Avicii. Biografia Tima Berglinga

“Odnaleźć się”, debiut literacki Agnes Lidbeck, to jedna z najgłośniejszych szwedzkich książek 2017 roku Szpital, narodziny dziecka i mąż. To sceneria, w której poznajemy główną bohaterkę powieści, Annę. Autorka opowiada o losach kobiety, jej wyborach, miłości, prozie życia małżeńskiego i rodzinnego, kobiecych i zwykłych ludzkich pragnieniach. To książka między innymi o samotności w związku i wielu innych aspektach bliskich współczesnym kobietom. To dlatego warto sięgnąć po tę oryginalną i uniwersalną w swoim przekazie powieść. Główna bohaterka, Anna mieszka w pięknym domu. Jest żoną Jena i matką trójki dzieci. Zawodowo pisze teksty do kolorowego pisma. Anna nie ma przyjaciół, ani życia towarzyskiego. Dzieci i mąż stanowią zasadniczą treść jej życia. Pod maską wzorowej żony i matki kryje się niepewna siebie kobieta, która zupełnie nie potrafi odnaleźć się w roli, jaką przyjęła. Anna czuje, że nie jest potrzebna dzieciom, a mąż już jej nie pożąda. Jednocześnie to, jak postrzegają Annę inni ludzie, jest dla niej lustrem, w którym się przegląda. Na odbiciu, jakie widzi opiera poczucie własnej wartości. Kobieta w głębi pragnie zmiany, która wyrwie ją z monotonii, zerwie skorupę normalności. Jednak nie potrafi określić, w jakim kierunku ta zmiana miałaby pójść. Ta głęboko tkwiąca tęsknota sprawia, iż Anna porzuca swoją dotychczasową uporządkowaną egzystencję i wchodzi w nowy związek. Czy to zmieni Annę i jej postrzeganie samej siebie? Czy bohaterka zdoła odnaleźć samą siebie? Autorka, Agnes Lidbeck, nie ocenia swojej bohaterki, ale w sposób dobitny pokazuje pustkę i bezduszność współczesnego świata.

Kate na pół roku przeprowadza się z Londynu do Bostonu – zamieniła się na mieszkania z kuzynem. W Stanach chce ukończyć kurs grafiki komputerowej, a przede wszystkim dojść do siebie. Od dzieciństwa zmaga się z atakami paniki, a niedawno za sprawą byłego narzeczonego przeżyła niewyobrażalną traumę. Teraz potrzebuje spokoju i poczucia bezpieczeństwa.

Niezwykle emocjonalna i uczuciowa historia małego chłopca walczącego z przeciwnościami losu. “Siedem minut po północy” z pewnością poruszy serce każdego Czytelnika. Są historie, które przedstawione zostają w tak niesamowity sposób, że budzą emocje każdego, kto po nie sięgnie. Podobnie jest z książką “Siedem minut po północy”, która opowiada o zagubionym chłopcu, przerażonym trudnościami, z jakimi przychodzi mu się zmierzyć. Problemy ze zdrowiem mamy przerastają już jego możliwości radzenia sobie w trudnych sytuacjach, dlatego niespodziewanie za jego oknem pojawia się niezwykle tajemniczy gość. Conor O’Malley musi zmierzyć się w życiu z wieloma przeciwnościami i problemami. Rozwód rodziców, problemy w szkole, a teraz poważna choroba matki. Jest zbyt niedojrzały, aby przyjąć to wszystko na swoje barki, dlatego stara się uciec od emocji i negatywnych myśli. Tylko czy na pewno można postępować w ten sposób bez żadnych konsekwencji? Jest noc, a dokładniej siedem minut po północy. Trzynastoletni Conor budzi się we własnym łóżku i odkrywa, że za oknem jego sypialni czai się drzewny potwór. I nie jest to ten, którego przybycia podświadomie się spodziewał. Nie ten z nocnych koszmarów, które dręczą Conora od momentu, gdy jego ciężko chora matka zaczęła się leczyć. To potwór zupełnie inny, sędziwy i dziki. Żąda ON od chłopca czegoś niebezpiecznego i przerażającego zarazem - prawdy. I właśnie o niej głównie traktuje książka “Siedem minut po północy”. Aby móc zmierzyć się z ogromnym bólem, Conor musi stawić czoła najstraszniejszym lękom, jakie go ogarniają. Do tej pory ukrywał je głęboko w duszy, jednak, aby definitywnie się z nimi rozprawić, musi pozwolić, aby dotarły do jego świadomości. Historia chłopca zmusza Czytelników do refleksji nad własnym życiem, a także wyborami, decyzjami i wszystkim, z czym przychodzi się im zmierzyć. Prawda odgrywa kluczową rolę w zrozumieniu siebie i świata, dlatego nie można odsuwać się od niej i zabraniać dostępu do naszego serca. Wzruszająca opowieść Conora to walka z potworem, który symbolizuje jego najgorsze i największe lęki, przed którymi się wzbrania.

Wywiad, a w zasadzie luźna rozmowa ze Zbigniewem Zamachowskim przeprowadzona przez Beatę Nowicką pokazuje czytelnikowi życie i twórczość jednego z najpopularniejszych polskich aktorów. "Zbyszek przez przypadki" to ciekawe i nowatorskie podejście do biografii, bez próby stworzenia mity idealnego idola. Obowiązkowa lektura dla fanów polskiej kultury, jak i samego Zbigniewa. Zbigniew Zamachowski w rozmowie z Beatą Nowicką odkrywa przed czytelnikiem swoje życie i twórczość, która rozpoczęła się jeszcze w czasie jego dzieciństwa. Opowiada o swoich przygodach ze znajomymi ze świata wielkiego ekranu oraz trochę o życiu prywatnym. Aktor znany z setki ról, podkładający głosy pod znane postacie i odgrywający ikonicznych bohaterów po raz kolejny wychodzi do widza, tym razem w nietypowej dla siebie formie. "Zbyszek przez przypadki" to szczera publikacja, bez zbędnego patosu, skierowana w pierwszej kolejności na czytelnika i nastawiona na niego. Pokazuje, że nawet największe nazwiska prowadzą zwykłe życie, mają swoje wzloty i upadki oraz starają się radzić sobie z codziennymi problemami.

Dwie jedenastolatki, Alice i Roonie, po tym, jak za niegrzeczne zachowanie zostały wyproszone z urodzin koleżanki, skręcają w inną niż zwykle uliczkę. Przed jednym z domów widzą pozostawiony samotnie wózek z dzieckiem. Małe niewinne dziewczynki sądzą, że postąpiły słusznie, uratowały to dziecko – skoro ktoś je zostawił bez opieki, znaczy, że go nie chce. Prawda? Gdy kilka dni później

Jedna z najpiękniejszych książek o miłości, odchodzeniu i bólu rozłąki. Nowe, uzupełnione o obszerne posłowie wydanie. Ćwiczenia z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty Tuszyńskiej i jej męża, krytyka literackiego, tłumacza i podróżnika, emigranta ‘68 roku, Henryka Dasko. To rzeczowo, prawie na „gorąco” spisywany dziennik, odsłaniający grozę i rzeczywistość choroby ostatecznej oraz to, że śmierci nie da się oswoić. Z drugiej strony to piękna, emocjonalna książka poetycka. Opowieść o miłości i walce o życie, a w końcu o godność umierania. Dzielili życie przez kilkanaście lat. Między kontynentami, z daleka, kawałkami wydzieranymi z pracowitego czasu obojga – dni, tygodnie, rzadko więcej, bo były obowiązki, odpowiedzialność, jego dzieci, jej studenci, książki, biznesowi partnerzy. Ich czas miał się właśnie zacząć. Wybrali dla siebie wspólny warszawski adres. Ale mężczyzna, którego kochała i z którym miała się zestarzeć śmiertelnie zachorował. Wyrok był nagły i jednoznaczny – nowotwór złośliwy mózgu. Nie było nadziei. W geście obrony mówili o miłości: „Będziemy walczyć, będziemy razem. Nie poddamy się”. Ta książka to terapia, pożegnanie i swoisty pomnik dla ukochanej osoby.

Intymny portret pewnego małżeństwa. Pełna emocji opowieść o okrutnej sile milczenia i tragicznym w skutkach braku komunikacji. Wydawałoby się, że małżeństwo Maggie i Franka jest szczęśliwe i pełne miłości. Okazuje się jednak, że mąż i żona od pół roku nie zamienili ze sobą ani jednego słowa. Jedzą razem posiłki i śpią w jednym łóżku w coraz bardziej niezręcznym milczeniu.