że ma mniej czasu dla dziecka. To z kolei powoduje, że relacja na linii ojciec-dziecko bywa słabsza. Tak jednak być nie musi. Aby się o tym przekonać, wystarczy sięgnąć po lekturę "Tato(wie)!". Mały czytelnik dowie się, jak wiele rzeczy można robić z tatą. Posiądzie też wiedzę na temat tego, że każdy jest inny i choć mama i tata wykonują pewne czynności inaczej, nie oznacza to, iż któreś z nich robi coś lepiej lub gorzej. To wspaniała nauka szacunku do odmienności, jakich w naszym świecie jest wiele. Czas spędzony z tatą zwykle upływa w dobrym nastroju, ponieważ tatusiowie, podobnie jak mamy, mają bardzo ciekawe pomysły. Mogą wykazywać się ogromną kreatywnością i cierpliwością. Do czytania książki zachęcają kolorowe, humorystyczne ilustracje.

Książka, która pokazuje jedno z mroczniejszych oblicz kobiecego świata. Zobacz, jak jedna nieprzemyślana decyzja może zaważyć na całym życiu. "Kupiona i sprzedana" to książka, w której została spisana prawdziwa historia Megan Stephens. Jako dziecko nigdy nie miała lekkiego życia. Ojciec był alkoholikiem, jej rodzice szybko się rozwiedli. Niespodziewanie jednak, gdy miała czternaście lat, matka zaproponowała jej wspólny wyjazd na wakacje do Grecji: tylko ona i córka, by wreszcie mogły pobyć razem i odpocząć. Na miejscu obie poznały mężczyzn, matka – Nikosa prowadzącego na miejscu własny lokal, a Megan – Jaka, dorosłego, ale żywo nią zainteresowanego Albańczyka. Dziewczyna była oczarowana przystojnym mężczyzną, spędzała z nim każdą wolną chwilę. Z początku udało jej się namówić matkę na przesunięcie wyjazdu z Grecji, potem niemal siłą wymogła na niej zgodę na to, by zostać przy ukochanym. Matka ostatecznie uległa i zaufała nieznajomemu na tyle, by powierzyć mu pod opiekę córkę. Po jej wyjeździe Megan zaczęła pracę, by pomóc Jakowi, który potrzebował pieniędzy. Najpierw wcieliła się w rolę tancerki z klubu, potem jeździła do domów różnych klientów, by ostatecznie pracować także na ulicy i w domach publicznych. Dziewczyna nikomu jednak nie mówiła o tym, co się działo, nawet matce, która przeprowadziła się do Grecji i zamieszkała w pobliżu. W końcu Jak, po kilku latach wyzyskiwania i zmuszania Megan do rzeczy, na jakie wcale nie miała ochoty, sprzedał ją handlarzowi ludźmi. Dopiero, gdy dziewczyna trafiła do szpitala, pomocną dłoń wyciągnęli do niej dobrzy ludzie.

Druga wojna światowa była jednym z najgorszych i najbardziej wstydliwych dla ludzi momentów rozwoju cywilizacji. Fabryki śmierci, łagry, śmierć milionów żołnierzy, bez względu na to, po jakiej stronie walczyli, czy pierwsze użycie broni nuklearnej w historii ludzkości - to wszystko wydarzyło się w ciągu zaledwie sześciu lat. Na szczęście te mroczne i brutalne czasy są już historią, która interesuje wiele osób. Po sukcesie dwóch książek - "Tatuażysta z Auschwitz" oraz "Podróż Cilki" - Heather Morris kończy trylogię opowiadającą o ofiarach tamtych czasów powieścią "Trzy siostry", którą w Polsce w przekładzie Kai Gucio wydało wydawnictwo Marginesy. Cibi, Livi i Magda jako małe dziewczynki składają przysięgę zarówno sobie, jak i swojemu ojcu, że zawsze będą razem - bez względu na okoliczności oraz przeciwności losu, a ten, choć same bohaterki nie mogły jeszcze tego wiedzieć, będzie rzucał im pod nogi nie pojedyncze kłody, ale cały las. W trakcie ich okresu dojrzewania i wchodzenia w dorosłość rozpoczyna się wojna, która obejmuje również ich rodzinną Słowację. Wszystkie trzy trafiają do piekła na ziemi, którym była ziemia w pobliżu miasta Oświęcim. Obozowa rzeczywistość sprawia, że chociaż wcześniej zostały rozdzielone, odnajdują się ponownie w Auschwitz, gdzie przypomniawszy sobie o obietnicy złożonej przed laty, składają kolejną - że wszystkie trzy przeżyją. Heather Morris prowadzi czytelnika przez kolejne etapy ich życia - marsz śmierci, powrót do nowego, komunistycznego ładu oraz ucieczkę do Izraela. Jest to opowieść, która potrafi wywołać w czytelniku bardzo wiele skrajnych emocji - od śmiechu (który mimo bardzo ponurego tła też się tu pojawia), przez wściekłość, po dojmujący smutek.