Wspomnienia naocznego świadka

Oparta na prawdziwych wydarzeniach powieść sensacyjna, która zgłębia tajemnice mrocznego półświatka i pokazuje przerażający obraz handlu ludźmi. Pochodząca z Chorwacji Klara jest luksusową prostytutką. Z jej usług korzystają bardzo zamożni mężczyźni, którzy chcą mieć u boku piękną kobietę z klasą. Dziewczyna emigruje do Niemiec i tam „wpada w oko” fotografom, pracującym dla magazynów erotycznych. Po pewnym czasie trafia na plan filmów pornograficznych. Wkrótce wraz z przyjaciółką postanawia wrócić na Bałkany, gdzie właśnie rozpoczyna się wojna w Bośni. Klara angażuje się po stronie bośniackich muzułmanów i zostaje wzięta do niewoli przez serbskich żołnierzy. Jeden z oficerów wydobywa ją z piekła, ale nie za damo… Jaką cenę przyjdzie zapłacić młodej kobiecie za wolność? Artur Górski – laureat Bestsellerów Empiku. Autor bestsellerowej serii „Masa o polskiej mafii” (ponad półtora miliona sprzedanych egzemplarzy). Od lat zajmuje się tematyką zorganizowanej przestępczości na świecie. Jest także autorem książek o działalności rosyjskiej mafii w naszym kraju („Ruska Mafia”, „Ruscy Narcos”), serialu audio „Dorwać Gangstera”, oraz inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami powieści sensacyjnej „Przemytnik”.

Wciągająca powieść, która niejednokrotnie udowodni, jak przewrotne może być życie. Zobacz, jaki scenariusz przewidziało dla Renaty i Ewy. "Bez planu B" to literatura obyczajowa, opisująca codzienne życie dwóch kobiet. Pierwsza z nich, Renata, może się pochwalić wyjątkową, kochającą rodziną. Mimo wszystko, wciąż brakuje jej popularności, stara się więc zwracać uwagę w towarzystwie i wykazywać się w pracy. Druga, Ewa, mieszka sama i wszystko poświęca korporacyjnej karierze. Nie zastanawia się nad możliwością założenia rodziny, bo zwyczajnie jest na to zbyt zajęta, nie przyjaźni się z nikim ani nie wikła w żadne romanse. Ma swoje cele i to je stara się realizować, bez względu na wszystko. Nagle w firmie, dla której pracują obie kobiety, zmienia się kierownictwo. Od tego czasu diametralnie zmienia się panująca tam atmosfera. Ewa i Renata zrywają nić porozumienia i zaczynają ostrą rywalizację. Do czego doprowadzą nagłe zmiany? I co sprawi, że życie ich obu zatrzęsie się w posadach?

Daj się zaskoczyć trzem niebanalnym wizjom przyszłości. Ta książka pozwoli Ci spojrzeć na nią od strony, która zawsze wydawała Ci się nierealna lub bardzo odległa. "Cień wysokiej przestrzeni" to powieść science fiction rozgrywająca się na trzech płaszczyznach czasoprzestrzeni. W pierwszej czytelnik odwiedza Ziemię i Katowice końca XXI wieku. Haruki, japoński doktor informatyki zajmuje się hodowlą sztucznej świadomości. Na jego drodze pojawia się niespodziewanie Natalia, ambitna i pełna doskonałych pomysłów studentka ostatniego roku fizyki. Oboje rozpoczynają dyskusję na temat badań prowadzonych przez Harukiego, a dziewczyna rozważa, w którą stronę popchnąć swoją karierę i jaką ścieżkę obrać. Kolejna rzeczywistość to obraz Księżyca, tej strony, której nie widać z Ziemi. W zlokalizowanej tam bazie dwoje ludzi współpracuje z Luną, córką superinteligencji Gai, mającej za zadanie władać całym światem. Na miejscu ma dojść do niesamowitego eksperymentu, który musi się powieść. Ostatni przystanek to Mars w bardzo odległej przyszłości. Ada, będąca kobietą-androidem, którego zaprogramowano, by dawał przyjemność swoim klientom, zastanawia się nad swoją rolą w obecnym świecie, a także nad tym, czy został ON odpowiednio zorganizowany. Drugim bohaterem jest natomiast Proteusz, android biorący udział w ekspedycji w głębi kopalnianych szybów. Autorami książki "Cień wysokiej przestrzeni" są Aleksandra i Tomasz Zelek. Ona jest kulturoznawcą, filmoznawcą, a także menadżerem kultury. Interesuje się przede wszystkim interakcją zachodzącą między człowiekiem a maszyną oraz jej bezpośrednimi skutkami. On jest ekspertem z branży IT, a także tłumaczem. Fascynuje go sztuczna inteligencja zarówno pod względem kulturowym, jak i naukowym.

Czy literatura faktu opisująca czasy II wojny światowej może mieć szczęśliwe zakończenie? Książka "Pod osłoną lasu. Walka, miłość i przetrwanie w czasach Zagłady" jest dowodem na to, że happy end był możliwy w tamtych czasach. Przywraca wiarę w ludzi i podnosi na duchu, ale też nie pozostawia złudzeń, że wojna to zło w czystej postaci. Historia żydowskiej rodziny Rabinowiczów, która, uciekając z getta w 1942 roku, schroniła się w Puszczy Białowieskiej z dwójką małych dzieci. Życie pod skrzydłami matki natury trwało aż dwa lata. Dwa lata pełne wyrzeczeń, zimna, głodu i zwątpienia. I wcale nie to było najgorsze. Nieustanny brak poczucia bezpieczeństwa okazał się najdotkliwszą torturą. Oprócz niebezpieczeństwa ze strony niemieckich oddziałów rodzinie groziło również wydanie przez kolaborantów - współpracowników gestapo. Urządzali oni regularne polowania na Żydów, licząc na nagrodę. Autorka, pracując pięć lat nad książką i poznając członków cudem ocalałej rodziny, stworzyła lekturę autentyczną i wciągającą od pierwszych stron. Nie nuży nadmiarem faktów historycznych, umiejętnie włącza je w treść, przeplatając relacjami z pierwszej ręki. W ten sposób tworzy tekst rzetelny faktograficznie, a zarazem powieściowy, przystępny pasjonatom beletrystycznego czytelnictwa.

Pierwszy dzień wiosny to długo wyczekiwany przez fanów drugi tom niezwykłego cyklu fantasy, który spodoba się wszystkim fanom Olgi Gromyko i miłośnikom fantastyki pochodzącej zza naszej wschodniej granicy. Kroniki Dziwnego Królestwa to cykl urzekający humorem, mnogością wątków i postaci, wędrówkami między światami równoległymi, złożonością intryg i tajemnic oraz

„…Wprzód egzystencja sztuki, artysty, związana była zawsze z jakimś mniejszym lub większym dworem, z osobą króla czy wielkiego pana; dopiero w nowoczesnym ustroju społecznym dwór mecenasa rozpylił się w szary tłum bezimiennej publiczności, która rozstrzyga o sławie i dochodach artysty. Osobliwe warunki życia wytworzyły typ cygana, tego króla bez ziemi, owijającego się dumnie dziurawą peleryną niby płaszczem monarszym. Świadomość, że o wartości jego decyduje talent, i tylko talent, stwarza w artyście lekceważenie kodeksu etyki społecznej w stosunku do mieszczucha, filistra (mydlarza, jak niedawno u nas się mówiło), którego uważa jakby za reprezentanta wrogiego plemienia; niestałość dochodów, niestosunek pomiędzy stanem materialnym a wysokim napięciem duchowym, częste wreszcie ocieranie się o świat zbytku — wytwarzają ową specyficzną gospodarkę, w której owoc kilkumiesięcznej pracy spożywa się w kilka godzin, aby nazajutrz rozpocząć życie czarnej nędzy, bardziej w tych kontrastach odpowiadające wyobraźni artysty niż ciągła uregulowana mierność. A wreszcie, te okresy wytężonej pracy, łamania się z samym sobą, to rozbujanie nerwów między upojeniem twórczym a zwątpieniem niemocy lub zawodu pociąga za sobą nieodzowną potrzebę równie silnych odczynów odurzenia i szalonych wybryków. Ta dekoracyjna strona życia cyganerii, te hulanki i ekscentryczności najbardziej podpadają oczom publiczności, jako iż tamte dnie i noce mozolnej, wytrwałej pracy pozostają w cieniu: stąd tyle ciem, wabionych owym łatwym na pozór, barwnym i niefrasobliwym życiem, leci ku temu światu — ażeby w nim spłonąć. Tę też cyganerię, bawiącą się, biesiadującą, całującą ładne buziaki, płatającą tysiączne psoty, wziął Murger za przedmiot swoich Scen. …Cyganeria! to pojęcie skrystalizowało się pod piórem Murgera po raz pierwszy i definitywny zarazem…" Tadeusz Boy Żeleński