Lista obecności

"Pola. Wnuczka wariatki" tętni humorem, życiem i wartką akcją. Opowieść o rodzinnych więzach i o tym, jak łatwo można je zniszczyć. Pola ma 28 lat. Studiuje i pracuje, więc (jak mogłoby się wydawać) jest kobietą niezależną. No ale myśleć tak mógłby jedynie ktoś, kto nie zna jej matki, która twardo stąpa po ziemi i ma bardzo dominujący charakter. Według niej córka wciąż podchodzi do życia w sposób lekkomyślny i za to właśnie ma dostać nauczkę. A zatem Pola, w ramach kary, jedzie na miesiąc do babki. Tam, na zabitej dechami wsi, w towarzystwie osoby, która wedle ponurej, rodzinnej legendy ma nie po kolei w głowie, dowie się, o co tak naprawdę chodzi w życiu. Dodajmy, że do tej pory Pola nie miała z babką żadnego kontaktu. Tymczasem już pierwszego wieczoru tych karnych wakacji zaczynają dziać się rzeczy dziwne. Babcia upija Polę własnoręcznie pędzonym bimbrem i z miejsca wciąga ją w jakąś niecodzienną intrygę. Okazuje się przy tym kobietą energiczną, prującą lokalnymi bezdrożami motorem lub małym fiacikiem. W dodatku z maniackim uporem walczy o to, by nie wycinać okolicznego lasu celem postawienia tam fabryki. Pola wpada w wir zdarzeń, które błyskawicznie wymykają się spod kontroli. Oto pełna ciepła i humoru opowieść o trzech pokoleniach kobiet, których życie mogłoby wyglądać zupełnie inaczej. No ale wygląda, jak wygląda, a wszystko to za sprawą nieporozumień i nie zawsze trafnych wyborów. Czy uda im się odbudować rodzinne więzi?

Jeśli lubisz wzruszać się do głębi i obcować z książkami, które mogłyby zostać napisane przez samo życie, koniecznie musisz sięgnąć po tę pozycję! "Przystań nad Wisłą" Anny Szczęsnej to doskonała propozycja na długie, leniwe wieczory. Książka przeznaczona jest nie tylko dla tych, którzy niezbyt dobrze wspominają swoje dzieciństwo i chcą ją przeczytać w ramach swoistej autoterapii, skłoni bowiem do refleksji każdego wrażliwego czytelnika. Książka opowiada historię Tamary Pawlickiej, która po śmierci matki trafia pod opiekę apodyktycznego ojca. Dziewczynka przeżywa prawdziwą traumę, nie mogąc kontaktować się z ukochaną babcią i podporządkowując się na każdym kroku surowym regułom panującym w domu ojca. Staje się prawdziwą niewolnicą, która w żadnym wypadku nie ma prawa wyrażać własnego zdania. Wszelkie akty nieposłuszeństwa wobec ojca wiążą się z dotkliwymi konsekwencjami. Po latach, gdy jej oprawca umiera, a Tamara staje się dojrzałą kobietą, wszystkie nagromadzone do tej pory lęki wracają ze zwielokrotnioną siłą. Tamara wyjeżdża zatem z Warszawy i znajduje dla siebie nowy dom z dala od tego, który stał się jej miejscem kaźni. Dopiero wtedy zaczyna po raz pierwszy naprawdę żyć po swojemu. "Przystań nad Wisłą" to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto choć raz czuł się niechciany, niepotrzebny, nic nieznaczący. To mądra opowieść o depresji, przemocy i poczuciu wyobcowania. Autorka w umiejętny sposób pokazuje, jak ważną rolę odgrywa w życiu każdego człowieka miłość rodzicielska i jak trudno poradzić sobie w ponurej rzeczywistości bez solidnego wsparcia. Jednocześnie powieść daje nadzieję na to, że każdy może wyrwać się z domowego piekła i wziąć pełną odpowiedzialność za swoje życie. Postawa Tamary uczy, że choć jest to trudne i czasochłonne, warto zawalczyć o siebie.

Kiedy Zachar nie może zasnąć, myśli o tym jak inni śpią, i obserwuje domy po drugiej stronie ulicy. Światła w różnych oknach często zapalają się i gasną. Chłopiec wyobraża sobie, że widzi latarnie morskie. Zachar nie śpi, tak jak i jego tata, który jest architektem i pracuje do późna w nocy. Tata wymyśla sprawdzoną metodę pomagającą zasnąć synowi. To liczenie. Ale co będą liczyć? Czy Zacharowi w końcu uda się zasnąć? Wzruszająca metafora latarni stworzona przez ukraińsko-białoruski duet pisarzy zyskuje współcześnie dodatkowe znaczenie i poruszy każdego czytelnika. Opowieść pięknie zilustrowała ukraińska artystka Oksana Draczkowska. Książka idealna do wspólnego czytania przed snem

Nowa książka spod pióra najpopularniejszego polskiego pisarza. Remigiusz Mróz tym razem prezentuje czytelnikom miejską powieść "Osiedle RZNiW", zabierając ich w sentymentalną podróż do wczesnych lat dwutysięcznych, gdzie rozgrywa się kryminalna zagadka. Osiedle RZNiW to typowe blokowisko, na którym dzieci spędzają całe dnie na trzepaku, młodzi palą jointy i hołdują hip-hopowej subkulturze, zaś starszych za bardzo interesuje życie sąsiadów i alkohol. W takich warunkach samotnie wychowuje się osierocony 17-letni Deso, walcząc o przetrwanie w trudnych czasach i dając upust pretensjom do świata poprzez tworzenie graffiti i rapu. "Boję się. Chyba ktoś za mną idzie". Od SMS-a o takiej treści rozpoczyna się szereg niefortunnych zdarzeń. Deso próbuje odkryć, kto jest autorem enigmatycznej wiadomości. Jest zaniepokojony, gdy po oddzwonieniu słyszy tylko trzaski, ale w obliczu wszystkich problemów chłopaka, ta sytuacja nie jest szczególnym zmartwieniem. Wkrótce okazuje się jednak, że zaginęła Iza, dziewczyna z jego klasy. Wszystko wskazuje na to, że Deso był ostatnią osobą, z którą miała kontakt. Nastolatek wciela się w rolę detektywa i próbuje rozwikłać tę zagadkę. Czy odnajdzie koleżankę? "Osiedle RZNiW" obnaża problemy Polaków u progu XXI wieku i w ciekawy sposób ukazuje trudy dorastania w niesprzyjającym czasie i środowisku. Na pełnym niebezpieczeństw osiedlu z okien słychać przekleństwa, hip-hopowe kawałki i powiadomienia z Gadu-Gadu, a młodzież mówi charakterystycznym slangiem, co pozwala czytelnikom w pełni powrócić pamięcią do tamtych lat.