Pozory

“Hej, mała!” to trzecia część cyklu powieściowego “Och, Elvis!”. Zabawna i pełna wzruszeń opowieść o rodzinie, którą jak najbardziej można było sobie wybrać. “Hej, mała!” to wzruszająca i zabawna opowieść o rodzinie z wyboru. Jeśli szukacie mądrej, a zarazem lekkiej lektury, z pewnością zarówno sama książka, jak i jej bohaterowie przypadną Wam do gustu. Asia i Paweł od dawna czują coś do siebie. Brakuje im odwagi, by zrobić kolejny krok. Paweł zaczyna nagle zachowywać się nad wyraz dziwnie, a przynajmniej dziwne jest to w oczach Asi. Czyżby w jego życiu pojawiła się inna kobieta? Asia snuje w myślach najgorsze scenariusze. Zasmuca ją myśl, że marzenia o byciu mamą mogą się nigdy nie spełnić. Z kolei nastoletnia córka Pawła, Nastka, odkrywa stare rodzinne notatki z przepisami kulinarnymi sprzed wielu lat i postanawia opublikować je na blogu. W rozwijaniu nowej pasji bardzo pragną pomóc dziewczynie przyszywane babcie. Co wymyślą tym razem? A może znowu, jak to mają w zwyczaju, wpakują się w kłopoty? Czytając powieść Mariki Krajniewskiej, będziecie śmiać się i wzruszać do łez, a z każdą kolejną stroną coraz trudniej będzie rozstać się z Asią, Pawłem, Nastką i pozostałymi bohaterami. Zresztą, z pewnością wielu czytelników zna ich już doskonale. Powieść ta stanowi już bowiem trzecią część cyklu obyczajowego "Och, Elvis". W serii znalazły się jak dotąd następujące tytuły: “Och, Elvis!”, “No, Asiu!” i “Hej, mała!”.

25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki – przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć. Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci. Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.

Oflag IV C Colditz najsłynniejszy specjalny obóz jeniecki II wojny światowej. W tym posępnym zamku na urwistej skale Niemcy więzili alianckich oficerów uznawanych za szczególnie ważnych oraz tych, którzy zasłynęli ucieczkami z innych obozów. Oto wyjątkowa opowieść o Colditz widzianym niemieckimi oczami. Jej autor był członkiem obozowego personelu przez większość wojny. Z czasem awansował do funkcji oficera bezpieczeństwa i zastępcy komendanta. Na kartach książki przewija się cała plejada niezwykle barwnych postaci, gdyż do Colditz trafiali wyłącznie ludzie o bogatej historii ucieczek lub istotnym znaczeniu politycznym. W murach zamku przesiadywali zatem najbardziej zawzięci i błyskotliwi alianccy oficerowie, którzy wpadli w niemieckie ręce. Przez całą wojnę ani na chwilę nie porzucali prób wyrwania się na wolność. Ich codzienny oręż stanowiły podkopy, blefowanie, przebieranki, wręczanie łapówek wartownikom, podrabianie dokumentów i cała gama najprzemyślniejszych sztuczek mających wywieść Niemców w pole. Z kolei Eggers i jego ludzie nie ustawali w wysiłkach, aby niestrudzonych uciekinierów powstrzymać. Reinhold Eggers (1890-1974) były nauczyciel, żołnierz I wojny światowej. Po wybuchu II wojny światowej tłumacz w oflagu IV A, a następnie oficer i szef bezpieczeństwa oflagu IV C w zamku Colditz. Po wojnie, aresztowany przez Sowietów na 10 lat pracy przymusowej. Pierwsze wydanie jego książki o Colditz ukazało się w 1961 roku.

„Wierzcie mi, dzieciaki wiedzą o internecie więcej niż ich rodzice kiedykolwiek się dowiedzą. Jeśli chcecie sprawić, aby wasze dzieci były bezpieczniejsze, a równocześnie być po tej samej stronie co one, przeczytajcie tę książkę”. John Walsh, współzałożyciel Narodowego Centrum do Spraw Dzieci Zaginionych i Wykorzystywanych, prowadzący America’s Most Wanted Jak wychowywać dziecko we współczesnym świecie, kiedy już

Jedno słowo, a tak wiele znaczy. Pięknie ilustrowane "Księgi dobrych manier" wprowadzą maluszki w świat bon tonu i staną się inspiracją do dyskusji z dorosłymi na temat podstawowych zasad etykiety. Wydanie w twardej oprawie sprawi, że książeczki przetrwają nawet wielokrotnie podejmowane próby zgłębienia tego zagadnienia. Savoir-vivre wprowadzany małymi krokami, począwszy od