Wspomnienia naocznego świadka

Nocne awantury, pilnowanie i próbowanie bimbru, gotowane penisy zamiast klusek, powtarzające się ataki padaczki alkoholowej ojca i dzieciństwo bez matki, która postanowiła uciec do Włoch - to tylko niektóre ze wspomnień Barbary. Najpierw oswaja je samotnie w kącie za kredensem, potem szuka miłości i zapomnienia w ramionach kochanków; pragnie tylko, by mieli ciemne oczy jak jej tato… Przeżyje wiele trudnych chwil i rozczarowań zanim zrozumie, że ma prawo do bycia szczęśliwą. Ale czy miłość, którą odnajdzie, nie okaże się zakazana? Błękitny Księżyc, czyli trzynasta w roku pełnia, zdarza się rzadko. Lecz to, co rzadkie, nie jest niemożliwe. Dotarcie do miejsca, w którym dziś jestem, nie zabrało mi paru miesięcy lub lat. To była moja całożyciowa wędrówka, ucząca mnie jak mam przeżyć swoje życie. To były setki złych i dobrych decyzji. Dorosłe dzieci alkoholików mówią często o tym, jak ich życie jest popaprane i pozbawione wartości. Kiedyś też byłam zagubiona. Błądząc, usprawiedliwiałam się przed sobą, że to wszystko przez moją skazę w sercu. Teraz wiem, że mogę być panią swojego życia.

Violet ucieka. Po tym, jak Diuszesa przyłapała ją z Ashem, dziewczyna nie ma innego wyjścia, jak uchodzić z Klejnotu, inaczej i ją i jej ukochanego czeka śmierć. Jednak opuszczenie najpiękniejszego kręgu Samotnego Miasta nie jest łatwe. Violet i Ashowi towarzyszy Raven, na której eksperymenty hrabiny odcisnęły piętno. Listy gończe za Ashem wiszą na każdej

Dwie jedenastolatki, Alice i Roonie, po tym, jak za niegrzeczne zachowanie zostały wyproszone z urodzin koleżanki, skręcają w inną niż zwykle uliczkę. Przed jednym z domów widzą pozostawiony samotnie wózek z dzieckiem. Małe niewinne dziewczynki sądzą, że postąpiły słusznie, uratowały to dziecko – skoro ktoś je zostawił bez opieki, znaczy, że go nie chce. Prawda? Gdy kilka dni później

Niezwykła książka o miłości ojcowskiej, o sile więzi ojca z córką, o tęsknocie i próbie uczucia. Oto, nie można przecież uważać za człowieka jak należy tego, którego serce nie bije żywym tętnem, ani z bólu, ani też z radości. Selma Lagerlöf – pierwsza kobieta nagrodzona literacką Nagrodą Nobla – w pełnej emocji książce pokazuje nie tylko niesamowitą relację rodzinną, ale również obraz życia na szwedzkiej wsi XIX-tego

“Niewinni w Norymberdze” to literackie świadectwo z procesu największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy, obok którego trudno jest przejść obojętnie. Wiemy o procesach, które ciągną się latami. Niektóre dotyczą bardzo lokalnych spraw; są jednak takie, które, choć trwały długi czas, nie przyniosły oczekiwanego rozwiązania i rezultatów. Mało tego, procesy norymberskie, o których mowa, dotyczyły setek, jeśli nie tysięcy ludzi, którzy pośrednio lub bezpośrednio przyczynili się do zagłady sporej części ludzkości. Głośne procesy norymberskie, choć miały miejsce ponad pół wieku temu, do dziś stanowią najbardziej niewypowiedziany wyraz bólu i cierpienia niewinnych oraz okrucieństwa wojny. Seweryna Szmaglewska jako jedyna Polka zeznawała w nich przed wymiarem sprawiedliwości. Pociągnięto wtedy do odpowiedzialności 185 osób, w tym lekarzy, prawników, ministrów, wojskowych oraz przemysłowców. I pomimo dwunastu procesów nadal nie znamy pełnej prawdy na temat okrutnych poczynań tych, którzy przyczynili się do systemowej zagłady. "Niewinni w Norymberdze" to niepozostawiająca złudzeń książka, przybliżająca tematykę głośnych procesów. Seweryna Szmaglewska, podobnie jak w innych pozycjach ("Dymy nad Birkenau", "Czarne stopy" czy "Zapowiada się piękny dzień") bez najmniejszych ogródek daje prawdziwe świadectwo o tym, że piekło na ziemi niestety istnieje...

Pierwsza polska biografia Emily Bronte. Autor głośnej książki Charlotte Brontë i jej siostry śpiące odsłania nieznane fakty z życia pisarki. Okazuje się, że ukrywała ważny sekret, o którym nie przeczytamy w żadnej z poświęconych jej książek. Nie udało jej się zabrać go do grobu – pamięć o nim przechowały prywatne dokumenty świadków oraz ich potomków. Ujawnienie tej tajemnicy nie zakłóca obrazu dziewczyny, którą widzimy na tych wietrznych wzgórzach; rozsnuwa jedynie mgłę, która dotąd spowijała jej postać. Otóż ktoś w życiu Emily Bronte był – był naprawdę… Książka zawiera nigdy dotąd nietłumaczone na język polski wiersze i opowiadania Emily Bronte.

"Niewidzialni rodzice. Jak rozmawiać o niepłodności" to książka poruszająca trudny temat bezpłodności, przeznaczona nie tylko dla osób borykających się z tym problemem, lecz również dla tych, którzy widzą go u swoich bliskich. Bezpłodność to często ogromny cios dla małżeństw starających się o dziecko. Niestety problem ten dotyka bardzo wielu ludzi, a jego przyczyny mogą być zróżnicowane - od uwarunkowań genetycznych, przez różne choroby, aż po nieprawidłowy styl życia. Wydaje się jednak, że w każdym przypadku jest to prawdziwe tabu. Większość osób nie wie, w jaki sposób rozmawiać o swojej sytuacji ani jak opowiedzieć o niej bliskim. Książka "Niewidzialni rodzice. Jak rozmawiać o niepłodności" porusza ten trudny temat i stara się go "oswoić". Dostarcza cennych wiadomości dotyczących jego przyczyn. Samo wyjaśnienie problemu jest pierwszym krokiem do jego zaakceptowania i zrozumienia. Z publikacji mogą skorzystać zarówno osoby, które nie mogą mieć dzieci, jak i ci, którzy mają bliskich dotkniętych problemem bezpłodności. Ci pierwsi lepiej zrozumieją swoją sytuację i otrzymają pomoc w jej zaakceptowaniu. Drudzy z kolei nauczą się, jak lepiej okazywać im wsparcie.

Historie wielkich władców zawsze interesują szerokie grono czytelników. Nic w tym dziwnego - opowiadają o ludziach, których życia były niezwykle ciekawe, tak bardzo różniące się od typowych przeżyć. Poznaj historię jednej z najważniejszych kobiet w historii Wielkiej Brytanii. Jaka była "Królowa Wiktoria" i dlaczego jej rządy były tak ważne? Jest to książka opisująca w dużej mierze życie nie tylko samej Wiktorii, ale również jej męża - Alberta. Ich potomkowie zasiedli na tronach wielu państw i do dziś panują nad Wielką Brytanią, Szwecją, Norwegią, Belgią, Danią i Hiszpanią. Sama Wiktoria była kobietą nietuzinkową, a monarsze wychowanie bardzo odbiło się na jej osobowości. Sztywność życia i wielość obowiązków nie były łatwym zadaniem. Zawsze jednak wykonywała swoje powinności w sposób rzetelny i sumienny, dbając nie tylko o swojego męża, ale też o całe królestwo. Wiktoria nigdy nie była w pełni konserwatywna lub liberalna - stąpała po cienkiej granicy między nimi i przyjmowała określone stanowiska w konkretnych tematach. Właśnie ta wolność myślenia sprawiła, że jej rządy były tak kluczowe dla historii Wielkiej Brytanii. Poznaj bliżej jej życie.