Jacek Placek. Odwiedziny wampira

Bywa, że kobieta musi wybierać między obowiązkiem, stanowiskiem, władzą a miłością... W przypadku królowej taki wybór wydaje się oczywisty, bo cóż może być ważniejszego od korony? A jednak Eleonora z Habsburgów Wiśniowiecka udowadnia, że kto umie kochać prawdziwie może się spodziewać nagrody, bo miłość jest szczodra i potrafi wynagrodzić tych, którzy jej wiernie służą. Królowa

By móc iść dalej, warto skonfrontować się z trudną przeszłością... Koniecznie sięgnij po poruszającą powieść pt. "Moja lista gości" i poznaj fascynującą historię szalonych urodzin pewnej trzydziestolatki! Sabrina nie planowała wystawnego przyjęcia z okazji swoich trzydziestych urodzin. Chciała, by to było zwykłe spotkanie z Jessicą - swoje święto zazwyczaj spędzała z najlepszą koleżanką na wieczorze pełnym plotek, dobrego wina i wspominania starych czasów. Tym razem wydarza się coś innego... Przy stole nie czeka na nią samotna Jessica. Jest przy nim za to jej ojciec, który zmarł kilka lat temu, i kilka innych zaskakujących postaci. Sabrina siada do stołu z ikoniczną Audrey Hepburn, dawnym wykładowcą i niedoszłym mężem. O czym rozmawiać z tak niezwykłymi gośćmi? Sabrina nie spodziewała się, że te urodziny okażą się tak wielkim wyzwaniem. O czym bowiem rozmawiać z swoim ojcem-nieboszczykiem, hollywoodzką gwiazdą, starą miłością i wykładowcą, który uczył na jej studiach? Rozpoczyna się wyjątkowe przyjęcie pełne niespodzianek i rozmów o tym, co minęło. Te urodziny będą zupełnie inne... Czy staną się katalizatorem przemian w życiu Sabriny? I skąd wzięli się na jej urodzinach nietuzinkowi goście?

Miała osiemnaście lat, kiedy to się zdarzyło. Przez piętnaście lat chciała zapomnieć o dziewczynie, którą była. Myślała, że się udało. Aż do dnia, kiedy popełniła kolejny błąd… To miała być zwykła kolacja biznesowa z obiecującym klientem. Ale następnego dnia Gemma nie pamięta, jak skończył się ten wieczór, a zaczyna dostawać maile, zdjęcia i wideo: coraz bardziej

Lady Clara Fairfax ma już serdecznie dość zalotników. Z uporem odrzuca oświadczyny dżentelmenów, którzy nie widzą w niej niczego poza urodą, w istocie zapierającą dech. Przekonana, że potrafi być kimś więcej niż jedynie ozdobą salonu, poświęca się pracy charytatywnej. Chcąc pomóc jednemu z podopiecznych, zwraca się o pomoc do ponurego, przystojnego i niezmiernie irytującego prawnika, Olivera Radforda. W życiu Radforda nie wszystko biegnie według założonego planu. Niespodziewanie został następcą do tytułu księcia. Jasnowłosa, modnie ubrana piękność, mimo iż niepozbawiona rozumu, również do tego planu nie należy, jednak bez trudu udaje jej się opętać na wskroś logiczny umysł Olivera. A gdy w oddali zaczną bić weselne dzwony, nie pozostanie mu nic innego, jak próbować nie stracić resztek zdrowego rozsądku. Czy najmodniejsza, najbardziej pożądana panna i najbystrzejszy, najbardziej znienawidzony londyński prawnik odnajdą drogę do siebie?

Minęło już ponad 20 lat, odkąd Candace Bushnell wydała przełomowy "Seks w wielkim mieście", który za sprawą serialu HBO stał się już kultowy. Po tak długim czasie autorka wraca z kolejną bestsellerową powieścią, równie ostrą i bezpruderyjną jak poprzednia. "Seks w wielkim mieście... i co dalej" to książka nieco podobna do poprzedniczki. Napisana z wielkim humorem i odwagą, także koncentruje się wokół randkowania i poszukiwania miłości w Nowym Jorku. Ta powieść opowiada także o życiu grupy przyjaciółek – w tym wypadku to sześć kobiet w średnim wieku. Próbują rozgryźć tajniki budowania dojrzałego związku i znalezienia miłości w wielkim mieście... co jest trudniejsze, niż mogłoby się wydawać. Bohaterki mają już swoje lata. Są także doroślejsze i lepiej wiedzą, czego chcą od życia, przynajmniej w teorii. Do tego dochodzi jeszcze presja, by zachować wieczną młodość i być idealną w każdym calu. W takich realiach znalezienie mężczyzny idealnego (albo chociaż odpowiedniego) nie jest takie proste. W "Seksie w wielkim mieście... i co dalej" randkowanie to pasmo szalonych wzlotów i bolesnych upadków, radosnych wydarzeń i rozczarowujących niepowodzeń. A to wszystko w lekkiej, humorystycznej, wręcz satyrycznej formie. Idealna książka na leniwy wieczór.

Projekt, jakiego jeszcze nie było! Jeżeli lubicie historie oparte na autentycznych wydarzeniach, to seria „Ja, Kobieta” z pewnością was zachwyci. Karolina Wilczyńska przedstawia prawdziwe historie kobiet, które opowiedziały jej o swoim życiu. W tych zwierzeniach nie zabraknie emocji. Znajdziecie w nich wzruszenia, dramaty i trudne wybory, ale także miłość, szczęście i kobiecą siłę. Klara, trzydziestoletnia malarka, niespodziewanie wyprowadza się z luksusowego domu rodziców i postanawia zamieszkać w swojej pracowni. Co popchnęło ją do tej decyzji i do kogo pisze wieczorami maile, których nie wysyła? Czy uda jej się zrealizować projekt nowej serii obrazów? Kim jest Łucja, której portret namaluje jako pierwszy, i jaką historię opowie malarce? „Ja, Kobieta” to portrety kobiet, które żyją wśród nas. Może bohaterką kolejnej części będziesz właśnie ty?

Podobno prawda wyzwala. Czy odkrycie prawdy o samym sobie może nastroić duszę, tak jak stroi się gitarę, kiedy jej brzmienie odbiega od harmonii świata? Julita, Dagmara, Eliza i Łucja – cztery kobiety, których życiowe ścieżki biegną nie do końca tam, gdzie chciałyby dotrzeć. Czy poznanie swoich pragnień pozwoli im wrócić na właściwe tory? Mała podwarszawska miejscowość. Na lokalnym forum internetowym pojawia

Przeczytaj książkę Wojciecha Lady pt. "Mali Tułacze. Poruszająca opowieść o najmniejszych polskich uchodźcach wobec piekła II Wojny Światowej" z Wydawnictwa Prószyński i S-Ka. Poznaj historię tysięcy polskich dzieci zmuszonych do tułaczki po świecie. Wojenna zawierucha nie oszczędza nikogo. I choć konflikty zbrojne to "sprawy dorosłych", w ich wyniku cierpią również dzieci z każdej grupy wiekowej. Dlatego w publikacji tej natrafisz nie tylko na losy świadomych już nastolatków. Znajdziesz tu także opowieści o niedawno urodzonych maluchach, jak i o kilkulatkach wrzuconych w brutalną rzeczywistość. Dowiesz się, że niektóre z tych dzieci przychodziły na świat w wagonach. W zaplombowanych transportach jadących gdzieś w głąb Azji. Wojciech Lada w książce "Mali tułacze" przenosi czytelnika do roku 1940. Wtedy to dla kilkudziesięciu tysięcy polskich dzieci rozpoczęła się podróż. Żadne z nich wtedy jeszcze nie wiedziało, że potrwa ona aż osiem lat. W tym czasie mali bezbronni ludzie chorowali i umierali z głodu. Inni dorastali, przemierzając prawie wszystkie strefy klimatyczne naszego globu. I ocierając się o niemal wszystkie znane nam kultury. Ze zmrożonej Syberii dzieci przenoszono na stepy Azji, gdzie rodziła się ludzka cywilizacja. Stamtąd trafiały do Persji, której krajobrazy przywodziły na myśl scenerie znane z baśni tysiąca i jednej nocy. Kolejne miejsca na szlaku to Afryka, Indie, Nowa Zelandia czy Meksyk. Niektóre miały więcej szczęścia. Tysiącom polskich dzieci udało się bowiem uciec z Rosji razem z armią generała Władysława Andersa. Dorośli już "Mali tułacze" z reportażu Wojciecha Lady opisują ten czas jako najpiękniejsze lata życia. Jednak nawet dobiegając dziewięćdziesiątki płaczą, przywołując wspomnienia. Jedna z bohaterek książki podsumowuje tę wieloletnią podróż słodko-gorzkimi słowami. "Przeszłam piekło, ale widziałam rzeczy piękne".