Dziecko Hitlera

Jeśli lubisz kryminalne powieści z dreszczykiem, to koniecznie musisz przeczytać sagę o Zuzannie Lewandowskiej. "Wojna" pełna jest zawiłych wydarzeń, niespodziewanych zwrotów akcji i niezwykle trudnych zagadek! Dnia 13 grudnia 1981 roku ludność dowiedziała się o wprowadzeniu stanu wojennego. Nie działały telefony i telewizja, a w radiu leciała jedynie muzyka poważna. Już o 6:00 rano wyemitowane zostało przemówienie Jaruzelskiego. W tym samym czasie na terenie Płocka doszło do tajemniczych i brutalnych zabójstw. Mimo że w tamtym rejonie rządzi komisarz wojskowy, to ku zaskoczeniu wszystkich prosi o pomoc Zuzannę Lewandowską, której silna niechęć do obecnej władzy jest powszechnie znana. Szybko się okazuję, że wśród ofiar seryjnego mordercy znalazł się zięć znanego polityka. W takiej sytuacji trzeba wykorzystać wszystkie możliwości i zawiązać sojusz nawet z dotychczasowymi wrogami i przeciwnikami komunizmu. Zuzanna Lewandowska jest wyjątkowo bystrą detektyw o ciętym języku. Podejmie się każdego wyzwania. Teraz musi odkryć związek między zabójstwami i zrozumieć klucz, którym posługuje się morderca. Czy ona również znalazła się na jego liście? Wszystko na to wskazuje...

W ROD „Morele” budzi się wiosna. Wraz z kolejnym sezonem w ogrodzie pojawiają się nowe wyzwania i nowi ludzie. Janina Skórka, prezeska zarządu ROD, nadal onieśmiela otoczenie nie tylko różową fryzurą, ale też czarnym charakterem. Jest osobą zasadniczą, surową, trudną w obyciu, dlatego na jej widok działkowcy na wszelki wypadek kryją się za altankami. Klaudiusz Janowski, prywatny przedsiębiorca, chodzący konkret i człowiek czynu, ulega modzie na ogrodnictwo działkowe. Sam tym zdziwiony kupuje działkę w „Morelach”. Co oprócz niełatwego usposobienia połączy tych dwoje ludzi? Jaką rolę odegra w ich historii pewna roztargniona projektantka ogrodów, a jaką gminny program sterylizacji bezdomnych zwierząt? Kolejny tom serii o ROD „Morele” to opowieść o różnych rodzajach miłości. O miłości, która daje spełnienie, i o takiej, która spełnić się nie może. A także o tym, że życie bez kotów jest bez sensu.

"Czarne Miasto" może okazać się jednym z najważniejszych debiutów tego roku. Niesamowita powieść o losach śląskiej rodziny utrzymana w konwencji realizmu magicznego. Gdzieś, pośród ulic Czarnego Miasta, zagubione jest mieszkanie Wandy. Jest ogromne, ale choć całkowicie wypełniają je meble i wspomnienia, kobieta nie czuje się tu ani dobrze, ani w pełni bezpiecznie. Jej mąż, Zdzisiek, zginął przed laty w kopalni. Było to tego strasznego dnia zaćmienia. Ludzie, którzy szukali schronienia w naprędce budowanych korytarzach, ginęli pod zwałami czarnego gruzu. Wanda nadal nie może otrząsnąć się po tej tragedii. Jej córki próbują żyć normalnie, lecz wyjazd do Białego Miasta okazał się nie do końca skutecznym lekarstwem. Nadal dręczą je wspomnienia. Nadal wraca do nich koszmar sprzed lat. "Czarne Miasto" Marty Knopik trudno sklasyfikować. Zresztą nie wydaje się to sprawą absolutnie konieczną, choć warto pokusić się o jakieś porównania dla wygody przyszłego czytelnika. To książka zupełnie inna od tych, które wypełniają większość księgarnianych półek. Balansuje na pograniczu tego, co realne i tego, co realności się wymyka. Utkana jest z czarów, wspomnień, ulotnych przeżyć i tajemnic zaklętych często w na pozór zwyczajnych przedmiotach. Możemy tu więc mówić o realizmie magicznym, jak w przypadku "Stu lat samotności" Marqueza czy jednej z najwspanialszych powieści Olgi Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy". Marta Knopik stworzyła jednak opowieść unikatową i w pełni własną. "Czarne Miasto" czyta się znakomicie i z prawdziwą przyjemnością błądzić można po meandrach tej wielowarstwowej prozy.

Dalsze losy szlacheckiego rodu Śmiałowskich oraz ich współczesnych potomków. W Przytulisku zachodzą wielkie zmiany. Niektórzy członkowie rodziny zostają, inni opuszczają rodzinne gniazdo i wyruszają szukać dla siebie nowego miejsca. W Warszawie, Petersburgu, Wilnie... Ścieżki ich życia mimo to wciąż się przeplatają. Historia lubi się powtarzać, czasem zaskakuje, skłania do refleksji i podejmowania nowych wyzwań. Michalina, praprawnuczka Arachny, z coraz większym zaangażowaniem zgłębia rodzinną przeszłość i podąża śladami przodków. W ten sposób poznaje sekret starego słowiańskiego amuletu. Srebrny wisior w kształcie kołowrotka, należący niegdyś do najbardziej tajemniczej członkini rodu, okazuje się kluczem do odkrycia największej rodzinnej tajemnicy. Nie otwiera jednak wszystkich drzwi. By je uchylić, trzeba zrobić i poświęcić więcej.

Często powtarza się, że nikt z nas tak naprawdę nie zna samego siebie. O tym, jak zareagujemy w trudnych sytuacjach, przekonujemy się dopiero wtedy, gdy się w nich znajdujemy. Z książki "O jedno cię proszę", którą napisała Laura Dave, dowiesz się, jak trudne może to być wyzwanie! Nic nie zapowiadało nagłego zniknięcia Owena. Jego żona, Hannah, z przerażeniem odkrywa pozostawioną przez niego torbę ze sporą ilością gotówki oraz wiadomość, w której mężczyzna prosi ją o to, by zaopiekowała się jego nastoletnią córką z poprzedniego małżeństwa. Kobiety nie darzą się sympatią, jednak łączy je wspólny cel, którym jest odnalezienie Owena. Nie pomaga im fakt, że znalazł się na celowniku FBI, ale wykazują się imponującą odwagą i uporem. Wkrótce trafiają na informacje z przeszłości, które raz na zawsze odmienią ich życie. Co grozi mężczyźnie i czy uda im się sprowadzić go do domu?

"Dekameron" to zbiór stu opowieści, które w ciągu dziesięciu dni 1348 roku opowiada sobie grupa dziesięciu szlachetnie urodzonych florentczyków (siedem pań i trzech młodzieńców), którzy schronili się przed zarazą w okolicach Florencji. Każdy dzień miał swój temat zadany przez kolejno wybieranych „króla” lub „królową”. Nowele stanowią opis obyczajów w epoce włoskiego renesansu, dając wyraz z jednej strony bujnemu życiu, pełnemu miłości i przygód erotycznych, z drugiej zaś wyrażając podziw dla inteligencji, sprawności ludzkiego umysłu, bystrości i sprytu. Głównym motywem opowiadań jest miłość: małżeńska i pozamałżeńska, zmysłowa i platoniczna, tragiczna i idylliczna. Lektura dla szkół średnich

„Kobiety nieidealne” to cykl zrodzony ze szczerej przyjaźni dwóch świetnych pisarek. I to się czuje w każdym zdaniu! Ich bohaterki są nieszablonowe, barwne, z krwi i kości, i nie ma czytelniczki, ba, czytelnika, który nie chciałby im towarzyszyć w cyklicznych spotkaniach przy winie, kiedy najtrudniejsza nawet codzienność, obśmiana i obejrzana pod innym kątem, staje się znośna. Daleko im do perfekcyjnych pań domu, dam, którym nie zdarzają się gafy, idealnych matek doskonałych dzieci, ale za to mają dystans i potrafią się z siebie śmiać. Na tym polega ich supermoc. Główna bohaterka tego tomu, Iza, lubi mieć wszystko pod kontrolą. Ma nienaganną figurę, jeszcze lepsze CV, a gdy potrzebuje pomocy mężczyzny, po prostu za nią płaci. Gdy na jaw wychodzi pewna rodzinna tajemnica, okazuje się, że nie nad wszystkim da się zapanować, nie za wszystko da się zapłacić, a życie lubi płatać figle...