Plan Colossus

"Bomba. Osiedle Sielanka. Tom 3" Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk to kolejny tom opowiadający o barwnych losach podmiejskiej społeczności. Każdy tutaj zmaga się z innymi problemami, a osobliwości, które nadają całości sporo kolorytu, jak zwykle nie brakuje. Spokój chyba nigdy nie zagości na Sielance, choć wszyscy jej mieszkańcy tylko o nim marzą. Grypa szaleje, jak to zwykle wczesną wiosną, a tymczasem Jakubek musi odłożyć sporą kwotę na łapówkę dla burmistrza, a u Stefana zamieszkała dziewczyna, która sprawia, że Ala nie może spać spokojnie. Jednocześnie Arletę nawiedza matka, która dokłada wszelkich starań, aby na miejscu zaprowadzić swoje własne porządki. To jednak nie koniec perypetii, bo z Krasnegostawu przybywa z niezapowiedzianą inspekcją Teodozja Jakubek we własnej osobie, a syn oraz synowa Marii Bąk poznają wyjątkowo niewygodną prawdę. Emilia zdaje się jedyną osobą, która ostatnie dni może zaliczyć do pozytywnych, ponieważ wizyta dawno niewidzianego kolegi na nowo budzi w niej kobietę.

Życie Faith McMann legło w gruzach, kiedy pewnego dnia po powrocie do domu zastaje zamordowanego męża, a dzieci zostały porwane. Wszechogarniający strach i niepokój o los dzieci sprawiają, że życie staje się nie do zniesienia. Do momentu, gdy postanawia zamienić udrękę na złość… A zamiast pozostać ofiarą, szykuje zemstę. Sfrustrowana bezsilnością policji, podejmuje działania, by uratować swoje dzieci. Odkrywa brutalne podziemie handlu ludźmi. Mroczny świat, z którymi przyszło jej się zmierzyć jest bezlitosny, a cel jest prosty: zmienić krucjatę Faith w misję samobójczą. Nie wiedzą jednak, że nie ma nikogo bardziej niebezpiecznego niż matka walcząca o swoje dzieci. Zwłaszcza taka, która zasłużyła na przydomek FURIA.

Fascynujące, pełne ciekawych przemyśleń i kontrowersyjnych tematów rozmowy izraelskiego pisarza, Amosa Oza, oraz redaktorki hebrajskich wydań jego dwóch ostatnich książek, Sziry Chadad. Ze względu na wspólną pracę przy książkach, Amos Oz i Szira Chadad spędzają wiele czasu w swoim towarzystwie. To przyczyniło się do licznych, długich dyskusji na rozmaite tematy, które okazały się poruszać kwestie ważne dla wielu ludzi, a nawet oferować odpowiedzi na niektóre dręczące ich pytania. Dlatego też zostały zebrane, uporządkowane i zamieszczone w książce. "Z czego powstaje jabłko?" to czysty dialog pomiędzy kobietą i mężczyzną, przedstawicielami różnych pokoleń. Znajdziemy tu głębokie i szczere przemyślenia, debaty o życiu, literaturze i sztuce, dyskusje na temat polityki w Izraelu i na świecie. Dowiemy się, jak powstają powieści Oza, skąd przychodzą jego pomysły i w jaki sposób ubiera je w słowa. Poznamy punkty widzenia Amosa i Sziry w sprawie rodzicielstwa i dojrzewania młodzieży dziś i dawniej, nie zabraknie również żywiołowych dyskusji o seksie i erotyce, nieodłącznych elementach życia każdego człowieka. Dodatkowo pisarz opowie o przemianach społecznych, których był świadkiem w trakcie swojego życia. Rozmowy prowadzone są w sposób przyjazny i zupełnie swobodny, momentami humorystyczny, ale jednocześnie niestroniący od poważniejszych tonów. Amos Oz jest cenionym i znanym izraelskim pisarzem z dużym dorobkiem literackim. Wybitność jego dzieł potwierdza mnogość otrzymanych nagród, takich jak Nagroda Bialika czy Nagroda Franza Kafki, a także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego oraz medal "Zasłużony dla tolerancji". Niektóre z jego dzieł przetłumaczono na język polski, m.in.: "Opowieść o miłości i mroku", "Aż do śmierci", "Pantera w piwnicy", "Tam, gdzie wyją szakale". Szczególnie warto sięgnąć po dwie z jego książek, "Poznać kobietę" i "Judasza", które budzą niepokój zrodzony ze świadomości, jak celne i aktualne są przemyślenia autora.

"Raz wiedźmie śmierć" to początek magicznej Sagi Rodu Bies. Adam Faber zabiera czytelnika do świata pełnego sekretów, przekrętów i miłości. Maximilian de Gousse, popularny w magicznym świecie czarownik, zostaje zamordowany. Nikt nie wie, kto dokonał tej makabrycznej zbrodni. Czy była to jego była żona Agreia? A może to tajemnicza, przedwieczna moc obudziła się ze snu, próbując namieszać w świecie żywych? Czy czarodziejom grozi niebezpieczeństwo? Niestety okazuje się to tylko wierzchołkiem góry problemów rodziny Bies. Przed Saturninem stoi bardzo trudne zadanie. Musi przejść przez czarodzielnicę - czarodziejski rytuał, dzięki któremu osiągnie pełnię magicznej mocy, aby móc dumnie reprezentować swoich bliskich. Z kolei jego siostra Dragomira toczy bój z własnymi snami, unikając przy tym spalenia na stosie. Młodzi czarodzieje pragną poznać prawdę o swoich korzeniach. Rodzeństwo bacznie obserwuje swoją rodzinę, która zaczyna zachowywać się coraz bardziej podejrzanie. Jakby tego było mało, do zwariowanego magicznego grona nagle dołącza zmarła ciotka. Dlaczego wróciła z zaświatów? Czy ma to związek z tajemniczymi wydarzeniami?

Elisa i Beatrice przyjaźniły się, ale było to dawno temu, jakby w innym życiu. Poznały się jako nastolatki, w małym miasteczku T, na wybrzeżu Toskanii. Elisa trafiła tam przypadkiem, w wyniku niezrozumiałych wyborów swojej matki, Beatrice zaś spędziła w T całe swoje dotychczasowe życie. Ich spotkanie to zderzenie dwóch różnych światów. Elisa ma konfliktową, przenikniętą problemami rodzinę, która z trudem okazuje jej uczucia; Beatrice ma troskliwą matkę, odnoszącego sukcesy ojca, idealny dom. Elisa jest zła, zbuntowana i nieporadna, Beatrice jest zdeterminowana, racjonalna i pewna swego. Łączy je tylko jedno: poczucie osamotnienia. Elisa, jako outsiderka, nie może odnaleźć się wśród rówieśników. Beatrcie, uważając się za lepszą, sama wybrała samotność. Pewnego dnia postanawiają ukraść ze sklepu parę markowych dżinsów. To wydarzenie sprawia, że między dziewczynami nawiązuje się silna siostrzana więź. Od tej pory przyjaciółki zwierzają się sobie ze wszystkich nowych doświadczeń, ze swoich pierwszych miłości, pierwszych razów, pierwszych imprez. Beatrice i Elisa są młode, zbuntowane i nierozłączne… do czasu. Trzynaście lat później Beatrice jest światową gwiazdą, podczas gdy Elisa z trudem odnajduje się w rzeczywistości. Silvia Avallone kreśli skomplikowane postacie, a ich zawiłe losy tkają gęstą fabułę powieści.

Mistrzowie powieści szpiegowskiej pod lupą Niektórzy pisarze czerpią garściami z własnych doświadczeń w pracy w służbach; inni prowadzą dogłębny research, docierając do byłych oficerów i szpiegów. Czy wszystko, co opisują, jest prawdą? Czy literatura szpiegowska może być źródłem informacji na temat pracy wywiadu? Autorzy opisują nowoczesne metody inwigilacji, sposoby werbowania agentów, szyfrowania informacji, fałszowania dokumentów i prowadzenia tajnych przeszukań oraz to, jak nowoczesne technologie wpłynęły na pracę agencji wywiadowczych. Krótki kurs szpiegowania to pasjonująca rozmowa o nowoczesnym wywiadzie i klasyce literatury szpiegowskiej oraz krytyczna ocena mistrzów gatunku – od Fredericka Forsytha, przez Toma Clancy’ego do Vincenta V. Severskiego.

Bestseller "Los Angeles Times" i "Boston Globe", a także książka, którą według "New York Timesa" po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem! W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź? Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z "zielonej Sahary", klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do... bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania. Pływanie bowiem - jak twierdzi autorka - to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności. Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego "wyłączenia". Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia. Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy. Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy. Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.