Zabić ból. Imperium oszustwa i kulisy epidemii opatowej w USA

Książka "Jeśli jutro nie nadejdzie" autorstwa Robbiego Coucha jest pełną zwrotów akcji powieścią dla młodzieży. Mimo że jest jedną z wielu pozycji literatury, w której pojawia się pętla czasu, nie sposób nie wciągnąć się w historię Clarka. Bohaterem i narratorem powieści jest Clark, którego życie jest pełne emocji i rozterek. Książka w niezwykle subtelny sposób porusza wątek społeczności LGBT+ z perspektywy nastolatka i jego przeżyć. Dopiero, gdy na jego drodze staje Beau, udaje mu się wyrwać z zapętlonej od ponad 300 dni poniedziałkowej rzeczywistości. Nowy przyjaciel staje się dla niego odpowiedzią na najtrudniejsze pytania, które postawiło przed nim życie. To kluczowy moment, w którym po raz pierwszy ma nadzieję, że jego los się odmieni, a nowe uczucia pozwolą przezwyciężyć trudności: samotność, rozwód rodziców, relację z własnym psychologiem. Niejeden czytelnik podczas lektury poczuje się jak główny bohater i będzie liczyć na podobny finał w swoim życiu. Lektura może być ukojeniem dla wszystkich zagubionych w świecie uczuć, które pojawiają się u progu dorosłości. To jedna z lepszych i dojrzalszych książek, w których tematyka osób LGBT+ poruszona jest w tak delikatny i pełen wzruszeń sposób. Każdy, kto sięgnie po książkę Robbiego Coucha, nie raz wzruszy się podczas lektury. Na pewno też inaczej spojrzy na problem osób wykluczonych i borykających się z brakiem tolerancji.

Opowieść o czterech cichociemnych, których pokochały miliony Polaków. Pożegnanie z Warszawą to trzeci tom znakomitego cyklu powieściowego, którego bohaterami są czterej cichociemni. Janek Markiewicz, Bronek Woyciechowski oraz bracia Michał i Władek Konarscy nieustannie prowadzą walkę z niemieckim okupantem. Jednak sami znajdują się w coraz większym niebezpieczeństwie – Lars Rainer, szef warszawskiego gestapo, nadal podąża ich śladem. Równie groźny okazuje się nowy wróg bohaterów – sowiecki oficer Sorokin. W tym tomie ukazane są kulisy walki z komunistyczną agenturą, euforia pierwszych dni Powstania Warszawskiego, rzeź Woli i tragiczny koniec polskiej stolicy. Książka autorstwa Jarosława Sokoła – scenarzysty popularnego serialu Czas Honoru, który zyskał ogromną popularność wśród widzów.

JFK podjął się historycznego zadania wysłania ludzi na Księżyc. Oto opowieść o wizjonerach, którzy pół wieku temu pomogli urzeczywistnić jego wizję Książka towarzyszy filmowi stacji PBS pt. „American Experience”. Pisarz i producent Robert Stone (wg ,,Entertainment Weekly” „jeden z naszych najważniejszych dokumentalistów”) przedstawia te istotne postaci w wymiarze głębszym niż produkcja PBS i błyskotliwie kreśli ich życiorysy. W 1961 roku prezydent John F. Kennedy przedstawił wart 20 mld dolarów plan lądowania człowieka na Księżycu jeszcze przed końcem dekady. Ścigając Księżyc, opierając się na relacjach świadków oraz niedawno odkrytych materiałach archiwalnych, po raz pierwszy ujawnia nieznane opowieści o fascynujących osobach, których twórcza, wieloletnia praca doprowadziła do pamiętnego osiągnięcia USA. Lądowanie na Księżycu, którego 50. rocznicę będziemy niedługo obchodzić, to nie tylko opowieść o inżynierach i astronautach; wyrosło z marzeń autorów science fiction, filmowców, geniuszy militarnych i wykraczających poza system naukowców. Należeli do nich: • Arthur C. Clarke, pisarz science fiction który zainspirował wielu spośród najważniejszych uczestników wyścigu na Księżyc. Mając 20 lat, napisał studium, dzięki któremu USA pokonały ZSRR w jednej z dziedzin kosmonautyki: komunikacji satelitarnej. • Wernher von Braun, w czasie II wojny światowej nazistowski geniusz militarny i kierownik hitlerowskiego programu broni rakietowych. Pracował dla armii USA nad pociskami balistycznymi, a później dla NASA, gdzie nadzorował powstanie rakiety nośnej Saturn V. • Frank Borman, astronauta i dowódca pierwszej wyprawy, która okrążyła Księżyc; jego zdecydowane oświadczenie przed Kongresem w 1967 roku ostatecznie uratowało program księżycowy przed kasacją. • Poppy Northcutt, młoda matematyczka, pierwsza kobieta pracująca w centrum kontroli lotów. Pozycja medialna, wyjątkowa w zdominowanym przez mężczyzn świecie, pozwoliła jej walczyć o równouprawnienie kobiet oraz mniejszości społecznych. • Edward Dwight, czarnoskóry astronauta, przyjęty dzięki naleganiu Białego Domu, popierającego prawa obywatelskie, co nie wszystkim przypadło do gustu. Ścigając Księżyc przedstawia losy tych głównych postaci na tle politycznym, społecznym i kulturowym, wykorzystując nietuzinkowe fotografie. Książka skupia się na nauce oraz historii, a co najważniejsze, na nadzwyczajnych osobach, które doprowadziły do niewątpliwie najważniejszego osiągnięcia ludzkości w XX wieku.

"Ratowałam od zagłady. Wspomnienia Irene Gut-Opdyke" to opowieść o siedemnastoletniej uczennicy szkoły pielęgniarskiej w Radomiu. Wybuch wojny zmusił młodą dziewczynę do rezygnacji z wielu ważnych dla niej wówczas spraw. Stała się bohaterką, jednak przez cały czas trwania wojny, los jej nie oszczędzał. Irenę spotkało wiele cierpienia i poniżeń. Jednak te wszystkie przykre doświadczenia sprawiły, że dziewczyna znalazła w sobie potężną siłę, która pozwoliła jej przetrwać i nieść ratunek innym. Irene zaangażowała się w konspirację. Swoje niemieckie w brzmieniu nazwisko wykorzystała, by ratować Żydów. Na każdym kroku ryzykując własnym życiem - pomagała ludziom w uciecze z getta. Ukrywała ich w lesie oraz w piwnicy majora SS, u którego pracowała w roli gosposi. Nie kierowała się nienawiścią, lecz miłością. Jej czyny są najwyraźniejszym przykładem potwierdzającym tezę, że zło można pokonać, czyniąc dobro. Po wojnie Irene wyjechała do USA. Przez wiele lat milczała na temat tych dramatycznych wydarzeń. Do spisania wspomnień skłoniły ją teorie, które zaprzeczały istnieniu Holocaustu i obozów koncentracyjnych. Książka ze wspomnieniami Irene Gut-Opdyke to niezwykle wstrząsające świadectwo heroizmu młodej, polskiej dziewczyny. Jej działania były największym buntem wobec zła, jakiego doświadczył świat i krzywdy innych ludzi. Publikacja książki odbiła się szerokim echem, a na jej podstawie w Nowym Jorku powstała sztuka teatralna.

Walka o sukcesję w Arabii Saudyjskiej nie obyła się bez wielu konfliktów, jednak w końcu wyłoniła charyzmatycznego księcia koronnego - Muhammada ibn Salmana. Znany jako MBS, wydaje się przywódcą otwartym na zmiany, przed którymi Arabia do tej pory się wzbraniała. Nurt nowoczesności przemawia do niego, ale czy na pewno? Książka "Ropa i krew. Walka o przywództwo w Arabii Saudyjskiej i wpływy na świecie" pokazuje, że niekoniecznie tak jest. Muhammad ma 35 lat i wydaje się niezwykle postępowym władcą. Niestety, to tylko pozory, które buduje za pomocą licznych konsultantów wizerunkowych. Tak naprawdę jest ekscentrycznym, brutalnym i niezwykle bogatym człowiekiem, który nie zawaha się przed niczym, aby zdobyć to, czego pragnie. Człowiek ten nie dba ani trochę o to, jak świat zareaguje na jego brutalność. Nie zawahał się nawet przed porwaniem i przetrzymywaniem przez wiele miesięcy trzystu osób, w tym wielkich biznesmenów i prominentnych członków saudyjskiej rodziny królewskiej. Jakkolwiek wydaje się to wszystko scenariuszem wprost z Hollywood, jest to prawdziwa historia. MBS konsekwentnie buduje swoją siłę ekonomiczno-gospodarczą dzięki wielkim złożom ropy. Nikt nie wie, jak potężna może dziś być Arabia Saudyjska ani za jak ważne sznurki pociąga w politycznym światku. Autorami tej książki są Hope Bradley i Justin Scheck, którzy razem przedstawili nie tylko prawdziwą historię, ale również ostrzeżenie dla całego świata.

W Benevolence nie było wielu mężczyzn, którzy mogliby mu dorównać. Lincoln Reed, komendant straży pożarnej, był nieludzko odważny. Potrafił zachować zimną krew w każdej, nawet najdramatyczniejszej sytuacji. Był bohaterem: kiedyś postanowił, że nim będzie, i został do tej roli świetnie wyszkolony. Wiele osób zawdzięczało mu życie. Jakby tego było mało, Lincoln był umięśnionym przystojniakiem i nigdy nie miał najmniejszych problemów z zaciągnięciem wybranej kobiety do łóżka. Chyba że była to Mackenzie O'Neil, atrakcyjna pani doktor z blizną na twarzy... Mackenzie O'Neil rozpoczęła karierę medyczną od latania na pole bitwy i wyciągania stamtąd rannych żołnierzy. Była chirurgiem traumatologiem, przyzwyczaiła się do codziennego balansowania na cienkiej linii oddzielającej życie od śmierci. W Benevolence zatrudniła się w pogotowiu lotniczym, pracowała jako lekarka i równocześnie starała się dojść do równowagi. Potrzebna jej była kuracja. Normalne życie. Więcej snu. Trochę jogi i zajęć w ogródku. Na pewno nie potrzebowała kolejnych emocjonalnych pożarów. Ani miłosnych rozterek z powodu przystojnego strażaka, którego poznała podczas akcji ratowniczej. W niewielkim Benevolence tliły się małe i większe namiętności. Nawet między sąsiadami. A przedziwnym zbiegiem okoliczności Mack i Linc mieszkali obok siebie. On od początku wiedział, że są dla siebie stworzeni, że między nimi może zapłonąć uczucie. Ona nie miała o tym pojęcia. Po wszystkim, co przeszła, nie była gotowa na poważniejszy związek. Odrobina niezobowiązującego seksu, owszem ? ale nic więcej. Cienie przeszłości w każdej chwili mogły odnaleźć drogę do jej duszy i... powrócić. I zniszczyć wszystko. Jak kochać i nie spłonąć? o autorze: Lucy Score wychowała się w Pensylwanii, gdzie wiodła spokojne, wiejskie życie wśród rozbudzających wyobraźnię książek. Dziś jest autorką bestsellerów Amazona i Wall Street Journal. Pisze współczesne komedie romantyczne, które dotychczas przetłumaczono na kilkanaście języków. Jak przyznała w jednym z wywiadów: pełnoetatową pisarką została w 2015 roku, wcześniej zajmowała się planowaniem imprez czy roznoszeniem gazet. - Mam ścisłą rutynę, która pomaga mi w pisaniu. Barykaduję się w biurze, wyciągam słuchawki, ustawiam playlistę do pisania i minutnik na dwadzieścia pięć minut. Nie wolno mi robić nic poza pisaniem przez ten czas, chyba że dom się zapali... Powtarzam tę czynność, dopóki nie osiągnę dziennego limitu słów. Albo dopóki pan Lucy (mąż) nie wyrwie mi klawiatury z rąk - śmieje się. Lucy Score uwielbia gotowanie (jest w tym naprawdę dobra!), spływy kajakowe i ogniska z przyjaciółmi. Nie stroni też od Netflixa, a jej ulubionymi programami są te historyczne i naukowe. Często ogląda również powtórki dokumentalnego serialu Cops, który przedstawia pracę służb mundurowych. A jeśli ma chwilę oddechu, to z kubkiem kawy w ręce czyta kolejną książkę o miłości i szczęściu.